Vísir - 01.09.1958, Blaðsíða 4

I
VlSIR
Mánudaginn 1. september 1S5S
TÍ8IR
n D A G B L A Ð
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritítjómaxskriístofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—18,00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði,
kr. 2.00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
„StrííiB"
Þegar þetta er ritað, hafa
brezkir togaraeigendur hafið
1 „stríð“ sitt á hendur fslend-
ingum með meiri og minni
! stuðningi brezkra stjórnar-
! valda. Hin boðaða stækkun
fiskveiðilandhelginnar gekk
í gildi fyrir fáeinum klukku-
stundum, og nú er beðið eft-
ir því, hver verða viðbrögð
' Breta, flota þeirra og ann-
arra yfirvalda, þegar svo fer,
1 sem oumflyjanlegt er, þegar
lög eru brotin, að hinn brot-
legi er tekinn til vörzlu og
1 dreginn fyrir dómara, sem
rannsakar mál hans og
dæmir hann að því búnu lög-
um samkvæmt.
Þegar kunnugt varð um fyrir-
ætlanir fslendinga, að þeir
hefðu ákveðið að stækka
landhelgi sína verulega, eða
úr fjórum mílum í tólf, til-
1 kynnti „stjórn hennar há-
tignar“, að hún liti svo á, að
þetta skref íslendinga væri
óheimilt og ólöglegt. Jafn-
! framt var tilkynnt, að brezk-
um togurum mundi veitt
nauðsynleg vernd, svo að
þeir gætu farið allra sinna
er hafið.
ferða á „opnu hafi“, eins og
komizt var að orði. Hafi
þessi tilkynning átt að verða
til þess að íslendingar
glúpnuðu, bar hún alls ekki
tilætlaðan árangur, því að
hún hefir einmitt þjappað
þjóðinni saman. Mörlandinn
kann ekki að meta dólgsleg-
ar hótanir eins og þær, sem
hafðar hafa verið í frammi í
þessu máli.
Hér í blaðinu hefir oft verið á
það bent, að engin þjóð get-
ur dæmt aðra til dauða, eins
og Bretar telja sig kjörna til
að gera, þegar íslendingar
eru annars vegar, af því að
við erum nokkrir tugir þús-
unda en þeir nokkrir tugir
milljóna. Verndari smáþjóð-
anna ætti að hugleiða þau
sannindi, að íslendingar hafa
jafnan rétt til að lifa og þeir,
og þess vegna geta Bretar
aldrei náð því marki, sem
þeir hafa sett sér — að koma
íslendingum á kné. Þeir
munu tapa þessu „stríði“,
sem þeir hafa hafið með
heimsku sinni og þröngsýni
og munu hafa skömm af.
„Flotinn Ósigrandi"
Það var hámarkið á glæsilegum
stjórnarferli ■ Elísabetar
Bretadi-ottningar hinnar
fyrstu, að brezkir sjómenn
sigruðu stærsta flota, sem
nokkru sinni hafði verið bú-
inn til orustu. Spánarkóngur
ætlaði að kenna meydrottn-
ingunni og þjóð hennar
mannasiði, en herförin varð
ein mesta hrakför, sem sagan
kann frá að greina.
Nú hefir önnur Elisabet sezt í
hásæti í Bretlandi, og annar
floti, sem einnig ætti að vera
ósigrandi, hefir nú látið í
haf til að kenna mönnum á
norðlægum slóðum háttvísi.
„Stríðið“ er hafið, en því er
ekki lokið, og margt bendir
tfl^þess, að örlög þessa nýja,
ósigrandi flota verði með
svípuðum hætti og þess, er
lét úr höfn á Spáni 1588.
För hins glæsta flota Spánar-
kongs lauk með skelfingu,
og hann hafði aðeins skaða
og skömm af útgerð sinni.
Ósigur hins ósigrandi flota
varð upphaf niðurlægingar-
tíma Spánarveldis, og það
hefir aldrei rétt við síðan.
■ Um þetta mættu menn hugsa
í Bretlandi nú, er þeir reiða
hátt til höggs eins og Spán-
arkongur forðum.
Síðasta orustan
Bretar hafa einhvern tíma bú-
ið til það orðtak um sjálfan
sig, að þeir vinni alltaf síð-
ustu orustuna og beri þannig
sigurorð af andstæðingum
sínum. Oft gangi þeim illa
í upphafi, en endanlegur
sigur verði alltaf þeirra
megin. Sennilega gera þeir
ráð fyrir, að eins fari í þetta
skipti, enda við vopnlausa
smáþjóð að fást.
En hér gæti nú einmitt farið
... öðru vísi en Bretar gera ráð
fyrir. Það getur vel verið, að
þeir vinni fyrstu orustuna,
hindri til dæmis, að brezkur
veiðiþjófur verði dreginn
fyrir dómara. Þeir geta það
kannske nokkrum sinnum,
en þeir vinna aldrei síðustu
orustuna að þessu sinni.
