Morgunblaðið - 18.12.1928, Blaðsíða 7

MORGllN BLAÐlf)
ávaztasRlta:
Jarðarberja á 1, 2 eg 7 Ibs.
Blaudað (mised fruit) 1, 2 og 7 Ibs.
Heildv. Garðars Gislasonar.
lólatriesskraut
með V* virði.
Leikfðng
og ýmsar Jólagjafir með
30% afslætti.
Verslun
Egill lacobsen.
Ágæt egg
til suðu og bökunar
nýkomin.
Matarbúð Slðturfjelagsins.
Lnngaveg 42. Sím| SU,
Gólfmottnr.
Gólfklútar, — Þvottasnúrur, -
Burstavörur, — Jólatrjesskraut
og Búsáhöld,
íæst á Klapparstíg 29 hjá
VALD. POULSEN.
Guðræknir menn og — konur !
Tilgangur lífsins
Suðurlandsuegurinn.
Tillaga Björns Kristjánssonar.
Brýn þörf á að hafist sje hænda.
Monecure
frá 0.90 til 65.00 í
Verslnn
Jóns B. Helgasonar
heita jóla- og nýársræður
síra Halldór Kolbeins.
eftir
mann og snilling. Er þessi, frásögn
óvenjulega fögur og hugðnæm, svo
lesandanum gleymist það ekki
fljótt. Greininni fylgir mynd frá
gröf Luthers. Sami höfundur á
líka í þessu hefti þýðingu á sögu-
kafla eftir danska rithöfundinn
Johannes Jörgensen, sem heitir
„Skugginn."
En margt. fleira markvert hefir
íitgefanda tekist að koma fyrir í
ritimi. Lárus Sigurbjömsson skrif-
ar þar t. d. endurminningar frá
jólakvöldi í Kaupmannahöfn og
Magnús Ásgeirsson á þar ágæta
þýðingu á kvæði eftir sænska
skáldið Oscar Levertin. Enn má
nefna undurfallega smásögu eftir
Anatole Prance, „Kristur frá liaf-
inu“, sem ekki hefir áður verið
þýdd á okkar mál.
Þá mun mörgum þykja fróðlegt
að sjá mynd af dys- Pjalla-Ey-
vindar, sem er í þessu liefti. Hefir
L. S. gert myndina.
Jólasveinn.
Þá bók eigið þjer að lesa um
hátíðarnar, og gefa í jólagjöf.
Kostar aðeins kr. 2.00, og fæst
hjá bóksölum.
best i
Verslunin Fram.
Lauf»v«( ÍS.
Siml BH.
20-30 tegiradir
ai
kexi og kaffibrauði
Óa$rCi'heiliim kissrnn
og lansri vigt.
Lat^aveg 63. Sími 2891
2H3t=3C

Iorgnnbli8i8
fæst á Laugavegi 12
$!□[=][
JSIBB
Bókasainsstofniu
fjViunipeg.
A síSasta þiugi Þjóðræknisfje-
lags íslendinga í Vesturheimi var
agt fyrir stjórnarnefnd fjelags
mg, að' halda áfram að viima að
því, að koma upp íslensku bóka-
safni sem vrði eign fjelagsins og
varðveitt í Winnipeg.
Hefir fjelagið varið nokkru fje
til bókakaupa, en nú eru horfur
á því, að fjelaginu muni áskotnast
liöfðinglegar bókagjafir úr ýms-
iim áttum. Þannig hefir Mrs. Stein
u.nn B. Líndal, ekkjufrú í Vietoria,
B. 'C., ákveðið að gefa fjelaginu
vandað bókasafn, sem maður henn-
ar bafði átt. Má telja víst, að
margir bókamenn vestra fáðstafi
bókasöfnum sínum þannig', að fje-
lagið fái þau að þeim látnum eða
eftirlifandi ættingjar gefi fjelag-
inn bípkur látinna ástvina. Má
gera ráð fyrir að Þjóðræknisfje-
lagið eignist á þennan hátt merki-
legt safn, er frá líður. Ef fjelagið
hefði eklii hafist lianda mn bóka-
safnsstofnunina hefð'i sjálfsagt
mörg merkileg bókasöfn einstakra
manna vestra dreifst og ónýtst.
