Alþýðublaðið - 10.05.1958, Blaðsíða 11

Laugardag 10. maí
1958
AlþýðubladjB
m
I ÐAG er laugrardagurinn, 10.
maí 1958.
Slysavarðstofa Reykjavíkur í
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á sama
stað frá ltl. 18—8. Sími 15030.
Næturvörður er í Vesturbæjar
apóteki, sími 2-22-90. — Lyfja-
búðin IOunti. Reykjavíkur apo-
tek, Laugavegs apótek og Ing-
ólfs apótek fylgja öll lokunar-
tíma sölubúoa. Garðs apótek og
Holts apótck, Apótek Austurbæj
ar og Vesturbæjar apótek eru
opin tii kl. 7 daglega nema á
laugardögum til kl. 4. Holts apó
tek og Garðs apótek eru opin ó
sunnudögum milli kl. 1 og 4.
Hafnarfjarðar apóíök er opið
alla virka daga kl. 9—21. Lau.g-
ardaga kl. 9—-16 og 1*9—21.
Helgidaga ki. 13—-16 og 19—21.
Næturlæknir er Kristján Johann
esson.
Kópavogs apótek, Álfhólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9—16 og
helgidaga kl. 13-16. Sími 23Í00.
BæjarboKasalu K„.ys..iavikur,
Þingholtsslræti 29 A, simi
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10. laugardaga 1—4. Les-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga kl 10—12 og 1—4
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina Útibú: Hólmgarði
84 opið mánudaga miðvikudaga
Og föstudagb ki 5—7; Hofsvalla
götu 16 opið hvern virkan dag
nema iaugardaga kl. 6—7; Efsta
Bundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudag» nc föstudaga kl. 5.30—
7.30.
FLUGFEEÐIR
Loftleið’ir h.f.:
Edda kóm til Reykjavíkur kl.
08 00 í morgun frá New York.
Fór til Oslo, Kaupmannahafnar
og Hamborgar kl. 21.00. Saga er
væntanleg til Reykjavíkur kl.
19.30 í dag frá Kaupmannahöfn,
Gautaborg og Stafangri. Fer til
New York kl. 21.00.
SKIPAFKÉTTIK
Skipaútgerð ríkisins:
Esja var væntanleg til Reykja
víkur árd. í dag frá Vestfjörðum.
Herðubreið er á Austfjörðum á
norðurleið. Skjaldbreið er á
Breiðafjarðarhöfnum. Þyrill er
í Reykjavík.
Eimskipafélag íslancls h.f.:
Dettifoss fer væntanlega frá
Kotka 9.5. til Reykjavíkur. —
Fjallfoss fer frá Keflavík kl. 21
í kvöld 9.5. til Vestmannaeyja
og’ þaðan til Rotterdam og Ham
borgar. Goðafoss fór frá Reykja-
vík 6.5. til New York. Gullfoss
fer frá Kaupmannahöfn á há.degi
á morgun 10.5. til Leith og Rvk.
Lagarfoss fór frá Dranganesi í
morgun 9.5. til Patreksfjarðar,
Stykkishólms, Keflavíkur, Hafn
arfjarðar og Reykjavíkur.----
i. BJarnasGEi:
Œr.
Reykjafoss fer frá R-otterdam
9 5. til Antwerpen, Hamborgar
og Reykjavíkur. Tröllafoss kom
til Reykjavlkur 5.5. frá New
York. Tungufoss fer frá Reykja-
vík 10.5. til Þingeyrar, ísafjarð-
ar, Sauðárkróks, Siglufjarðar,
Akureyrar og Húsavíkur.
