Morgunblaðið - 24.12.1924, Blaðsíða 11

11
MORGUNBLAÐIÐ,
G.s. Botnia
fer frá Kaupntannahöffn 6. jan< 1925« til
elskuna og maimelskuna einkenna ^ jóla og nýárs, þar sem saga^frí-
landa 19. janúar.
G.s. IslanÖ
fer frá KaupmannahÖfn 23. janúar 1925
ftil Leifth, Reykjavikur, tsafjarðar og Ak-
ureyrar; snýr par við ftil Reykjavikur.
Fer ftil útlanda frá Reykjavik 9. febrúar.
C. Zimsen.
| GLEÐILEGRA JÓLA |
óskar öllum viðsbiftaviniun sínum
§í K. Einarsson & Björnsson. i§
ö*S13®Sii$isTS#áiS®iíi!íifö®S<iS$SÉ>$<£S®3S$<áS®»1
líf okkar. Ástundum heilagleika
frammi fyrir augliti . himneska
föðurins og gerum okkur verðuga.
Leifth og Reykjavíkur. Fer aftur ftil út- barnarjettarins, j>egar hjer í lífi-
Bræður mínir og vinir! Jólin,
hátíð ljóss og fagnaðar, eru senn
upprunnin. Eu þau líða, og hverfa
í hið ómælilega djúp liðinna alda.
pau skipa, sem fyr, hið veglega
sæti meðal „herskara tímanna,"
sem „hnýta“ alheimskonunginum
„krans úr sólkerfum himnanna.“
En ættu ekki sjerhver jól að
hnýta himun alvalda og algóða
veglegan krans úr sólkerfum sáln-
anna? Eiga ebki sálir mannanna
að verða sem sólir, hlýjar og
hjartar, er hæfar sjen til að
mynda krans til heiðurs hinum
hæsta ?
Jú, vjer eigum allir og 611, að
endurspegla dýrð Drottins; svo að
sjá megi, að kærleikssól hans skíni
eigi á oss sem kalda steina. Vjer
eigum að láta hin komandi og
hverfandi jól bera á öldum timans
eilífar þakkir npp að stóli hins
hæsta. pau eiga að votta það, að
eitt sinn voru í köldu landi sálir,
er hæfar voru fyrir elsku og til
elsku, og tungur, sem ktmnu að
þr,kka. Jólagjöf mannkynsius
Jesús Kristur, verður að líkindum
aldrei af því metin og meðtekin
rjettilega. En hið eina, sem frá
mannanna. hálfu getur komið móti
þeirri gjöf, það er : tilbeiðsla og
'ílífar þakkir. — Ef við, vinir
nínir, heilsum jólunum með >ví
hvgarfari, þá liyllum við jóla-
brirnið Jesú Krist & rjettan hátt
Og ef við á ókomnum árum nánm
að hræra þá strengi í sálum
manna, sem titra að hjarta guðs,
þá nær líf okkar tilgangi sínum;
þá liöldum við með því heilög jól.
Guð gefi að svo megi verða.
Guð gefi öllum gleðileg jól.
i
3 '
G L E Ð I L E G J O I,!
Hjartaásinn.
>
fe
$
£
£
&
I

'vi}e»stéjste..ste.^te.ite..»te.itat.-t,5ífi„s!(5.^!íí..»t>..5te..ste.ate.É5te.>í
i/
*) [»
*\
*u
Vi
£
GLEÐILEG JÓL!
Jón Björnsson & Co.
IV
&
a.
[V
tg,
IV
TrJV * jffSC yjv ‘Jrjv ‘irJv'VJv' VJx ■ j' Viv 'jrix >£* VJV xix' VJV

M
GLEÐILEG JÓL!
Ásg. G. Gunnlaugsson & Co.

