Morgunblaðið - 03.11.1929, Blaðsíða 6

MORGUNBL'AÐIÐ

Stór, tiölbreytt seMiimj var teksn
- Eeypf beiut frá
, c g ?eriii þar at
8ii lifer befir
tíðMast.
&?g wel ai iita
i
33
áiisfurstræti 12.

Eftirtaldar bílategundir fyrirliggjandi:
SEDAN með 3 rúðum á hlið, fyrir 5 menn.
PHAETON fyrir 5 menn.
DE LUXE fyrir 2 menn og mikinn farangur.
FLUTNIN G-ABÍLAR með bílstjórahúsi og án.
NOTAÐIR BÍLAR, mjög ódýrir.
P. Stefánsson,
Lækjartorgi 1.
m
I
irstrœtl 11
fáið þjer ódýr og hentug vasaljós, þá einnig hina heims-
frægu P. H. lampa og yfirleitt lampa og ljósakrónur í
fjölbreyttu úrvali. „Stotz“-straujárnin, sem ekki geta
kveikt í, koma með Goðafoss 4. þ. m.
Bræðnrnir Ormsson.
Skipaelgendnr.
k ■ ^
Þjer, sem hafið í huga að raflýsa báta yðar eða
skip, ættuð að tala við undirritaða. í búðarglugganum í
Hafnarstræti 11 sjáið þjer efnið', sem'ber að nota.
Bræðendr Ormsson.
FyrirliggjnEidí:
Sardínnr, Kaviar, Ansjósnr. Lifrarkæla,
Fiskabollnr í '/, 03 */• dósnm.
Eggerf Krtstjánsson B Co.
Símar 1317 og 1400.
sa »aa r smí mm?
F
1 eý
Sá er vinur, sem í raun reynist.
Þenna aigilda sannleika má Sig-
valdi Kaldalóns læknir háfa í huga
um þessár mundir.
Vinir Sigvalda sækja „fyrir han's
hönd“ um Keflavíkurlæknishjer-
að. Ekki er vitað hvort þeir höfðu
unifeoð fi'á Sigvalda til þess að
sækja. En hitt er vitanlegt, að
þeir ætluðu með þessu tiltæki að
reyna að hjálpa Jónasi frá Hriflu
til þess að fremja nýtt ofríki og
ranglæti gegn læknast.jett lands-
ins.
Þessir sjálfkjörnu „umboðs-
menn“ liljóta að hafa verið ó-
kunnugir Sigvalda lækni, ef þeir
háfa látið sjer koina til hugar, að
hajm yrði eini læknirinn á öllu ís-
landi er sviki stjettarbræður sína
þegar mest á reið.
Nei, slíkur maður er Sigvaldi
læknir ekki. Enda kom það brátt
í ljós, því jafnskjótt og hann fe'kk
vitneskju um hvað hjer var á
seiði, fyrirskipar hann með brje'fi
að umsókn .sín verði afturkölluð.
Þetta brjef kom hingað á sunnu-
daginn var, en umsóknarfrestur
um embættið var útrunnin á föstu-
dag, næsta á undan. Sigvaldi hefir
því verið búinn að skrifa og senda
afturköllunina áður en umsókn-
arfrestur var útrunninn. Til frek-
ari öryggis sendir Sigvaldi sím-
skeyti, þar sem hann staðfestir
afturköllunina.
En hvorugt þetta kom að gagni,
því dómsmálaráðherrann segir:
Afturköllunin verður ekki tekin
til greina; Sigvalda hefir þegar
verið veitt embættið!
Og í gœr er Lögbirtingablaðið
borið út um bæinn. Það er dag-
sett 31. okt. Þar birtist svolátandi
tilkynning:
„Embætti. 28. þ. m. hefir Hans
hátign konunginum allra mildile'g-
ast þóknast að skipa Sigvalda
Kaldalóns hjeraðslækni í Keflavík-
urhjeraði frá 1. desember 1929 að
telja.“
En Sigvaldi neitar samt «em áð-
ur að fara í embættið. Hann hefir
hafnað veitingunni og lýst yfir
því, að hann taki ekki embættið
að sjer.
En hvað skyldi koma næst hjá
dómsmálaráðherra ? Skyldi hann
senda einkafógeta sinn af stað til
þess að taka Sigvalda með valdi
og setja hann nauðugan í Kefla-
víkui'hjerað ?
Hvað hafa þá sjálfboðaliðarnir,
ei sendu umsókn Sigvalda, áorkað
í þessn máli? Því einu, að gera til-
raun til þess að svifta Sigvalda
embætti því, er hann gegndi, Flat-
eyjarhjeraði. En rangt væri það,
ef Sigvaldi yrði látinn gjalda
þeirra frumhlaups.
En hafa þeir þá nokkuð getað
hjálpað ranglætinu frá Hriflu? —
Ekki að öðru leyti en því, að
nokkur bið getur orðið á, að Kefla-
víkurhjerað fái skipaðan lækni.
En málstaður læknanna hlýtur
að sigra að lokum, enda er það
skylda allra góðra drengja og
sannra Islendinga, að styðja þá
i baráttunni gegn ofríkinu og rang
lætinu.
Pietur 6uðnr:Rd8san
og skoðanafrelsið.
Kunningi minn einn sendi mjer
hátíðanúmer Alþbl. og er í því
grein eftir Pjetur Guðmundsson
gegn þeim ummælum mínum, að
sósíalistar sítji á svikráðum við
hinn vinnandi lýð. Vil jeg svara
honum nokkrum orðum enda þótt
jeg verði að játa, að jeg mun
ekki endast til þess að svara hverj
um einum, ef margir af sauðum
sósíalista ætla að raða sjer á stall-
inn.
Pjetur þykist hneykslast ákaf-
lega á þessum ummælum, og er