Skipadeiíd S.X.S.;
Hvassafell er í Ventspils. Arn
arfell er í Þorlákshöfn. Jökulfell
fer væntanl.oga frá Riga í dag
áleiðis -til íslands. Ðísarfell er
væntaniegt ítil ŒUga í dag. Litla-
f.eil fer frá Reykjavik í dag til
vestur- ogNoröurlandshafna. —
Keigafeil er í Reykjávík. Hamra
ieli fór 7. þ. m. írá Batum áleið-
•is til Reykjavíkur. Kare fór frá
l’e;i kjavík 29. f. m. áleiðis til
N.ew York. Thermo er í London.
rfer þaðan væntanlega í dag til
Boulogne.
M ■'E :S S U R Á M OEGUN,
íláíeigssókn: Mess'a í hátíðar-
sal Sjómannaskólans kl. 11 f. n.
Almennur bænadagur. Séra Jón
Þorvarðarson.
Nesldrkja: Messa kl. 11 f. h.
(Bænadagur). Séra Jón Thor-
arensen.
Laugarneskirkja: Messa kl. 2
e. h. (Bænadagur). Séra Garðar
Svavarsson.
Búsíaðaprestakall: Messa í
Kópavogsskóla kl. 2 e. h. Bæna-
dagur. Séra Gunnar Árnason.
Ðómkirkjan: Messa kl. 11 árd.
Séra Óskar J. Þorláksson. Síð-
degismessa ld. 5. Séra Jón Auð-
uns. Flinn almenni bænadagur.
Langholísprestakall: Messa í
Laugarneskirkju ld. 5 síðd. —
, öænadagurinn). Séra Árelíus
Nielsson.
Haligrímskirkja: Messa kl. 11
f. h. Séra Jakob Jónsson. Messa
kl. 5 e. h. Séra Sigurjón Þ. Árna
son, (5 sd. eftir páska er himi
almenni bænaáagur íslenzku
kirkjunnar. Samkvæmt boði
biskupsins er höfuðbænarefni
dagsins að þessu sinni „fyrirbæn
fyrir börnum og ungmennum ís-
lands, að þau megi ganga á Guðs
vegum, hlýðin boðum frelsarans,
er verði þeim vegurinn, sann-
leikurinn og lífið“).
Fj-íkirkjan: Messa kl. 2 e. h.
Séra Þorsteinn Björnsson.
Óháði söfmiðurinn: Messa í
Kirkjubæ kl. 11 árd. Bænadagur
inn. (Ath. breyttan messutima),
Séra Etail Björnsson.
Hafnarfjarðarkirkja: Messa kl.
2 e. h. Séra Garðar Þorsteinsson.
Fríldrkjan í Hafnarfirði: —
Bænadagurinn. Messa kl. 2 e. h,-
Fermingarbörn, er fermast á
þessu vori, eru beðin að hafa
tal af presti eftir' messu. Séra
Kristinn Stefánsson.
Mcssum í Keynivallapresta-
kalli á morgun hinn almenna
bænadag: Að Reynivöllum kl. 1
e. h. Að Saurbæ kl. 5 e. h. Bisk-
up messar.
Prentnemar. Munið árshátíð
ina í Aðalstræti 12 í kvöld kl,
10,30.
MRIKUR MANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
— Hvernig veiztu þá, að
hun er íslenzk? sagði Btend-
rik?
— Eg ímynda mér, að öimur
'þessi stúlka sé íslenzik af því
að hún er stöðugt á gangi með
frú líamilton, som ég veit að
hefur íslenzka stúlku í húsi
sínu.
— Svo þú ímyndar þér það
bara, sagði Hendrik. Og hvor
þeirra ímyndar þú þér að sé
íslenzk?
*— Ljóshærða stúlkan, sagði
ág. Þarna fara þær nú inn í
garðinn.
— Látum þær fara, sagði
Hendrik, en ég hefi nú þá hug-
mynd, að Ijóshærða stúlkan sé
ekki íslenzk. Eg hefi séð svo
margar enskar stúlkur líkar
henni, en hinu tryði ég betur,
að svarthærða stúlkan sé ís-
lenzk, því að mér sýnist eitt-
hvað útlendingslegt við göngu
lag hennar.