kirkjusafnaðarins verður sögð. En
þó hún sje ekki enn út komin,
munum vjer nrnrgir, sem á efri
árin erum teknir að færast, hvem-
ig fríkirkjusöfnuðurinn varð til
upphaflega. Ef segja skal sögu
hans, á að segja hana rjetta, og
rekja npptök safnaðarins að fyrstu
uppsprettu. Og þá hygg jog, að
fyrstu ræturnar sjeu faldar í óá-
nægju þeirri, sem varð hjer, og
umbrotum, ixt af kosning prests
í sæti Hallgríms Sveinssonar, þá
ei hann varð biskup. Sjera Sigurð-
ur Stefánsson var fyrst kosmn.
Hann seldi brauðinn upp, sem
kallað er. j
pá kom til kasta hiskups og
landshöfðingja að setja þriðja
mann af umsækjendunum í hans
stað á kjörskrá. pað var vitanlegt,
að allmargir, ekki síst af alþýðu-
flokknum, vildu fá sjera ólaf -ts»8^8tem^8^.1í*s?s®S!J!$R8®R$®sU.
Ólafsson, þá prest í Guttorms- « <|
haga, settan á skrá, og vildu « «
kjósa hann dómkirkjuprest. Munu
jafnvel nndirskriftasafnanir hafa
verið hyrjaðar til þess, að fara
þess á leit við kirkjustjómina. En
áður en það var komið í kring,
var kirkjustjórnin búin að til- ps*;:
GLEDILEGRA JÓLA
óttkb jeg ölluni mínmn
viðski f taviuum.
pórður pórðarson
frá Hjalla
GLEÐILEG JÓL!
Verslunin .,l>ör£“.
Fríkirkjan.
Eftir Har. Nielsson piófessor.
&
&
f
$
GLEÐILEG JÓL!
Ilaraldur Johannessen.

