Alþýðublaðið - 29.01.1958, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 29. jan. 1958
AlþýSublaJið
11
í DAG er miðvikudaguiinn,
29. janúar 1958.
SlysavarBstola KeyKjavíkur er
opin allan sólarhringinn. Nætur-
læknir L.R. kl. 18—8. Sími
15030.
Eftirtalin apótek eru opin kl.
8—20 alla daga, nema laugar-
daga kl. 9—16 og sunnudaga kl.
13—16: Apótek Austurbæjar
(sími 19270), Garðsapótek (sími
34006), Holtsapótek (síiUi
33233) og Vesturbæjar apótek
(sími 22280).
'Bæjarbókasafn R„ykJavíkur,
■Þingholtsstræti 29 A, sfmi
1 23 08. Útlán opið virka daga
-kl. 2—10, laugardaga 1—4. Les-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga ki. 10—-12 og 1—4.
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina. Útibú: Hólmgarði
, 34 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
.götu 16 opið hvern virkan dag
nema laugardaga kl. 6—7; Efsta
Bundt 36 ppið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
7.30.
FLU G F E R ÐIR
:Flugfélag íslands hif.:
Millilandaflug: Gullfaxi fer
til Glasgow, Kaupmannahatnar
og Hamborgar kl. 08.00 í dag.
'Væntanleg aftur til Reykjavik-
ur kl. 16:30 á morgun. — Innan
landsflug: í dag er áætlað að
fljúga -til Akureyrar, ísafjarðat-
-og Vetsmannaeyja..— Á morgun
er áætlað að fljúga til Akurevr-
ar (2 ferðir), Bíldudals, Egiis-
staða, ísafjarðar, Kópaskers,
Ratreksfjarðar og Vestmanna-
• eyja.
SKIPAFRÉTTIR
•Eimskipafélag íslands h.f.:
oDttifoss kom til Gdynia 25.
1. fer þaðan til Riga og Vents-
pils. Fjailfoss fór frá Vestmanna
eyjum 24.1. til Rotterdam, Ant-
werpen og Hull. Goðafoss fer
frá Vetsmannaeyjum í kvöld 28.
1. til Kcflavíkur og Reykjavík-
ur. Gullfoss fer frá Kaupmanna
höfn 28.1. til Leith, Tohrshavn
LEIGUBÍLAR
Ðifreiðastöðin Bæjarleiðb
Sími 33-500
-----------0-
Síminn er 2-24-40
Borgariiílastöðin
-------0—“
Bifreiðastöð Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Eeykjavíkui
Simi 1-17-20
og Reykjavíkur. Lagarfoss fer
frá aHfnarfirði í dag 28.1. til
Akraness og Keflavíkur og það-'
án til Vestmannaeyja, Fáskrúðs
fjarðar, og Norðfjarðar, Ham-
borgar, Gautaborgar og Kaup-
mannahafnar. Reykjafoss fór
frá Hafnarfirði 25.1. til Harn-
borgar. Tröllafoss fer væntan-
lega frá New York 29.1. til
Reykjavíkur. — Tungufoss fer
væntanlega frá Akureyri í
kvöld 28.1. til Siglufjarðar, Húsa
víkur og Austfjarða og þaðan
til Rotterdam og Hamborgra'.
Skipautgerð rikisins:
Ilekla fer frá Reykjavík á
hádegi í dag austur um lancí í
hringferð. Esja er væntanlég tii
Reykjavíkur sfðö. í dag að aust-
an úr hringferð. Keróubreið er
á Austfjörðum. Skjaldbreið kom
til Reykjavíkur í gær að vest-
an. Þyrill er í Faxaflóa.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafell er í Reykjavik. —
Arharfell er í Kaupmannahöfn.
Jökulfell lestar á Austíjarða-
höfnum. Dísarfell átti að íara
í gær frá Stettin til Sarpsburg og
Porsgrunn. Litlafell er í Ham-
borg. 'HSéljSiféll fór frá New:
York 21. þ. m. áleiðis til Rvk.
Hamrafell fór frá Reýkjavík 26. i
þ. m. álefðis til :Batum. Alfa
lestar salt í Capo de Gata.
FTNDIK
Aðalfundur Þingeyingaféiags-
ins verður í Breiðfirðmgaliúð,
uppi kl. 8,30 í kvöld.
Húsmæðrafélag Reykjavikur.
Af óviðráðanlegum ástæðum
verður áður auglýstu afmælis-
hófi félagsins frestað til þriðju-
dagsins 4. feþr. og hefst þá með'
þorðhaldi kl. 7 í 'Borgartúni 7.
