Alþýðublaðið - 20.05.1958, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 20. maí 1958
AlþýðablaSll
í DAG er þriSjudagurinn, 20.
maí 1958.
Slysavarðstofa Reykjavíkur í
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á sarc.a
stað frá kl. 18—8. Simi 15030.
Næturvörður er í Ingólfs apó-
te.ki, sími 11330. •— Lyfjabúðin
Iðunn, Reykjavíkur apótek,
Laugavegs apótek og Ingólfs
apótek fylgja öll lokunartíma
sölubúða. Garðs apótek og Holts
apctek, Apótek Austurbæjar og
Vesturbæjar apótek eru opin til
kl. 7 daglega nema á laugardög-
um til kJ. 4. Holts apótek og
Garðs apóíek ('ru opin á sunnu
dögur.i milJi kl. 1 og 4.
Ilafnarfjarðar apóíek er opið
• alla virka daga kl. 9-—21. Laug-
.ardaga kl. 9—18 og 19—21,
Helgidaga kl. 13—16 og 19—21.
Næturlæknir er Kristján Jóhann
esson.
Köpavogs apótek, Álfhólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9—16 og
helgidaga kl. 13-16. Sími 23100.
Bæjarbokasaín tt^yfejavikar,
Þingholtsstræti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka daga
kl. 2—10, laugardaga 1—4. Les-
stofa opin kl. Í0—12 og 1—10,
laugardaga kl. 10—12 og 1—4.
Lokað á sunnudögum yfir surn-
*rmánuðina. Útibú; Hólmgarði
84 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga kl 5—?; Hofsvalla
götu 16 opiö hvern virkan dag
nema laugardaga kl. 6—7; Efsta
sundi 36 opið máhudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
?.S0.
FLUGFERÐIR
Loftleiðir h.f.:
Saga kom til Reykjavíkur ki.
08.15 í morgun frá New York.
Hór til Gautaborgar, Kaupmanna
hafnar og Hamborgar kl. 09.45.
Edda er væntanleg kl. 19.00 í
dág frá oLndon og Glasgow. Fer
til New York kl. 20.30.
Pan American-ílugvél kom til
Keflavíkur í morgun frá New
York og hált áfram áleiðis til
Stokkhólms, Oslo og Helsinki.
Flugvélin kemur aftur annað
kvöld pig fer þá til New York,
SKIPAFRÉTTIR
Skipaútgerð ríkisins:
Esja ko miil Reykjavíkur í
nótt að austan frá Akureyri. —
Herðubreið fer frá Reykjavík í
dag austur um land til Seyðis-
IEIGUBIIAR
BifrtíiSastöð Steindórs
Sími 1-15-80
BifreiSastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-20
SENDIBÍLAR
Sendibílastoöm Þröstui
Sími 2-21-75
íjarðar. Skjaldbreið er væntan-
leg til Reykjavíkur í dag að vesí
an frá Akureyri. Þyrill er í Rvk
Skaftfellingur fer frá Reykjavík
í da,g til Vestmannaeyja.
Eimskipaféfag Íslands h.f.:
Ðettifoss kom til Reykjavíkur
15.5. frá eVntspils og Kotka. —
Fjallfoss fór frá Hamborg 17.5
tii Hamina, Goöufoss kom til
New York 14.5. frá Reykjavík.
Gullfoss fór frá Reykjavík 17.5.
til Thorshavn, Leith og Kaup-
mannahafnar. Lagarfoss fór frá
Keflavík 14.5. til Halden, Wis-
mar, Gdynia og Kaupmanna-
hafnar. Reykjafoss fór frá Ilam-
borg 16.5. til Reykjavíkur. —
Tröllafoss fór frá Reykjavík 15.
5. til New York. Tungufoss fer
frá Húsavík í d.ag 19.5. til ísa-
fjarðar, Þingeyrar og Reykja-
víkur.
Skipadeild S.Í.S.:
Iívassafell fór frá Reyðarfirði
í gær áleiðis til Eskifjarðar, —
Norðfjarðar, Seyðisfjarðar, —

EIRIKUB hanSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
hrikti í bcTðstofrfnum. Upp á
líf og dauða reri hann jafnt og
þétt, og undir stálvöðvum hans
og sjómennsku var nú líf okk
ar að miklu leyti komið.
„Ertu e'kki þreyttur, Geir
minn?“ sagði ég.
„Nei, lagsi“, sagði Geir,
„austu, lagsi“.
„Viltu ekki, að é|g hvíli þig,
Geir minn?“ sagði ég nokkru
síðar.
Geir svaraði nú ekki, en mér
sýndist hann gretta sig ofurlít
ið eins og hann vildi segja:
„Það skal þurfa barn í brók til
að halda um hlummana þá
arna“.
