Morgunblaðið - 06.09.1914, Blaðsíða 8

i4i 6 MORGUNBLAÐIÐ
■
Resnkápurnar alþektu
— viðurkendar bæjarins langbeztu og
ódýrustu — fyrir karla og konur.
Verð frá 10-45 krónur. Fást að eins
í Vðruhúsinu.
TJfram
eftir
O. Sweíf TTJarcfen.
Framh.
Svo virðist, sem i oss búi meðfædd sannfæring um, að þrátt
fyrir frjálsan vilja vorn, sé þó eitthvert afl i oss, er fullráði fyrir-
fram um gerðir vorar, takmarki frjálsræði vort o. s. frv. En frjáls-
ræðið er ekki nema einn hluti forlaga vorra, en það sem í vorum
augum lítur út eins og miskunnarlítil forlög, er í raun réttri ekki
annað en eðlileg takmörkun vor. Vér höfum alt það frjálsræði, sem
oss hentar. Og um forlögin er það svo, að þau víkja til hliðar,
er þekkingin sækir fram. Sá einn, sem ráðinn er í því að sigra
það, sem alment er nefnt forlög, kemst áfram.
Sál vor er oss af öðrum gefln, en skapþrekið er verk sjálfra
vor.
Lygin, sem eigi náði fram á varirnar vegna hugleysis, spilling-
in, sem vér þorum eigi út í vegna almenningsálitsins, virðingar-
skortur vor fyrir þvi sem fagurt er — lýta lyndiseinkunn vora al-
veg eins, þótt eigi nái út í dagsbirtuna — fram fyrir augu heimsins.
Skapfesta er dýrmætari gimsteinum, gulli, kórónum og konungs-
rikjum, og starflð, sem lagt er í að byggja hana upp, er eitt hið
göfgasta í heimi hér.
Sehiller segir: »Glaðlyndi og jafnlyndi er uppspretta alls þess,
sem gott er og göfugt. Það sem bezt er gert og göfgast er, á að
baki sér svofelt skapferli. Smámunasamir og önugir menn fárast
yfir fortíð og kvíða framtíð og kunna aldrei að grípa tækifærið í
lífinu«.
»En sú hepni, að það voru ekki handleggirnir*, sagði hermað-
ur einn. Það höfðu verið skotnir af honum báðir fætur í orustu
við Chancellersville.
Sýo er oft, að annar bróðirinn reisir veglegar byggingar, hinn
lifir ætíð meðal rústa. Ur sama efninu má búa til veglegan og
vesælan hlut. Vér finnum það sem vér leitum að. Jarðfræðingarn-
ir finna ákveðin lögmál í einföldum steinflísum. Grasafræðingurinn
les heilar bækur i blómum þeim og grasi, sem flestir traðka hugs-
unarlaust undir fótum. Stjörnufræðingurinn starir hugfanginn til
himinhvelfingarinnar, en aðrir líta sjaldan til stjarnanna.
Náttúran endurspeglar skap vort, hún gleðst með glöðum og
hryggist með hryggum. Þegar vér syngjum og erum kát, syngja
jafnvel fuglarnir sætara, skógar og lækir endurkveða vorn söng; en
ef vér erum hryggir og sorgmæddir er eins og skuggi færist yfir
náttúruna, sóli skín að vísu, en ekki inn í hjörtu vor, fuglarnir syngja,
en eigi fyrir oss.
Ef oss á að hepnast að fá sem mest út úr lífi voru, nægir oss eigi
að eins að horfa á hlutina, vér verðum að skilja þá.
Sumir menn eru eins og býflugan, sem sýgur hunang úr hverju
blómi, en aðrir eins og köngulóin, sem safnar eitri einu. Sumir
menn finna hvarvetna gleði og fögnuð, en aðrir eru ætíð eins og
þeir væru við jarðarför. Sumir sjá alstaðar fegurð og samræmi,
aðrir eru alveg blindaðir í því efni.
»Likami minn verður að ganga á jörðinni, sagði skáld eitt, »en
hugsunum mínum ljæ eg vængi, svo að þær fljúga takmarkalaust«.
Eins og vér getum horft á ýmislegt, án þess að sjá það 1 raun
og veru, og hlustað án þess að heyra, eins getum vár unnið án þess
að koma neinu í framkvæmd.
Eins og eikin felst í akarninu, svo felst og framtíð vor í nútíð-
inni. Forlög vor verða samkvæm sæðinu, sem sáð er, eins og hver
jurt og tré. Ilmurinn af .blómum þess, sætleikinn af ávöxtum þess
fer fyrst og fremst eftir næring þeirri, sem í té hefir verið látin í
fortíð og nútíð.
Skyldi vera nokkur maður í
Reykjavík, sem ekki hefir
reykt
Hill’s Special Sunripe Cigarettur?