Alþýðublaðið - 26.02.1958, Síða 3

Miðvikudagiir 26. febrúar 1958
A 1 þ ý 8 n b 1 a 8 1 8

vr/±Wí voru tiu ar iiöm tErlá vaidariáni Isommjúnista í
Tékkóslóvakíu. Þjóðviljinn íbirtir af því til'afni langa grein
um málið og aðdraganda þess. Enginn höfundur er tilgreind
ur (og heidur ekki minnzt 'á heimildir. Tilgangurinn fer 'hins
vegar ekkert miili mála. Hann er sá að reyna að telja ís-
Alþgöublúöiö
Ötgefandi:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Rií stj órnar ?íma r:
Auglýsingasími:
Afgreiðslusími:
Aðsetur:
Alþýðuflokkurinn.
Helgi Sæmundsson.
Sigvaldi Hjálmarsson.
Emilía Samúelsdóttir.
14901 og 14 90 2.
14906.
1 49 0 0.
Alþýðuhúslð.
Prentsmiðja Alþýðublaðsins, Hverfisgötu 8—1®.
lendingum trú um, að febrúaratburðirnir í Tékkóslóvakíu
1948 hafi verið í fullu samræmi við lýðræðið og bingræðið!
Þesau hefði auðvitað átt að fylgja sú viðbótarskýring,
að um, væri að ræða austræna lýðræðið svokallaða og marg-
umtalaða. Hér ter Þjóðviljinn einu sinni enn að lofa þá
framkvæmd kommúnis-mans, sem kallar yfir hann þungan
dóm sögurmar. íslenzka kommúnistablaðinu myndi reyn-
ast örðugt að sannfæra íslendinga um, að valdaránið í Ték-
Sjúkraflugið kemur yíðar viö siigú með góðum árangri en hér á íslundi. Myndin sýnir eina’af
helikoptervélum danska hersins, þar sem húnlendir í almenningsgarði rétt við innganginn að
ríkisspítalanum í Kaupmannahöfn með sjúklingutan af Jótlandi innanborðs. Flugbrautin var að
þessu sinni æfingarvöllur knattspymumanna.
kóslóvakíu ihafi gefizt vel fyrir fólkið þar í landi. En hon-
um er þó sýnu voidausari viðleitni að ætla «ð líkja því við
Iýðræði og þingræði. í tilefni þessa er annars ekki úr
vegi að leggja eina spurningu tfyrir Þjóðviljann: Myndu ís-
lenzkir komjmfúnistar geta hugsað séf sams konar valdatöku
á íslándi pg átti sér stað í Tékkóislóvakíu 1948? Og hvaða
ísllenzkur stjórnmálamaður halda þeir að vildi vera Jan
Masar.yk? Viil ekki kömmúnistablaðið .gera svo vel og lýsa
afstöðu sinni í bessu efni?
Öðm atriði skall komið hér á framfæri, þó að það
skipti raunar mun minna máli: Hvaðan er komið það
plagg, setn Þjóðviljinn birti í gær um febrúaratburðina í
Tékkóslóvaklu 1948? Þessa er eiklki spurt af því að Al-
þýðublaðmu komi þetta hætiishót við. Spurningunni er
heldur ektoi ætiaft það hlutverk að skýra afstöðu Þjóð-
viljians til valdaránsms í Tékkóslóvatoíu — hún liggur
sæotnilliega Ijóst fyrir. Hins vegar kynnii sumum óbreyttum
fylgjendum Alþýðubandalagsins að leika hugur á því að
vita, hvurt rödd Þjóðviljans í tilteknum málum cr ís-
lenzk, rúissnesk eða tékknesk. Þeirria vegna ætti Þjóð-
viljinn að svara spurnmgunni við jióknanlegt tætoifæri.
