Morgunblaðið - 05.04.1932, Blaðsíða 2

4
MORGUNBLAÐIÐ
Það tilkynnist hjermeð vinum og vandamönnum, að Bene-
dikt Þorsteinsson frá Hafnarfirði andaðist á Elliheimilinu þ. 29.
f. m. Jarðarförin er ákveðin miðvikudaginn þ. 6. þ. m. kl. 1V2
frá fríkirkjunni í Hafnarfirði.
F. h. aðstandenda.
Þorvaldur Bjarnason.
Frændi okkar, Óttar Lárusson Rist, andaðist sunnudaginn
3. apríl að heimili sínu, Grettisgötu 1.
Pálína Þorkelsdóttir. Páll Þorkelsson.
Jarðarför konunnar minnar og móður okkar, Guðrúnar Sig-
urðardóttur, Merkinesi, er andaðist 1. þ. m., fer fram laugar-
daginn 9. þ. m. kl. 1 e. h. frá heimili hinnar látnu.
Guðmundur Sigvaldason og börn.
Vegne jarðarfarar verðnr ðllnm starfs-
deildnm vornm lokað f dag frá kl. 12-4.
Sláturfjelag Snðnrlands.
Kaupf jelag Reykj avíkur.
Aðalfnndnr
verður haldinn í Kaupþingssalnum 15. apríl þ. á.
og hefst kl. 8M2 e. m.
Dagskrá:
1. Stjórnin skýrir frá hag fjelagsins og starfsemi.
2. Reikningar fjelagsins fyrir starfstíma fjelagsins s.l. ár.
3. Lagabreytingar.
4. önnur mál.
Reykjavík, 4. apríl 1932.
STJÓRNIN.
Kðrfueerðin,
Bankastræti 10
hefir fyrirliggjandi samstætt:
í sumarbústaði.
í einkaherbergi karla og kvenna,
í betri stofu.
Islensknr iðnaðnr!
■ggBHgggMHggHgHHggHgBggBgHgHHggHgmmmmmmBi
Sjerverslnn.
Diððræknir Islendíngar!
styðja íslenskan iðnað!
Notið LILLU- & FJALLKONU-SÚKKULAÐI frá
H.f. Efnagerð Reykjavíkur.
t
Rrni Björn55on
prófastur.
Laugardaginn fyrir páska, 26.
f. m., andaðist á heimili sínu í
Hafnarfirði sjera Árni Björnsson
sóknarprestur í Garðaprestakalli
og prófastur í Kjálárnesþingi. Er
með honum hniginn í valinn einn
af mætustu mönnum prestastjettar
vorrar og virðingarverðustu sökum
áhuga síns og skyldurækni í öllum
greinum.
Sjera Árni sál. var fæddur 1.
ágúst 1863 og var því langt kom-
inn á 69. árið. Voru foreldrar hans
Björn Sigurðsson bóndi á Tjörn í
Nesjum í Húnavatnssýslu og ksna
hans Elín Jónsdóttir, súnnlensk að
ætt, frá Skúmstöðum á Eyrar-
bakka. Sjera Árni fæddist á Höfn-
um á Skaga. En fluttist þaðan að
Tjörn 4 ára gamaill, er foreldrar
hans reistu þar bú. Að eins 5 ára
gamall misti sjera Arni föður sinn.
Var hann þá ári síðar tekinn til
fósturs af föðurbróður sínum, merk
isbóndanum Arna Signrðssyni á
Höfnum, sem gekk honum í föður-
stað og kostaði síðan til náms.
Eftir nýár 1878 var honum komið
til undirbúningsnáms nndir lærða
skólann til sjera Hjörleifs Einars-
sonar (síðar prófasts) á Undir-
felli í Vatnsdal, sem var orðlagð-
ur fyrir kennarahæfileika sína og
kendi fjölda ungra manna undir
skóla. Sumarið 1879 tók hann
inntökupróf í lærða skólann og
útskrifaðist þaðan eftir 6 ára nám
með 1. einkunn, vorið 1885. Eftir
2 ára vern í prestaskólanum varð
hann kandídat í guðfræði sumarið
1887. Sótti hann þá nm haustið
um Reynistaðaklaustursprestakall,
fjekk veitingu fyrir því 25. okt.
s.á. og var vígður þangað nokkru
síðar af dr. Pjetri biskupi. — Bjó
hann fyrstu prestskaparár sín í
Fagranesi, en fluttist síðan á Sauð-
árkrók og bjó þar npp frá því,
meðan hann gegndi Reynistaða-
klaustursprestakalli. Arið 1908 var
hann skipaður prófastur í Hegra-
nesþingi. Eftir 26 ára prestskap
^norðanlands fjekk sjera Arni veit-
ingu fyrir Görðum á Álftanesi og
fluttist þangað 1913, og var 3 ár-
um síðar (1916) skipaður prófastur
í Kjalarnesþingi. Gegndi hann
þeim embættum síðan til dauða-
dags. Hafði hann þá verið í prests-
embætti alls rúm 44 ár, en gegnt
prófastsstörfum í samtals 20 ár.
