Morgunblaðið - 07.12.1913, Síða 5

MORGUNBLAÐIÐ
Lagleg jólapf
er nýútkomin:
Litmynd af Öræfajökli
eftir ir.álverki Ásgr. Jónssonar.
Verð án ramma að eins 2 kr. Fæst
hjá bóksölum í Reykjavík og öllum
stærri kaupstöðum landsins og hjá
litgefanda:
Pappírs- og málverkaverzlun
Pór. B. Porlákssonar,
Veltusundi 1.
Jólasýning* í
Vöruhúsinu 1 dag.
Skautar
af ýmsum stærðum
með 15°|0 afslætti
í V e r z 1 u n
Jóns Helgasonar
frá Hjalla.
Af sórstökum ástæðum
selur verzlunin Edinborg talsvert
af góBu Export-kaffi fyrir hálfvirOi.
Komið sem fyrst.
Gott herbergi með húsgögn-
um, óskast til leigu nú þegar.
Ritstjóri vísar á.
Nýtt og vandað Buffet til
sölu. Agæt jólagjöf. Njálsgötu 9.
Jólasýning í
Vöruhúsinu i dag.
Nýir ávextir,
svo sem:
Perur,
Bananar,
Vínber,
Epli,
nýkomið til
H. f. P. I. Thorsteinsson & Co,
(Godthaab).
Beztu jólagjafir
eru
Málverkin
í Pappírs- og málverkaverzlun
Pór. B. Porlákssonar,
Veltusundi 1.
Jólasýning í
Vöruhúsinu i dag.
Nýir ávextir
nýkomnir í verzlun
Guðm. Olsens.
Dæmdur fyrir landráð. í
fyrra m inuði var Leo Ermy frá Miihl-
hausen í Elsass dæmdur í Leipzig
fyrir landráð. Dómurinn var: j ára
fangelsi og 5 ára ærumissir. Ermy
þessi var vangstjóri og vélfræðingur.
Sannaðist það á hann að hann hefði
verið njósnarmaður Frakka síðan ár-
ið 1909.
165

I
I
á
$
I
I
£
Munið
útsöluna
í Austurstræti 1.
Klæði 4,50 nú 3,60.
20% af Kjóla og Svuntudúkum.
Til viðbótar með e/s Vestu:
Nýjar Karlmanna-regnkápur úr ull
duga sem vetrarfrakkar.
<Jlsgeir <&. Sunnlaugsson
& 60.
i
I
i
1
Ú
ú
I
Bæjargjöld.
Þess er alvarlega krafist, að allir þeir, svo hjú sem húsbændur,
sem eiga ógoldið bæjarsjóði aukaútsvar, lóðargjald, vatns-
skatt, sótaragjalíl, holræsagjald, brunabótagjald, sal-
ernagjald, erfðafestugjald, tíund, innlagningarkostnað
á vatni, eða hvert annað gjald sem er, sem greiðast á í bæjarsjóð, að
greiða það tafarlaust svo ekki þurfi að taka það lögtaki.
Bæjargjaldkerinn.
gggi Jólavörur
eru komnar í verzlunina á Laugaveg 19, svo sem: allskonar
Alnavara, Karlmannafatatau, Svuntutau, Tilbúnar svuntur, Nærföt, Lang-
sjöl, fólatré, Jólatrésskraut, Leikföng, mjög falleg og fjölbreytt. Flestar
vörutegundir seldar með 10—20% afslætti.
Sárþjáður tók Grant sig upp og lét flytja sig á bátum, kviktrjám
og síðast á öxlum fjögurra manna — alla hina löngu leið. Enhann
var ekki fyr kominn til Chattanooga, en horfur breyttust, og áður
en hann var orðinn það hress, að hann gæti sjálfur setið á hestbaki,
lét hann hefja orustu, og vann sigur.
Hvort haldið þið nú, að tilviljunin hafl ráðið þessu eða hinn
járnharði vilji Grants?
Var það tilviljun sem því réð, er Horatius með 2 félögum sín-
um gat stöðvað 90,000 Toskana, unz búið var að brjóta brúna á
Tíber? — eða þegar Leonidas stöðvaði Persaherinn í Thermopylæ?
— eða þegar Themistocles eyddi flota Persa við strendur Grikk-
lands? — eða þegar Cæsar sjálfur tók skjöld og sverð, er hann sá,
að menn sínir voru þreyttir og barðist eins og hetja, stöðvaði
flóttann í liði sínu og sneri ósigri til sigurs? — eða þegar Winkelried
réðst móti spjótum Austurríkismanna og ruddi með því móti lönd-
um sínum braut til frelsis? Var það tilviljun að Napoleon beið
aldrei ósigur í þeim bardögum, sem hann tók sjálfur þátt í? Var
það kringumstæðuuum að þakka, að Wellington beið aldrei ósigur?
— eða að Ney fekk í hundruðum af orustum snúið fyrirsjáanlegum
ÓBigri upp í glæsilegan sigur ? — eða að Sheridan, . er hann kom
frá Winchester, fekk snúið liðinu frá flótta til framsóknar með því
að ríða fyrir framan fylkingarnar ?
Sagan úir og grúir af dæmum um menn, sem þrifu færið, er
það bauðst, hiklaust og með því móti komust að markinu, sem talið
var ókleift af hinum, sem hugminni og miður einbeittir eru. Snar-
leíkur í ályktunum og einbeitni í framkvæmdum, leggur heiminn
fynr fætur slíkra manna.
Satt er það að vísu, að ekki hefir verið til nema einn Napoleon
en hins er og að gæta, að Alpafjöll þau, sem gera meðalmönnum
framsóknarleiðina torsótta, eru hvorki svo há né hættuleg eins og
háfjöll þau er Korsíkumaðurinn átti yfir að sækja. Bíðið eigi eftir
fátíðu færunum, en grípið þau sem daglega gefast, og gerið mikið
úr þeim.
»Það eru ekki beztu mennirnir, segir E. H. Chapin, sem beðið
hafa eftir því, að gott færi byðist, heldur hinir, sem hafa gripið
færið, setið um það, náð tökum á því og gert það að þræl sínum«.
»Þér eruð of ungur, sagði maður einn, sem hafði með auglýs-
ingu falast eftir verksmiðjustjóra.
»Því var mér núið um nasir fyrir 4—5 árum«, svaraði Robert
Owen, »eg hélt, að eg færi úr þessu að losna við þá viðbáru«.
»Hvað oft drekkið þér yður fullan um vikuna?«
»Eg hefi aldrei drukkið mig fullan«.
»Hvaða kaup heimtið þér?«
»300 sterlingpund um árið«.
«300 sterling pund! Eg veit ekki hvað margir umsækjendur
hafa komið hingað í morgun og eigi heimtað allir samanlagðir jafn-
hátt haup«. Mig varðar ekki um hvað hinir heimta. Eg græði
nú þegar 300 pd. á minni eigin verzlun«.
Þessi ungi maður hafði aldrei fyr stigið fæti sínum í neina
meiriháttar baðmullarverksmiðju, en var falin yfirumsjón með verk-
smiðju, er hafði 500 starfsmenn.
Á skömmum tíma og með því að vaka á nóttinni, kynti hann
sér allar vélar og efni svo vel, að enginn stóð honum á sporði um
það í allri Manchesterborg. (Meira).