Morgunblaðið - 29.03.1931, Blaðsíða 6

líORGUNBLAÐIÐ
6
H. G. Prlne & Go.
CaMfornia,
er ein þektasta niðursuðuverksmiðja Ameríku, 1 ávöxtum. —
Merkin eru: White Label og All Gold.
Biðjið um þessi merki, og þjer fáið það besta.
Heildsölubirgðir hjá:
H. BeiediktssoR & Go.
Sími 8 (4 línur).
v/L 34 <^ínti: 1500 ^etjkjautfe.
Hremsnm níl gðlfteppi af öllism stærðum og gerðum.
Tefe að mjer
aJlskonar málningavinnu, innan húss, utan og húsgagna-
málningar. — Pantið tímanlega áður en mesta vorvinnan
byrjar.
Ásgeir J. Jakobssoa,
Sími 2123. Grettisgötu 6A. Sími 2123.
Haupið nýja skó
fyrir páskana!
Ágætt úrval í
SkóbúS Reykiaifíkur
Aðalstræti 8.
Stiit'ianprkendt med Barneplejeafdelíne.
Grundip praktisk teoretisk Undervisnmtr i alle Hnsmoderarbejder.
Skoien udvdet bl. a. med elektrisk Kokken. Nyt Knrsus begynder
4. Bíovciubcr og 4. Maj. Pris 115 Kr. mdL Program sendes.
Matsunderstettelse kan seges.
Telf. Sore 102 og 442. E. Vestergaard, Porstanderlnde.
íþróttasíninsar
íbróttafjelags Reykjavíkur.
í. 11. hefir í vetur unnið af miklu
kappi að fimleikum og öðrum
íþróttum í húsi sínu við Túngötu.
Pjelagið hefir nú í þessum mán-
uði haldið hátíðlegt 24 ára afmseli
sitt að Hótel Borg með dansleik,
sem fullyrða má um, að hafi verið
fjelaginu til hins mesta sóma í
hvívetna. Þar var, eins og áður
hefir verið getið um í blöðunum,
minst hins fyrsta sigurs í. R., en
hann var 1911, þegar fjelagið
keppti í fimleikum á íþróttaveli-
inum gegn fimleikaflokki U. M.
IP. í., og er það hin fyrsta fimleika-
j keppni á Islandi. Síðan hefir fje-
lagið „marga hildi háð“ bæði i
fimleikum og frjálsum íþróttum
og þótt stundum hafi það þurft
flokkum fjelagsins síðan hann
lauk prófi 1929, sýndi, með sínum
fjölmennu flokkum, bæði drengja
og telpna, að hann er fullkomlega
starfi sínu vaxinn. Og það er
«kki minsti vandinn að kenna
unglingum fimleika, því hvað
„nngur nemur, sjer gamall temur“
og því mjög áríðandi að undir-
staðan sje rjett. Það var auðsjeð
á litlu andlitunum að þau voru
þarna ekki nauðug. Þau voru
þarna með lífi og sál, alveg eins
og á að vera. Hver fyrirskipun
kennarans var fl jótlega fram-
kvæmd með barnslegri ákefð en
; þó með þeirri mýkt og lipurð, og
i þeim samtökum, sem prýða má
; hvem fimleikaflokk.
Staðæfingarnar fóru vel úr
hendi og áhaldaæfingarnar einnig,
þrátt fyrir þrengslin á sýning- j
arsvæðinu. i
að „játa í minni pokann“, þá
hefir starfsemi fjelagsins vaxið
með iiverju þroskaárinu, þannig
að nú mun það hafa fleiri starf
andi fjelaga — fullorðna og börn
— en það hefir nokkurn tíma
muni að segja hið sama um hin
haft áður. Býst jeg við að hægt
íhróttafjelögin í bænum, og er það
vel. Ahugi og skilningur almenn-
ing á gagnsemi góðra íþrótGæf-
inga hefir aukist svo, að frá því
sem áður var, að menn litu á
Sþróttir sem ,,fíflaskap“, hefir
það nú breyst svo, að litið er upp
til góðs íþróttamanns, og bent á
hann sem fyrirmynd ungra manna.