P. B.
Þeir menn, sem því hafa verið
fylgjandi undanfarin ár, að ráð'ist
yrði í það stórvirki að leggja járn-
braut frá Reykjavík, austur í
sveitir, hafa eigi verið járnbraut-
aimenn járnbrautarinnar vegna,
heldur hefir aðalatriðið fyrir þeim
verið, að samgöngur þyrftu að
geta orðið öruggar alla daga ársins
milli Reykjavíkur og austursveit-
anna.
Þeir hafa litið svo á, að liið
örugga samband fengist ekki nema
með' járnbraut, enda hefir álit
sjerfræðinganna lmeigst í sömu
átt. —
En hinir sem líta þannig á, að
við ættnm að leysa þessa sam-
gönguþraut með bílvegi og bílum
hafa óneitanlega getað glaðst yfir
því, að bílflutningar fara sífelt
vaxandi á kostnað járnbraut
anna. Bílarnir verða sterkbygðar
með ári hverju, gúmmíið ódýrara
eftir gæðum, o. s. frv. Enda. er nú
svo komið, þrátt fyrir ófullkominn
veg austur, að bílflutningar eru
orðnir ódýrari nú, en verkfræð
ingarnir gerðu ráð fyrir, er gerð
var járnrbrautaáætlunin fyrir
nokkrum árum.
En hvernig sem á alt er litið
geta menn verið ásáttir um eitt
að aðgerðaleysi í þessn máli er
óþolandi og óverjandi með öllu.
— Sveitirnar á öðru leytinu og
Reykjavíkurbær þurfa á því að
lxalda, að örugt vegasamband fáist
þessa leið, sem lítil sem engin lík-
indi sjeu til að teppist.
Bjöm Kristjánsson alþingismað-
ur kefir nýlega ritað langa grein
í Vöi’ð um þetta mál. Hann sting-
nr upp á því, að farin verði eins-
konar millileið. Og hans uppá-
stunga er fyrst og fremst eftir-
tektarverð vegna þess, að í lienni
fclst cljörf áskorun til að hefj-
ast handa í máli þessu, hætta
bollaleggingum og vangavelti
byrja strax.
Hann vill láta gera veg austur,
sömu leið og leggja á járnbrant-
ina, xxpp að Kolviðarból, þaðan
suður þrengslin suður í Ölfus.
Yrði vegurinn lagður þannii
að á hann væri lxægt að leggja
járnbrantarteina síðar, ef möiinum
þætti við þnrfa.
En sá er bængur á þessari til-
högnn augljós, að ef leggja ætti
nýjan veg t. d. hjeðan og upp að
Kolviðarhóli, svo vandaðan, að
lcggja mætti á hann teina síðar,
þá yrði sá vegur óþarflega vand-
aður fyrir bíla
Bugður á, járnbrautarlmu þess-
ari leið yrðii vart krappari en bog-
linur með svo sem 150 metra rad-
ius„ og halli á járnbrautarvegi
mætti vart vera meiri en 1:40, eða
svo. En fyrir bíla er eigi nanðsyn- °K'
legt að svo stöddu að vanda svo
til vegarins.
Þegar þess er gætt hve sveit
irnar eystra eru illa sta^ldar, með
upp að Kolviðarhóli frá Reykja-
vík, yrði eigi gerður í snarkasti.
Væri því rjettara að taka til-
líjgn Björns Kristjánssonar til at-
hugunar á þeim kafla, sem nú er
vegarlaus, frá Kolviðarhóli, suður
xrengsli, suður í Ölfus, og gera
xar hinn v^ndaða veg, sem e. t. v.
yrði hægt að nota til stuðnings
fyrir járnbraut ef til kemur. En
láta sjer nægj'a á kaflanum frá
Rvík að Koíviðathóli, að’ breyta
vtginum að'eins á þeim köflum,
sem nú ern snjóaþyngstir, en not-
ást að öðru leyti við þann veg, sem
íyrir er.