Og alla liðlanga nóttina sat
é;g á öftustu þóftunni og jós út
sjónum. sem kom inn í bátinn,
aTa liðlanga nóttina ólmaðist
veðrið, og alltaf rauk sjórinn,
og aila liðianga nóttina sat Geir
á miðþóftunni og réri látlaust.
oig alltaf var glamrið í árunum
og hrikktið í borðstokknum að
heyra eins og skrölt í gufuvél,
sem knýr áfram hafskip á mótí
ofsaveðri. við og við lagði
megna svitalykt af Geir yfir til
mín. Ég heyrðf scgið í lungun
um á honum og varð var við,
að hann hrækti froðu út úr sér
tók Geir sér hvíld litla stund. segi ég. Svo fór ég til Jenný
Hann var álcaflega móður og og lázt spyrja hana eftir Mr.
þreyttur, qg óg sá, að blóð , Smart. Ei? reyndar var ég að
hafði sprungið fram undan segja henni, hvað hún skyldi
nöglunum á fingrum hans. segja, ef þeir færu að tala við
„ „ , . . „ við og við. Ég vissi, að- hann var 'I
Raufarhafnar, Kopaskers, Olafs , ákaflega iamaður orðinn
fjarðar, Siglufjarðar, Sauðár-
króks og Skagastrandar, Arnar-
fell er í Bauma. Jökulfell -fór
frá Riga 16. þ. m. áleiðis til ís-
lands, Dísarfell kom til Siglu-
fjarðar í morgun, fer þaðan til
Húnaflóahafna, Vestfjarðahafna
og Reykjavíkúr. Lltlafell er í
olíuflutninguni í Faxaflóa. Helga
fell fer væntanlega í dag frá
Riga áleiðis til íslands. Hamra-
fell er væntanlegt til Reykja-
víkur á morgun frá Batum.
Fræðs’u- og skemmtifélag
reykvískrar æsku. — F. S. R. Æ.
efnir tii hópferðar austur að
Þórsmörk yfir Hvítasunnuna. —
Lagt verður af stað Hvítasunnu-
dag W. 10 f. h. frá Bifreiðastöð
íslands. Dvalizt verður í Þórs-
mörk til kl. 4 e. h. á annan i
hvítasunnu. Áskriftarlisti liggur
frammi í Café IIöll (fundarher-
berginu) í dag, sunnudag, kl.
2—4 e. h.
—o—
Leiðréííing.
Frá var skýrt í þættinum —
„C-kikar á milli sagt“ hér í blað-
inu á sunnudaginn, að eitt af
bifhjólum lögreglunnar hefði
eyðilagzt sakir þess að gleymzt
hefði að setja olíu á það. Þetta
er ekki rétt og skal það hér með
leiðrétt.
og
þyrstur, en aldrei gafst hann
upp. Hann vissi, að harm var
að róa upp á iíf og dauða. En
allt, sem Geir var að hu'gsa
um þá nóttina, var það, að
halda bátnum frá að hre-kja og
láta hann ekki hvolfast, en
ekki það, að ná landi, fyrr en
dagaði, Ég kailaði við og við
til hans um nóttina og spurði
hann, hvcrt hann væri ekki
þreyttur, og hvmrt hann héldi.
að við mundum komast iífs af.
En Geir svaraði aldirei. Mér
sýndist hann stundum gretta
si-g ofurlítið eins cig hann vildi
segja: „Oft skeður slíkt á sæ,
lagsi“, eða „ég er enginn strák
væskill, lagsi”.
Loksins ljómaði dagur, og
veS(:|inuj .^'liotaði afnrilítið. Éjg
sá, að við vorum á að gizka
hálfa mílu enska frá fjarðar-
mynninul. G^'.r sótti nú róð
urinn 'fastara en fyrr, og
blöskraði mér 'nú átök hans og
þol. Það var eins og honum
yxi ásmegin við dagsljós-
ið, svo hamaðist hann. Við
færðumst smátt og smátt nær
eyjunni og náðum þangað í hlé,
rétt um sólaruppkomu. Þar
Hann þurrkaði nú. af sér svit-
ann, klóraði sér á bak við eyr
að og gretti sig ofualítið eins og
hann vildi se-gja: „Mangan
hefi ég barninginn fengið um
dagana, lagsi, en engan samt
eins og þennan“.
Ég tók nú við annarri árinni og
réruim við svo þáðir, en alltaf
varð Geir að gæta þess, að
ekki hallaðist róðurinn á mig.
Við náðum til 'Hálifax um há-
degið, ’en á land höfðum við
þó farið áður til að fá okkur
vatn aS drekka. Þær Rakel og
Jenny urðu mjög fegnar komu
okkar, því að þær voru fyrir
löngu farnar að halda, að okk-
ur hefði hent eitthvert alvar-
legt slys. Þær urðu líka mjö-g
glaðar að heyra það, að Mr.
