Morgunblaðið - 23.08.1931, Qupperneq 8

MORGUNELAÐIÐ
t
Einkennileg hlónaskiln-
aðatmál í Fiakklandi.
Franskir lögfræðingar hafa oft
orðið að sinna einkennilegum og
flóknum hjónaskilnaðarmálum. —
Eitt með þeim flóknari er mál frú
Henriettu Bedon, sem er nýtt á
nálinni.
Maður hennar, Maurice Bedon,
er ríkur kaupmaður. Þau hafa nú
verið gift í rúmlega % ár. Frúin
lieimtar skiLnað. Þriðja hjól er
komið í spilið, sem frúin ekki
þolir. Þetta þriðja hjól er ekki
kona í venjulegum skilningi, held-
ur andi. Því er ekki gott að koma
venjulegum lögum við.
— Þannig er mál með vexti:
Maurice Bedon var á unga aldri
fátækur verslunarþjónn. Hann er
tvígiftur. Þegar hann giftist fyrri
konu sinni, var hann gersamlega
eignalaus maður. En með elju sinni
og aðstoð konu sinnar græddist
honum fje. Hjónaband þeirra. var
hið ástúðlegasta.
Fyrir fjórum árum misti Maurice
Bedon konu sína. Á banasænginni
lofaði hún manni sínum því, að
hún skyldi ávalt fylgja honum í
öllu lífi hans og starfi.
Um nýársleytið giftist Maurice
Bedon í annað sinn, auðugri ekkju.
Fór vel á með þeim fyrstu mánuð-
ina.
En svo kom babb í bátinn. —
Maurice Bedon fór eitt kvöld á
miðilssamkomu. Þar kom fram hin
látna kona hans. Hún ávarpaði
mann sinn með þjósti, og kvað
hann hafa skammarlega svikið sig.
Ennfremur sagði hún fyrv. manni
sínum, að þessi nýja kona hans,
skyldi verða. honum til armæðu og
hún blátt áfram bannaði honum
að skoða þessa seinni konu, sem
eiginkonu sína.
Maurice Bedon varð næsta hug-
sjúkur út af orðsendingu þessari,
og nú var úti hjónabandssælan á
heimili hans.
Hann skýrði seinni konu sinni
frá því, hvað það var sem olli
honum hugarangurs. Hiin reyndi
í fyrstu að hughreysta hann. En
það reyndi.st árangurslaust.
Því að nú tók Bedon að leita til
sama. miðils. Og gegnum miðilinn
sat hann löngum á tali við fyrri
konu sína. Er frá leig fór hann
sjálfur að falla í miðilsdá, og kom-
Kvennagullið.
reynduð að halda yður að efninu
og segðuð það sem þjer ætluðuð
að segja mjer, sagði hún í skipun-
arróm, en þó stilt og rólega. —
Og þegar þjer eruð búnir að því,
þá ættuð þjer að fara..
— Göfuga ungfrú, jeg er nú
þégar búinn að segja það, svaraði
jeg og það vottaði fyrir brosi á
vörum mjer.
— Á — svo! hrópaði hún og
stóð nú alt í einu augliti til aug-
lits við mig, og það va.r heilt hyl-
dýpi af reiði í augum hennar ,aug-
unum sem jeg elskaði og kannaðist
við, aðeins sem tvö himinblá skóg-
arvötn. Yar það aðeins til þess að
geta móðgað mig enn þá einu
sinni, að þjer neydduð mig til að
taka á móti yður. Var það aðeins
til að draga dár að mjer — spotta
mig með þessum orðum, mig —
vamarlausa konuna, án þess að
nokkur maður sje nálægur til þess
ast þannig í samband við fyrri
konuna.
Nú byrjaði fyrri konan að láta
sig skifta bússtjómina á heimilinu.
Hiin ákvað t. d. hvað kaupa ætti
til matar, og hvemig matreiða
skyldi. í nokkrar vikur tók lifandi
konan þetta með þolinmæði. En
þega.r fyrri konan tók að sjer að
gefa fyrirskipanir um, hverpig
seinni konan ætti að vera klædd;
þá var þolinmæðin þrotin, og hún
heimtaði skilnað.
