Vísir - 05.06.1958, Side 4
vlsir
Fimmtudaginn 5. júní 195S
WISI3R
DAGBLAÐ
Tlalr kemur út 300 daga 6 ári, ýmist 8 eCa 12 blaCsíður.
Rltstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritatjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 20.00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Byrðarnar þyngjast.
í umræðum þeim, sem fram
fóru í „eldhúsi“ þingsins
fyrri hluta vikunnar, vildu
stjórnarliðar sem minnst
, gera úr álögum þeim, sem
ríkisstjórnin hefir ákveðið
með bjargráðunum svo-
nefndu og stuðningsflokkar
, þeirra samþykkt, án þess að
taka minnsta tillit til efna-
hags almennings í landinu.
Sumir stjórnarliðar hafa
undanfarið leitt hjá sér að
ræða, hversu mikil upphæðin
, er, sem samtals er á lögð,
en aðrir hafa reynt að láta
líta svo út sem hún væri
engan veginn eins mikil og
stjórnarandstæðingar hafa
bent á eða nærri 800 millj.
króna.
Þessir menn hafa ekki mót-
mælt því, að þessi upphæð
væri rétt, en þeir segja, að
hún leggist alls ekki öll á al-
, menning í landinu. Hún er
lögð á framleiðsluna, segja
þeir þessu næst, en það gerir
alls ekkert til, því að fram-
, leiðslunni er skilað þessu
aftur jafnharðan, svo að hún
finnur alls ekki fyrir því.
Mönum verður þá að spyrja,
hvort slíkir flutningar milli
vinstri og hægri vasa á
stjórnarflíkinni sé til nokk-
urs gagns, úr því að það er
þegar tekið aftur frá at-
vinnuvegunum, sem þeim
hefir verið fengið rétt áður.
Útgerðin verður þá ekki miklu
bættari en áður — ef hún
stendur nokkru betur að
, vígi — svo að erfitt verður
að koma auga á kosti bjarg-
ráðanna að þessu leyti. Svo
kemur til viðbótar skattpín-
ingin gagnvart einstakling-
' um, sem margir hverjir bera
svo lítið úr býtum nú, að
erfitt er að gera sér grein
fyrir því, hvernig' þeir fara
að, þegar áhrifanna af bjarg-
ráðunum fer að gæta að
verulegu leyti. Varla er það
til að auka á jöfnuðinn
í þjóðfélaginu, sem stjórnar-
flokkarnir þykjast berjast
fyrir og sumir þeirra kenna
sig jafnvel við.
Það má halda áfram að telja
upp ýmis atriði, og þau eru
öll á eina leið. Bjargráðum
stjórnarinnar fylgir áreið-
anlega mikil dýrtíð — það
hafa stjórnarsinnar allir við-
urkennt, því að þeir geta
ekki annað, hvernig sem þá
langar til að snúa sig út úr
þessu — og varla fer hjá
því, að í hennar kjölfar fylgi
hvert verkfallið af öðru.
Hér á landi lýkur verkföll-
um nú sjaldan á annan veg
en þann, að verkfallsmenn
hafa sitt fram að meira eða
minna leyti, og þegar það
verður að þessu sinni, þá
eykur það hraða dýrtíðar-
skrúfunnar, sem ríkisstjórn-
in sjálf setti nú á meiri ferð
með tillögum sínum til „úr-
bóta“.
Það er þess vegna hverjum
manni ljóst, sem um þetta
hugsar, að bjargráðín eru
engan veginn sú lausn, sem
mönnum hefir verið talin trú
um, bæði 1 umræðunum í
eldhúsinu og við önnur
tækifæri. Þau eru aðeins
framlenging á þeim vand-
ræðum, sem við höfum átt í
um langt skeið, og jafnframt
aukast þau vegna þeirra
„úrræða“, sem ríkisstjórnin
hefir gripið til. Menn mega
því gera ráð fyrir að þörf
verði nýrra úrræða, þegar
kemur fram á næsta haust,
og það verður áreiðanlega
ekki neitt þokkalegt, sem
9 kemur frá stjórninni þá,
því að þá verður örvænting
hennar og hræðsla við að
missa völdin enn meiri.
