Alþýðublaðið - 21.03.1958, Síða 11

FÖstudagur 21. marz 1958
AlþýðnblaSlS
11
í DAG er föstudagurinn 21.
marz 1958.
Slysavarðstofa fteyisjaví&ur cr
opin allan sólarhringinn. Nætur-
læknir L.R. kl. 18—8. Sími
15030.
Eftirtalin apótek eru opin kl
B—20 alla daga, nema iaugar-
daga kl. 9—16 og sunnudaga kl.
13—16: Apótek Austurbæjar
(sími 19270), Garðsapótek (sími
34006), Holtsapótek (sími
33233) og Vesturbæjar apótek
(sími 22290).
Bæjarbókasafn R^ykjavíicar,
Þingholtsstræti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10, laugardaga 1—4. Les-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga kl. 10—12 og 1—4
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina. Útibú: Hólrngarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hvern virkan dag
nema iaugardaga kl. 6—7; Efsta
suiidi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
7.30.
F L U G F E R Ð I It
Flugféiag' ísiands.
Millilandaflug: Mi.liilandaflug
vðlin Hrímfaxi fer til Glasgow
og Kaupmannahafnar kl. 8 í
dag. Væntanlegur aftur til Rvík
ur kl. 23.05 í kvöld. Fiugvélin
fer til Oslóar, Kaupmannahafn-
ar og Hamborgar kl. 8.30 í fyrra
Enáliö. Innanlandsflug: í dag er
áætlað að fljúga til Akureyrar,
Fagurhólsmýrar, Hóimavíkur,
Hornafjarðar, ísafjarðar, Kirkju
bæjarklausturs og Vestmanna-
eyja. Á morgun er áætlað að
fljúga til Akureyrar (2_ferðir),
Blönduóss, Egilsstaða, ísafjarð-
ar, Sauðárkróks, Vestmannaeyja
og Þórshafnar.
Loftleiðir.
Hekla er væntanleg til Reykja
víkur kl. 7 í fyrramálið frá New
York. Fer til Osló, Kaupmanna-
hafnar og Hamborgar kl. 8.30.
Einnig er væntanleg Edda frá
Kaupmannahöfn, Gautaborg og
Stafangri kl. 18.30. Fer til New
York kl. 20.
SKIPAFRETIIE
Ríkisskip.
Hekla fór frá Reykjavík í gær
austur um land í hringferð. Esia
fer væntanlega frá Reykjavík
næstkomandi þriðjudag veslur
um land til Akureyrar. Herðu-
breið er á Austfjörðum. Skjald-
breið er á Vestfjörðum á suður-
leið. Þyrill fór frá Vestmanna-
eyjum í gær til Hafnarfjarðar.
Skaftfellingur fer frá Reykja-
vík í dag til Vestmannaeyja.
Hermóður er væntanlegur til
Reykjavíkur í dag frá Breiða-
fjarðarhöfnum.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell er á Akureyri.
Arnarfell er í Þorlákshöfn. Jök-
ulfell lestar á Austfjarðahöfn-
um. Dísarfell er á leið frá Skaga
ÍEIGUBÍLAR
Bifreiðastoð Síeindóra
Sími 1-15-80
—o--
Bifrciðastöð Keykjavíkur
Sími 1-17-20
SENDIBlLAR
Sendibílastöðin Þröstur
Sími 2-21-75

J. Magnús Ejarnason:
Nr. 57.
strönd til Reykjavíkur. Litlafeli
er í Rendsburg. Helgafell fór í
gær frá Kaupmannahöfn til Ro-;
stock og Hamborgar. Hamrafell
fór frá Batum 18./þ. m. áleiðis
til Reykjavíkur, Alfa er vænt-
anleg til Reyðarfjarðar á morg-
un.
EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
V
s
s
s
s
s
s
Eimskip.
Dettifoss kom til Ventspils
14/3, fer þaðan tii Turku og
Reykjavíkur. Fjallfoss fór frá
Gautaborg 17/3, væntanlegur til
Reykjavíkur árdegis í dag. Goða
foss fór frá Ísaíirði í gærkvöldi
til Vestmamiaeyja og Reykjavík
ur. Gullfoss fer frá Hafnarfirði-
í-kvöld kl. 21 til Hamborgar,
Gautaborgar og Kaupmanna-
firðihafnar. Lagarfoss fór frá
Ólafsfirði í gær til Grundar-.
íjarðar, Stykkishólms, Faxaflóa
hafna, Vestmannaeyja og Rvík-
ur. Reykjafoss er í Hamborg.
Tröllafoss fór frá New York
11/3 til Reykjavíkur. Tungufoss.
fer frá Reykjavík um hádegi í
aag til Akarness og Keflavíkur.,
—o—
Árshátíð
verkamannafélagsins Dags-.
brún verður í Alþýðuhúsinu
Iðnó laugardaginn 29, þ. m.