Mörgum leikur forvitni á, hvern-
ig dómur fellur í málinu. Bedon
ei talinn vera maður gæflyndur og
lítt hneigður til dulrænna rann-
sókna. Málafærslumaður frúarinn-
ar heimtar að sjerfræðingar rann-
saki heilbrigðisástand hans. _
Simbi og n$|a stjórnin.
Hann gaf gamla Tryggva Þór-
hallssyni óþægilegt kjaftshögg
þar, með því, að viðurkenna, að
„plagsiður“ ha.ns hefði verið, að
misnota va.ld sitt og fje alþjóðar.
En hann nýi Tryggvi Þórhalls-
son sagðist á föstudaginn var vera
orðinn að nýjum og betri manni,
sem ekki ætlaði framvegis að
saurga kirkjugólf stjórnmálanna
með einu eða neinu, sem miður
mætti fara.
Og hinn nýþvegni maður, sem
á að taka við yfirstjórn fjármál-
anna og fá lyklavöldin hans Ein-
ars frá Eyrarlandi, maðurinn, sem
vestur á fjörðum er stundum
nefndur „konfektfígúra Framsókn-
arflokksins“, sagðist vera einskon-
ar óskrifað blað.
Og þetta mun vera nokkuð satt,
því ag flest af því, sem hann mun
hafa sagt um sjálfan sig, stjórnar-
myndun o. þ. h., það hefir hann
með sínum fingrum þurkað út aft-
Jæja, sagði Simbi, í gær, um
leið og hann hagræddi sjer á
tröppuþrepinu fyrir framan Al-
þingishúsið. Þá er Framsókn orðin
Ijettari, og blessuð nýja stjómin
fædd.
Jeg er að bregða mjer þetta
inn í Alþingishúsið við og við
þessa sólskinsdaga., til að hvíla
augun og kæla hörundið. Því þar
er hvorki hætta á að manni volgni,
eða að maður fái ofbirtu í augun
á því að horfa framaní ásjónuna.
á hinum ríkjandi fulltrúum minni
hlutans. O-nei.
Ánægjulegt þótti mjer að heyra
á föstudaginn til nýju ráðherr-
anna, hve ánægðir þeir voru með
sjálfa sig og sína nýju tign.
Tryggvi reið á vaðið.
Hann ta.laði meðal annars um
skylclur ráðherra, að vinna fyrst
og fremst og eingöngu fyrir al-
þjóðarheill.
Það er einhver munur eða hann
Tryggvi Þórhallsson í gömlu
stjórninni. Allir muna víst hvemig
hann var. Því verður seint gleymt,
þlagginu, sem hann skrifaði með
sinni skjálfandi hendi, og tróð of-
an í vasa Jóns Þorlákssonar, þar
sem hann lofaði því statt og stöð-
ugt, að vera frómur og ráðvandur
í nærri 60 daga. og 60 nætur, og
misnota ekki ríkissjóðinn í flokks-
þágu, heldur stjórna landinu allan
þann tíma með hag alþjóðar fyrir
augum.
ur. —
Hann ljet þó Ijós sitt skína úr
ráðherrastólnum, eins og sú ljós-
týra skín, sem lífsnæringu hefir úr
fífukveik lítilsigldar sálar. Hann
upplýsti þingheim um það, að
enda þótt margt hefði verið fundið
ag Framsóknarstjóminni síðustu,
sem nú væri að nokkra leyti end-
urborin, þá væri órjettmætt að
kenna henni nokkra lifandi vitund
um fjárkreppu þá er hóf göngu
sína um heiminn vestur í Ameríku
í hitteðfyrra.