guð. pökkum honum af alhug, já,
auðsýnum honum hamslega elsku,
fyrir hig veglega hlutverk, sem
hann fær okkur í hendur að vinna.
Eiðjum, að hann verði máttugur
* veikleiba o'kkar, svo að við fá-
Úm áorkað meira., en okkur gmu-
ar í kvöld, hinni íslensku þjóð
Hver hefði spáð því fyrir 25
árum, að árið 1924 mundi risin
upp ný kirkja í höfnðstað lands-
ins, sem væri komin fram úr
sjálfri dómkirkjunni ?
Sá spádómur mundi ekki hafa
þótt sennilegur.
Samt mundi hann hafa þótt enn
ósennilegri, ef því hefði verið bætt
við, að sú kirkja mundi reist án
alls styrks frá kirkjustjórn og
allrar hjálpar Alþingis.
En allrá ósennilegastur þó, ef
klykt hefði verið út með því, að
þetta mundu aðallega framkvæma
fjelitlir alþýðumenn
nefna þi’iðja manninn. Einn hinn
mætasti prestur landsins’ var í
kjöri, sjera ísleifur Gíslason, og
var'ýmsum mönnum kappsmál að
fá hann kjörinn dómkirkjuprest,
ek'ki síst heldra fólkinu svo
nefndu, enda var liann góður
prestur og hið mesta prúðme.nni.
En þá var kveikf hjer hin mesta
óvild gegn honum, og lagt kapp á
að -bægja honum frá, með því að
kjósa3. mfanninn á skránni, oghinir
óánægðu alþýðumenn, sem óskað
höfðu að hljóta sjera Ólaf að
presti, munu nú hafa lagst með
á þaðreipið, til aðsýna „höfðingj-
unum“, að þeir skyldu ekki ráða
kosningunni. Pyrir því var sjera
ísleifur ekki kosinn, og fyrir því
fór kosningin eins og hún fór.
En í raun og veru dró þetta
dilk á eftir sjer. Hefði sjera Ólaf-
ur verið settur á skrá, mundi hann
sennilega hafa náð kosningu, og
engin fríkirkja þá nú verið til í
Reykjavík.
Atvik lí'fsins eru oft undarleg.
GLEÐILEGRA JOLA
óska jeg öllnm mínum
viðsldftavinum.
Herinf Clausen.
G1.EÐILBGRA JÓLA
óskum við ölium.
V ersl Brynja.
haustið 1902. Hann tók köBun-
mxu.
^era Lárus Hajldórsson *afði öneitanlega sýnist það hafa átt
flust hmgað til bæjarins sumarið fyrir llonum ag ligg<ja ag verga
1899, >á hættur við að vera prest- prestur j Reykjavík- Og skiljan-
ur fríkirkjusafnaðarins í Reyðar- lQgfa genga nú margir >eir j fri.
firði. Nokkur óánægja var vökn- kirkjllna) sem árig 1889 h5fgu
uð með sumum mönum í dóm- viljag f& hann d6rokirkjuprest.
kirkjusöfnuðinum. peir menn taka
Kirkjan var fullsmíðuð um ára-
og háa á hversdagslegu viðburð-
ina og villandi mat hinna jarð- á ekki lengri tírna
nesku gæða.. Yerum fúsir að bera
höndum saman við sjera Lárus og mótin 1903_ víggi
sjera Ólafur
stofna fríkirkjusöfnuð Reykjavík- kirkjnna fyrsta Slnn 22. febrúar
ur 19. nóv. 1899. Árið 1901 fara 1903 Nú efldist ^uðurmn óð-
þeir fau menn að hugsa til að út- nm Margt f51k fluttist hingað til
vega lóð' og reisa 'kirkju. 1902 er bæjarins anstan yfir fjall um þær
kn'kjan bygð; en áður en þeirn mundir_ Sjera ólafur var góð-
Samt hefir þetta furðulega gerst smíði er lokið er samvinnunni lok- kunnur f Áxnes- og Rangárvalla-
til
Jesú
Sannrar gæfn. Eörum að dæmi
°g verum trúir hugsjónum
f byrjun október var hafin við-
krossinn á eftir honum og að' gerð og stækkun á Príkirkjunni,
ganga þymum stráða brant mót- í minning þess, að hinn 10. nóv.
lœtinganna, því það er hinn vís- áttj fríkirkjusöfnnðurinn aldar-
asti vegur til sálarþroska og fjórðungs-afmæli. Hefir verið unn-
sannrar
ið milli sjera Lárusar og fríkirkju- fyrir pre8tskap sinn. Fólk-
inanna. — En nú heíir það komið i5 ag austan gekk alt í fríkirkju-
f\rir sjera Ólaf, að hann hefir sgfnuginn hans. Sem kunnugt ert
kalið á fótum á ferð um presta- gegndi gjera Ólafur fríkirkju-
kall sitt; því að nú er sr. ísleif- prestsstarfinu um 20 ára skeið með
ur dáinn, og sjera ólafur orðmn mik]um dugnaði, og á fríkirkju-
fullkomnunar. Verum ið að þessari breyting með mikilli ( eftirmaður hans í Arnarhæli. — söfnuðurinn honnm mest að þakka
hugrakkir sem hann, og efnmst elju og dugnaði um rúmlega 2% Hann treystir sjer ekki til ferða- viggang 6Ínil) og hinni tryggu og
aldrei um sigur þess málefnis, | mánaðar skeið. Stór kór hefir laganna í sínu stóra prestakalli duglegn safnaðarstjórn sem hef-
okkar. Vernm staðfastir sem hann sem við helgum tíf okkar, vissir verið ger af gteinsteypu við aust- eftir það að vetrinum til. Hann ir verig hin athafnamesta, ■ og í
og höldnin stefnunni rjett, en um það, að stuðning fáum við of-|urenda hinnar gömlu kirkju, ogjsækir um lausn, og gerist ritstjóri einlœgri samvinna vig prest sinn.
virðuin dóma heimsins að vettugl. (an að frá honum, sem lítur með settir bekkir í það rúm, sem við j ,.FjalIkonunnar“. En þegar hann j desember 1904 or samþykt að
V’erum þolgóðir sem hann, og hik-■ velþóknun á veika viðleitni ohk- það losnaði. Hefir 'birkjan við það^hefir verið það nm tvo mánuði, stækka krkjnna 0g hyrja á því
um ekki, þótt lýnmst, meðan æsku-|ar, Og að síðustu, umfram alt:' stækkað um rúm 200 sæti. Hún; koma forgöngumenn fríkirk'n- verki >egar á komanda vorí. —t
Llóðið rennu]; .í æðum obkax. Verum kærleiksríMr sem hann, !rúmaði áður ríflega eins marga i safnaðarins og hiðja hann að ger- ^nnag sinTI er !kirkjan vígg 12-
Munum, að lífíð er eilíf æska.Ver- fyrirgefum öllum, þráum blessun'sæti og dómldrkjan. Nu er hún! ast prestur sinn, því að þeir standi ngv 1905 >ag er sú Fríkirkja,
öm vitrir sem hann, og leggjum til handa öllum, hiðjum fyrir öll-'komin þetta fram úr henni. } núnppi prestslausir, en kirkjusmíð-
- aetíð mælikvarða hins himneska
um — elskum álla. Látum krist-: Bók mun eiga að koma út milli inni bráðum lokið. petta gerðist
Erh. á 13. síðn.