Morgunblaðið - 26.04.1925, Page 5

MORCUNBLAÐIÐ
5 !
Með síðustu skipum hafa komið miklar birgðir af:
Umslögum, 20 teg. Skjala- um-
slögum, Peninga-umslögum. —
Brjefsefnum (25—25) í skraut-
kössum. Brjefsefnum í skraut-
möppum, fjölmargar teg. Skrif-
blokkir, quart. og octave. Skrif-
pappír, strikaður og óstrikaður,
propatria, quart, octave og billet.
ARLAC
viðurkendi kalkerpappír fyrir blý-
anta og ritvjelar. Vaxpappír fyrir
fjölritara, Fjölritunarblek, Stimp-
ilpúðar, Stimpilblek.
DENNISON’S
Merkiseðlar, — Verðmiðar, —
Brjefalakk og Lím.
A. W. FABER’S
Blýantar, Blekblýantar, Trjeblý-
antar, Blá, og Rauðkrít, Penna-
stengur, Strokleður, Teiknibólur,
Brjefaklemmur og Stálreglu-
stikur.
Þerripappír, Fjölritunarpappír,
Afritapappír, Ritvjelapappír og
margt fleira.
Ljerefiin ffrá
Horrockses
Pamous Longclotb]
Horrockses have been making
•ongcloth continuously since
1791. Its reputation is world-
wide—no finer quality or value
can be obtained.
eru þau bestu sem bægt er
að fá.
Nýkomin i
nýkDmia:
Kaffistell, 6 manns á
kr. 14,50.
Þvottastell.
Sett í eldhús.
Tekatlar.
Sykursett.
Smjörkúpur.
Mjólkurkönnur.
Vínsett.
Vatnsflöskur og fleira.
-^lest ódýrara en áður.
K. Eifl
fiEilduEV5lun Baröars Bíslasanar.
Bankastræti 11.
Uppboð.
^Pinbert uppboð verður
^aldið í Bercrvík á Kjalar-
föstudaginn þann 1.
naeptkomandi, klukkan
' ^*ar verður selt:
^lskonar búsáhöld, fje,
^oss og tvær kýr.
RÁÐGÁTAN MIKLA.
Uppástungan þýska- um örygg-
issamninga við Frakkland og
Belgíu, urn landamærin að vestan-
verðu, kom eins og þruma nr heið-
ríku lofti. Frá því friður var sam-
inn og fram á síðustu tíma hafa
Bandamenn, og þá sjerstaklega.
Frakkar, lagt vit sitt og kænsku
í að leysa ráðgátuna miklu:
Hvernig eigum vjer að reisa varn-
argarð gegn ófriðarbylgjum, svo
öflugan, að alt standist? Um þetta
hefir verið rætt og ritað ógrynn-
ir. öll. En fyrirhöfnin hefir ekki
svarað kostnaði. Og svo kom
skvndilega þýska tilboðið. Sá, sem
allir óttuðnst, rjetti sjálfur fram
h.öndina.
Nú væri það auðvitað fljót-
færni ac5 hefja pjóðverja til ský-
janna fyrir uppástunguna. peg-
ar stórþjóðirnar tefla skák, hætta
þær ekki riddara fyrir peð, nema
leikurinn sje svo djúphugsaður,
ao vilst verði á manngildi og af-
stöðu.
pjóðverjar bjóðast til að sætta
sig við ákvæði Yersalafriðarins
um vesturlandamærin, láta Elass-
I.othringen afskiftalaust nm tíma
og eilífð og líta ekki girndaraug-
um landflákana, sem Belgíu vorn
úthlutaðir. pað verður ekki hrak-
ið með nokkurri sanngirni, að
tilboðið er virðingarvert, þótt það
á hinn bóginn dragi nokkuð úr
gildi þess, að pjóðverjar, að því
er frekast verður sjeð, gátu enga
von gert sjer um að na 1 Elass-
Lothringen fvrstu áratugina.
En nú er sá galli á tilboði pjoð-
verja. að þeir lofuðu engu um
austurlandamærin. — peir gáfu
meira að segja í skyn, að þeir t.
d. mundu gera. tilraunir til að fá
landamærum milli Póllands og
pýskalands hreytt. peir lýstu bví
þó yfir, að þeir ætluðu aldrei
að gera þesskonar tilraunir með
vaidi, heldur með friðsamiegum
samningsleitunum og vísúðu am
leið til þeirra ákvæða pjóða-
handalagsins, sem heimila, að
landamærum megi breyta með
gerðardómi, ef þau eru sett mef
svo miklu ranglæti, að ófriði
geti valdið.
Frökkum fanst í byrjun þýska
tilboðið ófullnægjandi með öllu,
og Pólverjar sárbáðu Frakka um
að hafna því, nema pýskaland
einnig vildi hindast loforðum um
a.ð láta austurlandamærin af-
skiftalaus.
Málið hefir verið rætt af iniklu
kappi. Tilhoðinu hefir verið tekið
vel í Bretlandi og þegar Chamb-
erlain var á ferð sinni til Genf,
lsgði hann mjög ríkt á við Herri-
ot um að íhu^a það, því það væri
nothæft sem grundvöllur. Frakk-
ar munu í rauninni ekki með öllu
ófúsir á að byrja samningsgerðir
11 m tilboðið, en þeir eru mikilli
klípu. pað er auðvitað gott fyrir
þá að fá tryggingu fyrir vestur-
lí.ndamærunum, en þeir eru
bundriir vináttuhöndum við Pol-
lend og því verður ekki neitað,
að Póllandi stafi hin mesta hætta
af hinni fyrirhuguðu öryggissam-
þýkt.