Smart hefði komizt klaklaust
um borð á skipinu, og þær
lofuðu mjög hreysti og karl-
imennsicu Geirs, þegar ég
sagði þeim frá hrakningi okk-
ar um nóttina. Við Geir sváf-
urn svo þar til klukkan var sex
um kvöldið. Rakel vildi ekki
að ég færi heim til mín, fyrr
en ég væri búinn að snæða
kvöldverð hiá henni, og þáði
ég boð hennar.
— Strax og þið voruð farn-
ir í gærmorigun, sagði Rakel,
þega r við vorum seztir við
boxðið, þá var deprið á dyrn-
ar. Og þcgar ég lauk upp hurð
inni, sá ég, að tveir undirfor- ^
ingjar. úr fátgöng--// Sinu j
stóöu í -ganginum. Hvað viljið
þið? segi ég. Við erum kornn-
ir til að vitia um Mr. Smart,
segir annar þeirra. Þá segi ég
að þetta sé ekki herbergi Mir.
Smarts, en hvað viliið þið Mr.
Smart? segi ég, eða er hann
ekki í hermannaskálanum?
segi ég. Þá segir hann: Nei,
Mr. Smart fcr heim til kon-
unnar sinnar í gærkvöldi, seg-
ir hann, en kom ékki í her-
mannaskálann í morgun, eins
cg hann er vanur, segir hann,
en hvar er herbergi kanunnar
hans? segir hann. Þá segi ég
og lézt verða bvlt við: Hvað
er að tarna, segi ég, kom hann
ekki í hermannaskálann í
morgun? segi ég. Kannske að
hann sé veikur, segi ég, ég
skal fara að spyrja hana
Jenny, systur mína, um það,
hana. Svo kom ég aftur fram
til þeirra og segi: Mr. Smart
kom aldrei heim í gærkvöldii,;
segi ég, það hefur eitthvað
kcmið fyrir hann, segi óg, t>g:
það verður að leita að honum,
segi ég, og lét sem ég stæði á
cndinni af hræðslu. Aumingja
Jenny systir heldur að hann;
sé í herrnan naskálanum. segi'
ég, og ef eitthvað he-fur fcomið
fyxár hann, segi ég, þá verður.
að segja henni það með mestu:
gætni, segi ég, því að hún er;
framúi'skarandi hjartveik, segi
ég. Já, ef það líka.er, segi ég,:
hún má ekki heyra svo mikið
sem nál detta. svo að hún fái
ekki hjartslátt, segi ég. Og
’með það fóru þeir.' En þegai’
klukkan þarna á skápnum er.
að s’á fjögur, koma ekki aði'irj
tveir stórir harrar úr herliðinuj
sti'yklokið inn í herbergiið, ánl
þess að gefa nokkurn fyrir-|
vara. Við Jenny sótum við
borðið, þegar þeir komu, og'
varð okkur ekki lítið hverft
við. Hvað viljið þið? segi ég
hálf-önug. Eg er maiór Hopp,,
segir sá, sem var eldiri. Við
erum að leita að Mr. Smart,
segir hann, vrið vitum, að hannj
var hér í nótt, eg að hann eii
að fela sig hér, eoa er þegar!
strokinn, segir hann, en hvor
ykkár er konan hans? seglr:
•hann. Þá segi ég: Hún systjn
miín barna er konan hans, segil
ég, og aldrei skal ég trúa því;
að hann sé strokinn. frá köh-
unni. sem hann elskaifi, segi
ég, en að segja það, að hann
sé að fela sig hér, segi ég, er
veruleg móðgun fyrir mjjg ogj
jsystur miína, segi ég. Þó segir
, hann: Ef hann er hér ekki fal-
I inn einhvers staðar. seg^ir
hann, þá er hann strokinn, ög(
það með hjólp og aðstoð ykfe<
ar, og þið vitið hvar hann er;,
segir hann. Eg hefi myndug-
leika til að leita hér að honý
um, segir hann. Þá segi ég og|
brýndi raustina ofurMtið: Þú
mátt leita hér að honum, ef bú
vilt, majór Hopp, segi ég, en
það skal ég segja þér strax. aðt
þú munt aldrei finna hanni
hér, og eins skal það verðai
dýrt spaug fyriir. þig, segjj ,égl
að vaða hér um og hnýsasji
inn í mín herbergi, segi égj,
FILSPPUS
OG GAMLI
TURNINN.
Gamli maðurinn rölti niður nraxt upp þungri viðarhurð og
ti-öppurnar niður í kjallarann. I gekk inn í lítið herbergi, kveikti
Hann tautaði í barm sér: „Kom Ijós og slökkti á kertinu, sem
ið kvöld einu sinni enn, og kom hann hélt á, Allt um krir.g í
inn tími til at'hugana. „Hann _ herberginu voru tól og tæki í
gangi, ljós leiftruðu og slokkn.
uðu á víxl, og nálar mælanna
titruðu og sveifluðust til og frá.
Ein nálin benti á „1500 ár“. —
>
á-
Prcfesscrinn kinkaðj kolli
nægður á svip. „Hvar var é'&
nú aftur“? tautaði hann ánægjú
lega. i