það ekki furða uin mann, sem
hefir alist upp við jafn lýtalausa
og fágaða prúðmensku eins og þá,
sem einkennir Alþbl. Enda svarar
hann þessu svo stillilega, að hann
vill ekki láta gera neitt annað rið
mig en reka mig frá háskólanum.
Jeg nenni nú ekki að fara að
lesa Alþbl., til þess að sýna mönn-
um munnsöfnuðinn, sem þar tíðk-
ast, enda verkar þessi Faríseahátt-
ur Pjeturs nægilega vel á alla þá,
sem til þekkja; án þess að til sjeu
færð ákveðin skræpyrði úr Alþhl.
Jeg vil nú aðeins prenta hjer
upp uniTUæli min, sem Pjetur er að
krossa sig yfir: „Samkvæmt stöðu
minni hlýt jeg að óska þess per-
sónulega, að verkamenn, þ. e. þeir,
sem lifa af handafla sínum, fái
sem hæst kaup. Þessa hlýt jeg ^ð
óska, þó ekki væri nema af þeirri
ástæðu, að jeg er einn í þeirra hóp
sjálfur. En hvað á jeg þá að gera
annað en berjast fyrir því, að þau
fvrirtæki, sem alt verða að bera
uppi, fái að þroskast undir þeim
skilyrðum, sem eru hagstæðust. En
til þcss verður að ryðja þeim skoð-
unum c.g' þeim mönnum úr vegi,
sem sitja á svikráðum við allan
hinn vinnandi lýð í landinu, en það
er sósíalisminn og sósíalistarnir
með þjóðnýtingarskraf sitt, eyðslu-
stefnu og stjettahatur.
Fyrir þessi ummæli er nú Pjet-
ur svo mannúðlegur og frjáls-
lyndur, að vilja láta reka niig úr
stöðu minni og telur það blett á
háskólanum, að kennarar þar skuli
þora að segja skoðun sína. Hingað
til hefir það þótt prýði, og oft
lika einkenni, á háskólakemiurum,
l að þeir liafa sagt. djarfmannlega,
þc3 scrn þcini bjó í brjósti. Xú cr
ófrjáslyndi sósíalistanna orðið svo
magnað, að þeir vilja láta kúga
menn til þe'ss með hótunum að
þegja um skoðanir sínar. — Og há-
skóla vorn telja þeir best skipaðan
slíkum lýddum.
Pjetur afsakar sig með þvi, að
svikráð hans og annara sósíalista,
sem hann þekki, við vinnandi lýð-
inn, sje ekki viljandi. Það er sjálf-
sagt að taka þessa afsökun til
greina. En afleiðingarnar 'fyrir
verkalýðinn Verða þær sömu. Mað-
ur, sem fær kúlu gegn um hjartað,
deyr jafnt, hvort sá, sem skaut,
gerði það viljandi eða óviljandi.
En það er mikill munur fyrir þann,
sem óhappaverkið vann. Það er
ekki uema sjálfsagt að unna Pjetri
og öðrum þeim, sem hafa orðið
verkalýðnum hjer á landi hinir
mestu óhappamenn, með því að
leiða hann inn á brautir, sem
honum eru til ófarnaðar, þeirrar
afsökunar, að þeir sjeu óviljandi
orðnir mestu ólánsmenn þjóðar-
innar á síðari árum.
Út af niðurlagi greinar PjeturS
vil jeg benda honum á, að tilmæli
til „forráðamanna háskólans“ á
ekki að senda með grein í blaði,
heldur í brjefi til Háskólaráðs eða
dómsmálaráðherra. Ef hann vill
vinna að því í alvöru, að fá mig
settan af embætti mínu, ef þetta er
ekki eintómt fleipur og vindgang-
ur, þá verður hann að skrifa
stjórnarvöldum um þetta. Og jeg
get huggað hann með því að
benda honum á, að það er alls
ekki ólíklegt, að slík málaleitun
kynni að verða „tekin t.il velvilj-
aðrar athugunar“ á vissum allra-
hæstu stöðum.
Jeg verð náttúrlega að taka því,
sem að höndum ber. — Og
það get jeg sagt, að þó að það væri
að sjálfsögðu tilfinnanlegt fyrir
mig, að missa atvinnu mína, þá
gæti það verið vinnandi til þess, að
augu manna opnuðust alment fyr-
ir því, hvað gaspur sósíalista um
mannúð og skoðanafrelsi ristir
djúpt, þegar á herðir. Þá gæti það
líka leitt til þess, að jafnvel hinir
blindu fengju sýn og sæju, hvaða
stefna það er, sem er að ryðja
sjer til rúms undir forustu sósíal-
istanna.
Magnús Jónsson.
Hjálpræðisherinn. Samkomur í
dag. Helgunarsamkoma kl. 11 árd.
í samkomusal Hjálpræðishe'rsins.
Sunnudagaskóli kl. 2 síðd. Hjálp-
ræðissamkoma kl. síðd. í fund-
arsal templara í Bröttugötu. Stabs-
kapteinn Árni M. Jóhannesson
stjórnar. Mikill söngur og hljóð-
færasláttur. Allir velkomnir.
Snjór norðanlands. Frá Sauðár-
króki var símað í gær, að þar um
nærliggjandi sveitir hefði verið
mikill snjór að undanförnu og
jarðlítið. En tvo seinustu daganá
hefir þar verið hláka og mikið
tekið upp af snjó, en þó sje þar
talsverð fönn enn.
lit iðiasar Riiiiriissaiar
þnrfa allfr búbamenn að eignast.
■Y