Morgunblaðið - 03.11.1929, Side 12

12_____________
VerðsKrðT'
Matskeiðar 2ja tuma 1,90
Matgafflar 2ja turna 1,90
D^sertskeiðar 2ja turna 1,80
Desertgafflar 2ja turna 1,80
-Teskeiðar 2ja turna 0,50
do. 6 í kassa 2ja turna 4,75
Ávaxtaskeiðar 2ja tuma 2,75
Ejómaskeiðar 2ja turaa 2,65
Áleggsgafflar 2ja turna 1,75
Kökugafflar 2ja turna 1,75
Sultuskeiðar 2ja turna 1,75
Kökuspaðar 2ja turna 2,50
Tértuspaðar 2ja tuma 3,25
Súpusiceiðar 2ja turna. 4,50
Kartöfluskeið 2ja turna 5,00
Sósuskeiðar 2ja turna 4,65
Borðhnífar riðfríir 1,00
Ayaxtahnífar riðfríir 1,25
Skeiðar og gafflar,
alpacca 0,75
feskeiðar alpacca 0,40
do. aluminium 0.05
(Jafflar aluminium 0,10
Kaffistell 6 manna 14,00
jþvottastell 12,00
fikólpfötur með loki 3,50
Bamadiskar með
myndum 0,65
jBarnakönnur með
myndum 0,40
Ðúkku—Matar—Kaffi—
Þvottastell 0,75
jllunnhðrpur — Úr —
Dúkkur 0,25
Bílar, Hringlur, Fuglar 0,50
Vaskaföt 1,35
Vasar 0,75
Pottar 1,25
Mjólkurfötur 1,95
Sleifasett 7 st. 3,00
og allskonar Búsáhöld og
Postulínsvörur — Leikföng
og tækifærisgjafir ódýrast
hjá
KEinn irn.
Bankastræti 11.
Reckitts
\ Þvottablámi
Cförir I mið
faniihvltt
Nýkomið:
Haframjöl, rúgmjöl, hveiti,
hrísgrjón, kandís, meiis.
Alt verulega ódýrt.
Von.
dóma almennings um kafbáta-
hernaðinn en nokkurntíma við-
leitni blaðanna. Þetta eigum vjer
að þakka landa okkar á Islandi,
sem hefir þarna lagt drjúgan
skerf að gagnkvæinum skilningi
bsggja þjóðanna. íslenskur æsku-
lýðurrjbefir þegar gert^hann að
betju og fyrirmynd, og í Reykja-
vik benda strákarnir á hann.um
leið og þeir segja: —®Þarna er
kafbátamaðurinn!
Lettow-Vorbeck.
Rretar ætla að hedSra hann með
samaæti í London.
Öllum er eflaust enn í fersku
miuni hin fræga vörn, sem Þjóð-
verjar veittu í stríðinu í Suð-
austur-Afríku. Hershöfðingi þeirra
þar var Lettow-Vorbeck og tókst
honum að verjast árásum Eng-
lendinga, Búa, Portúgalsmanna og
Frakka þangað til friður var sam-
inn, þrátt fyrir það, að hann var
þarna alveg einangraður og heima
landið gat ekki veitt honum ndina
hjálp. Var Suðaustur-Afríka hin
eina nýlenda Þjóðverja, sem tókst
að haída uppi bardaga við banda-
menn öll ófriðarárin og gafst al-
drei upp.
Sókninni á hendur Lettow-Vor-
beek stjórnaði Smuts hershöfðingi.
Var hann hrifinn af vörn Þjóð-
verja. Og þegar skeyti kqm frá
Þýskalahdi til Lettow-V orbecks
um það, að vopnahlje væri komið
á og honum skipað að gefa upp
vörn og leggja niður vopnin, ge'kk
hann sjálfviljugur þegar til fund-
ar við bandamenn og gerði það.
Fagnaði Smuts honum þá sem
hetju og í viðurkenningarskyni
fyrir hina frækilegu vörn, fjekk
hann og liðsforingjar hans að
halda sverðum sínum og voru sem
frjálsir menn, enda þótt þeir væru
herfangar í orði kveðnu.
Hinn 2. desember næstkomandi
Aslln sigrar.
á reglu með því að haga sjer skyn-
samlega. Jeg stakk líka upp á þyi
við hann, að hann skyldi ríða fram
með fylkingunum til að rjetta þær
við, en hann hótaði að skjóta mig,
ef jeg gerði tilraun til að segja
honum til í starfi hans. Það veit
guð, að jeg hefði gert hertoga
meira gagn eti nokkur annar með
því að skjóta hann niður eins og
hund.
Walter gamli stóð í dyrunum og
hlustaði á þessa ljótu*sögu. Wild-
ing hlustaði á hana með athygli,
en andlit hans varð brátt jafn von-
dauft á svip eins og andlit TrencJ
hards. En loks áttaði hann sig þó,
hérti sig upp og sagði:
— Fáðu þjer eitthváð að horða
og drekka, Trenchard. Við skulum
ræða málið á meðan.
