Alþýðublaðið - 25.03.1958, Síða 11

Þriðjudagur 25. marz 1958
11
4 1 þ ý S n b 1
verður haldinn í Tiarnarcafé niðri miðvikudaginn 26.
marz 1956, kl. 15,30.
Fundarefni (að lokinni kaffidrykkiu): Umræður um
reglur rafmagnseftirlits ríkislns varðandi þrífasa fjög-
urra víra 380/220 volta kerfi og aðrar nýlegar tiikynn-
ingar frá rafmagnseftirlitinu.
Rafmagnseftiriitsstjóri og verkfræðingur rafmagns-
eftirlitsins munu hefia umræður.
Sýnd verða sýnishorn af r.ýrri gerð rafspjalda, sem
Raftækjaverksmiðjan í Hafnarfirði hefur gert.
Síjóm Félags íöggiltra rafvirkja-
meistara í Reykjavík.
J. IVSagnús OJarnason:
RIKUR HÁNSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.

í DAG ,er þriðjudagurinn, 25.
rnarz 1953.
Slysayarðstoía KeyKjavíktsr er
opin allan sólarhringinn. Nætur-
læknir L.R. kJ 18—8. Sími
3 5030.
Eftiríalin apoteis eru opin fcl
9—20 alla Uaga, nema laugar-
daga kl. 9—16 og sunnudaga ki
13—16: Apótek Austurbæjar
(sími 19270), Garðsapótek (sími
34006), Holtsapótek (sími
33233) og Vesturbæjar apótek
(slmi 22290).
Bæjarbókasafn Rtoykjayíknr,
Þingholtsstraíti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10, laugardaga 1—4, Les-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga kl. 10—12 og 1—4
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina. Útibú: Hólmgarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl. 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hverri virkan dag
nema iaugardaga kl. 6—7; Efsta
Gundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
7.30.
FIDGFER Ð1R
Fiugíelag íslanús h.i,:
Millilandaílug Hrímfaxi er
væntanlegur til Reykjavíkur kl.
16.05 í dag frá London og Glas-
gow. Guiífaxi fer til Glasgow,
Kaupmannahöfn og Hamborgai'
kl. 08.09 í fyrramálið. — Inn-
anlandsflug: í dag er áætlað að
fljúga til'Akui-eyrar (2 ferðir),
Blönduóss, Egilstaða, Flateyrar,
Sauðárkróks, Ve.stmannaeyja og
Þingeyrar. ■— Á morgun er á-
ætlað að fljúga tii Akureyrar,
ísafjarðar og Vestxnannaeyja.
Loftleiðir h.f.:
Edda kom til Reykja'víkur kl.
07.00 í mörgun frá New York.
Fór til Glasgow og London kl.
08,30.
SKIF A FRETTliI
Éimskiiiaféla^ ísiands h.f.:
Dettifoss for frá Ventspils 23.
LEIGUBILAR
BífryíSasíöð Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-20
SENDIBÍLAR
SendiÍiíIastöSin Þröstur
Sími 2-21-75
3. til Turku og Reykjavíkur. --
Fjallfoss kom til Reykjavíkur
21.3. frá Gautaborg. Goðafoss fór
frá Vesiýnannaeyjum 23.3. til
New York. Gullfoss fór frá Hafn
arfirði 21.3. til Hamborgar,
Gautaborgar og Kaupmannahaín
ar. Lagarfoss fer frá Keflavík í
kvöld 24.3. til Vestmannaeyja
og V.ðan til London, Rotterdarn
og Ventspils. Reykjafoss fer
væntanlega frá Hamborg 25.3.
til Reykjavíkur. Tröllafoss kom
til Reykjavíkur 22.3. frá New
York. Tungufoss fer frá Vest-
mannaeyjum í kvöld tii Lysekii
og Gautaborgar.
Skipaútgerð ríkisins:
Hckla er á Austfjörðum á suð-
urleið. Esja er væntanleg frá
Reykjavík i kvöld vestur um
land til Akureyrar. Herðubreið
kom, til Reykjavíkur í gær frá
Austfjörðum. Skjaldbreið fer
frá Reykjavík kl. 16 í dag vestur
um land til Akureyrar. Þyrill
er á Austfjörðum. Skaftfelling-
ur fer frá Reykjavík í dag til
Vestmannaeyja.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafell er á Akranesi. —
Arnarfell fór í gær frá Akur-
eyri áleiðis til Rotterdam. Jök-
ulfell fór í gær frá Keflavík á-
leiðis til New York. Dísaríeli er
í Reykjavík. Litlafell er í Rends
burg. Helgafell fór frá Hamborg
í gær áleiðis til íslands. Alfa
losar salt á Austfjarðahöfnum.
