Morgunblaðið - 06.09.1914, Blaðsíða 1

Sunnud.
1. argangr
6.
sept. 1914
MOR&ONBL4DIB
302.
tolublad
Ritstjórnarsimi nr. 500) Ritstjóri: Vilhjálmur Finsen. |ísafoldarprentsmiðja j Afgreiðslusimi nr. 140
Blöndahl & Sivertsen.
Umboðs- & heildsöluverzlun.
Lækjargötu 6 B. Talsími 31.
Kn attspy r nukapplei kr
í dag (6. sept.) kl. 4 sfiðd.
milli „Fram“ og „Valur“ (K.F.U.M.)
Eríendar símfregnir
London 4. sept. kl. 6Jsíðd.
Rússar náðu Lemberg eftir 7 daga orustu. Þar er sagt að þeir
hafi tekið 70 þús. fanga og 200 fallbyssur.
Það virðist svo sem lið bandamanna hafi ekki síðan á mið-
vikudag, háð ourstur við óvininina, sem er sagt að séu með herinn í
nánd við Compiegne og Senlis (skamt frá París).
Þjóðverjar skutu á Malines i tvær klukkustundir á miðviku-
daginn. Mikill hluti dómkirkjunnar eyðilagðist, en frægum mál-
verkum var bjargað.
Alt mannfall Breta síðan ófriðurinn hófst er 10,345 manns, þar
með taldir þeir sem vanta.
Fréttastofa brezku stjórnarinnar tilkynnir að 7 þýzkir tundur-
spillar og tundurbátar hafi komið til Kiel skemdir.
Það er gert ráð fyrir að öðrum hafi verið sökt í nánd við
Kielarskurðinn.
Asquith ávarpaði mikinn fjölda borgara í Guild Hall og fekk
mikilfenglegar viðtökur. Hann lofaði mjög hina fögru föðurlands-
ást nýlendumanna. Hann sagði viðvíkjandi aðstöðu bandaheranna,
að hvert sem litið væri, þá væri fullkomin ástæða til að vera
stæltur og öruggur.
Reuter.
Rín 1 Biografteater Dl” | Reykjavfknr. Bio
Tals. 475
Léttúð
stór, fagur og ákaflega áhrifa- mikill sjónleikur í 5 þáttum
um hvítu þrælaverzlunina.
Aðalhlutverkið leikur
Guðrún Houlberg.
■ U JI. JL "'J
[ Bio-Kafé er bezt. ]
[ Slmi 349. Hartvig Nielsen. ]
Hið margeftirspnrða
Zephyr hálstau
er nú komið aftnr í
Vöruhusið.
Skrifsfofa
Eimskipaféíags Ísíands
Landsbankanum (uppi).
Opin kl. 5—7. Tals. 409.
Hjörtur Hjartarson yfirdóms-
lögmaður. Bókhl.stig 10. Sími 28.
Venjul. heima i2*/a—2 og 4—51/2.
Notið sendisvein frá
Sendisvelnastöðlnni
(Söluturninum).
Sími 444.
MorgunblaðiB
nr. 92, 152 og 158'era keyp
háu verði á afgreiðslunni.
Sk aijagrimssyn
Skyldur Breta
við Belgíu.
Ræða Asquiths.
Asquith forsætisráðherra bar fram
tillögu til þingsályktunar í neðri deild
enska þingsins, um að biðja konung
að tjá Belgum samúð og aðdáun
deildarinnar, fyrir hve hraustlega þeir
hafi veitt viðnám innrás óvinanna í
land þeirra. Ennfremur að Bretar
séu ráðnir í því að styrkja Belgíu á
allan hátt til að vernda sjálfstæði
sitt.
Forsætisráðherrann mælti með til-
ló'gunni á þessa leið:
Það þarf ekki að eyða mörgum
orðum til að mæla fram með þess-
ari tillögu hér í deildinni. Ófriður
sá, sem nú skekur Norðurálfuna að
grunni, er sprottinn af deilu sem
oss kom ekkert við.
í»ví berjast Bretar?
Vér gerðum alt sem í voru valdi
stóð, eins og allir vita, til þess að
hindra það að til ófriðar drægi, og
þegar það var ekki hægt, þá að tak-
marka ófriðarsvæðið. Það er mikils-
vert og skiftir máli um tillögu þessa
að mönnum sé það ljóst hvenær og
hversvegna vér létum oss málið
skifta.
Vér köstuðum ekki slíðrinu fyr
en vér áttum ekki annars úrkostar
en að halda eða brjöta helgar skuld-
bindingar. Og vér iðrumst ekki
eftir að hafa tekið þá ákvörðun sem
vér höfum gert. Engin þjóð, sem
ber virðingu fyrir sjálfri sér, gat
farið öðruvísi að, án þess að verða
sér til ævarandi skammar. Sízt vér,
sem höfum átt frelsi að fagna um
langan aldur.
Vér vorum hreint og beint skyld-
ugir til að gæta sjálfstæðis lítils og
NÝJA BÍÓ
Erlend tíðindi.
Eldsvoðinn
í gömlu mylnunni.
Listmynd í 2 þáttum, 45 atr.
Aðalhlutv. leikur Alf Blutecher.
Óvenju-fögur og vel leikin mynd.
Biðjið ætið nm hina
heimsfrægn
Muslad öngla.
irO
Búnir til ai
0. Mustad & Sön.
Kristjanfu.
hlutlauss ríkis, sem var í hættu statt.
Belgía átti engra eigin hagsmuna
að gæta — nema þeirra einna, sem
mestu varða fyrir hvert ríki, hvort
sem það er stórt eða smátt, að vernda
sjálfstæði sitt og þjóðerni.
Mikil smáþjóð.
Mannkynssagan sýnir oss, að það
hefir oftar en einu sinni fallið í skaut
lítilla og fólksfárra rikja að verja
þetta tvent, sjálfstæðið og þjóðernið,’
sem er undirstaða allrar mentunar
og framfara. Þjóðir þessar hefir
þó hvorki skort kjark né dug. Svo
var um Aþenumenn, Spartverja og
Svisslendinga, og þá er eigi síður
fræg vörn Niðurlendinga fyrir þrem
öldum.
Eg þori að fullyrða, að aldrei hafi
menn fundið betur til skyldu sinnar
að verja ættjörðina, eða leyst þá
skyldu hreystilegar af hendi, en Belg-
ir hafa gert þessar síðustu vikur.
Þeir hafa borið án þess að hvika,
hörmungar eyðileggingar ránskapar
og svívirðinga. Þeir hafa veitt við-
nám og þeim hefir tekist að tefja
fyrir hverri holskeflunni eftir aðra
af ofurefli liðs.
Vörn Liittich mun uppi verða
meðan menn unna frelsi og sjálf-
stæði. Belgar hafa unnið sér ódauð-
lega frægð þeirra þjóða, sem heldur
kjósa frelsi en hóglifi, meta sjálfstæði
sitt meira en lífið. Vér erum stolt-
ir af því að vera vinir þeirra og
bandamenn.
Þangað til yfir lýkur.
Vér stöndum með þeim heilir og
óskiftir, vegna þess, að með þeim
eigum vér að verja tvö mikilsverð
málefni — sjálfstæði smáríkjanna og
helgi alþjóðaréttar.