Orðsending Bretastjórnar.
Hér fer á eftir texti orðsend-
ingar Brezku ríldsstjórnarinnar
sem afhent var í fyrrakvöld:
„Hinn 2. júni 1958 flutti for-
sætisráðherra íslands útvarps-
ávarp, þar sem hann ræddi opin-
bera tilkynningu, er gefin hafði
verið út daginn áður þess efnis,
að stjórnmálaflokkar þeir, er
sæti eiga í ríkisstjórn íslands,
hefðu orðið sammála um að gefa
út reglugerð hinn 30. júni 1958
varðandi fiskveiðitakmörkin um-
hverfis Island. Samkvæmt reglu-
gerðinni myndi Island telja sér
fiskveiðilögsögu ailt að 12 mílum
frá ströndum eftir 1. september
1958. Tilgangurinn væri að sjá
svo um, að fiskveiðar innan
hinna nýju takmarka skyldu
háðar íslenzkum yfirráðum og
réttur væri áskiiinn til að breyta
þeim grunnlinum, sem íslenzku
fiskveiðitakmörkin eru nú mið-
uð við.
Brezku ríkisstjórninni hefir
orðið það undrunarefni og þyk-
ir mjög miður, að í ávarpi for-
sætisráðhérra Islands, svo og
hinni opinberu tilkynningu, hefur
ekkert tillit: verið tekið til lang-
varandi réttinda annarra þjóða
til fiskveiða á úthafinu umhverf-
|is ísland.
[ I erindi, dags. 29. maí 1958
jvakti ambassador Bretlands í
Reykjavík athygii íslenzku ríkis-
stjórnarinnar á því, að reglu-
gerð sú, sem fyrirhuguð er,
mundi ekki takmarka og gæti
ekki með löglegum hætti tak-
markað réttindi annarra þjóða
á úthafinu, né heldur væri þann-
ig hægt að banna að lögum fisk-
veiðar annarra þjóða á svæðum,
sem lengi hafa verið talin til
úthafsins.
Brezka ríkisstjórnin mun því
ekki sjá sér fært að viðurkenna,
að hin fyrirhugaða reglugerð
myndi hafa nokkurt lagalegt
gildi, ef hún yrði gefin út. Kröf-
ur ríkja varðandi yfirráð yfir
fiskveiðum á svæðum utan hinn-
' ar venjulegu landhelgi hafa
enga stoð í alþjóðalögum. Þá
Síðasts tækifærið.
Menn tóku eftir' því á síðara
kvöldi útvarpsumræðnanna,
að Alþýðuflokkurinn tefldi
fram tveim af hinum svo-
köiluðu gerfiþingmönnum
sínum — þeim, sem tókst að
fljóta inn í þingið á atkvæð-
um frá öðrum flokkum vegna
kosningabrasks Alþýðu-
flokksins og Framsóknar-
flokksins.
Það var táknrænt, að þessum
mönnum skyldi báðum vera
hleypt að hljóðnemanum í
þessum umræðum — og síð-
ara *kvöldið. Þessir ungu
menn sjá vafalaust fram á,
að þessir dagar kunna að
vera hinir síðustu, sem þeir
geta kallað sig alþingismenn,
því að þegar næst verður
gengið til kosninga, munu
þeir ekki komast að, jafn-
vel ekki með aðstoð eins og
• fyrir tveim árum. Þeir urðu
því að fá „eldhússjansinn" í
" þetta skipti, því að óvíst er,
hvort tækifærið gefst síðar.
En þessir ungu menn ættu að
láta huggast. Menn geta un-
að glaðir við sitt, þótt þeir
sé ekki þingmenn, og eink-
um“ ættu þeir, sem eru ekki
úr þeim efniviði, er þing-
mun brezka ríkisstjórnin eigi
heldur verða við því búin að við-
urkenna grunnlínur, aðrar en
þær, sem leýfðar eru að alþjóða-
lögum.
