Morgunblaðið - 04.01.1914, Side 2

296
MORGUNBLAÐIÐ
Endurkoma Krists
Og
„stjarnan í anstri“.
Eftir C. W. Moncriejj M. A.
prest i ensku þjóðkirkjunni.
Nl.
Yér höldum oss of mjög við for-
tíðina. Vér erum að þvælast í henni
aftur og aftur. Krist höfum vér
greftrað í kirkjunni. Ómar lífsins
kafna stundum í gangvélaglamrinu.
Hann hefir þó varað oss við að hann
kæmi þegar minst varði, og það ætti
þó að vera oss hvöt til þess að vera
árvakir. Engu að síður virðast
nokkrir láta sér mest um það hugað,
að endurbæta bænabækur og koma
lagi á fjármál kirknanna; en á með-
an er heimurinn að búa sig undir að
hafa stakkaskifti, svo sem sjá má ef
augun eru opin. Andleg viðkynning
Austur- og Vesturlandaþjóða fer sí-
vaxandi, gamall ágreiningur, kredd-
ur, óvinátta og illindi eru að réna.
Ættum vér þá eigi að gefa þessu
neinn gaum ?
Ættum vér að vera að hnakkríf-
ast um ýmis konar trúarjátningar
þegar hann kemur? Guð forði oss
frá þvf!
Ekki getum vér þó ímyndað oss,
að Kristur fari i manngreinarálit og
skipi mönnum niður í flokka, svo
sem rétttrúaða, rangtrúaða, kristna
og heiðna. Nei, hvar sem einhver
verður á vegi vorum, sem hjarta-
hreinn er og göfuglyndur, gagntek-
inn er af umburðarlyndi og bróður-
kærleika og elur í brjósti sér háleit-
ar hugsjónir og einlæga mannást, er
engu lætur sig skifta þjóðflokka, lit-
arhátt eða trúarjátningar, par höfum
vér fyrirhitt mann, sem greiðir
Drottni veg með gervallri breytni
sinni, hvort sem hann þekkir nafn
hans eða eigi.
Og slíka menn er að hitta í öll-
um löndum og öllum trúbragðaflokk-
um. Þeir bíða, vona og vinna.
»Stjarnan í austri* er stofnuð til
þess, að þeir geti allir unnið ein-
huga í félagi, beint vonum sínum í
ákveðna átt og orkað og áunnið
meira. Þeir eru hin sanna kaþólska
(almenna) kirkja, sem aldrei koUvarp-
ast; því að trú þeirra vex að sama
skapi og hin sanna þekking. Þeim
fjölgar að sama skapi og andlega
þroskanum miðar áfram og mönnum
verður ljósara hvað í þeim býr og
hvert hið sanna takmark lífsins er,
sem sé: að verða jullkominn maður.
Hin kristna kirkja vor hér í heimi,
er að eins endurskin ósýnilegu kirk-
junnar, sem greiðir veg guðsríkinu
er eflast mun að eilífu. Hún er
ófullkomin eftirmynd ósýnilegu kirk-
junnar, en engin fullnaðarmynd henn-
ar. »Kaþólskan verður að deyja til
þess að lifa«, sagði hinn mikli spá-
maður, faðir Tyrrell. Og þetta virð-
ist benda til þess, að eitthvað sé í
vændum, sem verði kristmdóminum
Hvitar, svartar eikarmálaðar. Líkklæði.
Líkkigtnskrant. Teppi lánuð ókeypis
kirkjnna.
Eyv. Arnas«n.
Trésmfðaverksmiðjan Laufásveg 2.
jafn-mikilsvirði og kristindómurinn
varð Gyðingdómnum.
Þegar eg minnist á þetta, dettur
mér í hug sýn, sem bar fyrir mann
einn, er vann að sátt og einingu
kristnu trúflokkanna. Hann óraði
fyrir því, að ef þetta hepnaðist,
myndi það að eins verða inugangur
miklu öflugri og blessunarríkari alls-
herjar sameiningar allra trúarbragða,
sem hlyti að komast á.