Keimurinn veit sannleikann um valdailán kommúnista
í Tékkóslóvakm ífyrir tíu árum. Þar var beitt ofbeldi, sem
átti ekkert skylt við lýðræði eða þmgræði. Þetta reynir
Þjóðviljirm að afsaka. Viðleitni hans er ekki sú að reyna
að telja íslendingum trú um, að ofbeldinu hafi verið beitt í
góðum tilgangi eins og verjendur þess kappkosta þó löng-
um. Hann teiur framkvæmd ofbeldisins tii fyrirmyndar,
lýsir því eins og þingræðislegum atburðum uppi á íslandi.
Og svo ér ósvifni k-ommúnistaiblaðsins mikil í þessu sam-
bandi, að það dirfist að nstfna nafn Jans heitins Masaryks.
Er siiíkt ekki fííldirfska?
Einu sinná birti Þjóðviljinn langa greinargerð um at-
hafnir Janos Kadars, þegar 'hann var að framkvæma lýð-
ræðið og þingræðið 'í Ungiverjalandi á dögum uppreisnar-
.innar þat'. Enginn þurifti að vera' í 'vafa um, hvaðan það.
plagg xnyndi komið. 'Er ekki greinin um atburðina í Tékkó-
slóyakíu .af sömu rótum runnin? Það skal tekið tfram, að
skárra er tfyrir Þjóðyiljann að gerast málgagn Gottwalds
en Kadars, svo að honum ætti ekki að vera teljandi vork-
unn að svara.
Tímiihœrur fyrirspurnir
TÍMIN’.N' foeinir í gær að getfnu tiiefni etftirfarandi íyrir-
spurnum t:il Bjarna Benediktssonar, varaformanns Sjálf-
stæðisfiokksins og aðalritstjóra Morgunlblaðsins:
„ 1. Hvers vegna gerði iSjálfstæðisflotokurinn banda-
lag við nazista í bæjarstjórnai'ltoosningunuin 1984, þegar
Bjarni var i'rambjóðandi í fyrsta Isinn?
2. Hvers vegna stofnaði Sjálfstæðisflokkurinn litlu
síðar málfuiidaféIög Sjálf.stæðisverkamanna eftir þýzkri
iýrinpýnd?
3. ffvm vegna gerði Sjálfstæðisfiokknrinn ránfugls-
inérki að' flokksmerkj sínu eftir þýzkri fyrirmynd?
4. Hvers vegna byrjaði Sjáiiistæðisflokkurinn að hafa
sérstök hátiíðahöld 1. maí 'eftir þýzkri fyrirmynd?
5. Hvers vegna lagði Morgunblaðið blessun sína yfir
i'ramferði nazista í þinghúshrunamálinu og tók að öilu
leyti undir áróður þeirra í s.ambandi við það?“
Tdrninn kveðst bíða svarsinis með forvitni. Svo.er um
fleiri. Hér hefur Bjarni Benediktsson efni 4 næsta Reykja-
Víkurbrétf.
Samlal yiS Sigurð Ncrdal:
A
hæ
ÞANiN 8. janúar sl. birtist j
grein í danska biaðinu „Jyl-
landsposten“ eftir dr. Wester-
gárd-Nielsen, prófessor við
józka háskólann í Árósum, þar
sem hann dróttar því að þeim
dr. Sigurði Nordal fyrrv. sendi-
herra Og Bjarna M. Gíslasyni,
að bók hins síðarnefnda: „De
Islandske hánd'skrifter stadigt
aktuelle“ sé í rauninni að
mestu leyti verk hins fyrr-,
neínda. Lætur dr. Westergárd-
Nielsen í veöri vaka að sér hafi
um skeið verið þetta kunnugt,
en hann hafi af diplomatiskum |
ástæðum orðið að láta það
liggja í þagnargildi á meðan dr.
Sigurður Niordal var enn sendi-
herra í Danmörku.
í tilefni alf þessu hefur biaðið
snúið sér til dr. Sigurðar Nor-
dals og spurt álits hans varð-
andi þessa kynlegu aðdróttun.
