Morgunblaðið - 17.12.1929, Blaðsíða 11

M O R G V N B L A ÐIÐ
11
Aðalumboðsmenn
Hvannbergsliræður.
Kjólar
og kápur
seljast með tæ'kifærisverði
til jóla.
Verslun
Sig. Buðraundssonar.
Pósthússtræti 13.
að e'fni til stórmerk og því líkast
scm standi af þeim stormur undan
arnarvængjum.
DagTenning', Dagguðinn, Starfs-
gleði, Horft yfir o. fl. t kvæðinu
Nú er j'eg þreyttur segir skáldið:
Jeg hefi sigrað, sungið og lifað
og svipuna af afli reitt,
jeg hefi tapað, tárast og fallið
— því er tilveran lítið eitt.
Hjer ef ekkert logn eða holta-
þokuvæl á ferðum.
Sama ólgan og skapþunginn er
einnig í hinum persónulegu kvæð-
um. Sem dæmi þess má einkum
nefna kvæði eins og Amgur, Nú
flý jeg, Ida, Brot af æskuljóðum,
Fyll bik&r minn, Órar 10. fl. Öll
eru þessi kvæði þróttmikil og ein-
kennileg. Mörg af hinum stystu
kvæðum e'ru með öllu laus við
missmíðir sumra hinna meiri
kvæða og mega teljast með því
besta í bókinni. Þar er margt vel
sagt, svo sem niðurlagið á kvæð-
inu Víma.-
Dauðinn sýnir sönnu lilið,
sviftir lífi, gefur frið.
— Sá friður er aðeins augnablik,
annað líf — og önnur svilt.
Eða seinni vísan úr kvæðinu Á
vegamótum:
Fram undan eT æfin,
jeg finn ekki veg —
að baki liðin æska
svo ógleymanleg.
Þá er hún og vel ort þessi vísa
(í Djúpu augun):
Jeg sá í dag, —
jeg er sagnafár —
djúp augu,
dökkvar brár, o. s. frv.
Karlmana*
f öt !
Hvergi ódýrári)
HveTgi betril
Kaupið þess vegna fötin
hjá
L. H. Mtiller.
Á Aausturstræti 17. A
Loks get jeg ekki stilt mig um
að taka hjer upp eitt af smá-
kvæðunum, Hví brosir þú ekki.
Það er ort undir einkennile'ga fögr-
um hætti, sem jeg veit ekki til að
neinn hafi notað áður, og Sig-
furður Gröndal má því telja sína
I sjerstöku eign:
Hví brosir þú eklti,
unga mær,
er vorið hlær
og vonin grær ?
Fyrir eina 50 anra
ekur enginn í bifreið í Rvík, en
fyrir sanngjarnt gjald ferðast þeir
sem aka í bifreiðum frá
715 B. S. R. 716.
Hví ertu svo heimsk
að harma og gráta,
og heiminn láta
þig hryggja og máta?
Þú hefir einskis að sakna,
einskis notið,
aldrei hlotið
Til Vífilsstaða kl. 12, 3, 8, 11 e. m.
Til Hafnarfjarðar á hverjum klt.
Um bæinn allan daginn.
Vandlðrtar hðsmœiur
ást — nje brotið.
i
Þessi dæmi munu nægja til þess
að sýna það, að vert er að kynnast
þessu unga skáldi. Sá, sem svo
fær ort, er ekki liróðurs örverður.
Og þó að hin meiri kvæði sje ekki
jafn fáguð, munu þau þó, e'fnisins
nota eingöngu
vcgna, ekki síst gefa vonir um, að
Van Houtens
þessi maður eigi eftir að yrkja
mörg góð kvæði, eigi eftir að taka
sjálfum sjer fram og gera betur.
G. J.
heimsfræga
Husholdnings
súkkulaði.
Gefið kunningjum yðar rit
Jónasar Hallgrímssonar í jóla-
gjöf.
Æ;.,
J'
m
Endingargæíi eru komin undir vandaðri gerð.
Það er auðvelt að smíða þannig, að endist dag-
langt. Það er erfitt að smíða þannig, að ekki láti undan
látlausri notkun um margra ára skeið. En það er ekki
eingöngu vegna endingargæðanna, að æfipenninn * með
litla hvíta deplinum hefir getið sjer betri orðstír e*n nokk-1
ur annar. Hann er hreint ^og beint afrek smíða-íþróttar-
innar. Hann er gersemi í notkun og lætur strax undan
minstu snertingu, en þó má taka með honum mörg sam-
rit. Hann t.ryggir orðstír seljandans og kaupandanum er
hann .til stöðugrar og óendanlegrar ánægju.