Ekkert mintist hinn alveg nýi
ráðherra á það, hve vel hin fyr-
verandi Framsóknarstjóm hefði
„brynja.ð“ þjóðina gegn áföllum
heimskreppunnar. En það er eins
og mjer og fleirum finnist, að
brynja sú, sem Tryggvi Þórhalls-
son, þ. e. a. s. Tryggvi „fyrver-
andi“ þóttist í útvarpsræðunum í
vor hlafa klætt þjóðina í, geti
reynst nokkuð haldlítil síðan það
er komið á daginn, að meginefni
hinnar háttlofuðu „brynju“ er
ekki annað en skuldabrjef hávaxt-
aðra eriendra ríkisskulda.
Jég gæti trúað því, að það yrði
nokkuð næðingasamt í þeirri yfir-
höfn á kreppuárunum, lasm, sagði
Simbi og ypti öxlum.
Jeg skautst inn í efri deild,
hjelt Simbi áfrarn, og horfði stund-
arkom á Jónas Jónsson. Ekki gat
að krefja yður reikningsskapar.
Að þjer skuluð eigi blygðast yð-
ar, herra minn! Og þó, þetta er í
rauninni ekkert annað en það, sem
jeg mátti búast við af yður!
— Göfuga ungfrú, þetta er ekki
rjett hjá yður .... hóf jeg máls.
— Víst er það rjett, svaraði hún
hamslaus, en þagnaði síðan skyndi-
lega, sýnilega treg til þess að fara
að lengra út í þetta mál.
— Nú, jæja, þar sem þjer emð
nú búin að segja það sem yður bjó
í brjósti — ætlið þjer þá að fara?
Og hún benti til dyranna^
— Göfuga ungfrú---------hóf jeg
aftur máls í bænaróm.
— Farið, greip hún reiðilega
fram í fyrir mjer og í þessari
andrá var eitthvað í rödd hennar
og fari sem minti á greifafrúna.
— Jeg vil ekki hlusta á eitt orð
meira af vöram yðar.
— Göfuga ungfrú, þjer skuluð!
svaraði jeg, ekki síður ákveðinn.
— Jeg hlusta ekki á yður. Talið
eins mikið og yður langar til,
veggimir eru þolinmóðir, og hún
gekk fljótt til dyranna, en jeg
gekk í veg fyrir hana, í allri kurt-
eisi, jeg hneigði mig djúpt um
Jeið.
— Þarna kom það, þetta var það
einasta sem á vantaði — að þjer
beittuð mig ofbeldi! hrópaði hún.
— Það skal aldrei verða, svar-
aði jeg.
— Leyfið mjer þá að fara mína
leið.
— Já, þegar þjer eruð búnar að
hlusta á það, sem jeg hefi að segja
í viðbót.
— Jeg hlusta ekki á yður. Ekk-
ert af neinu því, sem liggur yður
á hjarta, snertir mig. Ó, herra
minn, hefðuð þjer aðeins minstu
hugmynd um, hvað samboðið er
manni sem kallast vill aðalsmaður,
ef þjer viljið ekki að jeg líti svo
á að þjer sjeuð óbreyttur þorpari,
þá grábæni jeg yður um að taka
tillit til sorgar minnar. Þjer vorað
jeg fundið neitt verulegt nýja-
bragð að því sem hann sagði. Mjer
skylclist hann vera að tala um
læknana og ýmsa „læknisdóma“,
og svo Landsdóminn, sem hann
ætlaði að hafa í stakasta lagi, ef
á þyrfti að halda.
Hann gaf það líka í skyn, að
ákaflega mikið væri eftir að gera,
sem fyrverandi landsstjórnir hefðu
algerlega trassað, og má þá nærri
geta, að hann hafi um leið átt við
alla óstjórnina í tíð Jónasar I. sem
Jónas II. þyrfti nú að umbæta og
lækna.