J. R/lagnús Bjarnason:
Nr. 20
EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.

SKIPAUTGCRR RÍKISINS
Esja
vestur um land í hringferð
hinn 1. febr.
Tekið á móti flutningi til
Patreksfjarðar
Bíldudals
Þingeyrar
Flateyrar
Súgandafjarðar
Tsafjarðar
Sauðárkróks
Siglufjarðar
Dalvíkur — og
Akureyrár
í dag. Farseðlar seldir á
fimmtudag.
inn í það fengju engir að
koma, nema þeir, sem sér
væri sérlega vel við, — í
stuttu máli: að þctta herbergl
væri hið „alla helgasta“ í hús-
inu. H)ún )lét mig setjast á
stól við gluggann, og svo
settist hún á annan stól gaga-
vart mér.
—- Hvað heitirðu nú annars,
elsku, litli dýrðlingurinn minn,
pagði hún eftir að hún hafði
horft á mig um stund.
. :— Bg heiti piríkur, sagði
ég.
— Hvaða, hvaða, hrópaði
frú Patrik og hló svo, að hún
ætlaði hreint að kafna. Hvaða,
hvaða! — Ærokkur! Nú, þetta
er ekki nafn, elsku, litla hirð-
fíflið mitt. — Ærokkur, það
er bara hneyksli!
— Eg heiti Eiríkur Hans-
son, sagði ég.
— Hvaða, hvaða! sagði frú
Patrik og veltist -um af hlátri.
Gg þú heitir ekki eingöngu
Æ-rokkur, heldur líka Ann
sinn. Blessi okkur, elsku litli
Hottintottinn minn! Æ-rokkur
Annsinn er bara argasta
hneyksli. Mundu það, að þú
heitir eftir þetta Pat. nefni-
lega Patrik, Patrik. Og þegar
þú ert orðinn nógu gamall
verðurðu skírður, — skírður
Patrik Patrik, heyrirðu jþað,
Pat?
—- Já, sagði ég.
— Hvað heitirðu þá, ljóm-
inn minn? spurði frú Patrik.
, — Pa-at, sagði ég.
iRétt er þetta, litli línu
leikarinn m.inn, sagði frú Pat-
rik og dró andann. Guð blessi
okkur, við komum til með að
skilja hvort annað, hunangið
mitt. En mundu nú eftir því/
að þú ert ekki íslenzkur, —
þú ert hold af mínu holdi og
bein af mínum mínum, — þú
ert sonur minn, —þú ert írsk-
ur, Pat, írskur í húð og hár,
heyrirðu það?
— Já, sagði ég. Eg þorði
ekki að segja annað.
— Hvort ertu þá írskur eða
íslenzkur. sagði frú Patrik
og einblíndi á mig.
— írskur, sagði ég hikandi.
— Gott, litla yndið mitt,
sagði frú Patrik og setti á sig
tignarsvip. Þú átt að gleyma
því, að þú hefur verið hjá Is-
lendingum. íslendingar geta
verið nógu vænir, en samt sem
áður eru þeir aldrei annað en
bara íslendingar!
— Hún amma mín er þó góð
sagði ég, og hjartað barðist á-
kaflega í mér. í
— Já, já, Pat minn, sagði
frú Patrik og brosti. Hún
amma þín er nógu væn. Þú
skalt fá að finna hana, þegar
þú ert orðinn stór. — Hún er;
nógu væn hún amma þín, Pat
mhin.
Eg spurðj hana svo að ,því,;
hvort ég fengi ekki að ganga
í skóla. Slíkt sagði hún, að sér
dytti ekki í hug, því að dreng-
irnir í skólanum mundu berja
mig í frítímunum. og ég
lærði ekkert nema illt af þeim
piitum. Nei, hún sagði, að,
kálfurinn sinn skyldi. aldrei'
ikoma inn fyrir dyr á alþýðu-
,‘Skóla, — sonur frú Patrik
slryldi aldrei stíga fæti sínum;
þar inn. Hún sagðist heldur
‘tetla að láta einhverja ,,sak-
lausa sál“ kenna mér heima1
hjá sér, hvað svo sem það kost
aði. Svo spuði hún mig, hvaða
tvær bækur væru í bögglin-
um, sem ég hefði komið með.