Hamrafell fór frá Batum 18. þ.
m. áleiðis til Reykjavíkur.
—o—
Kvenstúdentafélag íslands
heldur árshátíð sína í Þjóðleik-
húskjallaranum miðvikudaginn
26. þ. m,. kl. 20.30. — Er þess
vænst að félagskonur fjölmenni'.
—o—
Kirkjunefnd kvenna Dóm-
kirkjunnar heldur Bazar í Góð-
templarahúsinu miðvikudaginn,
26. marz kl. 2 e. h.

kyrr. Salurinn, mjeð stóC.um,
borðum, bekkjum, Ijósum og
lcj i regfl^bj ónumuim s jiálf uýn;
Ifannst imér vera að komast
á hreyfingu og snúast, en of-
boð hægt. Éig tók í grindurn-
ar til þess að dettta ekki. En
allt í einu var mér fengirm
ístóll, og mér var gefið vatn
að drekka, og ég heyrði að
einhver af lögregluþjónunum
sagði, að ég mundi vera þreytt
Ur og ef til vill svanigur. Ég
hresstist við vatnið og riáði
mér fljótt aftur.
„Hvað á ég að gera?“ sagði
ég. „Ég þekki hér engan og
veit ekki, hvar ég á að vera
í nótt“.
„Hefirðu peninga til að
borga fyrir þig á ódýru gest-
gjafahúsi1, þangað til herra
Sandford kemur heim aftur?“
spurði lögregluþjónninn með
hvössu augun.
„Ég hef dá'Iiítið af pening
um“, saigði ég, en ég gat ekki
um, hve miklir þeir væru.
„Gott og vel“, sagði hann,
„ég skal láta vísa þér á gott
og ódýrt gistihús. Bíddu þar
svo, þangað til hexra Sand-
ford kemur heim. Þú getur
komið hrngað við og við, og
1 við skulum láta þig vita um
heimfeomu hans, undir eins og
hann er kominn“.
Svo sagði hann einum lög
regluþjóninum að fylgia mér
yfir að Sailor Home (Far-
mannaheimilinu).
Ég kvaddi svo lögreglu-
þjónana með þökkum. Lög-
regluþjónninn, sem fylgdi
mér, hélt á töskunní minni og
pokanum. Eftir að við höfð-
um gengið lítinn spöl, stað-
næmdiist ýöjjre'glujbjónm'nn
við dyr á allstóru húsi..
Hann hringdi dyrabjöllunni.
Strax kom maður til dyra.
■ Lögregluþjónninn talaði nokk
ur orð við hann í lágum hljóð
um, bauð okkur því nsest góða
nótt og fór sína leið. En ég
gekk inn í húsið með mann-
inum, sem komið hafði til
dyra.
VII.
Hvað stoðar mig gullið og
og gimsteina fjöld
og gagnsæjar kristalla borgir?
Úndína.
Já, hvílík sorg, æ kpm hér,
garpur gildur,
með igrátna brá.
Margrét J. Benediktsson.
Mér vakti von í hjarta,
sem varð að táli þó,
en uppi hélt hún huga,
þá hál var braut og mjó.
Gerður.
Sailors Home stóð á Vaína-
götu hinni efri, cg örskammt
|frá lögjegluistcðvunum. Það
var þríloftað hús og byggt úr
gráum steini eins og fjöldi
húsa á þeirri götu. Fyrir ofan
dýrnar var stórt spjald, hvítt,
og stóðu á því stórir, bláir,
gotneskir stafir, sem mynduðu
orðin: Sailors Home.
Maðurinn, sem kcmið hafði
til dyra og fylg.di mér inn, var
gestgjafinn sjálfur, eða vel
það, meðalmaður á vöxt, góð-
mannlegur og ekki harðger að
sjá, voteygur mjög og fremur
vei'króma, og hallaði ofurlítið
undir flatt. Bg fékk síðar að
vita, að hann hafði einu sinni
stundað guðfræðinám, en
aldrei náð iprestsvígslu, af
hvaða ástæðu, sem það nú var,
en hann hafði nokkur ár
flutt kristniboð austur í Sí-
am, af hálfu biskupakirkjunn-
ar, en orðið að hætta því
starfi, sökum þess, að hann
þoldi ekki loftslagið þar aust-
ur frá. Flutti hann sig þá til
Iialifax O'g setti upp gistingar-
og greiðSsöluhús fyrir far-
menn og útlendinga yfir höf-
uð. Var Farmannaheimiiið
jafnan troðfullt af karlmönn-
um, sérstaklega sjómönnum,
frá ýmsum löndum.