Ættu verkfræðingar vorir að
vinna bráðan bug að því, að at-
huga livort sú bráðabirgða aðferð
væri ekki tiltækileg, og fá vitn
eskju um hvað hún kostaði.
Reynslan sjálf sker síðan úr því
hvort sú lausn á samgöngumáli
þessu, verðnr til frambúðar.
Sunnlendingur.
fifgar tfskniuar.
Smjör.
ísl. smjör, nýtt af strokkn-
um, alt til jólanna.
Vod og Brekkustfg 1.
Enskar
h A f n r
nrftrið úrvaL
S. JóhannesdútUr.
Austupstrasil 14.
(Beint á móti Landsbankanum).
Simi 1887.
an þær eru útlikoðar fra vagnsam
g’öngum við Reykjavík, vet.rarmán
nðina, er augljóst að málið þolir
helst enga bið. Leita þarf þeirrar
úrlausnar sem skjótast kæmi að
liði. Fullkominn járnbrautarvegnr
Ungar stúlkur vilja nú á dög-
um umfram alt bafa grannan
vöxt. Þær beita öllum ráðum til
þess að grenna sig og verða oft að
taka út hinar mestn þjáningar til
þess að ná takmarkinu.
Stundum verða stúlkur bart úti
á þessu kapphlaupi eftir tískunni.
Þaunig kom það fyrir í París, að
ung stúlka liafði nærri mist lífið
fyrir það, hve langt hún gekk eft-
ir tískunni. Stxilkan var trúlofuð
og átti að fara að ganga í það
heilaga. En henni fanst hún þnrfíi
að verða grennri áður en liún
giftist og leitaði þess vegna ráða
hjá lækni sínum. Einknm fanst
henni fótleggirnir ekki nógxx
grannir. En þar sem komið var
að giftingunni, þurfti skjótra tir-
raiða og ráðlagði því læknirinn
lienni að leita til ákveðins skurð-
læknis við sjúkrahús þar í borg-.
inni; liann mundi geta hjálpað
henni. Stúlkan hittir skurðlækn-
írinn og biður hann hjálpar. —
Læknirinn sagði að skurður í fæt-
ur myndi hjálpa og er stúlkan
óð og nþpvæg að reyna þetta.
Hxin legst á sknrðarborðið og
læknirinn gerir skurðinn á öðrnm
fætinum. Skömmn síðar fekk
stúlkan óþolandi kvalir í fótinn
og hann blánaði upp og bólgnaði.
Sá nú læknirinn að spilling var
komín í sárið og h'ann varð að
taka fótiiin af stúlkunni til þess
að bjarga. lífi hennar.
Eklspítur „Fyr“,
Dósamjólk „Dankow"
Krystalsápa í 5 og 10 kg. ks.
Sodi, fínn og krystal.
Marmelade í 13 kg. dk. i
fyrirliggjandi hjá 1
C. Behrens,
Hafnarstræti 21.
Sími 21.
Konfektskrant-
öskjnr
! Landstjarnan i
Smælkl.
Kona
bað
kom inn í ávaxtasölubúð
um tvö epli. Þegar hún
hafði íengið þau, fanst henni vei’ð
ið nokkuð hátt og spurði því af-
greið'slustúlkuna, hvað kostaði eitt
kíló.
— Eitt kíló, eitt kíló? svaraði
stúlkan hálf vandræðalega. Það
veit jeg svei mjer ekki! Við selj-
um aðeins eftir vigt hjerna!
Þetta gei’ðist í Bergen í liaust.
Og þetta minnir mann á konu,
Sápnr
er mýkja, styrkja og
hreinsa hörnndið og geia
þvi yndislegan mjaU-
hvitan litarhátt, iástfrá
35”anram stk. í
Laugavegs Rpöteki.

Vjelareimar,
Relmalðsar og allskonar
Reimaáburðiar.
Vald. Ponlsen.
5imi 27
heima 2127