— Nei. svarthærða stúlkan
er ekki íslenzk, sagði ég, því
að bæði er það, að fátt af íslensk
kvenfólki eir svarthært, og svo
hitt, að svipur hennar er allur
annar en ég hef nokkurntíma
sjáist á gangi í lystigö-rðum
með þjónustustúlkum sínum.
— Það er tnokkuð til í því,
sem þú segir, sagði ég, en
hvemig sem því er vairið, þá er
mér ómögulegt að hugsa mér
annað en að Ijóshærða stúlkan
sé íslenzk.
— Vel og gott! sagði Hend-
rik, eins og maður sá, sem
þykist vera góður fyrir sinn
hatt, vel og gott' Þú skalt fá
að vita það sanna í þessu máli,
áður en sólin er sezt í kvöld.
— Og hvernig á ég að vita
það?
— Ekkert er auðveldara.
— Þú ætlast kannske til þess
sagði ég, að ég gangi fram
fyrir stúlkuna. hneigi mig
kuteislega og segi: Ertu ís-
lenzk?
•— Nei, ég ætlast ekki til
þess, Eiríkur, sagði Hendrik,
en mitt ráð er þetta: Við skul-
um stnax fara inn í garðinn
að hún skildi ekkj málið, bara
af því að henni þætti skrítið að
heyra annað mál talað en siitt
eigið? spusrði ég.
— Það er mjög ólíklegt, að
stúlkan líti aftur, ef hún skildi
ekki útlenda málið, sem talað
væri fyrir aftan hana, þar sem
menn heyra ekki hér daglega
útlendar mállýzkur talaðar á
götunum, sagði Hendrik, en
hún gæti ef til vill, litið við
af einhverri annarri ástæðu.
Við skulum nú samt hætta á
þetta.
Eg áleit þetta ráð Hendriks
snilldarlega hugsað, og ég var
hissa á því, að mér skyldi
ekki hafa fyrir löngu dottið
það í hug. Eg, íslendingurinn,
sem stærði mig af því að
heyra til langgáfaðasta þjóð-
flokknum í heiminum, gat
ekki hugsað upp eitt einasta
ráð, sem brú'klegt var í þessu
og leita uppi frúna og stúlk- fni> en }>***> sem he^ði tíl
urnar, og gangc enn einn tvo Þelrri sem Amenkumenn
faðma á eftir þeim og reyna
til að láta enga vera á milli
okkar og þeirra. Svo skalt þú
fara að tala íslenzku um eitt-
séð á íslenzku andliti. Eg get hvað, sem þér kann að detta í
líka sagt þér það, að íVenzkar; hug. Þú verður að tala svo
IEIGUBILAR
Bifreiðastö’ð Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Reykjavíkm
Sími 1-17-20
SENDIBÍl AR
Sendibílastöðin Þrostar
Sími 2-21-75
stúlkur eru yfir höfuð sérlega
fallegar. Og ég held, að rödd
mín hafí lýst ofurlit’u stæri-
læti, þegar ég sagði síðustu
setninguna.
— Þetta má vel vera„ sagði
Hendrik og brosti, en hvaða
ráð ætlarðu nú að við'nafa til
þess að komast að hinu sanna
í þessu efni.
— Eg er ráðalaus, sagði ég.
— Þú ert viss um það, að
íslenzka stúlkan. sem var hjá
frú Hamilton í vetur, sé þar
enn? sagði Hentírik.
•— Eg ímynda mér það.
— Setjum nú svo, að þú í-
myndir þér rétt, og að stúlkan
sé enn hjá frú Hamilton, sagði
Hendrik íbygginn á svipinn, en
getur þú þá ekki líka ímyndað
þér, Eiríkur minn. að stúlkan
sé þar sem blátt áfram þjón-
ustustúlka.
— Eg get ímyndað mér það,
sagði ég.