Lokasigurinn fellur fslend-
ingum í skaut, því að rétt-
lætið ber ævinlega sigur ú.r
býtum að lokum, enda þótt
oft sé dimmt yfir og boðar
fyrir stafni.
Erlendur Ó. Pétursson.
Minning.
mgm
í dag er kvaddur hinztu
kveðju einn af mætustu borg-
urum þessa bæjar, Erlendur Ó.
Pétursson, forstjóri. Foreldrar
hans voru þau Vigdís Teitsdótt-
ir og Pétur Þói'ðarson, hafn-
sögumaður, sem lengi bjuggu að
Götuhúsum við Vesturgötu (nr.
50). Erlendur var því „Vestur-
bæingur“ eins og við köllum
það og einn af hinum „gömlu
Reykvíkingum“. Með Erlendi
er horfinn af sjónarsviðinu
yar allra manna kurteisastur og
óvenju háttvís við konur, og
kunni manna bezt : að meta
frelsishugsjónir kvenna. Ég
held að E. Ó. P. hafi yfirleitt
verið gæfumaður. Hann náði
því takmarki, sem hann alla
ævi hafði keppt að, að sjá fé-
lag sitt K. R. verða eitt af
stærstu og merkustu íþróttafé-
löögum landsins, og eiga heim-
ili hjáhinum stómerku hjómrrn,
systur sinni frú Mörtu Péturs-
dóttur og Guðfinni Þorbjöms-
syni, sem allt vildu fyrir bann
gera til að létta honum sjúlr-
dóm síðustu ára. Allir gamlir
Reykvíkingar og „Vesturbæ-
ingar“ kveðja nú þennan mæta
mann og óska honum fararheilla
á þeirri leið, sem hann leggur
nú út á. Alveg sérstaklega Jæri
ég honum mínar beztu þakkir
fyrir gott samstarf í Reykvik-
ingafélaginu, og kveð bann
með þeirri vissu að góðum
manni verði allt til góðs, bæði
lífs og liðnum.
Sveinn Þórðarscjn.
hinn ágætasti maður. Hann var
í öllu dagfari maður háttvís og
ljúfur í framkomu. Hann var
manna kui’teisastur og fannst
það fljótt, að þar fór saman
meðfædd háttprýði og skap-
festa. Hann lagði ávallt gott til
allra mála. Þegar í æsku kom
það fljótt í ljós að. E. Ó. P. —
eins og allir vinir hans nefndu
hann — var manna bezt máli
farinn, og fylgdi eins konar
kyngikraftur öllum hans mál-
flutningi. Man ég sérstaklega
eftir rökfimi hans og mælsku,
þegar um var að ræða breyt-
ingu á nafni „Fótboltafjelags
Reykijavíkur“ í „Knattspyrnu-
félag Reykjavíkur“ — K. R. —
Hann var manna bezt ritfær,
og sýna fundargerðir K. R. það
bezt, en ritari þess félags var
hann í rnörg ár. Hann var hjálp-
fús og vinfastur og drengur góð-
ur í hvívetna. Ég sem þessar
línur rita, man vel eftir því, þeg
ar eldur framtíðardrauma og i-
þróttahugsjóna logaði sem glað-
ast í bi’jósti þessa mikla áhuga-
manns. Síðar á æviskeiði hans
þegar við unnum saman að
fi’amgangi Sundlaugar Vestur-
bæjar, loguðu ennþá' glæður
hins gamla áhuga og þótt heils-
an væri þá tekin að bila, var
ávallt gaman að vinna með E.
Ó. P. Vitanlega var E. Ó. P.
meðlimur Reykvíkingafélags-
ins, og í stjórn þess í mörg ár,
eða meðan heilsa leyfði. Var
hann þar,eins og annars staðar,
manna samvinnuþýðastur og
tillögubeztur í hvívetna. Hvar
sem E. Ó. P. kom og sneri sér
að félagsmálum, var honum
þegar í stað falin forusta, enda
ágætlega til þess fallinn.
E. Ó.. P. kvæntist aldi’ei, en4
YINNA
Kvenmaður óskast í þvottahúsið Skyrtan, Höfðatúni 2.
Uppl. kl. 5—6. Sími 19599.
STÚLKA ÓSKAST
til afgreiðslustarfa, einnig stúlka til aðstoðar í eldhús.
Síld & fiskur
Austurstræti.

„PAL"
Rafkerti og Varahlutir í Skoda bifreiðir.
SMYRILL. Húsi Sameinaða — Sími 1-22-60.
TOPPLYKLASETT
meH tommumálum
SMYRILL. Husi Sameinaða — Sími 1-22-60.
¥
Kleppsholt, hverfi II
Uppl. á afgi’eiðslu Vísis. — Sími 11660.
Þýzkar
eldavélar
Tökum upp í dag tvær
gerðir af Vestur-þýzkum
Graetz eldavélum
Véla- og Raftækja-
verzlunin h.f.
Bankastræti 10. — Sími 12852. P
£