Þennan stórsigur eiga íþróttafje-
lögin mest að þakka sjálfum sjer
og þeirri þrautseigju, sem þau hafa
sýnt á erfiðustu árunum, og svo
hinum ýmsu forvígismönnum þjóð-
arinnar fyr og síðar, sem hjálpað
hafa íþróttunum áfram í ræðu og
riti.
En það var ekki um þetta, sem
jeg ætlaði að skrifa aðallega,
heldur íþróttasýningu í. R., sem
fram fór í Iðnó þriðjudaginn 24.
og miðvikudaginn 25. mars.
Það eru miklar framfarir, þegar
eitt fjelag getur sýnt um 180
manns, þó í mörgum flokkum sje,
og það með þeirri prýði, sem raun
varð á í þessi skiftin.
Aðalsteinn Hallsson fimleika-
kennari, sem kent. hefir yngri
Björn Jakobsson, aðalkennari
fjelagsins, sýndi einnig f jóra j
fiokka, þrjá kvenflokka á mis-;
munandi aldri, og fyrsta flokk í
karla. Hinn síðarnefndi er bæjar-!
búum löngu kunnur, og því óþarft j
að fjölyrða um hann, en þó verð j
jeg að minnast á staðæfingar!
flokksins, sem voru alt í senn: \
prýðilega gerðar, Ijómandi falleg- ;
ar, mjíikar en þó karlmannlegar. j
og er auðsjeð að kennarinn hefir j
vald á því, að setja saman æfing-
ar, sem hverjum manni er holt að j
iðka. Svifrár- og mottuæfingarnar
tókust yfirleitt vel.
Kvenflokkarnir þrír voru bæði
kennaranum og fjelaginu til stór-
sóma. Yngri flokkarnir (2. og 3.
fl. nndir stjórn B. J.) sýndu það.
að kennari og nemendur skildn
hvorir aðra. Samtökin voru svo.
góð, að engum hefðj dottið í hug,;
að hjer væri á ferðinni aðeins vet-,
urgamlir flokkar, en þó mun svo
vera, en það eru einnig sumir
þeirra flokka, sem Aðalsteinn
Hallsson stjórnaði.
Óþarft væri að minnast á 1. fl.
kvenna, því allir kannast við hann
og hans einstöku samtök og listir
stúiknanna, á slánni, ef hann
hefði ekki gefið alveg sjerstakt
tilefni til nokkurra orða í viðbót.
Þegar áhorfendur hjeldu að alt
væri búið, klöppuðu þeir stúlkun-
um lof í lófa, en alt í einu er
Eltthvað ti! að uala af!
Egglaðalt - Gerdnft
og Xrydd.
Úmissandl f allan takstnr.
Ferrosan
er bragðgott og styrkjandi
jámmeðal
og ágætt meðal við blóðleysi
og taugaveiklun.
Fæst í öllum lyfjabúðum
í glösum á 500 gr.
Verð 2.50 glasið.

Matrosföt
og
Matrosfrakka.
Mikið oíí gott úrval
nýkomið.
Verðið lækkað.
Vðroháslð.
Skipauppsátar
i Reykjavik.
Sú var tíðin eigi alls fyrir löngu, að dráttarbraut-
ir hjer í bænum nægðu skipastól vorum að mestu
ieyti. Framfarir síðari ára hafa breytt hjer um.
Skip stærri og stærri hafa verið fengin hingað, til
nýrra starfa, og þarfir hafa orðið miklar og marg-
víslegar fyrir umbætur, svo miklar, að eigi var hægt
að gera öllu skil sem skyldi á skömmum tíma.
Margt hefir orðið að bíða úrlausnar. Er það ekkert
nýtt einkenni á uppgangsbúskap, sem við vanefni
býr, og á ekkert skylt við sleifarlag.