Hann sá veröldina svo sem feikna
mikla sléttu, sem dimman hafði
dottið yfir. Og þessi feikna mikla
slétta, sem dimman grúfði yfir, var
hulin ótölulegum sæg af blundandi
verum. En hingað og þangað í þess-
ari blundandi breiðu, vöknuðu ver-
urnar hver á fætur annari. Og þær
kveiktu ofurlitla varðelda, settust hver
hjá sínum eldi og biðu dagrenning-
arinnar. Og ekki leið á löngu áður
en ljósin frá litlu varðeldunum tindr-
uðu úr öllurn áttum á hinni víðáttu-
miklu sléttu. Og verurnar, sem
gættu elda sinna sáu að hingað og
þangað úti í dimmunni voru kveikt-
ir eldar og þá rann upp fyrir þeim,
að þar voru líka verur, sem vöktu
og væntu dagrenningarinnar.
Þi brá skyndilega roða á austur-
loftið og undursamlegt og dýrð-
legt dagsljósið breiddi faðminn móti
víðri veröld«. — Og mennirnir, sem
troðið höfðu hver annan undir og
borist á banaspjót, sáu nú í sól-
skininu, að þeir voru bræður, synir
frá sömu föðurhúsunum, sem allir
unnu að því. að koma fyrirætlun
föðursins i framkvæmd. Þeir sáu,
að þeir áttu að ganga á eftir eldri
bróður mannkynsins. Þessi eldri
bróðir, fyrirmynd og þrá og löngun
þjóðanna er hann, sem Vesturlanda-
þjóðirnar kalla Krist, en Austur-
landaþjóðirnar nefna öðrum nöfnum.
Hann kemur, því að vafalaust er
hann, hinn mikli hirðir mannkyns-
ins, reiðubúinn til þess, að koma
til vor. Hann kemur til þess, að
sameina sauðina úr öllum sauða-
byrgjunum í eina hjörð, því að allir
heyra þeir honum til.
Reynum að veita þessu viðtöku;
en látum þó engar augnablikstil-
finningar ráða, heldur ihugum gaum-
gæfilega hvað fram er að fara í
heiminum og á hverju mannkyninu
ríður mest. Og ef svo fer, að augu
vor opnast þá, ættum vér þá ekki
að afneita öllum smásálarskap og
ganga í brautryðjenda fylkinguna,
félagið «Stjörnuna í austri*.
Innbrot og þjófnaður
í bænum.
Sögur miklar hafa gengið hér um
bæinn þessa dagana um að brotist
hafi verið inn í ýmsar búðir og þar
stolið miklu af peningum. Voru
tilnefndir eigi færri en 6 kaupmenn,
sem allir höfðu orðið varir við að
stolið hafði verið í búðum þeirra
að næturþeli.
Að sjálfsögðu er einhver fótur fyrir
fregnum þessum, þó líklegast sé, að
mikið séu þær ýktar.
Vér gátum um það i gær, að
brotist hafi verið inn í Lækjartorgs-
bazarinn og þar stolið um 20 kr.
úr peningaskúffunni.
Innbrot þetta hefir áreiðanlegaverið
framið af viðvaningum; en alt atferli
þeirra ber þó með sér, að eigi þyrftu
félagar þessir mikla æfingu i þjófn-
aði og innbrotum til þess að geta
orðið stórhættulegir fyrir þennan bæ.
Nýársdag kl. 6 siðd. sat dönsk
kona í hliðarherbergi við Smjörhúsið
í Hafnarstræti og var að búa sig til
þess að fara út. Henni var litið út
um gluggann og sá hún þá pilt í
garðinum sunnan við húsið, skygnd-
ist nann þar um og virtist athuga
húsið nákvæmlega. Piltinn kannað-
ist hún eigi við — hafði aldrei séð
hann áður. Litlu síðar heyrir hún
þrusk nokkuð að bakdyrum herberg-
isins, líkast því, sem einhver væri
að reyna að opna dyrnar með lykli.
Hún brá við, gekk að dyrunum og
spurði hver þar væri kominn. Ekk-
ert svar fékk hún, en þruskið hætti.