Herra Cliffórd fylgdi mér
inn í ákaflega stóran borðsal.
Var þar fjöldi af borðum mað
drifhvítum dúkum á og ýms-
um borðbúnaði, en ekki var
þar manna fyrir, því að kvöld-
verðartími var löngu liðinn. Á
borðinu mátti þó siá, að hús-
ráðendur voru viðbúnir að
taka á móti gestum á hvaða
tíma sem var.
— Taktu þér saeti við
borðið þarna, dre’ngur minn,“
sagði Clifford og benti á eitt
borðið. Þú ert svangur og
þarft endurnæringar við. Og
um leið þurrkaði hann sér um
augun með silkivasaklút, sem
hann hafði í barmi sínum
innan u!ndir vestinu.
Eg tók mér sæti við eitt
borðið. eftir að hafa gengið frá
töskunni minni og pokanum
úti í einu horninu á salnum.
Clifford hringdi svo lítilli
bjöllu, sem stóð á borðinu, sem
ég sat við, og uudir eins kom
Ttóna fram til okkar, og þótt-
ist ég strax vita, að það væri
kona hans, en ekki vinnukona,
því að hún var búiri eins og
heldri konur og var sérlega
fríð og höfðingleg. Elg stóð
strax upp og heilsaði henni, og
tók hún kveðju mrnni mjög
alúðlega.
— Undirforingi lögreglu-
liðsins, hann herra Inkster,
biður okkur fyrir þennan
dreng, ástin mín,“ sagði Clif-
ford og varð mjcg undirleitur
um leið.
— Rétt er það, sagði, frú
Clifford. En hvaða drengur er
það?
— Það er nú saga að segja,
sagði Clifford. Hann er Is-
lendingur, eða svo sagði lög-
regluþjónninn, sem fylgdi hon-
um hingað.
— íslendingur, sagði frú
Clifford, og leit til rraín. Það
er merkilegt.
— Það er merkilegt, ásti'n
mín, sagði. Clifford, og sömu-
leiðis eitthvað leyndardóms-
fullt við það, En ég. gef þess
til — (hann tók um leið vasa-
klútinn úr barmi sínum. svo
að hann væri til taks), en ég
get þess til, að hann sé eitt af
hinum töpuðu lömbum af
húsi ísraels, eitt af hinum
týndu unglömbum, sem, —<
hamingjunni sé lof og. þökk,
—■ hefur fundizt aftur. Og
vasaklúturinn fór um leið upp
að augunum hans Cliffords.
— En á hvers kostnað verð-
ur hann hér? spurði frú
Clifford.
—• Hann verður hér aðeins,
tvær eða þrjár vikur og mun
sjálfur hafa peninga . til að
borga fyrir sig þann tíma, en.
geti hann ek'ki staðið í skilum,
þá er að gera herra Inkster,
undirforingja lögregluliðsins,
aðvart, sem og er samkvæmt
því. sem hann hefur þegar fyr-
irskipað. Það er því engire
hætta fyrir okkur, að taka
þennan unga útlending í hús
okkar, ástin mín. Og Clifford
varð sérlega undirleitur og
veikróma, þegar hann sagði
síðustu setninguna.
— Mér lízt vel á drengirm,
sagði frú Clifford og lét sem
hún tæki eftir því, sem maður
hennar hafði sagt viðvíkjandi
borguninni fyrir fæði mitt og
húsnæði. Hann er mjög góð-
legur að sjá.
— Mjög góðlegur, sagði
Clifford, og sömuleiðis ekki ó-
greindarlegur sem, — hamingj-

Þegar út séð var um- það, að nokkrir aðrir af stað til lofts-
byltingin myndi mistakast, — skipsins sem beið þeirra fyrir
lögðu þeir Zorin, Drago og Utan borgina. En jafnvel þessa
stundina létu þeir formæling- út síðustu leifar bvltingarinnar
um rigna yfir hvorn annan. En
á meðan var Marlan að þurrka
með miskunnarlausum ofsa.