— Það þarf ekki mikið að ræða
það, svaraði Nick um leið og hann
reis á fætur til að hella sjer víni
í glas. Það eina, sem við getum
gert, er að flýja samstundis. Jeg
er á leið til Minehead til að ganga
þar í flokk riddaraliðs, sem er þar
til að ná í fallbyssur. Komdu með
og við skulum reýna að ná í skip
til að komast út úr þessu landi
sem fyrst.
Þeir töluðu nokkuð um þetta,
: MORGUNBLAÐIÐ
ætla Bretaí að he'iðra Lettow-
Vorbeck með samsæti í London og
hefir hann tekið boðinu um að
koma þangað. I þessu samsæti
verða allir lielstu liðsforingjar, er
tóku þátt í stríðinu í Austur-Af-
ríku, og Smuts hershöfðingi stjórn
ar samkomunni.
Veðráttan í sumar,
Veðurstofan gefur út mánaðar-
yfirlit yfir veðráttu o. fl. á öllu
landinu. Er nú komið út yfirlit
yfir júnímánuð. Var veðrátta í
þessum mánuði fremur hagstæð
sunnanlands, en nokkuð köld norð-
anlands, og lítil spretta fyr en
seinustu vikuna.
Hiti vár 0,1 st. fyrir neðan með-
altal á öllu landinu. Hlýjast var
fyrsta dag mánaðarins og seinustu
vikuna, alt að 3 st. yfir meðallag.
Ilæstur varð hitinn á G-rímsstöð-
um á Hólsfjöllum, 22,1 st. hinn
28. og lægstur á sama stað —• 2,9
st. hinn 4. júní.
Sjávarhiti hefir verið 1.3 st. yf-
ir meðallag við strendur landsins,
hlýjast eftir hætti við Norðurland,
í Grímsoy 2,6 st. yfir meðallag, en
tillölulega kaldara við Suðurland.
Úrkoma varð í meira lagi, 17%
yfir meðajlag á öllu landinu, til-
tölulega mest norður á Melrakka-
sljettiji, 180% yfir meðallag. Á
Grænhól varð úrkoman mest einn
dag, 29.6 mm., þar næst í Hvera-
dölum á He'llisheiði, 27.6 mm.
Þokur voru alltíðar. Á Norður-
landi og Norðausturlandi var sum-
staðar krapi og snjókoma, og í
Möðrudal á Hólsfjöllum er snjó-
lag talið 5%, en annarsstaðar snjó-
laust.
Sólskin var í Reykjavík 228,2
stundir, en meðaltal 6 undanfar-
inna ára var 212 stundir. Á Akur-
eyri var sólskin 141.3 stundir; 13
dagar af mánuðinum voru sólskins
lausir.
enda þótt Trenchard hefði sagt að
ekkert væri um þáð að tala. Loks
ákvað Wildirxg að fara með hon-
um, en hann hugsaði sjer samt að
fara sem fyrst til konu sinnar til
að færa henni heim sanninn um
það, að hann væri á lífi.
— Ertu brjálaður maður, sagði
Trenchard. Þú ætlar þó ekki að
fara til Bridgwater 1 Veistu e'kki
að her konUngsins er kominn
þangað eftir klukkutíma?
— Það gerir ekkert til, svaraði
Wilding. Jeg verð að fara. Það vill
svo vel til að það er búið að líf-
láta mig. Hann sagði nú Trenchard
frá æfintýri sínu um nóttina. —
Tre'nchard hlustaði á hann stein-
hissa, en jafnvel þótt hann kunni
að hafa grunað að ástaræfintýri
,vinar hans hafi átt einhvern þátt
í því að Feversham var svo fljótur
til að ráðast á hertoga, þá var slíkt
alls ekki á honum að sjá. En hann
hissa, og jafnvel þctt hann kunni
Wildings að hann þyrfti að fara
til Lupton House á fund konu
sinnar.
— Sendu heldur skilaboð, kunn-
ingi. Sendu hann Walter eða ein-
h\ern annan, en farðu ekki sjálfur.
Það eV of mikið hættuskil.
Það varð samt endirinn á sam-
tali þeirra, að hann ljet undan,
eins og svo oft áður. Þeir fóru því
næst að undirbúa þetta. Það voru
L ö g t a k.
Eftir beiðni tollstjórans í Reykjavík f. h. ríkissjóðs
og að undangengnum úrskurði, verður lögtak látið fram
fara fyrir ógreiddum tekju- og eignaskafti, fasteigna-
skatti, lestagjaldi, hundaskatti og ellistyrktarsjóðsgjöld-
um, sem fjellu í gjalddaga á manntalsþingi 1929, og
kirkju-, sóknar- og kirkjugarðsgjöldum, sem fjellu í gjald-
daga 1928, að átta dögum liðnum frá birtingu þessarar
auglýsingar.
Lögmaðurinn í Reykjavík, 2. nóvember 1929.
