Morgunblaðið - 23.01.1916, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
7
Fyrir kaupmenn:
iwl
t\
heimsfræga svissneska cacao, og át-súkkulaði,
svo sem »Mocca«, »Berna«, »Milk« og fleiri
tegundir, ávalt fyrirliggjandi, hjá
G. Eiríkss, Reykjavík.
Einkasali fyrirlísland.
Höfuðbólið Lágafell
ásamí JSœRjarRoti\ Jœsí iií áBúéar i
Jaróögum 1916.
A jörðinni er og fylgir henni:
1. Tvilyft íbúðarhús bygt af timbri að stærð xi-|—12 álnir með stein-
kjallara, ásamt viðbyggingu 8-j-n álnir, einlyftri.
2. Fjós af timbri og járni yfir 15 kýr.
3. Heyhlaða áföst fjósinu af timbri, járni og steini, sem rúmar 600
bestburði af heyi.
4. Fjárhús yfir 200 fjár, bygt að mestu af timbri og járni.
5. Vatnsleiðsla er bæði í ibúðarhúsinu og fjósi.
6. Tún jarðarinnar er að mestu slétt og gefur af sér í meðal ári 350
hesta af töðu, alt girt með gaddavír.
7. Útheyskapur jarðarinnar er út frá túninu, og allur heyskapur hennar
hefir af dómkvöddum mönnum verið metinn alls 2000 hestburðir.
Hlunnindi jarðarinuar eru laxveiði i Leirvogum og hafa þar t. d.
veiðst í þremur ádráttum 127 laxar siðastliðið sumar.
Jörðin liggur 12 kílómetra frá Reykjavik og akbraut þaðan heim í
hlað. —
Hagbeit fylgir jörðinni mikil og góð, bæði sumar og vetrarbeit.
Jarðir þessar geta einnig fengist keyptar ef um sen^ur verðið og
útborgað er minst 10.000 krónur.
Lysthafendur snúi sér sem fyrst til undirritaðs eiganda jarðanna.
Álaíossi 17. janúar 1916.
Bogi A. J. Pórðarson.
Bifreiðakensla.
Þar eð Stjórnarráð íslands hefir löggilt mig sem kennara við Over-
land-bifreiðar, leyfi eg mér hér með að biðja alla þá, er ætla sér að læra,
að vera búnir að tala við mig ekki seinna en 25. janúar 1916.
Virðingarfyllst.
Gunnar Gunnarsson,
Hverfisgötu 90.
Nokkrir erfiðleikar.
(Eftir »Daily Mail«)
Hin síðustu stóru Zeppelins-loft-
iör hafa ákaflega stóran loftbelg, lík-
an að lögun og vindil og er hon-
um skift i 25 hólf, sem eru fylt
tneð Hydrogen,' sem er hið léttasta
gas er menn þekkja. Undir belgn-
um eru þrjú »skip« úr aluminium,
og í hverju þeirra er sterk bifvél og
hafa þær allar þrjár til samans hér
um bil 1000 hesta afl. En til þess
að koma í veg fyrir að jafnvægið
raskist er að eins varpað niður úr
miðskipinu.
Þótt engar nákvæmar skýrslur hafi
fengist um það, hve mikið þessi
nýustu loftför bera, þá er það þó
víst, að þau geta borið 12—ijsmá-
lestaþunga alls. Þar með er talin
áhöfnin, matvæli, olíur, skotfæri og
sprengikúlur. Það er auðvitað und-
ir því komið hve miklar olíubirgðir
loftförin hafa, hvað langt þau geta
flogið í einni stryklotu, en þessj
nýustu loftför geta að minsta kosti
flogið 1300 mílur. En það er aug-
ljóst, að þvi skemri leið sem þeim
er ætlað að fljúga, því meiri þunga
geta þau flutt með sér af sprengi-
kúlum, og það er sérstaklega þess
vegna, að Þjóðverjar hafa gert birgða-
stöðvar í Belgíu, eins naírri Eug-
landi og unt er. Þessar birgðastöðv-
ar eru áfangar á miðri leið. Ef loft-
förin hafa t. d. áfangastað í Zee-
briigge og taka olíu og sprengikúl-
ur, þá er vegalengdin til Lundúna
og þaðan aftur hér um bil 250 míl-
ur. Það má búast við því að þá
vegalengd • geti Zeepelinsloftförin
flutt með ser 3—4 smálestirafsprengi-
kúlum.
Loftförin eru mjög háð veðráttu.
Vindar, þokur, ský og kuldar eru
óvinir þeirra og há þeim mjög. Þó
fóru þau herför til Yarmouth 19.
janúar í fyrra.
Vindar.
Hinar eldri gerðir af Zeppelinsloft-
förum áttu sér skæðan óvin þar sem
vindurinn var, einkum vegna þess
að flughraði þeirra var eigi meiri en
40 mílur á klukkustund. í hvass-
viðri og stormi gátu þau enga björg
sér veitt og mörg hin fyrri slys
þeirra voru þvi að kenna. En smám-
saman hefir flughraði þeirra verið
aukinn og nú geta þau jafnvel flog-
íð í móti stormi og ofviðri. Það
var sagt í París fyrir fáum dögum,
og haft eftir bestu heimildum, að
ftönsk flugvél, sem gatjj farið 75
vnílur á klukkustund, hefði nýlega
eh Zeppelinsloftfar án þess að ná
Því. Hvernig sem á þessu getur
staðið, þá er það þó kunnugt, að hm
nýustu Zeppelinsloftför geta flogið
mílur á klukkustund í kyrru
veðri.
