Morgunblaðið - 16.08.1925, Qupperneq 4

4
MG RGL NBLAÐIÐ
r-
Wm Viískifti. niillll
Nýkomið: Mjög fallegir sport-
sokkar á drengi og telpur, hekluð
hálsbindi, axlabönd, sportbelti,
enskar húfur og karlmannshálf-
sokkar í öllum nýjustu litum og
gerðum. Guðm. B. Vikar, Lauga-
veg 5.
Barnavöggur nýkomnar. Dúkku-
vagnar. Hjólbörur. Hlaupahjól og
fieiri leikföng ódýr. Hannes Jóns-
son, Laugaveg 28.
Þvottastell 15. kr. Matarstell.
Kaffistell. Súkkulaðistell. Testell.
Ýmsar skrautlegar leir- og gler-
vörur nýkomnar. Hannes Jónsson,
Laugaveg 28.
Aluminiumpottar, katlar og
könnur, ódýrt. Hannes Jónsson,
Laugaveg 28.
„Veðráttan”, mánaðaryfirlit ár-
ið 1924, fást á veðurstofunni. —
Verð 1 króna. Á sama stað er
hægt að gerast áskrifandi að
„Veðráttunni“ árið 1925, gjald
kr. 1.50. Janúar-yfirlitið er komið
út. a
ÉllÉlll Húsnæði. llllili
4 til 5 herbergja íbúð í eða við
miðbæinn, óskast til leigu 1. októ-
ber eða fyrr. A. S. 1. vxsar á.
Bleikálótt hryssa, ómörkuð, held-
ur stór, járnuð með slitnum skafla-
skeifum á þremur fótum, er í ó-
skilum í Stóra-Botni við Hval-
fjörð.
Ljósakrónur.
Nokkur stykki eftir af þessum
fallegu 8em komu síðast.
H.f. Hiti & Ljós.
rifsmenn jafnaðarmanna ná eng-
um tökum.
En höf. lætur sjer eigi nægja
hugleiðingar frá eigin brjósti,
heldur byggir hann rök sín og
pSERKRRj
so.ir v'iLseca iiuuu
Valiarstræti4 Laogaveg 1C
VINARBRAUÐ
heit á hverjum morgni kl. 8, og
xxr því á klukkutíma fresti. Pást
einnig á Hótel Island og Rosen
berg.
Fyrirliggjandi i
Trawl-virar,
Trawl-garn,
Manilla,
Bindigarn
llfl ItB t [0
Siml 720.
skoðanir á athugunum á stjórn-
málalífinu eins og það hefir verið
bæði fyr og síðar.
Eru í bókinni margar frásagn-
ir og skýringar á heimsviðburðum
síðustu ára.
Bókin er framúrskarandi fjör-
lega skrifuð.
Segulmagn hraunanna.
Eins og getið var um hjer í
blaðinu á dögunum, fór einn af
vísindamönnunum frá „Pourquoi
pas“ austur í Ölfus. Erindi hans
þangað var að athuga Þurár-
hraun. Þurái’hrauni hafa náttxiru-
fræðingar ekki gefið neinn sjer-
stakan gaum, og var það eigi kunn
ugt, að það væri að neinu leyti
merkilegt framyfir venjuleg hraun
Morgunblaðið leitáði því fyrir
sjer hjá hr. Chevallier, og bað
hann að skýra frá erindi sínu
þangað austur. Tók hr. Chevallier
þessu vel og ritaði hann grein þá
um „segulmagn hraunanna og
jarðsegulaflið", er birtist á öðr-
um stað hjer í blaðinu. Mun mörg-
um þykja fróðlegt að heyra um
rannsóknir hans.
G E N G IÐ .
Reykjavík í gær.
Sterlingspund............. 26.25
Danskar krónur............123.70
Norskar krónur........... 9989
Sænskar krónur............145.41
Dollar.................... 5.41%
Franskir frankar.......... 25.54
DAGBÓK.
Sjómannastofan: Guðsþjónusta
í dag kl. 6. Allir velkomnir.
I.O.O.F.—H. — 1078178—III—I.
Jón Laxdal kaupm. hefir 12.
f, m. verið viðurkendur Czeko-
slovakiskur konsíxll i Reykjavík.
Brodsworth, saltskip til Bernh.
Petersen, kom hingað í gær.
Hauk, flutningaskip, fór vestur
í gær.
Togararnir. Gylfi kom af veið-
um í gær með 90 tn. lifrar, efiir
7 daga útivist; er það ágætur
afli.