En að því kemur vitaskuld, að kröfumar vaxa, og
úrlausn þeirra þolir ekki bið. Svo er nú með þörfina
fyrir skipauppsátur. Reykjavík getur naumast leng-
ur verið án skipauppsáturs, sem gert er við hæfi
skipastólsins. ,
Um þetta eru allir aðilar sammála. Það liggur því
hendi næst að finna hagkvæmt fyrirkomulag til fram-
kvæmda, sem kleift væri, og kæmi að fullu gagni.
Hr. Pálmi Loftsson útgerðarstjóri hefir ritað grein-
ar í Tímann um þetta mál, þ. 6. sept. f. á. og nú
þ. 7. mars. Verður eigi hjá því komist að taka til at-
hugunar ýms ummæli útgerðarstjórans í áminstum
greinum, leiðrjetta þar ýmislegt og fá hjá honum
frekari skýringar á máli hans.
I greinum sínum talar hr. P. L. um það, hvaða
fyrirkomulag muni best henta. og kemst að þeirri
niðurstöðu, við samanburð á dráttarbraut, flotkví
og þurkví, að hin síðastnefnda sje ákjósanlegust hjer
í bæ. Dregur hann ályktanir sínar af því, að drátt-
arbraut sje óhentug og jafnvel hættuleg stórum
skipum, en að flotkví komi ekki til greina vegna
sjávargangs (undiröldu). Fyrir þurkví sjeu aftur á
móti skilyrði öll hin bestu, vegna mismunar á flóði
og fjöru og fyrirhugaðrar uppfyllingar í höfninni.
Það skal strax tekið fram, að ekki er það á mínu
færi framar en hr. P. L. að gera hjer upp á milli,
svo fullgilt sje, enda krefst slíkt ítarlegrar rann-
sóknar á aðstöðunni og verkfræðilegra athugana.
En jeg lít svo á, að fullyrðingar í þessu máli, svo
skýlausar sem hr. P. L. ber fram í greinum sínum,
og þó sterkar í hinni síðari, sjeu ekki leyfilegar
gagnvart almenningi, sem erfitt á með að átta sig
á málunum, nema þeim fylgi rök, sem í aðalatriðum
þola gagnrýningu. Sjerstaklega verður þeirrar vand-
virkni krafist af manni í stöðu hr. P. L., að hann
flaustri ekki með mál, sem hann leggur mikla á-
herslu á að þing og stjórn taki í sínar hendur hið
bráðasta. Aðstaða hr. P. L. er sú, að hann verður
að teljast ráðunautur stjórnarinnar í skipaútgerðar-
málum, og því verður hann öðrum framar að finna
orðum sínum stað, er hann ræðir um slík mál.
Tvær aðalspurningar hljóta að vakna fyrir manni
í sambandi við uppsátur skipa í Reykjavík. Hin fyrri
er sú, hvar sje hentugastur og ódýrastur staður inn-
an bæjar eða í grend til að gera slík mannvirki, og
hin síðari, hverskonar mannvirki yrðu oss heppileg-
ust, best við hæfi og ódýrust?
Staðurinn.
Ef Reykjavíkurhöfn er tekin til athugunar og skoð-
uð eftir skipulagsuppdrætti bæjarins, er erfitt að
eygja nokkurn möguleika til að gera hjer skipa-
uppsátur, því sannast að segja hefir ekki verið gert
ráð fyrir slíku á þeim fræga uppdrætti. Nú er hann
að vísu ekki endanlega staðfestur, þótt margt bendi
til, að hann eigi að ná hefð. Nauðsyn ber þó til að
gera sjer ljóst, áður en langt um líður , hvort hjer
eigi að vera nokkurt skipauppsátur eða ekki, því
næstu mannvirki hafnarinnar verða að miðast við
það. —
Býst jeg við því, að flestir aðiljar, sem vilja heill
útgerðarinnar, sjái nauðsynina á því, að skipaupp-
sátur verði gert innan hafnarinnar, því í nágrenni
bæjarins eru hvergi þær ástæður eða skilyrði, að
nokkur vilji eða geti ráðist í að gera þar uppsátur