Árið 1894 (18. sept.) kvæntist
Árni prófastur ungfrú Líney Sig-
urjónsdóttur, bónda á Laxamýri
Jóhannessonar. Lifir hún mann
sinn' ásamt 11 börnum þeirra, en
eitt er dáið. Börnin sem á lífi eru
eru 5 synir (Björn kand. jur. í Rvík,
Sigurjón prestnr í Vestm.eyjum,
Páll verslunarfulltrúi í Rvík, Árni
Björn ilæknisnemi við Háskólann
og Þorvaldur tannlækninganemi í
Höfn) og 6 dætur (Sjólaug, gift
Gunnl. Stefánssyni kpm. í Hafnar-
firði, Elín, gift Friðfinni Stefáns-
syni múrarameistara í Hafnarf.,
Sigurlaug hjúkrunarnemi, Mar-
grjet, Helga og Ingibjörg ógiftar
heima).
Frá því er jeg fyrst kyntist pró-
fastinum sál. á skólaárum okkar
hefi jeg borið til hans hlýjan hug,
enda mun svo vera um alla er kynt
ust honum og eitthvað hafa átt
Briand á banabeði.

Hindenburg forseti við skrifborð sitt. Skrifstofuþjónn legg-
ur fyrir hann skjöl til athugunar.
saman við hann að sælda.Gat engum
dulist hve góðan mann hann hafði
að geyma, hreinlundaðan og unn-
andi öllu góðu, sönnu og rjettu.
Alt dagfar hans var hið fegursta
og framgangan hin prúðmannleg-
asta; hann var áreiðanlega mað-
ur, sem ekki vildi vamm sitt vita.
Hann var alla æfi innilega trúaður
maður og báru prjedikanir hans
þess fagran vott hvar lijarta lians
var. Hann var aldrei neinn nýmæla
maður í skoðunum, en hjelt til
dauðadags fast við það, ^sem hann
liafði ungur numið og reyndi að
gera það arðberandi söfnnðum sín-
um bæði sem prjedikari og ung-
mennafræðari. Hann var góður
prjedikari, innilegur og auðveldur,
og jafnframt skörulegur, og prje-
dikanir hans aíllajafna með blæ
vitnisburðarins. Hann þótti og á-
gætur barnafræðari og rækti sál-
gæsln innan safnaða sinna með
mikilli alúð. Hann var prestnr,
livar sem hann kom fram. Um
skyldurækni hans í emhætti má
segja, að hún hafi verið með af-
brigðum. Og hið sama er að segja
um hann sem prófast. Mjer er nær
að halda, að í þeirri grein hafi
hann verið flestum fremri samtíð-
armanna sinna í profaststöðu.Hann
var maður einkar samvinnuþýður
[og um leið hinn tillögubesti um
þau málefni, sem hann var eitt-
hvað viðriðinn, hvort heldur sem
prestur eða sem fjelagsmaður. í
daglegri umgengni var hann hinn
ástúðlegasti, hver sem í hlut átti,
skemtinn og gamansamur í hóp
vina sinna. Jeg ætla þá ekki heldur
að það sje ofmælt, að hann hafi
verið einkar vinsæil innan safnaða
sinna og átt óskorað virðingu
þeirra. Hann var mjög starfsamur
maður, enda var verkaliringurinn,
eftir að suður kom, víður og mann-
margur, ekki síst eftir að Kálfa-
tjarnarsókn var bætt við presta-
kall hans. En prófastur kunni ekki
að hlífa sjer, og makræði var ekki
til í fari hans. Það kom sjer þá
líka vel fyrir jafnáhugasaman
mann og hannj var, hve heilsngóð-
ur hann var alla æfi. Það var fyrst
núna upp úr nýárinu, að hann tók
að kenna þess sjúkdóms, sem varð
banamein hans, en þótt kraftarnir
færu dag frá degi þverrandi, var
hugurinn allur við embættið svo að
segja fram á síðasta dag.
Að öllu athuguðu er við fráfall
Árna prófasts prestastjett lands
vors svift einum sinna bestu
manna og söfnuðir hans samvisku-
sömum hirði og leiðtoga. En sár-
astur verður missirinn eftirlifandi
eiginkonu hans og börnum. Guð
biessi þeim og oss öllum minningu
hans!
Dr. J. H.
Gunnar Gunnarsson skáld
ítalaói fyrir hönd íslands á
Goethe-hátíðinni í Weimar. —
Ræða hans er birt í kjallara-
grein í ,,Politiken“.