Að lítilli stundu liðinni gengur
hún út í búðina og heyrir þar þrusk
við blinddyr, milli búðar og and-
dyris hússins. Þegar eigi tekst að
opna þær verður brátt hljótt við
dyrnar, en nú heyrir hún glögt að
einhver reynir að opna dyrnar hinu
megin við anddyrið. Þar hefir Sveinn
yfirdómslögmaður Björnsson skrif-
stofu sína, og átti konan sizt von á
því, að nokkur ætti þangað erindi á
nýársdaginn.
Hún gengur nú út, inn í and-
dyrið og þar hittir hún fyrir sér tvo
unga pilta frá 12—16 ára gamla.
Eigi var hún í neinum vafa um
hvert erindi piltar þessir ættu í hús-
ið. Bregður hún þegar við, skellir
hurðinni í lás og segir við pilta, að
nú geti þeir beðið ró'egir þangað til
einhver kæmi að húsinu, sem gæti
hjálpað henni til þess að finna lög-
regluna.
Eftir litla stund kemur þangað
maður og reynir nú danska konan,
sem lítið kann í íslenzku ennþá, að
skýra fyrir honum málavöxtu. En
meðan á því stendur, fara piltarnir
upp stigann og upp á loftið; en þar
býr Petersen frá Viðey. Vinnukona
hans var ein heima. Barið er að
dyrum og inn ganga tveir dauð-
þyrstir piltar, sem biðja um vatn að
drekka. Þeim er boðið inn og
dyrunum aftur læst. En þegar
danska konan ætlar að sækja pilt-
ana, sem hún hélt að biðu í stigan-
um, þá voru þeir á burtu. Höfðu
þessir ungu bófar, að lokinni vatns-
ísafold 1914.
Nýir kaupendur að næsta árgangi
ísafoldar (1914) fá í kaupbæti, um
leið og þeir greiða andvirði ár-
gangsins (4 kr.) 3 neðantaldar bækur:
1. Fórn Abrahams (600 bls.y
eftir Gustaf Jansson.
2. Fólkið við hafið eftir
Harry Söiberg.
3. Mýrakotsstelpuna og
Guðsfriðinn eftir Selmu Lagerlöf
í þýðingu Björns heit. Jónssonar.
Auk þess fá nýir kaupendur blað-
ið ókeypis til nýárs frá þeim degi
sem þeir borga árganginn.
Nýir kaupendur utan Reykjavíkur,
er óska sér sendan kaupbætirinn —
verða að greiða í burðargjald 30 au.
Ella eru menn vinsamlega beðnir
vitja kaupbætisins i afgreiðslunni.
A 11 i ** viðurkenna, jafnt stjórn-
mála-andstæðingar sem aðrir, að
ísafold sé fjölbreyttasta og efnismesn
blað landsins, pað blaðið, sem (r.$
hœ%t án að vera — það blað, sem
hver íslendingur verður að halda, er
fylgjast vill með í því, er gerist utan-
lands og innan í stjórnmálum, at-
vinnumálum, bókmentum og listuim
Talsími 48.
fjjy* Til hægðarauka geta menn
út um land sent andvirðið í fri-
merkjum.
ÍSAFOLD er blaða bezt.
ÍSAFOLD er fróttaflest.
ÍSAFOLD er lesin mest.
The North British Ropework Co.
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government
búa til
rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi
alt úr bezta efni og sérlega vandað.
Fæst hjá kanpmönnum,
Biðjið þvi ætíð um
Kirkcaldy fiskilínur og færi,
hjá kaupm. þeim, er þér verzlið við,
því þá fáið þér það sem bezt er.
drykkjunni hjá vinnukonunni, í
skyndi brugðið sér niður eldhúss-
stigann.
Hvorugur þeirra hefir sést síðan.
Myrkur var i anddyrinu, og danska
konan getur aðeins gefið ónákvæmar
lýsingar af piltunum. Og ólíklegt er
það eigi, að það séu sömu drengirnir,
sem nýárs-heimsóknina gerðu í Læk-
jartorgsbazarnum hjá Hirti kaupm.
Hanssyni og fleirum kaupmönnum
þar 1 grend.
Carol.