Forvitin rauð - 01.01.1982, Qupperneq 7

FORVITIN RAUÐ 7
Kleppsspítala og Kópavogshæli
Skynsemi
og skíthræðsla
Og hér á eftir fer viðtalið við
Stefán Ásgeirsson. Við gefum
honum orðið.
— Ég er nú búinn að tala svo
mikið undanfarnar vikur að ég
er orðinn hálf þurrausinn. Eftir
að við snerum aftur til vinnu,
dreymdi mig undarlegan
draum. Ég veit nú ekkert hvort
maður á að vera svo barnalegur
að taka mark á draumum yfir-
höfuð en í þessum draumi var
ég að kljást við mink og ég reif
af honum hausinn berhentur.
Síðan átti ég í heljarmiklum
átökum við hausinn sjálfan
sem reif mig allan og tætti. En
endalokin voru óljós, því að
svo vaknaði ég.
Þessi aðgerð okkar nú var
keyrð upp á ansi skömmum
tíma. Við fórum alltaf öðru
hvoru niðrí félag (þ.e. SFR) og
pumpuðum þá Einar Ólafsson,
formann SFR, og Gunnar
Gunnarsson, framkvæmda-
stjóra SFR. Á því var nú ósköp
lítið að græða. Einar var alltaf
að hverfa aftur í fortíðina,
þegar hann var ungur að byrja
að vinna hjá ÁTVR og var með
svona karlrembulega stæla,
eins og þá að hann gæti ekki
hugsað sér að sjá konur lyft-
andi brennivínskössum og var
svo einhvern veginn að reyna
að heimfæra þetta upp á okkar
baráttu. Við áttum bara að
vera ánægð með það sem við
þó höfðum. Hann spilaði sig
allan tímann sem góða mann-
inn og við vorum bara krakkar,
krakkarnir hans sem hann
ætlaði að reyna að vernda.
Aðdragandi verkfallsins var
ekki meiri en svona 4—5 vikur.
Við héldum fundi útí sal og
þátttakan á þeim jókst stöðugt.
Fólk var óánægt og reitt. Við
buðum Einari olafssyni á einn
slíkan fund þannig að honum
var fullkunnugt um hvað var
að gerast. Að lokum ákváðum
við að ganga út, búið væri að
reyna allt annað, m.a. bónleið
niður í SFR í 2 ár og svo þegar
við fórum til Svavars Gests-
sonar sl. vor.
Verkfallið sjálft var stórkost-
legt. Það var eitthvað svo
óraunverulegt, svo afstætt, að
svona nokkuð skyldi takast
svona vel. Rúmlega 200 manns
ganga út af vinnustað sinum,
þ.e. Kleppi og Kópavogshæli.
Að vísu eru fleiri í sömu stöðu
og við, t.d. ófaglært starfsfólk
á Arnarholti og Vífilsstöðum.
Ég veit ekkert hvernig fer með
það fólk, það virðist hver þurfa
að sækja sín mál, sækja sitt
sjálfur.
Við fengum fjöldann allan af
stuðningsyfirlýsingum, m.a.
frá fundi trúnaðarmanna SFR,
meðferðarfulltrúum og öðru
starfsfólki á barnageðdeildinni
á Dalbraut, vistheimili barna á
Dalbraut, vistheimilinu Vífils-
stöðum, starfsfólki við dag-
heimilið Lyngás og þjálfunar-
skóla ríkisins Lyngási, megin-
hluta þroskaþjálfara á Kópa-
vogshæli, stjórn stéttarfélags
íslenskra félagsráðgjafa
o.s.frv.
Viðbrögð Sóknar og SFR og
ráðuneytanna voru sérmál út af
fyrir sig. Aðalheiður trylltist af
reiði, Gunnar Gunnarsson,
framkvæmdastjóri SFR, var
„skilningsríkur“, áður er
minnst á viðbrögð Einars
Ólafssonar. Svavar Gestsson
var sár og reiður útí okkur fyrir
kjallaragrein í DV sem Björg-
vin Hólm Jóhannsson gæslu-
maður á Kleppsspítala skrifaði.
Þar sagði hann að Svavar hefði
lofað okkur á sínum tíma að
kippa launamisréttinu í lag.
Svavar vildi ekki viðurkenna að
hafa sagt þett^. Allir þessir
aðilar áttu það sammerkt að
vera skíthræddir við aðgerðir
okkar.
Auðvitað erum við óánægð
með útkomuna. Við höfum
bara tóm loforð í höndunum
og hvað eru loforð? Breyt-
ingartillögum okkar við ráð-
herrabréfið var alfarið hafnað.
En við munum fylgjast með
efndunum, því má þetta fólk í
kerfinu treysta. En auðvitað
erum við tvístruð, þar sem við
erum í sitt hvoru stéttarfélaginu
og megum varla ræða mál
okkar inni á stofnununum,
þótt við höfum fordæmi lækna
og hjúkrunarfræðinga fyrir
því. Þau mega óhindruð labba
á milli deilda. Það er svolitill
hroki í þessu öllu saman, gert
upp á milli fólks.