________________. BJÖRN ÞÓRÐARSON.
Fisksðlnsamlag
myudað ( Noreyi.
Vérslunarmálaráðuneytið norska
boðaði í aprílmánuði í vor til fund-
ar í Ósló til þess að ræða um,
hvað tiltækilegt væri að gera til
þess að ná meiri samvinnu um fisk
söluna en verið hefði.
Á fundinum var kosin nefnd til
þess að rannsaka þetta spursmál
og gera tillögur í málinu. f nefnd-
inni áttu sæti fulltrúar frá fiskiít-
flytjendum, verkunarstöðvunum,
sjómönnum og bönkunum.
Nefndin hefir nýlega skilað áliti
sínu. — Lagði hún einróma til,
að myndað yrði fisksölusamlag, er
næði yfir alt landið. Vérður skip-
uð sjerstök nefnd, sem ákveður
lágmarksfiskverðið. Önnur nefnd
verður einnig skipuð og á hún
áð hafa eftirlit með því, að eigi
sje selt fyrir lægra verð en stjórn
samlagsins hefir ákveðið. Öllum
er hinsvegar frjálst að selja fyrir
það verð, sém stjórn samlagsins-
hefir lagt samþykki sitt á. En eng-
inn má selja fyrir lægra verð.
íslendingar ættu að gefa þessu
fisksölusamlagi Norðmanna gaum.
Að vísu er hjer starfandi fisksölu-
samlag meðal allmargra togara-
eigenda. En þetta samlag er ekki
nógu víðtækt, það þarf að ná yfir
alt landið.
enn til tveir hestar í hesthúsinu,
þrátt fyrir það, að konungsmenn
hefðu látið greipar sópa um allar
eignir Wildings, og Walter hepn-
aðist að finna hrein föt handa
þeim fjelögum.
Hálftíma séinna voru þeir ferð-
búnir, að öðru leyti en því, að
Wilding átti eftir að fara í stíg-
vjel, sem Walter hafði lagt fyrir
hann. En alt í einu hætti hann við
það og sat um stund kyr og horfði
á stígvjelin. Trenchard, sem var
alveg ferðbúinn og beið ef-tir hon-
um, spurði hvað væri nú að.
Wilding svaraði engu, heldur
spurði Walter, hvar stígvjelin
væru, sem hann hafði farið úr.
— Þau érn niðri í eldhúsinu,
svaraði Waltðr.
— Sæktu þau, sagði hann stutt-
aralega og sparkaði af sjer hinum.
— En þau eru ötuð í leðju.
— Hreinsaðu þau, svaraði Wild-
'ng; — og kondu svo með þau.
Walter hikaði um stund, en fór
síðan niður til að sækja stígvjelin.
— Hvern fjandann meinarðu
maður?, spurði Trenchard hissa og
reiður yfir töfinni. En Wilding
var nú orðinn gerbreyttur. Hann
leit á vin sinn brosandi og svaraði:
— Vertu óhræddur um það
vinur. Jeg skal hafa méira gagn en
þú getur gert þjer hugmynd um
af þessum stígvjelum. Og nú ætla
Stálskantar
og járnskantar.
Allar stærðir.
VALD. POULSEN.
Simi 24.
Eldavjelar, svartar og emaiU»
Ofnar, emaill.
Þvottapottar sv. og emaill.
Ofnhringir og rör
eldf. leir og steinn
hjá
C. Behreus, sími 21.
Regnkápur
og
Regnhlífar
fyrir
Dömur og Herra.
Mikið úrval hjá
S. lóhannesdóttur,
Soffínbúð,
beint á móti
Landsbankanum.
jeg að láta þig vita, að við förum
ekki til Lupton House, heldur för-
um við heint til London.
— Til London? Það held jeg að
þú sjert orðinn alveg hringa-
band- sjóðandi snar-vitlaus.
Walter kom nú með stígvjelin,
og á meðan Wilding var að fara
í þau, skýrði hann alt fyrir Trénc-
hard, sem gekk fram og aftur í
herberginu og hlustaði steinhissa
á söguna.
— Þetta er nú það besta, sem
jeg hefi lengi heyrt. Nei heyrðu,
nú er alt í besta lagi.
— Það hjelt jeg líka, Nick.
— Og úr því að alt er tapað, þá
réynum við að gera éins mikið úr
þessu og við getum.
24. kapítuli.
Rjettlæti.
Lesandanum kann nú að finnast
margt undarlegt hafa skeð í sögu
þessari, én hann á enn eftir að fá
að heyra hið undarlegasta. Þrátt
fyrir alt það, sem skeð hafði nótt-
ina sælu, þegar bardaginn var á
Sedgemoor, hjelt Sir Rowland
Blake stöðugt áfram að héim-
sækja þau Westmacottsystkinin 1 :
Lupton House. Og ekki var nóg
með það, heldur var hann nú frem- J
ui en nokkru sinni áður ötull bið- i
ili Ruthar. Þetta er svo einstakt *■
k