Morgunblaðið - 04.01.1914, Blaðsíða 6

MORGUNBLAÐIÐ
300
„MERKÚR “
Fundur í dag kl. 4. Aríðandi og
skemtileg mál á dagskrá.
EXPORT
Að eins nokkur pund eítir af 20
aura exportkaffinu góða í
Edinborgarverzlun.
OSTAR og PYLSUR áreið?r,Lga
bæjarins stærstu og beztu^birgðir i
Matarverzlun Tómasar iónssonar,
Bankastræti 10. Talsími 212'
PORVALDUR PALSSON
Spec. meltingarsjúkd. Laugaveg 18.
Viðtalst. 10—11. Sími 334 og 178.
F^AUPj^APUÍ^
400 Ktrig'apokai', breinir og
nýir, eru til sölu með tækifærisverði.
Dúkkuhús, bezta afmælisgjöf,
til sölu. Upplýsingar á skrifstofu
blaðsins.
|--- |E> VINNA <11 I
Stúlka óskast nú þegar á fá-
ment heimili til 14. maí. Upplýs-
ingar á Hverfisgötu 36 (uppi).
Tíu stúlkiir geta fengið vinnu.
Upplýsiugar i Bakkabúð kl. 5—7 síð-
degis, hjá Frederiksen slátrara.
Trímerki
íslenzk og úfletid
kaupir ætíð
J. Aall-Hansen Þingholtsstræti 28
Auglýsið i Morgunblaðinu.
IHi =11---------- -iHE —i
Jólabíað TTlorgunbíaðsins.
Upplag þess var rnjög sfðrf, svo að menn gefa
ennþá heijpt það á afgreiðsfu JTlorgunbíaðsins,
TJusfursfræfi 3.
Efnisgfiríif:
Professor Haraldur Nielsson: Það er yfir oss vakað (jólahugvekja).
Guðm. Björnsson landlæknir: Auðnupeningurinn (sönn saga).
Síra Bjarni Jónsson: Jól á dönsku prestssetri.
Landshöfðingi Magnús Stephenssen: Jól á Ytra-Hólmi fyrir 40-50 árum.
Ásgeii Sigurðsson konsúll: Jól á Bretlandi.
Vilh. Finsen ritstjóri: Jól á sjómannahæli.
Frú Theódóra Thoroddsen: Jól til sveita (fyrir 30-40 árum).
Jólasveinn (gervinafn): Jólakort.
Árni Ólason blaðamaður: Jól í kotinu.
Hvalveiðamaður (gervinafn): Jól i Suður-Afríku.
Jón Ólafsson rithöfundur: Jól í hafi.
Sira Ólafur Ólafsson: Jól í Viðey (fyrir 40-50 árum).
Stórkaupmaður J. Aall Hansen: Jól í Noregi.
Kapt. C. Trolle: Jól hjá Grikkjakouungi.
Sigurður Guðmundsson magister: Jói íslenzkra stúdenta i Höfn.
Stabskapt. N. Hdelboe: Heimkoma á jólunum.
Roald Amundsen: Jól á Suðurskautinu.
Sfærsfa og efnisríhasfa bíað, sem út þefir komið á
Ísíandi — 12 síður.
Jiosfar þð að eins 5 aura.
Sendið það fjarsföddum vinum og kunningjum.
- ir=ir=ii =nr=ir=ir —~i
Piano
frá verksmiðjunni Weissbrod, hirðsala á
Saxlandi, fást keypt með útsöluverði.
Snúið yður til undirritaðs umboðsmanns.
Arni Thorsteinsson.
Hvanneyrarostur
er seldur á Rauðará.
Rauða akurliljan.
Skáldsaga frá
14 stjórnarbyltingunni miklu
eftir
baronessu Orczy.
(Framh.)
Gáfaður maður gat eðlilega snúið
huga sínum að ýmsu öðru, metorða-
gjarn maður alið ýmsar vonir, en
eg hngsaði að maður sem var flón,
mundi tilbiðja mig, og um ekkert
annað hugsa. Og eg var við því
búin að endurgjalda ástina, Armand,
eg var reiðubúin að láta tilbiðja mig
og að endurgjalda með innilegri ást«.
Hún stundi, ög í þeirri stunu var
fólginn heill heimur af sviknum
vonum. Armand St. Just hafði lof-
að henni að tala, án þess að grípa
fram í; hann hlustaði á hana, með-
an hugsanir hans svetmuðu víða.
Það var óttalegt að sjá ungan og
fagran kvenmann í fegursta æsku-
blómanum, sviftan allri von, öllum
sínum framtíðardraumum, sem hefðu
átt að breyta æsku hennar í einn
langan ævarandi hátíðardag.
Og þó hann elskaði systur sína
heitt, hafði hann þó, ef til vill, skil-
ið alt, hann hafði kynst mönnum i
mörgum löndum, og á ýmsum aldri,
af mismunandi stétt og stöðu og með
misjöfnu gáfnafari, og ósjálfrátt skildi
hann hvað Margrét hafði látið ósagt.