Nánar verður skýrt frá skemmí
uninni í næstu viku.
Við þökkum
bæði íélagskonum og öðrum,
sem með gjöfum, vinnu og ann-
arri aðstoð studdu að ágætum
árangri af bazar Kvenfélags
Hallgrímskirkju.
Bazarnefndin.
Kirkjukór Óháða safnaðarins
heidur kvöldvöku í félags-
heimilinu Kirkjubæ í kvöld kl.
8.30. Allt safnaðarfólk er vel-
komið og gestir þess, margt til
skemmtunar.
Frá Húsniæðrafélagi Rvíkur.
Bazarinn verður 23. marz í
Borgartúni 7. Félagskonur eru
beðnar að gefa muni á bazarinn
og kom a mununum til Ingu And
reasen, Miklubraut 82, sími
15236, og frú Margrétar Jóns-
dóttur, Leifsgötu 27, sími 11810.
Reykjavíkurstúkan heldur
fund í kvöld, föstud. 21. þ. m.
Hefst fundur þessi kl. 7,30
með aðalfundarstörfum. Eru
félagsmenn stúkunnar beðnir
að mæta stundvíslega. Að
þeim fundi loknum kl. 8,30
hefst venjulegur fundur. —
Gretar Fells flytur erindi er
hann nefnir : ..Heilagar ritn-
ingar.“ Kaffi að lokum.
Allir velkomnir.
steig þétt upp að húsveggnum,
rétti úr sér, yppti öxlum ofur-
lítið, tók sem snöggvast um
/keflið, sem hékk við belti hans,
eins og til að vera viss um, að
það væri á sínum stað, steig
fast í hægri fótinn, xenndi aug
unum stillilega yfir strætið,
eins og til að gæta að því,
hvort allt væri þar með felldu,
og svo horfði hann á mig, og
tók ég þá eftir því, að augu
hans voru mjög meinleysisleg
og- stillileg.
„Hvaða herra Sandford?"
sagði hann loksins, og var rödd
hans sérlega sterkleg, en þó
jafnframt mjög þýð og viðkunn
anleg.
„Herra Sandford lögreglu-
þjónn“, sagði ég.
,-,Hvað viltu honum?“ sagði
þessi meinleysislegi jötunn.
„Ég er að fara til hans“,
sagði ég.
„Hvaðan kemurðu?11 sagði
lögregluþjónninn.
„Frá Gays River“, sagði óg.
„’Hvar er sá staður?“
„Um fimmtíu mílur héðan,“
sagði ég.
„Hvar hélztu, að herra Sand
ford ætti heima?“
„í húsinu nr. 70 í þessu
stræti“, sagði ég.
„Hann er fluttur þaðan“,
sagði lögregluþjónninn.
„Og hvert hefur hann flutt?“
spurði ég.
„Ég veit það ekki“, sagði
hann.
„En hvar get ég fengið að
vita það?“ spurði ég.
„Farðu til lögreglustöðv-
anna“.
„En ég rata ekki þangað“,
sagði ég.
„Þú veizt, hvar Efri Vatns-
gata er?“
„Nei, ég veit það ekki”, sagði
ég. „Ég er alveg ókunnugur hér
í borginni”.
„Farðu ofan þessa þvergötu",
sagði lögregluþjónninn og
benti, ,,og þegar þú kemur að
byggingunni þarna með háa
turninum, þá beygir þú norð-
ur götuna, sem þar er, og verð
ur há einhver til að sýna þér
lögreglustöðvarnar úr því“.
Ég þakkaði honum fyrir leið
beininguna og kvaddi hann.
Svo hélt hann áfram eftir stein
lagðri gangstéttinni og fór eins
hægt og gætilega og áður. Ég
horfði á eftir honum nokkur
augnablik og sá hann hverfa
inn í mannfjöldann, sem
streymdi eftir götunni, — sá
hann hverfa að öllu öðru leyti
en hjálminum. Hjálminn bar
yfir allan fólksgrúann og sýnd
ist líða áfram eins og bryn-
dreki á meðal róðrarbáta og
kaupfara á lygnum straumi.
Ég hélt nú ofan götuna, sem
lögregluþjónninn hafði sagt
mér að fara. Ég hafði efcki
lengi farið, þegar ég mætti öðr
um lögnegluþjóni. Varhann öllu
hærri en hinn fyrri og að mikl
um mun gildari. Ég ávarpaði
hann og spurði, hvort hann
vissi um heimili herra Sand-
fords. Hann svaraði mér ekki
strax, heldur gekk hann tii hlið
ar ofurlítið, eins og hinn hafði
gert, og setti sig í líkar stelling
ar. Svo spurði hann mig, við
hvaða herra Sandford ég ætti,
hvaðan ég kæmi og hvar ég
hefði búist við að finna mann
inn, sem ég væri að leita að. Að
síðustu ráðlagði hann mér að
fara til lögreglustöðvanna, og
vísaði mér til vegar öllu ná-
kvæmara en hinn hafði gert.
