Morgunblaðið - 27.01.1931, Blaðsíða 7

fjÖlskreytta samkomustað á túninu á
-fltftúni.
1214—1: Hvíld og hressingar.
Kl. 1—2: Raxhihöld, hornablástur og
^igur.
Kl. 3—4: Lotteri, hringspil, boltaspil
** aðrar skemtanir.
Kl. 4—5: RæSuhöld.
Kl. 5—51/2: Veðhlaup, sem allir við-
staddir geta tekið þátt í. Tvenn verðlaun
Kl. 5y2—7% : Dans og ýmsar aðrar
a^emtanir.
Kl. 8: Flugeldar.
Kl. 8Í4: Heimför í fjdkingu.
í»essi kvæði voru þar flutt,
sýna þau að þarna voru
kugsjóna og framfaramenn á
fterðinni, er sjá verkefni fram-
■^ndan, rafvirkjun, hafnargerð
y- — en jafnframt menn,
4em voru tilgerðarlausir og
Ijunna að skemta sjer, ef dæma
Jfeá eftir andanum í hinu síð-
4ca ktjæði.
MINNI
Verslunarmannafjelagsins
á frídegi þess 1896.
Vg: Venus rennir hýrum hvörmum.
^-rið, sem að enginn skráði
ísland reis úr sæ,
fuglar yfir lög og láði
Íjeku í himinblæ.
Sonalaus var Sólareyjan,
*at með gulldjásn fjallameyjan,
hatt um mittið blómalinda
•hæði’ um dali’ og rinda.
"Sjá, þá stefndi súð að landi;
áonur Amar knátt.
Marinn vóð hinn mjöksiglandi,
merkið bar hann hátt;
Kefir Þór inn styrka’ í stafni,
Stefnir fram í Ásanafni;
fyrir okkur bæinn bygði’ ’ann
Sblótum helgum trygði’ ’ann.
Hjer skal eigi sögð þín saga
-sól- og skuggarík. *
Árþúsundar æfidaga
^aldna Reykjavík;
þú ert fyrst úr sk-umi að skríða,
•ákín þjer bjarmi fogri tíða,
■nema’ í sundrung ráð öll rofni,
vótin sundnr klofni.
Ennþá skríður skeið að landi
^kjot, af n.'cgtum rík,
reikandi eldfjall, upp að sandi
inn á Reykjavík.
Hjer skal vald þitt, Ægir, enda,
nm þig skal hjer steingjörð benda,
fossins afli’ í blys skal breyta
f*® vom til að skreyta.
Kerra Þórs skal keyrð með æði;
^núð af bokki þeim,
sem að býr i fossi’ og flæði,
fer um vindaheim
Hann skal plægja, holt upp róta,
hann skal fjöllin sundurbrjóta,
hann skal verma fræ í foldu,
frjóvga kalda moldu.
Hafsins sjóli! sækonungur!
Sjá, í þessum dal,
hjer er fylkt þjer, fólkmæringur!
Kljf, hvað gjöra skal.
„Aðeins gleðjast. — Hátíð halda,
helga minni komandi’ alda.
Öðm í dag skal engu sinna,
en á morgun — vinna!“
Hj. Sig.
Vi alle dig elske o.s..frv.
hjer að ofan varð drukkið
hvert gras —
hver dæld var svo blindfull — af vatni;
fjelag, sem ráð á að renna í glas,
M ©RGUNBLAÐIÐ
n
Frá frídegi verslunarmanna, 26. ágúst 1896.
Myndin tekin á Lækjartorgi áður en lagt var af stað inn að Ártúni.
J. G. Hálberg, fv. hóteleigandi.
Einn af stofnendum f jelagsins og var
kjörinn heiðursfjelagi ‘þess 1923. Hann
var góður styrktarmaður þess þau ár,
sem hann var hóteleigandi.
Borgþór Jðsefsson, fv. bœjargjaldkeri.