Eg sagði, að nnur væi Nýja
Testamentið, en hin væri ljóð-
mæli eftir skáld, sem hefði
heitið Jó’nas Hallgrímsson. Hún
sagði, að Nýja Testamentið
gæti verið nógu gott, en samt
efaði hún, að það væri rétt
þýtt úr ensku, og fyrirbauð.
mér að lesa það, fyrr en ég
væri búinn að kynna mér
enska Nýja Testamentið til
og búið væri að skíra mig. En
ljóðabókina sagðist hún vilja
brenna strax, því að það hlyti
að vera eitthvað óhollt andans
fóður í þeirri hók, fyrst hún
væri eftir íslending, sem hefði
heitið „Júnós Hallgrímsson11.'
Eg bað hana að gera það fyrir
mig að brenna ekki þá bók,
því að mér þætti mjög vænt
um hana, og að ég gæti full-
vissað hana um það, að kvæð-
in væru öll falleg, sem Jónas
hefði ort. ITún sagðist þá
skyldi þyrma bókinni, þangað
til ég væri búinn að kynna
mér til hlítar kvæðabók Thom
as Moore’s, sem ég yrði að:
taka fram yfir ölhönnur skáld,!
af því að hann hefði verið írsk
ur, og aldavinur Byrons lá-'
varðar í tilbót.
Fáum dögum síðar kom stór
og höfðinglegur maður, sem;
frú Patrik fór undir eins með
inn í stofuna, sem hún kallaði
„hið allra helgasta í hús.inu,“
og af því dró ég :það, að þessi
stóri maður væri sérlegur vin-
ur hennar. Þau sátu þar lengi
á eintgli, og þó að ég væri á
meðan í næstu stofu, þá
heyrði ég ekki eitt einasta orð
af því, sem þau töluðu, en ég
heyrði efnu sinni, að það
glamraði í staupum. Loksins
þegar þau komu fram .fyrir
aftur, benti frú Patrik á .mig
og sagði:
— Þetta er sonur minn.
herra Sandford, þetta er hann.
— þetta er Pat.
— Fallegur drengup, sagði
‘herra Sandford og kiappaði á
kollinn á mér, „mjög ánægju-
legur drengur þetta, — Tajög
svo.
— Þetta er hann, hera
Sandford, elsku litli auga-
steinninn minn, sagði 2rú IPat-
rik við mig, „hann herra'Sand-
ford, hjartað mitt, — yfiélög-
regluþjónninn okkar, sem sér
um, að vondir menn geri okk-
ur ekkert mein.
— A-Jhum, sagði herra 'Sand-
ford og klappaði aftur á köll-
inn á mér, þvi að hann hélt
víst, að ég yrði hræddur við
sig, af því að mér var sagt,
hver hann var. En :það var
iangt frá því, að ég yrði
hræddur við svo fallegan og
vingjamlegan mann.
— Heyrðu nú, hvað ég segi,
Pat minn, sagði frú Patrik.
Þessi vinur okkar, hann herra
Sandford, yfirlögregluþjónn, á
dóttur, — undur góða og yndis-
lega dóttur, Pat minn, sann-
arlega elskuverða dóttur, sem
ætlar að verða svo góð, að
kenna þér í vetur, og þú áttt
að vera henni hlýðinn og vænn
lærisveinn.
— A-hum, sagði herra Sand
ford, mikið góð stúlka, og
heitir Lalla.
— Lalla Sandford, hunangið
mitt, sagði frú Patrik.
— A-hum, sagði herra Sand
ford. Eg er viss um, að þeim
kemur vel saman, frú Patrik.
Mjög svo.
— Guð blessi okkur, herra
Sandford, sagði frú Patrik, ég
veit, að hún fær brennandi ást
á elsku litla bogmanninum
mínum, strax og hún sér hann.
Guð blessi okkur, herra Sand
ford minn, ég veit það.
— A-hum, sagði herra Eand
ford og brosti framan í mig.
Þetta gleður mig sérlega. Mjög
svo.
Viku síðar kom Lalla Sand-
ford til að kenna mér. Hún var
sextán ára gömul, há og grann
vaxin með mikið og svart hár.
Augun voru blíðleg og gáfu-
leg, ennið hátt og fagurt, nefið
beint og ihunnurinn sérlega
fallegur. Hún var einhver hin
fríðasta, fyrirmannlegasta og
bezta stúlka, sem ég hefi
þekkt. Eg var ekki fyrr búinn
að siá hana en ég fann það
með sjálfum mér, að ég mundi
SENDIBÍLAR
Sendibílastöðin Þröstur
Sími 2-21-75
Þorvaídur ári Arason, htii.
LÖGMANNSSKIUFSTOFA
SkólavörCustíg 38
í c/o í'a/í Jóh. PorUifsson h.f - Póslh.62J
Símar /JV/6 og Í1417 - Sirnnefni:/iii
ug peir attu eitir að verða enn meira hissa . . .