Hagkvæmust vindátt fyrir Zeppe-
^sloftförin til þess að fara herför
Englands, væri auðvitað hæg
austanátt. Þá hefðu þau byr með
sér meðan þau eru fullhlaðin, en er
þau hafa kastað niður sprengikúlun-
um, þá léttast þau svo mjög að
þeim yrði það hægðarleikar að fljúga
á móti nokkurri golu. Þetta kem-
ur þó líklega aldrei til greina vegna
þess að vindar ráða ekki um það
hvenær herför skuli gerð.
Ský.
Skýin eru loftförunum ekki til
ama nema að því leyti, að þau hylja
jörðina sjónum flugmanna. Regn-
ský, sem liggja nærri jcrðu, eru
þeim verst, en létt ský, sem eru
hátt í lofti og rofin með köflum,
gætu orðið' þeim til nýtja, því að
loftförin geta falist bak við þau.
Skýjað loft er óhagkvæmast þegar
frost er, eins og síðar mun frá skýrt.
Þoka.
Þokur eru loftförunum verstar.
Til þess að þau geti komið fram
ætlunarverki sínu, verða þau að sjá
til jarðar og átta sig þar á ýmsum
merkjum. Enda þótt áttavitinn
komi þeim að góðu haldi, þá er þó
ekki hægt að stýra loftförunum rétt
f þoku vegna loftstrauma. Vindar
eru hið sama fyrir loftförin og sjó-
straumar fyrir skip, nema hvað þeir
eru breytilegri. Það verður þvi
nauðsynlegt fyrir flugmenn í fram-
tíðinni, að geta stöðvað loftförin og
mælt út með lengdar og breiddar-
gráðum hvar þeir eru stadd'r — og
það er engin ástæða til þess að ef-
ast um það að slíkt verði gert —
en þess eru enginn dæmi enn þá.
Á þann hátt gætu þeir nákvæmlega
reiknað legu Lundúnaborgar, enda
þótt alt England væri þoku hulið. í
þeim herförum, sem Zeppelins-loft
förin hafa gert til Englands, hafa
þau augsýnilega treyst á landmerki
til þess að átta sig, en hafa að eins
haft áttavitann með til vonar og
vara. Bezta og gleggsta iandmerk-
ið er auðvitað Thames, og því mið-
ur er ómögulegt að fela hana. í
litlu tunglskini um nótt mun hún
jafnvel vera sýnileg langar leiðir
sem silfurlitt land.
Annað mikilsvert atriði er það,
að þoka hylur alveg skotmarkið, og
þarf því tæplega að óttast árás
Zeppelins-loftfara þegar þoka er i
austanverðu Englandi.
Lojthiti.
Lofthitinn hefir ekki svo ákaflega
mikil áhrif á Zeppelins-loftförin og
sumir segja. En þó er það marg-
reynt, að í sólskini geta þau borið
meiri þunga heldur en i köldu veðri
og loftþykni. Þó stafar það ekki af
þvi, að loftið sjálft sé hlýtt, heldur
vegna hins, að sólargeislarnir hita
loftbelginn mjög. En loftförunum
kemur þetta ekki að iiði þá er þau
fara til Englands, þvi að þau eru
neydd til þess að ferðast á næt-
urnar.
Kuldi 0% ísinq.
Þessir erfiðleikar, sem hér hafa
verið taldir, eru þó ekki jafn slæmir
og frost og ising til samans. Margir
msnn eru hissa á þvi, að Zeppelins-
loftförin skuli ekki hafa komið til
Lundúna síðan um miðjan október-
mánuð. Astæðan til þess er augljós.
Veðráttan, sem ríkir um þessar
mundir yfir Norðursjó og Bretlands-
eyjum, er þannig, að loftförin geta
ekki komist hingað.
Hver einasti flugmaður kannast
við það, að þá er flogið er gegnum
ský, verða föt manns döggu slegin
og vængir flugvélanna gegnvotir á
augabragði. En sé ising, legst hún
á vængina og flugvélina sjálfa og
verður smám saman að þykkri klaka-
húð. Það eru mörg dæmi þess, að
flugvélar, sem hafa farið mjng hátt,
koma niður með klökuga vængi.
Zeppelins loftförin eru háð sama lög-
máli, nema hvað þau standa ver að
vigi gegn því heldur en flugvélarnar.
Ummál hinna stóru Zeppelins-loft-
fara er um 90.000 ferfet. Nú vitum
vér það, að hvert kubikfet af klaka
vegur 57^/2 pund (enskt), og af því
getum vér séð, að klakahiið, sem
ekki er þykkri en lfxg úr þumlungi
mun vega hér um bil 14 smálestir
sé hún jöfn yfir allan loftbelg loft-
farsins. En við skulum nú gera ráð
fyrir því, að hún leggist eigi nema
á efri helming loftbelgsins, en samt
sem áður mun hún þá auka þunga
loftfarsins um 7 smálestir. í slyddu-
veðri verður þessi klakahúð ennþá
þykkri, sé langt flogið, en jafnvel
þótt hún sé ekki meiri en fyr er
getið, þá mundu þó loftförin ekki
geta borið hana. í sambandi við
þetta má og geta þess, að Zeppelins-
loftförin verða að fljúga svo hátt í
lofti, að þar er vanalega frost um
þetta leyti árs.
1-2
stór brúkuð trérúmstæði með fjaðra-
madressum til sölu.
Lanra Nielsen
Austurstr. 1.