Brezka ríkisstjórnin á erfitt
með að trúa því, að ríkisstjórn
Islands hafi í hyggju að beita
valdi gegn brezkum fiskveiðiskip
um i því skyni að fá þau til að
! fara eftir einhliða reglugerð, sem
stuðningsflokkar íslenzku ríkis-
stjórnarinnar virðast ætla að
gefa út í bága við þjóðarétt.
Jafnframt hlýtur bi-ezka ríkis-
stjórnin að vekja athygli á því,
að hún mun telja það skyldu
sína að koma í veg fyrir hvers
konar ólögmætar tilraunir til af-
skipta af brezkum fiskiskipum
á úthafinu, hvort sem slík af-
skipti fara fram á þeim svæðum,
sem íslenzka ríkisstjórnin hefur
nú í hyggju að telja sig hafa
yfirráð yfir eða ekki.
Enda þótt ein þjóð eða fleiri
geti ekki breýtt alþjóðalögum,
þá er þjóðum auðvitað heimilt
að gera með sér tvíhliða eða
marghliða samninga, þar sem
þær að einhverju leyti eða öllu
menn þurfa að vera úr, að
fagna því, að af þeim sé létt
byrði, sem þeir hljóta alltaf
að kikna undir.
afsala sér eða takmarka á til-
teknum svæðum réttindi, sem
þær eiga kröfu til samkvæmt
núgildandi reglum um hafið.
Brezka ríkisstjórnin og ýmsar
aðrar vinveittar rikisstjórnir
hafa gert allt, sem þeim er unnt
til að fara þess á leit við íslenzku
ríkisstjórnina, að hún grípi eigi
til einhliða ráðstafana, en taka
í þess stað upp viðræður í því
skyni að ná viðunandi samkomu-
lagi.
Brezka ríkisstjórnin gerir sér
grein fyrir þeirri þýðingu, sem
fiskviðar liafa fyrir Island, en
fiskveiðar hafa einnig mjög
mikla þýðingu fyrir brezku þjóð-
ina. Brezka rikisstjórnin er þeirr
ar skoðunar, að með samninga-
viðræðum ætti að vera hægt að
komast að viðunandi samkomu-
lagi. Af þessum sökum tilkynnti
brezka ríkisstjórnin ríkisstjórn
íslands, áður en tilkynning var
gefin út um fyrirætlanir Islands,
að hún væri reiðubúin að hefja
viðræður í þessu skyni. Brezka
ríklsstjórnin er enn reiðubúin
að hefja slíkar viðræður í þeim
samvinnuanda, sem hún sýndi
á Genfarráðstefnunni um reglur
þær, er gilda skyldu á hafinu.
Það er von brezku ríkisstjórnar-
innar, að ríkisstjórn Islands sé
því sammála, að samningavið-
ræður séu á allan hátt æskilegri
en einhliða ráðstafanir og að
nota beri tímann fram til 1.
september n.k. til að semja um
varanlega lausn, er allir hlutað-
eigendur geti vel .við unað.“
Knattspyrna:
KR. sigraði
Bury, 1:0.
Úrslitin í leiknum í gær-
kvöldi komu víst flestum ef
ekki öllum á óvart. Hinir ný-
bökuðu Reykjavíkurmeistarhr
gengu með sigur af hólmi í við-
ureigninni við ensku atvinnu-
mennina, og er víst óhætt að
segja, að það hafi verið ódýr
sigur.
Eina mark leiksins skoraði
Ellert Schram snemma í fyrri
hálfleik eftir góðan undirbún-|
ing Þórólfs Beck, sem varð að
yfirgefa völlinn skömmu síðar
vegna meiðsla. Bretarnir höfðu
yfirburði á öllum svlðum knatt
spyrnunnar, en þrátt fyrir lát-
lausa sókn af þeirra hálfu svo^
til allan leiktímann, tókst þeim1
aldrei að skora. Heimir Guð-1
jonsson markvörður sýndi
glæsilegustu markvörzlu, sem’
hér hefur sézt í sumar, og geta
KR-ingar vafalaust þakkað hon
um Sigurinn. KR-ingar lögðu
allt í vörnina, létu. báða hlið-
arframverðina leika mjög aft-
arlega og styrktist vörnin mjög
við það, en framlínan varð ó-
starfhæf fyrir bragðið. Þessi
leikaðferð getur gefið góðan
árangur, en um leið hverfur
margt af því, sem gefur knatt
spyrnunni gildi og sem fólk
kemur til að sjá.