Sendum um alt land gegn póstkröfu. Öllum fyrir-
spumum svarað fljótt og greinilega.
Aðalumboð á íslandi:
VERSLUN GUNNARS GUNNARSSONAR,
Hafnarstræti 8.
SHEAFFEI^I
Siómanuaslofan.
Hinar ómaklegu árásir social-
istabrodda á hana.
Eins og getið var um í blað-
inu á sunnudaginn, gerðu sóc-
ialistabroddar í bæjarstjórn,
með Ólaf Friðriksson í broddi
fylkingar, árás á sjómannastof-
una hjer fyrir starfsemi henn-
ar, og fundu henni það helst til
foráttu að þar væri guðsorð um
hönd haft. Engum kemur það á
ávart, þótt Ólafur Friðriksson
skyldi koma þannig fram. Hann
er einlitur bolsi og lærisveinn
rússnesku bolsanna, sem hafa
það á stefnuskrá sinni að of-
sækja guðstrú og kristindóm og
alt það, sem mönnum er heil-
agt. En það er áreiðanlegt, að
Ólafur og þeir sem átu eftir
honum hin ómaklegu og sví-
virðilegu ummæli hans á bæjar-
stjórnarfundi, hafa ekki talað
þar fyrir munn sjómanna, þótt
þeir telji sig fulltrúa þeirra.
Sjómennirnir vita vel hve þýð-
ingj-vmikið og gott starl: sjó-
maj.nastofan hjerna heiiv af
hendi leyst síðan hún byrjaði að
starfa og af hve mikilli óeigin-
girni og áhuga fyrir velferð
sjómanna hefir unnið forstöðu-
maður hennar Jóhannes Sigurðs-
son. Og hvorki Jóhannes nje
A<i IVo. 1
sjómenn minkast sín fyrir það
að hafa guðsorð um hönd, þótt
það sje þyrnir í augum Ólafs
Friðrikssonar og annara slíkra
guðleysingja og ofsækjenda
kristninnar.
En sem betur fer eru það
ekki allir socialistar hjer á
landi, sem vilja gerast guðníð-
ingjar, til þess að apa eftir
rússneskum bolsum. 1 sumar
starfaði sjómannastofa í Siglu-
firði undir stjórn Jóhannesar
Sigurðssonar, og hjelt Jóhannes
guðræknissamkomur í kirkj-
unni þar á hverju sunnudags-
kvöldi. Núná alveg nýlega fekk
hann brjef frá Gunnlaugi Sig-
urðssyni, formanni verkamanna
í Siglufirði og bæjarfulltrúa,
og segir svo í brjefinu:
— Eftir að þú fórst í haust
þá saknaði jeg sunnudagskvöld-
anna í kirkjunni með þjer. Hjart
ans þakkir fyrir þær og starf-
semina.---------
Þannig lítur nú foringi verka-
manna á Siglufirði á þetta „guðs
orðagutl“, sem Ólafur kemst
svo smekklega að orði um starf-
semi sjómannastofunnar!
Út á við hefir starf sjómanna-
stofunnar verið virt að verðleik-
um, eins og sjá má af ótal
þakkarbrjefum, sem henni hafa
borist frá útlendum sjómönnum
sem hjer hafa verið. Skulu hjer
aðeins birt tvö brjef sem sýnis-
horn.
South Shields 23. febr. ’29.
Kæri herra! — Fyrir hönd
skipshafnarinnar á s.s. „Motto“
þakka jeg yður og samverka-
mönnum yðar fyrir vinsemd og
gestrisnu þá, sem þið sýnduð
okkur meðan við vorum í Reykja-
vík í s.l. mánuði. Það var í
fyrsta skifti, sem við komum til
Islands, og með óblandinni á-
nægju nutum við allir gleði
þeirra kvöldstunda, sem við
eyddum í Sjómannastofunni.
Við óskum yður allrar vel-
gengni í yðar góða starfi fyrir
sjómennina, og það mundi
gleðja okkur, ef við hefðum
tækifæri til þess að heimsækja
yður í annað sinn.
Enn einu sinni, innilegustu
þakkir okkar
yðar einlægur
Carpenter.
Kæru herrar — Vjer undir-
ritaðir skipverjar á s.s. ,,Zelo“
biðjum yður að móttaka vora*
innilegustu þakkir fyrir það
hvernig þjer veittuð oss á gaml-
árskvöld og nýársmorgun.
Þrátt fyrir það, þótt þetta
væri í fyrsta skifti sem vjer
komum til Islands fanst oss,