Bjarni Snæbjömsson benti Jón-
asi á það á dögunuim, eins og
menn muna, að hva.g sem lækn-
ingaaðferðum Framsóknarflokks-
ins liði, þá væri eitt víst. að þeir
væru ragir við hnífinn. Það væri
meinið oft og tíðum ,að sjúklingar
fengju ekki bata, yrðu ólæknandi
vegna þess hve seint þeir leituðu
læknis, þyrðu ekki að leggjast á
skurðarborðið. Þannig væri með
krabbamein. Krabbinn yrði. lækn-
aður, ef skorið væri fyrir hann
nægilega snemma. En annars væri
dauðinn vís.
Og Bjarni benti Jónasi á dæmi.
Framsókn hefði tvístigið í 5 vikur
— ekki þorað á skurðarborðið. Því
sæti Framsókn enn með krabbann
— sem yrði henni að bana.
Þá þagnaði Jónas — því hann
vissi sem er, að þegar Tryggvi,
hann og Ásgeir eru komnir í
stjórn, þá mun ekki hnífurinn
ganga á milli þeirra.
Fp.
Fólksfjölgun (Svfbjóð.
Frá sænsku hagstofunni er ný-
lega komin skýrsla um seinasta
manntal þar í landi. Era íbúar
Svíþjóðar taldir 6.141.516, eða
21.436 fleiri heldur en í fyrra. í
Stokkhólmi era 502.207 íbúar og
243.690 í Gautaborg. Þjettbýlast er
á Skáni; þar á sjöundi hluti þjóð-
arinnar heima. En í nðrðurhluta
rikisins og Lapplandi, sem eru um
helmingurinn af stærð Svíþjóðar, á
ekki heima nema sjötti hluti þjóð-
arinnar.
sjálfur viðstaddur þegar faðir
minn var tekinn fastur. Nú er ekki
tími til annarar eins framkomu og
þjer hafið í frammi.
— Afsakið! Það er það einmitt,
því að nú þurfið þjer miklu meir
en nokkuru sinni áður á allri
þeirri hjálp og huggun að halda
sem aðeins sá, sem þjer elskið,
getur veitt yður.
— Sá, sem jeg elska! endurtók
hún, og hafi hún áður verið gló-
andi rauð, þá varð hún nú náföl.
Eitt andartak varð hún niðurlút,
því næst leit hún aftur á mig og
jeg horfði í hin djúpbláu augu
hennar.
— Herra minn, hvíslaði hún
milli tannanna, óskammfeilni yðar
’er alveg einstök.
— Ætlið þjer að neita því?
hrópaði jeg. Ætlið þjer að neita
.því, að þjer elskið mig? Ef þjer
gerið það, hvers vegna sögðuð þjer
þá ósatt í Toulouse fyrir þrem
dögum?
Peysuiata-
silki,
Peysufataklæði.
Silkiflauel.
Silkisvuntuefni, rósótt.
Morgunkjólar.
Svuntur á börn og full-
orðna.
Sloppar, hvítir og misl..
Versi. Vik.
Laugaveg 52. Sími 1485.
Stofnborð,
Reykborð, Saumaborð,
Smáborð og Blómasúlur
í nýju úrvali.
Húsgagnaverslun Reykjavíkur.
Vatnsstíg 3. Sími 1940.
Mjólkurbú Flóamanna
selur nýmjolk, rjóma, skyr.
Týsgötu 1. Sími 1287.
Vestuirgötu 17. Sími 864.
IE6GEBT CLAESSEN
hæstarjettarmálaflutningsmaCur.
Skrifstofa: Hafnarstræti 5.
Sími 871. Viðtalstími 10—12 f. h.
Smávörur.
Alsonar smávara
tekfn npp i gær.
VMfeUii.
Fyrirliggianði:
Þurkaðir ávextir:
Rúsínur, steinlausar
Apricots, Ex. Choice
Blandaðir ávextir Ex. Choice
Perur, Ex. Choice
Ferskjur, Ex. Choice
Sveskjur 80—90
Sveskjur 30—40
Epli Ex. Choice.
Mjólkurtjelag Reykjavíkur.
Heildsalan.
Nýkomið:
Reimar, Reimalásar
Reimavaz.
Versl.
Vald. Ponlsen.
BGapparstíg 23.