Eftir nokkra stund stóð ég.
fyrir framan dyrnar á afar
mikilli byggingu úr gráum
steini. Það voru lögreglustcðv-
arnar. Sá, sem síðast hafði As
að mér jþangað^ v£(r maður,
sem gekk við hækju, og heimt
aði hann af mér fimm cents
fyrir fyrirhöfn sína, því að
hann gekk með mér nokfcra
faðma til þess að geta betur
sýnt mér byg'ginguna, þó að
hann hefði reyndar getað sýnt
mér hana, án þess að hreyfa
sig minnstu ögn.
Það var farið að dimma, þeg
ar ég kom að lögreglustöðvun
um. Það voru komin ljós í búð
argluggana, og það var verið
að kveikja á gaslömpunum á
götuhornunum. Þá voru rafljós
ekki til í Halifax. Þokunni
hafði enn ekki létt upp, og varð
því fyrr dimmt en ella. Það
var ofurlítill úði úr loftinu, og
föt mín voru að verða rök. Mér
var ónotalegt, bæði af því, að
ég var farinn að verða svangur
og þreyttur, og eins af kvíðan-
um fyrir því, að ég kæmist ekki
til Sandfords-fólksins þetta
kvöld, og yrði þar afleiðandi
ráðalaus með að fá gistingar-
stað um nóttina, því að á veit-
ingahúsi hafði ég heitstrengt
að gista aldrei framar. Ég var
að sönnu enn ekki alveg von
laus um að finna Sandfords-
fólkið fyrir háttatíma, því að
ég var þó búinn að finna lög-
reglustöðvarnar,, og líkurnar
voru sterkar með því, að yfir-
mennirnir þar gætu sagt mér,
hvar hið nýja heimíli herra
Sandfords væri. Hverjir vissu
um það, ef ekki einmitt þeir
menn? Hver gat líkfa sagt
nema að herra Sandford væri
staddur á lögreglustöðvunum
á þessu augnabliiki?
Ég gekk úpp nokkrar breið-
ar steintröppur, sem lágu upp
að dyrunum á þessu traust-
byggða . stórhýsi, sem hinir :
fjörutíu og fimm eða fimmtíu
lögregluþjónar Halifax-borgar
áttu algerlega yfir að ráða. En
með hálfum huga .gekk ég upp )
þær tröppur og með hálfum.
huga opnaði ég hinar miklui
dyr og gekk inn með töskuna
mína og pokann. Ég sá, að ég
var kominn inn í langan og
breiðan sal. Voru stólar og bekk
ir með veggjunum beggja
vegna og tvö löng borg á miðju
gólfi. Lágar en ramgerðar ]
grindur voru þvert yfjr salinn 1
innai'lega, og voru þar á dyr.
F.yrir innan grindur þessar
voru nokkrir lögregluþjónar.
Sat einn við borð og skrifaði af
kappi, tveir sátu að tafli, en ;
hinir horfðu á. Mér fannst ég
verða enn minni en ég var,
þegar ég. kom inn í þennan sal, :
því að allt var þar svo ákaflegá
stórt: fyrst og fi'emst salurina
og stólarnir, borðið og menn-
irnir sjálfir, — allt. óvanalega
stórt x mínum augum. Gg yfir
öllu og öllum, sem þar vorit,
hvíldi, að mér fannst, einhver
jötnheifa blær, sem gat haft
all-ónotaleg áhrif á jafnvel
styrkari taugar en minar.
Undir eins og ég opnaði
dyrnar, litu allir lögregluþjónf
arnir uípp og horfðu fram til!
mín ,og einn þeirra, sem var
1 nokkuð öðruvísi búinn en hin-
ir, en sem ekki var þó yfirmaS
urinn sjálfur, stóð strax upp
og gekk fram að grindunum og
beið mín þar. Hann var mið-
aldra maður, jötunn að vextil
og tígulegur ásýndum. Hár\
hans var hrafnsvart og hrokk
ið, og efrivararskeggið mikið '
og fallegt. En það einkenni-
legasta við hann voru augun.
Þau voru dökk og fremur smá,
en sérlega hvöss og snarleg,,
og það var eins og gneistar
leiftruðu frá þeim, þegar hanns
renndi þeim til. Hann hvessti
þessi gegnum-smjúgandi augui
á mig, eins og hann vildi skjóta .
mér skelk í bringu eða eins Qg
hann viidi segja: „Hvað hefur í
þú verið að hafast að, kunn- ]
ingi?“ Og mér fannst eins og :
eitthvert undarlegt afl streyma.. j
<r.
c
fram sýndi, að einn af mörm-
unum í bílnum hafði ekki lát-
izt af völdum slyssins.