Einn af stofnendum fjelagsins, og var
kjörinn heiðursfjelagi þess 1923. Hefir
hann verið frá fyrstu tíð og alt til
þessa mjög áhugasamur og starfandi
fjelagi. Líklega sá fjelagi núlifandi, er
flesta fundi fjelagsins liefir setið.
þó rekjan í moldinni sjatni,
það lætur í pínuna lútsterkt vín,
hvort loftið er dimt eða sólin skín.
í söngva og skrítlur og síðkvelda þjór
þeir segja, að efnin ei þrotni,
því tíðin er „krítisk“ og taskan cr stór,
ef „trawlað“ er ve.l nið’r að botni,
öll veröldin hlær. Vor veig er tær,
þeim verði að góðu, sem seyöið fær.
Þó kollamir hallist, það hneykslar ei
neinn,
fyrst hjónin í Paradís fjellu,
og blekskröggar verða svo blindir sem
steinn,
og banka hvem annan í dellu.
Það sakar ei hót við sumar blót,
við sofum úr oss fyrir næsta mót.
í stofum er vcrra að vera ekki „klár“,
og vandhitt á rjettar gáttir,
en þak vort í dag, það er himininn hár
og hliðamar loftsins áttir.
Vjer súpum af kútum og staupi og stút
og stingum af heim, þegar dmkkið er út.
X.
En eftir að verslunarmenn
höfðu tekið sig fram um það
' að halda slíkar skemtanir fyrir
fjelaga sína, fór það eins og
gengur, að fleiri vildu geta
tekið þátt í glaðværðinni og
mannfagnaðinum. Og næsta ár
tekur stúdentafjelagið það mál
upp að gangast fyrir almennri
þjóðhátíð 2. ágúst og leitaði til
þess samvinnu hjá Verslunar-
mannafjelaginu.
Var þessu vel tekið.
Næstu árin, er þjóðhátíð var
haldin, tóku verslunarmenn
þátt í henni, samansöfnuðust á
Lækjartorgi sem fyrri, og gengu
þaðan á þjóðhátíðarsvæðið á
Hólavelli, fylktu liði.
Sumarið 1898 hjeldu versl-
unarmenn þó sjerstakan frí-
dag, og fóru upp í Kollafjörð.
Gengu þá margir á Esju.
Næstu árin lágu skemtiferð-
ir þessar niðri. En þrátt var ó-
ánægja yfir því innan fjelags-
ins. Þá var tekin upp sá siður
að fara ríðandi upp í sveit á
frídegi verslunarmanna, og var
svo gert í nokkur skifti.
j Er fram í sótti varð samstarf-
ið milli Verslunarmannafjelaga
og annara fjelaga um þjóðhá-
tíðarhaldið ekki sem best.
Næstu árin eftir aldamótin
flytja fundargerðir langar frá-
sagnir af fundum þar sem versl-
unarmenn ganga með stúdent-
um í uppreisn gegn þeirri til-
liögun, að setja aðflutnings-
Ami Einarsson kcmpm.
Hann kom í fjelagið 1896. Var um
langt skeið í stjóm þess og hefir um 30
ára skeið staðið fremstur sem starfs-
maður við jólatrjesskemtanir fjelagsins.
Árið 1918 bjargaði hann bókasafni f je-
lagsins. Hann var fremstur í broddi
fylkingar að koma nýju lífi í f jelags-
skapinn 1917—18. og 1927 færði hann
því 109 nýja f jelaga. Er hann því einn
af þeim mönnum, sem mest hafa unnið
fyrir fjelagið.
Leifur Þorleifsson bókari.
Hann hefir í fjölda mörg ór verið í
sttjóm fjelagsins, bæði sem gjaldkeri
og ritari, og hefir líklega enginn maður
setið jafn lengi 1 stjórn þess. Hann var
einn af aðalmönnunum rið endurreisn
fjelagsskaparihs 1917—18.
