Morgunblaðið - 06.09.1914, Blaðsíða 4

1412
MORGUNBLAÐIÐ
Regnkápur, Regnfrakkar
fyrir karla, konur og börn í langstærsta og langódýrasta úrvali hjá
Asgeir G. Gunnlaugssyni & Go.
Austursfræti 1.
gegnutn Belgíu, þetta friðsama litla
land, sem bæði þeir og vér höfum
skuldbundið oss að vernda, land er
aldrei hafði gefið Þjóðverjum minstu
ástæðu til að óvingast við sig — í
því einu skyni að komast aftan að
Frökkum. Auðvítað sögðum við
þeim stríð á hendur. Hvernig hefði
nokkur enskur maður átt að dirfast
að líta framan í aðrar þjóðir annars.
Og það er varla nokkur maður
er rnælir í móti. Aldrei voru Bret-
ar eins samhuga og nii. Alt íriand
er með oss og allur heimurinn. Og
nú, er stríðið er hafið, þá er bað
fast áform okkar að vinna á öllu
herskapar ofveldi (Militarisme) svo
það eigi sér aldrei framar viðreisnar
von. Við berjumst eigi til þess að
eyðileggja Þýzkaland. Það er ein-
beittur vilji og áform Englands að
láta engin »undirokuð skattlönd«
varpa skugga á framtíðarhorfur Ev-
rópu. Hvernig sem alt fer mun
Þýzkaland fara óskift út úr leiknum
og þýzkt sem fyr. Vei má vera að
þeir verði að láta af hendi sína eig-
in »sigurvinninga«, Pólverja og aðr-
ar þjóðir er þeir hafa lagt undir sig,
En meir mun ekki krafist af þeim.
Vér leggjum ekkwt hatur á Þjóð-
verja eða það sem þýzkt er. En
vér berjumst til þess að brjóta þessa
vígvél, sem alt yfirskyggir, á bak
aftur um tíma og eilífð. Vér berj-
umst til þess að ráða niðurlögum
»keisaradóms« og »Kruppsdóms«
{Kaiseristn and Kruppism) að fullu og
öllu. Þetta er í stuttu máli ætlun
vor og áform. — — Að lokum —
þess erum vér fullvissir — mun rísa
úr ægi ný Norðurálfa, Norðurálfa
með frjálsu Póllandi, frjálsu Finn-
landi, frjálsu Þýzkalandi, kyrrum
Balkan, smáþjóðunum öruggum og
með trygðum friði. — — —
Þið vitið að Zarinn hefir endur-
reist frelsi Finnlands og lofað að
sameina aftur slitur Póllands í nýtt
konungsveldi, en ef til vill er yður
ókunnugt um að hann og England
hafa skuldbundist að ábyrgjast og
vernda sjálfstæði Svíþjóðar og Nor-
egs. — Þetta er meira en styrjöld
og vígaferli. Þetta er stóreflis menn-
ingar- og siðabót og að ófriðnum
loknum mun öll Norðurálfa hrópa
hástöfum: Niður með vopnin!
Nordmænd paa Island
bör holde
Tidens Tegn,
alsidig, letlæst og underholdende.
Pris 36 Kr. pr. Aar — tilsendt to gange úkentlig. 1
BGBGENS NQTFOBBETNING.
Nætur, Sildarnætur, Tilbiinar Stangarnætur, Snerpe-
nætur fyrir kópsild, síld, makríl.
Fisknetjagarn, úr rússneskum, frönskum og ítölskum hampi.
Færi, Lóðarfæri, Kaðlar.
Öngultaumar, Segldúkar, Presenningsdúkar — tilbúnar
Presenningar.
A.]s. Rosendahl & Co. Beryen, Norge.
Fane Spinderier, (Reberbane & Notfabrik.
£[Stofnuð árið 1845.
Fisknetjagarn||og nótagarn úr rússneskum, frönskum og ítölskum
hampi. Síldarnetjagarn. Bómullargarn. Nætur og garn. Kaðlar úr
hampi, manilla og kokus. Línur og færi, þræðir og öngultaumar. Til-
búnar botnvörpur.
Glerdufl — Ouglar — Korkur o. m. fl.
Niðursuðuvörur
frá A.S.^Deldanske Yin & Conserves Fabr. Kaupmannahöfn
I. D. Beauvais & M. Rasmussen
ern viðurkendar að vera beztar í heimi.
Neðanmáls-sögur Morgunblaðsins eru langbeztar!
Bannar sagnir af
Titanic.
I • Eftir
Archibald Gracie ofursta.
Frh. 21
Mrs. J. Stuart White.
Hún var á 8. bátnum. Smith
rannsóknardómari spurði hana hvort
hún vildi nokkuð minnast á fram-
komu og stjórn yfirmanna og undir-
gefinna á skipinu.
Hún svaraði: Áður en við lögð-
um á stað frá skipinu kveiktu þjón-
arnir (sem áttu að róa bátnum) í
cígarettum. Og það á þessari stundu!
Þetta var eitt af því sem eg sá.
Öllum þessum mönnum var hleypt
á bátinn vegna þess að þeir þóttust
kunna að róa. Maður sá er næstur
mér sat reri þannig að hann lét ár-
ina leika á borðstokknum. Eg spurði
hann: »Hvers vegna leggið þér
ekki árina í ræðið ?« »Á hún að
liggja í ræði?« spurði hann. »Já,
auðvitaðl* svaraði eg. »Eg hefi
aldrei snert á ár fyrri,« mælti hann,
»en eg vona að eg geti róið.«
Þannig voru menn þeir, sem fengin
var forysta á bál vorum, þessa skelf-
ingarnótt — en allir hinir ágætu
menn, sem höfðu orðið okkur að
mestu liði, voru skildir eftir á skip-
inu. Það voru 22 konur og 4 menn
á þessum bát. Það var ekki svo að
sjá, sem nokkur karlmannanna hefði
verið fyr á báti að undanteknum
þeim er stýrði. Fyrirliði sá, er lét
okkur koma í bátinn gaf ákveðna
skipun um það að stýra þangað er
ljósið sást, koma farþegunum um
borð í það skip og snúa síðan aftur
eins fljótt og unt væri. Eg sá Ijósið
glögt; það var á að gizka í 10
enskra milna fjarlægð.^Við rerum og
rerum en það var eins og við nálg-
uðumst ekkerl ljósið. Við ákváðum
því að snúa við og vita hvað við
gætum gert fyrir þá sem eftir voru.
En við fórum ekki langt áður en
við námum staðar. Við^jsáum ekki
hina bátana, en við heyrðum til
þeirra.
Eg hafði rafmagnslampa og það
var eina ljósið á okkar báti. Ljós-
kerin voru alveg ónýt.
^Á skipínu voru engin ólæti og
eg sá ekki ótta á neinum manni.
En það var átakanleg sjón þegar
menn og konur kvöddust að skiln-
aði.
Okkar bátur varð næst fyrstur
frá borði og við sáum ekkert af at-
burðunum eftir það. Við vorum of
langt á brautu. Við heyrðum neyðar-
óp farþeganna þegar skipið sökk,
en við sáum það ekki.
Allar konurnar í okkar bát reru —
hver einasta ein. Miss Young lagði
aldrei frá sér árina. Karlmennirnir
höfðu enga hugmynd um það hvern-
ig þeir áttu að róa.
Eg veit ekki hvernig hefði farið
fyrir okkur ef konurnar hefðu ekki
verið svona duglegar. Hásetinn, sem
hafði forystuna, skipaði fyrir, eir-