pað hefir annað slagið verið kait
á tíiilli Frakklands og BretlanJj
síðustu árin. Frákkar hafa hvað
eftir annað örvænt um vináttu
Bretlands, og leituðu því nýrra
samlherja til vonar og vara og
geta því ekki samvisku sinnar
vegna tekið tilboði pýskalands
ntma Póllandi á einhvern hátt
verði gefin lík trygging og Pjóð
verjar hjóðast til að gefa Frökk
um.
pað er erfitt að spá nokkru
um, hver mnnu verða afdrif uppá-
stungunnar. pað standa svo mörg
önnur stórmál í sambandi við hana,
t. d. óska Frakkar, aulc trygg-
ingarinnar sem pjóðverjar bjóða,
að Frakkland, Belgía og Bretland
bindist föstum samtökum um
samheldni, ef á þarf að halda í
rauninni hafa Frakkar alt af
stefnt að þessu markmiði, en
hinir, þó aðallega Bretar, stöð-
ugt farið undan í flæmingi, af
þeirri einföldu ástæðn, að þeir
hafa verið og eru ósammála
Frökkum í mörgum má.lum, t. d.
um austurlandamærin, en þau eru
einmitt varhugaverðasta atriðið í
þýska tilboðinu.
Trygging friðarins er stöðugt
óleysanleg ráðgáta.
T. S
Tímarit
samvinnufjelaganna.
f Tímariti samvinnufjelaganna
kennir margra grasa. Lítur helst
út fyrir, að það sje gefið út, til
að ófrægja þá menn víðsvegar um
landið, sem ekki eru á sömu skoð-
un og Jónas frá Hriflu í lands-
málum.
í tveimur síðustu heftum af
tímariti þessu, ræðst Jónas þessi
á sýslumann okkar Rangæinga í
samöandi við eitt þýðingarmikið
framfaramál sýslubúa, sem er
heima-slátrunarmálið. Það er öll-
um sýslubúum kunnugt, að sýslu-
maður, Björgvin Yigfússon, hefir
beitt sjer fyrir það mál, og unn-
ið að því í samráði við sýslubúa
og án þess að vilja á nokkurn
hátt spilla fiTÍr Sláturfjelagi Suð-
urlands. pví meining sýslumanns
og þeirra sem að þessu standa er
1 Kq.Hveiti^g;
iiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir)
HÚSIiEBur!
Notið eingSngu
þetta gerpúlvep.
Fæst i flestum
verslunum.
iiiiiiiiiiiiiimiiimiiiimiiiiiiiiimiimimiiiiimiQ
Sílð
1500 mál af síld óskast keypt til afhendingar á Ingólfsr
ILði í sumar.
Geir Thorsteinsson.
FisknrESEnningar
vaxbornar, úr sjerstaklega góðu efni, fást af
stærðum, með lágu verði. — Spyrjið um verð.
öllum
líeiðarfæraverslunin ,,GEYSIR“
Sími 817. Símnefni: Segl.
sú, að byggja lijer útibú frá Slát-
urfjelaginu og í samráði við það
beitast fyrir því, að ekki fari jafn
mikið kjöt á markaðinn í Rvík
utan sláturhússins og verið hefir,
því til tjóns. En þegar þetta kem-
ur úr penna Jónasar, þá segir
svo í áminstu tímariti, að Björg-
vin hafi verið valinn af samkepn-
ismönnum til að „sprengja út úr
Sláturfjelagi Suðurlands." Ef alt,
sem Jónas þessi segir er jafnsatt
og þetta, kemur mjer ekki undar-
lega fyrir, þótt fáir leggi trúnað
á orð þessa manns, enda mun
þeim stöðugt fækka hjer.
í næsta hefti, af áður áminstu
tímariti talar þessi sami Jónas
um menn hjer í sýslunni í sam-
handi við samvinnufjelögin. Suma
nýðir Jónas og telur heimska
og illa menta. Það eru víst þeir,
sem eru á öndverðum meið við
J. J. eða ekki geta að öllu sam-
sint öllu hans pólitíska rugli. En
svo telur hann upp þá menn, sem
taldir eru flokksmenn hans og
ber á þá hóflaust lof. Ekki mari
jeg eftir. að liafa sjeð öllu heimsku-
legri skrif en þetta, að gera upptaln
ingu á mönnum, sem maðurinn þekk
ir jafnlítið og J. J. þekkir suma þess
ara manria. Víst mun dæmi til, að
Jónas ávinnur sjer hilli hinna
bláeinföldustu sem hann telur upp
og lofar, en hina auðvitað ekki,
því þeim er ekki þægt verk unnið
með hóflausu lofi, sem allir, er
þá þekkja, vita að þeir eiga ekki
skilið. Ef islenskir bændur hafa
ekki annað þarfara og betra, em
þetta þvaður Jónasar, að láta
Tímarit samvinnufjel. flytja, þá
er betra að láta það hætta að
koma út. pví ótrú á J. J. ©g
skrifum hans spillir fyrir þeim.
málum, er liann skiftir sjer af.
Álíka skrif og þessi Jónasar-
skrif í Tímariti samvinnufjelag-
anna, ættu vissulega betur -heima
I „X“-greinum Tímans, heldur en
í tímariti, sem heiðarlegir bænd-
ur kosta útgáfu á.
Rangæingur.
Darwins-kenningin bann-
færð.
Lengi hefir verið grunt á því
góða, milli hvítra manna og svert-
ingja í Ameríku. Nýlega er frá því
skýrt í amerískum blöðum, að í
einu af suðlægari fylkjum Banda-
ríkjanna, hafi það verið bannað.,
að kenna börnunum kenningar Dar-
wins, því með því móti væri þeim
innrætt, að þau væru í ætt við
svertingja. En slíkar kenningar,
t.elja vfirvöldin, að get.i haft þar
hin skaðlegustu áhrif.