Alþýðublaðið - 01.12.1928, Blaðsíða 6

6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
OAMLA.BtO
Leikfélajj Reykjavikur.
M¥JA mo —iM
I^rðttamærin.
Gamanleikur í 7 þáttum.
Aðalhlutverkið leikur:
Bebe Daníels
og ípróttamaðurinn
Bharlie Paddock.
munntóbak
er bezt.
Hin dásamlega
Tatol-hands ápa
Foðursystír Mey’s
eftir BRANDON THOMAS
verður leikin í Iðnó á morgun ki. 8 e. m.
Aðgöngumiðar seldir í dag frá kl 4—7 og á
morgun frá kl. 10—12 og eftir kl. 2.
Síani
Æfintýr
ínorðurbygðum.
Sjónleikur í 6 þáttum.
Eftir skáldsögu
James Olivers Curwood’s.
Aðalhlutverk leika:
Mitchell Lewis,
Renee Adoree,
Robert Frazer o. fl.
Fpsisisir
í kvöld (laugardag 1. p. m.) kl. 87* í fundarsal
Templara við Bröttugötu (áður Gamla Bíó).
Dagskrá:
1. Félagsmál.
2. Eriing Ólafsson: Einsöngur. Bjarni Þörðarson
við hljóðfaeríð,
3. Framhaldsumiæður um fyrirspurn viðvikjandi
niðuijöfnunarnefnd Reykjavíkur.
4. Önnur mál.
Stjórniii.

Ól. Túbals
09
S. E. Vlgnir
opna málverkasýningu í dag, 7
dez., í húsi Guðm. Ásbjörnissoör
ar. Laugavegi 1 (bakhúsið). Sýn-
ingin er opin daglega frá 10 f«
'h. til 9 e. h.
iáðskona
Þeir, sem gera vilja tilboð í að reisa hótelbyggingu
á lóðinní Pósthúsotræti 11 vitjí uppdrátta og útboðs-
lýsingar á teiknistofu undfrritaðs, næstu daga.
Tilboðin verða opnuð kl. 5 e. h. pann 12. p. m.
óskast til Sandgerðis næst-
komandi vetrarvertíð.
Upplýsingar á
Guðjón Samúelsson.
mýkir og hreinsar hörundið og
gefur fallegan og bjartan litarhátt.
Ulsskas alar:
I. Brynjölfsson Kvaran.
konur. Verður pað opið til aí-
nota frá kl. 91/2 að morgni til kl.
111/2 að kvöldi alla daga. Af-
notagjald mun verða 10 aurar.
Er petta tU bóta frá pví, sem
áður var, en alls ófuLlnægjandi
Fleirl purfa náðhúsa við en konur.
Undir Bankastræti neðanverðu er
tilvallnn staður fyrir neðanjarðar-
náðhús. Ætti nú bæjarstjóm að
taka rögg á sig og láta byggja
pað á næista ári, svo að gestir
vorir 1930 lendi ekki í vandiæðt-
um.
LiiidargHfii 1 ۥ
Kápur og kjólar upphlutir og
peysuföt saumað á Óðinsgötu 9,
mjög ódýrt.
RStstjór! «g ábyTgðarmaðxr:
Haraldur G»ðmundsson.
Alpjjðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Jimmie Higgins.
hvað átt væri við með pessu, pá dundi skot-
hríð af spurningum á honumb. Tveir leyni-
lögreglumenn stóðu sinn v.ð hvora hlið hans
á meðan á öllu samtalinu stóð, og úti í homi
sat hraðritari við annað borð og ritaðL ná-
kvæmlega niður alt, sem hann sagði, Jimjnie
vissi hvað hraðritari var; — hafði hann
ekki sjálfur verið að pví kominn fyrir
skömmu, að verða ástfanginn af einum
þeirra ?
„Nafn yðar?-‘ sagði Imrðneskjulegi tnaður-
inn ungi, og pví næst: „Hvar eigið pér
heima ?“ Og pá: „Segið mér alt, sem pér
vitiði um spréngisaimiSiærið“‘ -
„En ég veit ekkert!“ hrópaði Jinimie.
„Þér eruð í höndum sambandsstjórnarinn-
ar,“ svaráði maöurinn. ,,og eina leið yðar
til undánkomu er að gena uppskátt um alt
Ef pér viljið hjálpa pkkur, pá getur verið
að pér sleppið."
„En ég veit ekkert!'* hrópaði Jimmie aftur.
„Þér hafið heyrt talað um pað, að sprengja
Upp Vélasmiðjumar?1
„Ja-á, herra!“
„Hver ?“
„Maður —■ — —Jimmíe komst hingað,
en pá mundi hann eftir lofonðinu, sem hann
hafði gefið. „Ég — ég get ekki sagt það!“ •
sagði hann.
„Hvers vegna ekki?“
„Það væri ekki rétt af mér.“
„Ifafið pér trú á pví, að pað sé rétti að
sprengja upp byggingar? '
„Nei, herra!“ Jimmie sagði petta með sann-
færingarkrafti; ,-og nú byrjaði hinn að leiða
honum fyrir sjónir. Hroðalegitr glæpiir höfðu
verið framdir um lind alt, og stjómin ætl-
aði sér að koma í veg fyrir pá framvegis;
vissulega var pað skylda hvers hieiðvirðs
borgara að hjálpa til pess eins og hanin
gæti. Jimmie hlustaði á þetta, þangað til
angistarsvjtinn spratt fram af enni hans, en
hann gat ekki fengið sig til þess að konia
xipp um veiikfélaga sinn. Nei, ekki póít hamn
yrði sendur í tíu eða tuttugu ára fangelsi,
en ungi maðurinin með harðnesikjulega and-
iitið sagði honum, að pað gæti vel komið
fyrir. '
„Þér sögðuð Reilly, að pér vilduð ekk-
ert eiga við sprengikúlur ?“ spurði maðm'-
inn, og Jimniie svaraði: ,,Já, víst gerði ég
það!“ Og hann var svo ringlaður í höfð-
inu, að hann tók ekki einu sinni eftir pví,
að með pessu svari hafði hann ljóstrað þvi
upp, sem hann hafði heitiö að segja aldreí
f rá!
Spyrjandinn virtist vita alt um alt, svo
það var auövel í fyrir hann að teygja Jimmie
til pess að segja' frá pví, að hann hefði
heyrt Kumme bölva Vélasmiðjunum og land-
inu og forsetanum, hvemig hamn hefði séði
hann vera að hvíslast á við Reiily og við
Þjöðverja, sem hann ekki vissi hvað hétu,
og að hann hefði séð Heinrich, bröðursom
Kumme, skera í sundur stálpípur. Því næst
spurði spyrjandinm um Jerry Coieman. Hvað
mikið af peningum hafði Jimmle fengið og
hvað haíði hann gert við þá? Jirnm'e neátaði
að nefma fleiri menn, en pegar ungi nrað-
urinn gaf pað í skyn, að hann hefði ef til
vjll haldið einhverju af peningumkn fyrir
sjálfan sig, pá rauk vélamaðurinn litl.i upp
með ákafa og sagðist ekki hafa hialdið eftir
einum einasta eyri, og saima væri að segja
um vin hans Meisisner; peir befðu gert Jerry
Coleman grein fyrir öllu, og pað enigu síð-
ur pött peir hefðu stundum áít fult í fangi
með áð greiða húsaleigunia. Lögreglan gat
spurt félaga Gerrity og félaga Mary Alten
og aðra, sem i déildinni voru.
Nú leiddi spyrjandinn Jdmmie til pess að
tala um Þjöðverjana í deildinni. Schneider,