Beztu menn KR, auk Heimis,
voru Hörður Felixson og Hreið-
ar Ársælsson, sem lék nú sinn
bezta leik í mörg ár. Framverð-
irnir Helgi og Garðar voru
einnig góðir, og í framlínunni
Færeyjar -
Framh. af 1. síðu.
togara við ísland minnki um
50%.
f Noregi
sagði formaður Landssam-
bands útgerðarmanna, sem
gera út á íslandsmið, að út-
víkkun landhelginnar við ís-
land valdi því, að horfurnar
fyrir norskar fiskveiðar og fisk
iðnað séu orðnar ískyggileg-
ar og muni afleiðingin verða
talsvert útflutningstjón fyrir
Noreg.
Niellse Lysöe fiskimálaráð-
herra, segir að ákvörðun ís-
lendinga muni hafa óheppileg-
ar afleiðingar fyrir Noreg, en
horfurnar á að fá ákvörðuninni
breytt séu litlar. Kvaðst hann
telja það sanngirniskröfu af
Færeyinga hálfu, að landhelgi
þeirra verði nú stækkuð.
Daily Telegraph ræðir í morg-
un þá afstöðu Færeyinga, að
þeir telji sig ekki lengur bundna
við samkomulagið, sem Dan-
mörk gerði við Bretland um land
helgi þeirra 1955, og viðurkennir
að þessi afstaða byggist að
nokkru á nauðsyn sjálfsvarnar,
bendir á, að Færeyjar og Bret-
eins og afstaða Breta. Blaðið
segir að Færeyjar og Bret-
land geti ekki samið um þetta
sín á milli, það verði Danmörk
og Bretland að gera, en mögu-
leikar ættu að vera fyrir hendi
til samkomulags og þá beri að
nýta, og þetta ættu Islendingar
einnig að taka til athugunar.
Þessi mál séu meðal þeirra, sem
ræða ætti og ná samkomulag um
af hlutaðeigandi aðilum á viss-
um svæðum, og ennfremur telur
blaðið hér vera um að ræða, mál
sem leysa ætti innan vébanda
Norður-Atlantzhafsbandalagsins.
Daily Mail telur, að stjórnmál
liggi til grundvallar á Islandi, og
kommúnistar í ríkisstjórninni
vilji spilla sambúðinni við Bret-
land, til þess að gera það háðara
Sovétrikjunum. Blaðið segir, að
nota beri hvert tækifæri til þess
að ná skynsamlegu samkomulagi
Island sé vestrænt, þjóðin vest-
ræn og aðili að Nato — og eigi
alls ekki heima austan járntjalds
ins.
New Chronicle hvetur einnig
til samkomulagsumleitana og
minnir á tillögu Bandarikjanna
um 6 mílna landhelgi. Þá tekur
blaðið að í sambandi við sam-
komulagsumleitanir og viðræður
um þessi mál ætti að leggja á
borðið öll gögn vgrðandi rann-
sóknir á eyðingu hrygningar
stöðvanna.
bar mest á Ellert Schram, sem
fer mikið fram með hverjum
leik.
Enska liðið var allt mjög svip
að, skipað jöfnum og góðum
leikmönnum. Vinstri útherjinn,
Mercer, er mjög laginn og enn
fremur Watson míðherji. Eins
og fyrr segir, voru Bretarnir
allsráðandi á vellinum og úr-
slitin gefa ekki rétta mynd af
gangi leiksins, en eitt fannst
mér framherja þeirra skorta til-
finnanlega, og það er að geta
spyrnt viðstöðulaust. Þeir
þurftu oftast að leggja knött-
inn fyrir sig, en við það glat-
ast marktækifærin.
Dómari var Halldór Sigurðs-
son og dæmdi vel.
Ó. H. H.