Slys. Þegar Suðurland var að
fara til Breiðafjarðar í fyrra-
kvöld, fjell maður út af land-
göngubrúnni og lenti milli skips
og lands. Hann náðist upp fijót-
lega, en var þá mjög slasaður;
hafði lent á járnslá utan á hafn-
arbakkanum og var mikið meiid-
ur á höfði. Læknis var vitjað, sem
batt um sár mannsins, og liggur
hann nú á Landakotsspítala. Mað-
urinn heitir Ólafur Jóhannesson,
og á heima í Yesturheimi; kom
hingað í kynnisför; í gær leið
honum allvel, var hress, og taldi
læknir víst, að hann mundi alheill
verða af meiðslunum. Var mikil
mildi að eigi skyldi verra hljót-
ast af slysi þessu.
Sextugsafmæli á í dag, Skúli
Ái-nason í Skálbolti, fyrrum hjer-
aðslæknir.
Páll Ólafsson tannlæknir hefir
verið veikur undanfarið, en er
nú á batavegi.
Á morgun . verður Ástráður
Hannesson, Smiðjustíg 13, sextug-
ur, og Árni Þ. Zakaríasson, verk-
stjóri, Ingólfsstræti 20, hálfsjö-
tugur.
Til Strandarkirkju: Áheit kr.
5,00, frá ónefndum.
Úr Borgarnesi var Mbl. símað í
g ':-x’, að undanfarna daga hefði
hr-yskatmr gengið vel upp um
Bor-gárf jörðinn, og hefði það
komið sjer vel að fá þurk, því
óþurkar hefðu miklir vei’ið þar
all-lengi. Og nxx er óþurkurinn
kominn aftur; var mikil rigning
þar í gær; — í þerrikaflanum
náðu bændur inn allri töðunni og
talsverðu af xitheyi.
Hjúskapur. í gær voru gefin
saman í hjónaband, ungfrii Sigur-
veig Sigurðardóttir og Friðrik
Fischer Þorsteins.son bókhaldarí,
bæði frá Keflavík. Sjera Friði’ik
Hallgrímsson' gaf þau saman.
„Teddy-leiðangurinn 1923“. —
Sagan af Teddy-leiðangrinum er
almenningi hjer allvel kunn, því
hinir vösku skipverjar af Teddy
voru fluttir hingað frá Grænlandi
á „Quest“. För þeirra vakti hina
mestu athygli og þótti vasklega
gert að komast heilir úr öllum
hrakningunum. Vafalaust hafa nú
margir gaman af að sjá kvikmynd
þá, sem Kai Dahl tók í þessari
för. Hún er lýsing á einkennilegu
ferðalagi, og gefur mönnum tals-
verða hugmynd ixm Grænland, og
dýralíf norður þar, ísrek o. fl.
Kvikmyndin er fróðleg, en ekki
eins vel tekin og æskilegt væri
enda vafalaust erfiðleikum bundið
að taka kvikmynd á svona ferða-
lagi.
Hljómleika ætla þeir Þjóðverj-
arnir, H. Schmidt-Reineche og
Kurt Haeser að halda suður í
Hafnarfirði annað kvöld kl. 9.
Vafalaust taka Hafnfirðingar
þeim vel.
„Lundúnaþoka" í Þingholtum.
í gær var óvenjudimt veður, salla
rigning og þoka. Svo hugulsöm
var rafveitan við íbúa Þingholt-
anna, að hún ljet lifa á götuljós-
unum allan daginn.
Þorskurinn við Grímsey. Mbl
sjxurði Kristján Bergsson að því
í gær, hvað hann áliti um hinn
hryggnandi þorsk við Grímsey,
sem getið er um í viðtalinu við
landlækni á öðrum stað hjer í
blaðinu. Kristján Bergsson var
landlækni samferða til Grímseyj-
ar.
Kristján segir svo frá, að dr.
Schmidt fiskifræðingur, yfirfor-
ingi á „Dana“, hafi litið svo á,
er Kristján talaði um þetta við
hann, að það væri engin nýung að
fiskur hrygndi fyrir norðan land.
En hitt væri það að menn hefðu
aldrei vitað til þess að þorska-
hrogn klækjust út þar nyrðra
Sjórinn væri venjulegast of kald-
þolir betur íslenskt veðráttufar
heldur en
„Kronos“-Títanhvíta.
Er drýgri og ód/rari í notkun
eu annar f»rfi. ;
Notið farfanu þunnan.
Umboðsmenn:
Árni Jónsson, Reykjavik.
Bræðurnir Espholin, Aknreyri.