þann áfengis á hátíðarsvæðið.
m
Kvöldskemtanir.
Skal þá enn vikið nokkrum
orðum að kvöldskemtunum
fjelagsmanna, er fram yfir
aldamót munu hafa verið vel
sóttar að jafnaði og mjög rómað-
ar meðal bæjarbúa. Mun af
„progrömmum'' þeirra vera
hægt að marka nokkuð hvem-
ig skemtanaiíf bæjarins hefir
areyst.
í febrúar 1893 var haldin filn
aðalskemmtisamkoma ársins.—
,,Programmið“ var: Horna-
blástur, upplestur, (John Han-
n, Halldór Jónsson), sóló-
söngur (Pjetur Jörgensen), ok
ýms fjörug lög, sem sungöi
voru fjórrödduð undir stjóm
Steingr. Johnsens.
Þetta þóttí afbragðs skemt-
un. — Dans á eftir. Salurinli
var skreyttur „á la Variete“ 0K
vita þeir sem viðstaddir vofltt
ivað með því er meint.
Þ. 1. mars 1902 var aðaK
skemtunin á skemtifundi fjel-
agsins að hr. myndasmiður
Magnús Ólafsson sýndi „Tasken-
spillerkunster“, og skemti mönn-
um við það í tvær klst.
Sá fundur var og sögulegur að
jví leyti, að einhverjir hrekkja-
ómar höfðu stráð pipar á gólf 4
danssalnum áður en dans hófstj
svo að allir urðu yfirkomnir af
ínerra, er dansinn byrjaði. —
Hafðist aldrei upp á þvi, hver
valdur var að, og þótti ilt.
Nokkrum árum seinna var það
eitt aðalskemtiatriði á fundi, að
fenginn var „bæjarfrægur"
grammófónn að láni hjá Ásgeiri
Sigurðssyni til þess að spila á.
Þessar smávægilegu endur-
minningar eru hjer tilfærðar
einkum fyrir þá, sem á þessu 40
ára afmæli líta til baka yfir feril
fjelagsins, og eygja þar ótal glað
værar stundir meðal góðkunn-
ingja, en geta um leið eigi látlð
hjá líða, að minnast margskonar
breytinga, sem orðið hafa á öll-
um hlutum hjer í bænum und-
anfarna áratugi.
Lengi vel var það siður, að
halda allsherjar átveislu á af-
mæli konungs — með ræðuhöld-
um og hornablæstri. Var þá jafn
an boðið ýmsum heiðursgestum.
Þá var og snemma tekinn upp
sá siður, að halda jólatrjesskemjt-
un fyrir börn um nýársleytið —-
fyrst aðeins fyrir börn fjelags-
manna, en síðan einnig fyrir
börn utanfjelagsmanna, einkulb
var þá boðið börnum þeirra^ er
lítillar jólagleði höfðu annars not
ið, og skotið saman fje, til þess
að sú skemtun gæti farið sem
best fram. Þessari jólaskemtun
hefir fjelagið gengist fyrir í 35
ár samfleytt. Hefir herra kaup-
maður Árni Einarsson starfað
að undirbúningi þeirra flest
árin. Munu margir bæjarbúar
minnast þeirra skemtana með
hlýjum huga til fjelagsins.
Allan tíman, fram yfir alda-
mót, voru fjelagsmenn furðu að-
gætnir, er um það var að ræða,
að hleypa nýjum meðlimum i
fjelagið. Kom það fyrir. hvað eft-
ir annað, að mönnum var neitað
um inngöngu, og það stundum
oftar en einu sinni sama manni,
enda þótt um væri að ræða menn
úr verslunarstjett, og menn, sem
reyndust fljótt hinir nýtustu fje-
lagsmenn, er þeir höfðu fengið
inngöngu í fjelagið.
Verslunarskólinn.
Um aldamótin voru hjer mörg
’iiei k mál á dagskrá þjóðarinn-