Þó að Percy Blakeny væri treggáf-
aður, þá mundi hann þó, ef til vill,
hafa óljósa tilfinning fyrir, að hann
var afkomandi forngöfugrar enskrar
ættar, og þykjast af þvi. Einn af
ættinni Blakeny, hafði fallið á víg-
vellinum í Boswerth, annar hafði
fórnað lifi sínu og eignum fyrir
einn af hinum svokölluðu Stuörtum.
Og þetta sama stolt, sem lýðveldis-
maðurinn Armand, reyndar vildi
telja heimskulegt og uú óviðeigandi,
hlaut að hafa komið óþyrmilega við
hjarta Percys, er hann hugsaði um
þá synd, sem frú Blakeny hafði
drýgt. Hún hafði verið ung, og
sennilega fengið slæm ráð, það var
Armand fullkunnugt um, og þeir
sem höfðu notað sér í hag, orku
Margrétar, fljótfærni hennar og
skammsýni, þeir þektu þetta enn þá
betur. En Blakeny var svo treg-
gáfaður, að hann vildi ekki hlusta á
nein atvik, hann hélt sér að eins
við verkin, og þá var þnð ómótmæl-
anlegt, að frú Blakeny hafði ákært
samlanda sinn fyrir þeim dómi, sem
enga miskunn þekti; og sú andstygð,
sem hann hlaut að hafa á þessum
verknaði hennar, sem hún þó hafði
unnið óafvitandi, hlaut að kæfa alveg
niður hvern ástarneista sem bjó í
hans einfalda hjarta.
Og nú, jafnvel nú vakti systir
hans furðu hans; lífið og ástin hafa
svo undarlega vegu. Gat það verið,
að ást hefði vaknað nú í hjarta Mar-
grétar til manns hennar, í sama
mund, sem ást hans kulnaði út?
Undarlegar mótsetningar mætast á
vegi ástarinnar. Þessi kona, sem
hafði séð helminginn af helstu gáfu-
mönnum Norðurálfunnar við fætur
sér, var nú ef til vill orðin heilluð
af heimskingja.
Margrét starði á sólarlagið. Ar-
mand gat ekki séð andlit hennar, en
i sama augnabliki virtist honum,
sam hann sæi eitthvað glitra } kvöld-
skininu, og falla úr augum hennar
niður í klút hennar. En hann gat
ekki farið að tala um þetta við hana,
hann þekti hennar snögga og mikla
geðríki og þetta líka hve dul hún
fli^- DÖGMENN’ H
Sveinn Björnsson yfirdómslögm.
Hafnarstræti 22. Simi 202.
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—5.
EGGERT CLAESSEN, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthússtr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Sími 16.
r=ir=i tapað r=nr=i
Barnalegghlíf hefir tapast á
Laugavegi. Skilist á afgreiðsluna.
Svartur hundur hefir tapast.
Finnandi beðinn að gera viðvart á
skrifstofu Morgunblaðsins.
Tveim dögum fyrir jól
tapaðist kvennæla. Skil-
ist á Skólavörðustíg; 14
gegn fundarlaunum.
VÁTIJYGGINGAIJ
A. V. TULINIUS, Miðstræti 6,
Brunaábyrgð og lífsábyrgð.
Skrifstofutími kl. 12—3.
ELDUR!
Vátryggið í »General«. Umboðsm.
SIG. THORODDSEN
Frikirkjuv. 3. Hejma 3—5. Talsimi 227.
Carl Finsen Austurstr. 5, Reykjavík.
Brunatryggingar. Heima 6 '/4—7 V4.
Talsimi 331.
1
Mannheimer víltryggingarfélag C. Trolle Reykjavík Landsbankannm (uppi). Tals. 235. Allskonar sjóvatryggingar Lækjartorg 2. Tals. 399. Havari Bureau. aamrmLi.YiL LiiijjLjnmncm * í •< s 0 0 0 É A
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabótafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening lirnit
Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
gat verið, þó hún væri svo hrein
og opinská að jafnaði.
Þau höfðu alt af verið saman
þessi systkin, því foreldrar þeirra
höfðu dáið áður en Armand var orð-
inn stálpaður, og meðan Margrét
var á barnsaldri. Hann, sem var
átta árum eldri, hafði vakað yfir
henni, þangað til hún giftist; hann
hafði sérstaklega gætt hennar þan
dýrðlegu ár, sem * hún hafði ríkt i
Richelieu götunni, og hann hafði
séð hana ganga inn i sitt nýja lif
hér í Englandi með miklum kvíða
°g áhyggjum,
Þetta var hms fyrsta heimsókn í
Englandi síðan hún giftist, og þó
eigi væri nema fáir mánuðir síðan,
virtist þó, sem risinn væri upp
þunnur múrveggur milli systkinanna,
hin sama, djúpa, innilega ást var
enn hjá þeim báðum, en hvort
þeirra um sig virtist hafa í hjarta
sínu leynilegan blómgarð, sem hitt
þorði eigi að brjótast inn i.
Það var margt, sem Armand St.
Just gat ekki sagt systur sinni.
Stjórnmálahorfurnar á Frakklandi
breyttust nálega daglega á þessum
byltingartimum ; hún hefði sennilega