Ef pjer Yiljiö
láta Linoleumdúka enci
ast vel — þá ættuö
þjer að nota Hreina,
Gólfáburð til þess að*
gjjá þá — Fæst alls-
staðar.
Nýkomiðs
Kaffibrauð allskonar
og
Ávaxtasulta.
Simi 144.
AUGLÝSINGAR
óskast sendar tímanlega,
ur til þess. Þorskhrogn með kvið-
poka hafa að sögn dr. Schmidts
aldrei fundist fyrir norðan land.
En ef slíkt kemur fyrir, þá eru
allar líkur til, að það gæti ein-
mitt orðið í ári eins og í ár, því
sjávarhiti er áreiðanlega mikið
meiri fyrir Norðui’landi í sumar
en venja er til.
Morgnmblaðið er 8 síður í dag.
SPÆJABAGILDBAN
— Nei, síður en svo. Það er ekki annað en fyr-
irspurn frá ráðsmanni mínum.
Andrew rjetti fálmandi böndina út á borðið.
Duncombe stóð þvílíkt sem lamaður og horfði á vin
sinn. Hann gat ekkert aðhafst. Hann hugsaði að.eins
um það, hversu langt yrði þangað til að þessir
sterku fingur næðu í blaðið. Hann hefði getað hrifs-
að það af borðinu, en honum datt ekki í hug að
gera það. Og bráðlega náði Andrew í það og þukl-
aði á því. Og svo varð dauðaþögn í nokkrar mínútur.
Svo slepti Aridrew blaðinu, og augnabliði síðar
fann Duncombe að gripið var heljartaki í öxl sjer
og síðan fann hann járngreipar vinar síns þrengja
að hálsinum.
— Þú hefir logið að mjer!, æpti Andrew. Þetta
«r skeyti!
XVIII. KAFLI.
„Hvaða fólk er þetta?“
Duncombe fanst á þessu augnabliki að elfur
tímans hættu að streyma og alt staðnæmast. Dauða-
hræðsla greip hann sem snöggvast, því Aandrew
var hraustur og klemdi í ofsareiði fast að hálsinum.
En alt í einu slepti hann takinn og gekk nokkur
skref frá Duncombe.
— Hversvegna laugst uað mjer, Georg?
Duncombe svaraði ekki. Hann 'gat það ekki.
Það var eins og hann ætlaði aldrei að ná andanum.
— Hversvegna vildir þú dylja innihald skeytis-
ins? Lestu það strax, George.
— Skeytið er frá Spencer, stundi Duncombe.
Ilann er á leið hingað.
— Hefir hann þá hætt við leitina ? Hefir hann
ekkert uppgötvað ?
— Hann minnist ekki á það. Hann segir aðeins,
að hann komi. Hann getur verið hjer þegar í kvöld.
— Pelham hló kuldahlátur.
— Hvað segirðu nú um þessa ungfrú Fielding
þína ?, hrópaði hann. Af hverju heldurðu, að hann
hverfi burt úr París? Jeg vissi, að jeg hafði á rjettu
að standa.
— Heyrðu nú, Andrew. Jeg tala hjer um ungu
stúlkuna, sem kallar sig ungfrú Fielding, og hefir
sagt með skýrum orðum, að hún kannaðist ekkert
við ungfrú Poynton. Má jeg vekja eftirtekt þína á
því, að hún ræður því sjálf, hvað hún vill kalla sig,
og að jeg mótmæli því, að njósnað sje um hana á
einn eða annan hátt. Jeg afsegi að hafa nokkuð
saman við Sþeneer að sælda, ef hann kemur hingað
í þeim erindum. Jeg er framvegis verndari ungfrú
Fielding.
— Þá hefir hún loksins fengið sannan riddara
sjer til aðstoðar, sagði Pelham. En mig varðar ekk-
ert um ungfrú Fielding. En sje hún ungfrú Poynton,
þá tilheyrir hún»mjer en ekki þjer, það ætla jeg að
biðja þig að muna. Jegeraðvísu, eins og stendur
vesæll, ósjálfbjarga maður, en jeg tek guð á himnum
til vitnis um það, að jeg vil ekki að jeg sje rænd-
ur því, sem mjer er heilagt. Jeg elska ungfrú
Poynton.
— Jeg þekki ekki Phyllis Poynton, svaraði Dun-
combe. Findu hana, ef þú getur, og farðu með hana
eins og þú vilt. Alt, sem jeg fer fram á við þig, er
það, að þú drepir í þjer þennan vitlausa grun. Leit-
aðu að ungfrú Poynton þar sem þjer líst, en láttu
þá konu, sem jeg elska, í friði. Hún segir sjálf, að