Ég er núna að ná mér niður
eftir þetta allt saman. Ég sé þó
ákveðnar jákvæðar hliðar við
inngöngu okkar, við gengum
öll samhent inn þótt sum okkar
hefðu verið á móti því að
hætta verkfallinu. Við lærum
vonandi af reynslunni og verð-
um harðari næst þvi að við
erum síður en svo búin að gef-
ast upp.
Framh. á bls. 10
Kröfurnar og árangurinn
Reykjavík 4/2 1982.
Ófaglært starfsfólk, gæslumenn í BSRB og starfsmenn í Sókn er vinna á geðdeildum
Kleppsspítalans setur fram eftirfarandi kröfur:
1. Að tekið verði upp starfsheitið „meðferðarfulltrúi“ og komi það ístað gildandi starfs-
heita, enda er fordæmi fyrir slíkri breytingu þar sem meðferðarfulltrúar starfa á Barna-
geðdeildinni við Dalbraut, en hún heyrir undir Kleppsspítala.
2. Að ístöður meðferðarfulltrúa á Kleppsspítalanum verði konur ráðnar ekki síður en
karlar og njóti sama réttar og félagslegra hlunninda.
3. Aðstarfandi, ófaglært starfsfólk á Kleppsspítalanum gangi fyrir um stöður meðferðar-
fulltrúa þegar breytingin á sér stað, og fyrri starfsaldur verði metinn til fulls.
4. Krefjumst áhættuþóknunar og óþrifaálags þarsem meiðsli eru mjög tíð á starfsfólki og
smithœtta mikil vegna óþrifa er starfinu fylgir, því margir sjúklingar spítalans eru ekki
færir um að hugsa um hreinlæti sitt.
5. Krefjumst starfslýsingar þar sem störf meðferðarfulltrúa séu skilgreind.
6. Krefjumst þess að komið verði á skipulagðri fræðslu til handa meðferðarfulltrúum.
7. Krefjumst fatastyrks vegna þess að starfsfólki erskylt að vinna í eigin fötum.
F.h. starfsfólks Kleppsspítala,
Björgvin Hólm Jóhannesson
Stefán Ásgeirsson
Agatha Agnarsdóttir
Astráður Haraldsson
Drög að bréfi til stéttarfélags ófaglærðs starfsfólks við Kleppsspítala og Kópavogshœli.
í framhaldi af viðræðum sem átt hafa sér stað á milli fulltrúa starfsmannafélaganna
annars vegar og fjármálaráðuneytisins hins vegar vegna deilu ófaglœrðs starfsfólks á
ofangreindum stofnunum vill fjármálaráðuneytið að höfðu samráði við heilbrigðisráðu-
neytið taka fram eftirfarandi:
1) í komandi kjarasamningum mun fjármálaráðuneytið beita sér fyrir jöfnun kjara ófag-
lærðs starfsfólks á heilbrigðisstofnunum ríkisins, óháð því hvort starfsfólkið erfélags-
bundið í Sókn eða Starfsmannafélagi ríkisstofnana. Um þetta atriði hafa verið í gangi
viðrœður um verkalýðsfélögin um nokkurt skeið.
2) Um launakjör ófaglærðs starfsfólks að öðru leyti ræðst í kjarasamningum samningsað-
ila sem er eini mögulegi vettvangur þess máls.
3) Heilbrigðisráðuneytið mun vinna að því á næstu vikum að koma á fót símenntunar-
kerfi innan ríkisspítalanna með það markmið að mennta ófaglært starfsfólk tilfaglegra
starfa við stofnanir spítalanna. Eðlilegt er að starfsreynsla ogfyrri menntun verði metin
nokkuð íþví sambandi. Framkvæmd, starfskröfur og önnur atriði svo og réttindi að
námi loknu verða ákveðin af heilbrigðisráðuneytinu í samráði við verkalýðsfélögin.
Heilbrigðisráðherra mun skipa nefnd sem gera á tillögur um framangreind atriði.
Tryggt verður að sjonarmið allra aðila komi fram íþeirri nefnd.
4) Ráðuneytið mun beita sérfyrir því að áfram verði haldnar viðræður milli ráðuneytisins
og verkalýðsf élaganna um skýrari mörk félagsaðila ófaglærðs starfsfólks og þá m.a.
höfð að leiðarljósi mörkin milli ófaglærðs og faglærðs starfsfólks.
5) Þeir einstaklingar sem lagt hafa niður vinnu á Kleppsspítala og Kópavogshæli geta haf-
iðstörf aftur á sama stað og þeir voru áður en aðgerðirnar voru hafnar, enda verði þeir
komnir til starfa á ný ekki seinna en á miðnætti nk. fimmtudagskvöldþann 17. febrúar
nk.
Þetta er „ráðherrabréf“ það er starfsfólkið á Kleppsspítala og Kópavogshœli þurfti að
sœtta sig við. Öllum breytingartillögum starfsfólksins við bréfið var hafnað.