— Sé hún þar sem þjónustu-
stúlka, sagði Hendrik, mundi
það þá geta átt sér stað, að
hún væri með frúnni, húsmóð-
ur sinni, á skemmtigöngu dag
eftir dag? — Að minnsta kosti
er það ekki algengur siður í
hátt, að þú sért viss um, að
þær heyri1. En til þess að það
virðist ekki, að þú sért að tala
við sjálfan þig, þá ætla ég að
ansa þér við og við, með því
að segja já eða nei á íslenzku,
eftir því sem við á, í það og
þao skiptið.
— En hvernig veiztu', hve-
nær þú-át-t að segja já og hve
uær nei, þar sem þú skilur
ekkert í íslenzku? sagði ég.
•Þegar þú vilt að ég segi já,
sagði Hendrik, þá skaltu
reka olnbogann í síðuna á mér
en ekki svo að þú meiðir mig
samt, en þegar þú vilt að ég
segi nei, þá skaltu ldípa, en
ekki samt fast, í handlegginn
á mér.
— Og hvað næst?
— Ekkert, sagði Hendrik.
Eg skal bara fuÉvissa þig um
það, að svo framarlega að önm
ur hvor stúl'kan sé íslenzk, þá
lítur hún við til að vita, hver
það sé, sem talar móðurmál
hennar. Hún skal ekki geta
stillt sig um að líta aftur fyrir
sig, þegar hún heyrir að talað
er á íslenzku rétt við hnafck-
ann á henni.
En gæti elcki skeð, að önn
þessu landi, að heldri konur ur hvor stúlkan líti aftur, þó
álitu almennt mjög einfalda,
— svo ei'nfalda, að þegar
menn vildu gefa það til kynna
á kurteisan hátt, að einhver
væri sérlega heimskur þá var
jafnan sagt: Hann er veruleg-
ur Hollendingur. Já, en Hend-
rik, sem heyrði þessari þjóð
til, hafði samt tráð undir hverju:
rifi, þar sem ég hafði ekM
neitt.
Eg kenndi nú Hendrik að
bera fram já og néi á íslenzku.
Gekk honum vel að segja nei,
en já bar hann frarn á líkan
hátt og þegar hálfúfinn köttur
er að mjálma, og ’þótti mér það
mjög leiðinlegt. Við komum
okkur saman um það, að ég
kallaði Hendrik Nonna, þegar
ég væri að ávarpa hánn á ís-
lenzku. Okkur þótti það ein-
hvern veginn vissara. Svo fór-
um við inn í garðinri. Eftir
litla stund komum við auga á
frú Hamilton og stúlkumar.
Þær gengu eftir gangstétt, sem
lá hringinn í kring um litla
stöðuvatnið, sem var í miðjum
garðinum. Að fáum mínutum
liðnum vorum við aðéins lið-
ugan faðm á eftir þeim, sem
var í miðjum garðinum. Að fá
um mínútum liðnum vorum
við aðeins liðugan faðm á1 eftir,
þeim, og enginn á milli: okk-
ar og þeirra. Og gengum við
nú eins hægt og þær.
Nú var að reyna ráð Hend-
riks.
FILIPPUS
OG GAMLI
TURNSNN.
Jónas lyfti dyraliamrinum
varlega, en einmitt þá, kom
vindhviða svo að hatturinn fauk
| af honum og dyrahamarinn féll
^með háum hvelli. Jónas þaut
á eftir hattinum, sem vindur-
inn lék sér að. liann náði hatt-
inurn og skellti honurn á sig
reiðilega. En á meðan liafði gam
all maður opnað dyrnar á turn-
inum. „Komið þið inn vinir,“
ssgði hann, „ég hef nóg pláss
fyrir gesti, gjörið svo vel og
komið inn.“ Jónas og Filippus
þökkuðu honum og síðan félloi
dyrnar aftur með miklum lváv-
aða.