Morgunblaðið - 15.05.1932, Blaðsíða 6

110 E G TJ N B L A f) I «
„Brampton",
„Armstrong“
„Convincible“
„PUlllps"
„B. S. A.“
eru tegundir reiðhjóla er
hafa mesta reynslu hjer á
landi.
Berið saman verð reið-
hfðla okkar við aðrar
tegnndir hjðla.
Greiðsluskilmálar mjðg
hagkvæmir.
Fálkinn.
Hann er
búinn til úr
úrvalsefnum:
Efnin eru
jurtir af guðs-
grænni jörðinni,
brendar og malað-
ar á sama bátt og
blessaðar kaffi-
baunírnar.
Munið því að
biðja um þann
rjetta. Það er og
verður.
G. S.
Haffibætir,
Slörfeld
verðlækkun á reiðhjólum.
Yerð frá kr. 100—200.
Allir varahlutir seldir mjög
ódýrt; ásettir ókeypis.
Signrþðr J6nss«n.
Austurstr. 3.

Hressingarskáiinn
Hý jarðarber með rjðma.
Fyrsta framlelðsla vorsins
frá Heykjnm.
yfirstjórn kirkjumálanna, þótt það
hafi verið meira að nafni til á síð-
ustu árum. Guðfræðideild Háskól-
ans er þar næst, til þess að ráðg-
ast um kirkju- og kristinmál, og
til ráðuneytis ríkisstjórn, ef henta
þykir. Prestastefna (synodus) er
ein stofnunin, er gerir sínar á-
lyktanir, þótt ekki sjeu þær allar
jafnmerkilegar: þá eru prestafund
ir og hjeraðsfundir. Loks er síðast
en ekki síst sjálft Prestafjelagið
— og hefir stjórn þess látið tals-
vert að sjer kveða um málefni
stjettar og kirkju (og hefir gefið
út ársrit, Prestafjelagsritið, sem
oft er læsilegt). — Hvers er. vant?
Er ekki nóg af prestum til þess
að bollaleggja um máliðf Og hver
hefir árangurinn verið að þessu?
Er þörf á því að auka við einni
prestasaimkomunni enn? En sú
yrði niðurstaðan, ef kirkjuráðið
yrði svo skipað sem þeir herrar nú
óska. Og mundi þá verða ofan á
það, sem biskup taldi, að þessi
aukning (nýtt „ráð“) yrði eigi til
mikilla nytja.
En hún hefði þó geta/S orðið
það, ef vel hefði verið að málinu
staðið, frá því er kirkjumálanefnd
skilaði því. Og kirkjuráðið gæti
vonandi orðið það enn þá, þótt
fátæklega sje um það búið, ef vel
yrði sjeð fyrir fulltrúavalinu frá
hjeraðsfundum. Sjálfrar kirkjunn-
ar vegna og trúarlífsins í landinu
ættu fyrir því kjöri að verða leik-
menn með þekkingu og áhuga á
? ndlegum málum.
-- ------ m
Það má raunar segja, að stofn-
un kirkjuráðs þessa sje lítið annað
en kák. Hvort sem litið er til efl-
ingar þjóðkirkjunnar eða reglulegs
nndirbúnings undir breytingar á
kirkjuskipuninni, eru þessar til-
tektir ófullnægjandi. En veldur
þó hver á heldur. — Vel skipað
kirkjuþing, með nauðsynlegu valdi,
er það eina, sem mark gæti verið
að, en nm það hafa menn ekki
viljað hugsa í alvöru. Ef til vill
verða hjeðan af allar aðgerðir um
seinan, eins og nú horfir. Og þá
fær máske prestastjettin, sem mjer
er vel við, næði til þess að vera
út af fyrir sig, óáreitt af „leik-
mönnum“.
Karlinn
í kassanum.
Skopleikur í þrem þátt-
um eftir Arnold og
Bach. Isl. þýðing, stað-
færð, eftir Emil Thor-
oddsen.
Það er óhætt að segja, að það
er ánægjulegt að koma í Iðnó til
að horfa á „Karlinn í kassanum“
í staðfærðri þýðingu Emils Thor-'
oddsen og leikinn af bestu gaman-
leikurum Leikfjelagsins.
Höfundarnir, Arnold og Baeh,
eru íslenskum leikhúsgestum löngu
gamalkunnir, og nægir að minnast
á „Spansfluguna og „Húrra
krakki“, til að minna á vinsældir
þeirra. Þráðurinn í leikritinu er
.ekki sem ólíkastur hinum fyrri
ieikritum, sem sýnd hafa verið
hjer — all-torskilin fjölskyldu-
bönd og alls konar ruglingúr í
gangi leiksins, og er méð alt þetta
farið af hinni ósviknu leikni þess-
ara fyndnu höfunda. Ekki spillir
það, að þýðandinn hefir staðfært
Westur-íslendingurinn og fimtardómariim.
(Valur Gíslason og Indriði Waage.)
Sóknarnefndin í Krummavík
(Har. Á. Sigurðsson, Gestur Pálsson og Brynj. Jóhannesson.)
Pjetur P. P. Mörland
(Har. Á. Sigurðsson).
leikinn og grunar áliorfendur að
hann hafi bætt inn í frumtextann
ýmsum fyndnum athugasemdum,
og er síst skaði að því.