— Fyrst og i'remst er hún
með öllu tilhæfulaus. I svar-
grein sinni í „Jyllandsposten“
þann 1. febr. tekur Bjarni M.
Gíslason það réttilega fram, að
við höfuin ckki átt önnur
skipti en þau, að við rædd-
umst tviívegis við í íslenzka
sendiráðinu í Kaupmanna-
höfn. og ekki nema nokkrar
mínútur í hvort skipti, og að
hann heimsótti mig auk þess
einu sinni, og renndi ég ]>á
augum yfir handrit að blaða-
grein, er haun luvfði samið um
liandritamálið. Bjarnj M.
Gíslason hefur aflað sér mik-
ils fróðleiks af cigin ramleik
og miklum dugnaði og bókin
er áreiðanlcga lians eigið vefk.
Þykir mér sem dr. Wcster-
gárd'Nielsen liafi skotið yfir
tnarkið með þcssari aðdrótt-
un, etokl hvað sízt þegar liann
liyggst beita vísindalegii að-
ferð við að feðra bók Bjarna.
HIN „VÍSINDALEGA“
AÐFERO
. Þessi „vísindalega aðferð*1,
siem dr. Sigurður Nordal minn-
ist á, virðist einkum í því fólg-
r. westerga
íulaus og ós
Dr, Sigurður Nordal
in að benda á að þar gæti mjög
uppáhaldsumræðum'ála Dr. Nor
dals; eru þau þar upptalin, en
ekkert þeirra telur dr.Nordal
sig kannast við sem viðfangs-
efni er hann hafi dálæti á. Þá
vill Westergárd-'Nielsen telja
ýmislegt í bókinni svo
skarplega athugað og byggt.
á svo mikilli þekkingu að með
öllu sé óhugsandi að leikmað'ur
í þessum fræðum — eins og
Bjarni M. Gíslason — hafi get-
að skrifað það, sér í lagi ’þar
Bjarni M. Gísktson
sem annað sé svo handahófs-
kennt, ruglingsiegt og villandi,
að hún geti ekki verið samin af
einiun og sama manninum.
Þykir honum sem þarna skeri
úr um það hvað sé framlag dr.
Nordals og hvað Bjarni M.
Gíslason segi frá eigin brjósti,
Hrósar hann því fyrrnefnda á-
kaflega; kveður engum leynast
að þar hatfi sá um fjallað, semi
langa ævi hafi sökkí sér niður
í þessi fræði, og það sé að
minnsta kosti óskiljanlegt að
lítt lærður maður gæti af brjóst
viti dæmt svo um vísindaleg-
ar útgiáfur að ekki verði móti
mælt. Þlá kveður hann og óskilj
anlegt að sá hinn hálærði mað-
ur skuli ekki hafa leiðrétt lök-
ustu vitleysumar og rökvillum
ar, sem Bjarni M. Gíslason hafi
lagt til bókarinnar, — en hann.
hafi ef til vill ekki talið slíkt
samrýmast diplómatiskri stöðu
sinni! En á öðrum stöðum í
griein sinni kemst prófessorinn
hins vegar að þeirri niðudstöðu,
að allt það, sem helzt sé rang-
hermt eða villandi sagt í bók
Bjarna sé ranghermt og vill-
andi sagt af ráðnum hug. í svar
grein sinni hrekur Bjarni M.
Gíslason þessar fullyrðingar
hans, bendir á mótsagnirnar og
telur grein hans hera vitni öðm
fremur en fræðilegri sanngirni.
Þessi aðdróttun Dr. Wester-
gárd-Nielsen er því ekki aðeins
tiíhæfulaus með öllu, heldur
verður hún og að teljast mesta
ósmekkleg. Og víst er um það,
að ekki mun þessi vísindalega
aðferð hans verða málstað hans
til stuðnings.