Þeir eru víst fleiri en sóknar-
nefndarformaðurinn í Krummavík,
scm lifa. ofan í kassa með loki vfir
og yrðu þakklátir, ef falleg stúlka
kæmi og þrýsti á hnapp, sem lyki
kassanum upp. Það skilur auð-
vitnð enginn, við hvað er átt með-
þessu, nema sá, sem sjeð hefir
leikinn, og skal þeim sjerstaklega
ráðlagt að fara í leikhúsið, sem
hafa það á tilfinningunni, að þeír
lifi ofan í kassa. Þeir, sem ekki
.þykjast lifa ofan í kassa ættu líka
að fara, til þess að vorkenna þeim,
sem í kassanum lifa.
Þegar tjaldið fer upp fyrir
fyrsta þætti, er manni sýnt beint
inn. í hjartastað Reykjavíkur, á
Iíótel Borg. Þar vantar ekkert,
okki einu sinni sjálfan gestgjaf-
ann, hvað þá heldur sendilinn.
Gangi leiksins er svo sniðuglega
hagað, að ehgin tiltök eru að lýsa
bonum. Eftirtektarverðastur er
Westur-íslendingurinn, þangað til
„Karlinn“, Pjetur Mörland, bæjar-
fulltrúi m. m. í Krummavík kem-
Tóta og Balli
(Sigrún Magnúsdóttir og Alfred
Andrjesson).
ui' f'ram á. sviðið. Þá dofnar allur
áhugi fyrir öðrum persónum Iciks-
ins. því að karlinn leikur enginn
finnar en Haraldur Á. Sigurðsson.
Én Friðmundur bamakennari er
sennilega lilægilegasta fígúran,
sem Brynjólfur Jóhannesson hefir
skapað, enda hlær fólkið ekki síð-
ur að honum en Haraldi, og er
þó langt til jaínað. Vandræði tcí-
menninganna ná hástigi sínu í öðr-
um þætti, þegar þeir fara að súpa
seiðið af slarki sínu í hcfuðstaðn-
nm, þar sem þeir áttu raunar að
mæta á Stórstúkuþinginu. En aðal-
atriðið er ,að upp úr öllum vand-
ræðunum verður Mörland nýr og
eftir atvikum betri maður — þ. e.
a. s. hann er ekki eins kómiskur
eft.ir á, — og það verður að tel.ja
lofsverðan móral og samboðinn
siðbætandi kómedíu.
Það þarf ekki að fjölyrða um
]eik þeirra Haraldar og Brynjólfs.
Þar verður sennilega ekki lengra
komist í sniðugheitum. — Fröken
Arndís leikur hina fjörugu dans-
mær eins og vera ber. Tota (frk.
Sigrún Magnúsdóttir) og Anna
(frú Magnea Sigurðsson) eru á-
Dutlungar
ástarinnar
hin ágæta ástarsaga eftir
Ph. Oppenheim, komin
í bókaversl. Verft 3 kr.
gætlega leiknar og frú Kalman og’
frú Ingibj. Steinsdóttir leysa síb.
hlutverk prýðilega af hendi.
Indriði Waage leikur hinn þraut
seiga westur-íslenska biðil dans-
meyjarinnar með prýði og swell-
andi yankee-framburði. Valur
Gíslason fer ágætlega með hlut-
verk hins roskna og ástfangna
fimtardómara og Gestur Pálsson
leikur prófa8tinn mjög skemtilega.
Yngstu leikendur Leikfjelagsins
Alfred Andrjesson og Gunnar
Möller fara mjög vel, hvor með
sitt hlutverk. Og hótelsendilinn.
inyndu fáir geta leikið af meiri
fagþekkingu en Hallgrímur Helga-
son, sem sjálfurer sendill á Hótel
Borg.
Leikurinn er skemtilega settur á
svið af Indriða Waage og leik-
sviðsútbúnaður í ágætu lagi. Hús-
gögnin í fyrsta þætti eru fengin
að láni hjá Hótel Borg, svo að
alt verði sem eðlilegast. Tilsvörin
eru hjá öllum leikendum ljett og
óhindruð og leikurinn fer sem
Iieild mjög vel á leiksviði.
Það hefir sjaldan verið hlegið
meira í leikhúsinu, enda ekki að
ástæðulausu.
X
Reykjavíkurbrjef.
14. maí.
Togaramir.
Togaramir eru nú hættir veiðum
í Jökuldjúpinu. Um helmingur
þeirra hefir farið austur og er nú
að veiðum austur við Hornin. Eng-
inn kominn á Hvalbak, svo blað-
inu sje kunnugt. Nokkrir hafa
farið norður í ísafj.-djúp. En á
Hornbanka er ís til tálmana veið-
um. Bæði austur frá og eins fyrir
norðan liefir afli verið tregur, og
er mjög í óvissu hvort útgerð tog-
aranna getur haldið áfram. Einir
5 togarar eru þegar hættir veiðum.
Útflutningur og
i nnfltttningar.
Fyrstu fjóra mánuði ársins hefir
útflutningur verið um 14 milj.
króna. Er það mjög svipað og
verið hefir undanfarin 3 ár. En
nvi má búast við því, að útflutn-
ingur verði lítill á fiski í maí, því
birgðir eru miklar i markaðs'lönd-
um.
Það stingur æði mikið í stúf
hvað við annað, að útflutningur
skuli vera hinn sami og undanfar-
in ár, það sem af er árinu, en
samt þurfi bæði innflutnings- og
gjaldeyrisnefnd til þess að verjast
innflutningi. Og samstarfaleysi
þessara tveggja nefnda er að verða
lirein kómeclía, þegar t. d. að inn-
flytjendur sækja samtímis um inn-
flutningsleyfi hjá innflutnings-
nefnd og gjaldeyri hjá gja'ldeyris-
nefnd. Innflutningsnefnd veitir
svo innflutningsleyfi á vörum þeim
sem gjaldeyrisnefnd neitar nm
gjaldeyri fyrir, en neitar um inn-