Morgunblaðið - 24.09.1933, Blaðsíða 7

4
* .» ff o 5 fN' H ! * P! F»
7
Rusiirbsiarsktlini.
Foreldrar þeirra barna, sem eiga að vera í 7. og 8.
bekkjum Austurbæjarskólans, eru vinsamlega beðnir að
tala við mig sem fyrst. Viðtalstími 10—12 árd. (Gengið
inn um stafndyr suðurálmunnar, upp á efstu hæð),
Sími 2611.
Á sama tíma verður tekið á móti börnum til innrit-
unar, 8 ára börnuum, sem ekki komu til prófs í vor, og
þeim börnum, sem flust hafa í umdæmi skólans í sumar.
Sigurður Thorlacius, skólastjóri
Mttnimi ni soil
Lítið notaður 5 tonna mótorbátur með 15 hesta vjel,
:i ágætu standi, er til sölu með tækifærisverði.
Báturinn er mjög heppilegur til snurrevoðaveiða
Upplýsingar í síma 3452, kl. 8—10 síðd.
Ef þfer vil$ið
Mta sfaitdsetja
híbýli yðar fljótlega, þá fáið þjer það best og ódýr-
ast gert hjá okkur.
60—70 mismunandi liti af Distemper málningu sem
þjer fáið hvergi ódýrari, og yfir 100 teg. af veggfóðri, sem
nú seljast til 15. okt. fyrir helming verðs-
Olíumálning löguð í öllum litum. Faglærðir menn í iðnaðin-
um framkvæma verkið fljótt, eftir því sem hver og einn
óskar. — Komið í verslunina
Málniog & verkfæri.
Laugaveg 25. Sími 2876 eða 3822.
notaðar, verða keypt-
sr i Kvðldúlfsporti,
næstn dsn©..
'hefir Hermann Jónasson aldrei
þekt. Álment siðgæði ekki heldur,
svo kunnugt sje.
En þessi maður á að vera lög-
reglustjóri í Eeykjavík? Nei. —
Hann á ekki að skipa það em-
fcætti stundinni lengur.
— Þegar kunningi hans spurði
hversvegná hann hefði logið, —
hversvegna hann hefði ekki sent
* lögregluna strax á vettvang, til
að firra vandræðum og bæinn
smán, bar hann það fyrir sig, að
hann hefði -fyrst þurft að ráðgast
við Hjeðinn Valdimarsson!!
Ólöglegt áfengi.
í málgagni bannmanna var um
daginn smágrein ein, þar sem
þeirri spurningu var vikið að kjós-
endum hvort þeir vildu bæta
sterku drykkjunum við það áfengi
„löglegt og ólöglegt“, sem fyrir
væri í landinu.
Með fyrirspurn þessari fer grein
arhöf. ofurlítið á snið við sann-
leikann, þar sem hann gefur í
skyn, að þeir sem afnema vilja
þessi slitur sem eftir eru af bann-
inu, vilji það til þess að auka á-
fengið í landinu og áfengisnautn
landsmanna.
En úr því greinarhöf- viður-
kennir, að í landinu sje „ólög-
legt“ áfengi, sem hann kallar, svo
um munar, þá er auðvelt að leiða
honum fyrir sjónir það sanna í
málinu.
Þeir sem afnema vilja bannið,
eru afnáminu fylgjandi fyrst og
fremst til þess, að með því minki
eftirsóknin í hið ólöglega áfengi,
lieimabrugg og smyglaravín, að á-
fengið í landinu aukist ekki, aðal-
breytingin verði sú, að lögbrotin
hverfi úr sögunni.
Þetta skilja þeir sem það vilja.
María Markan.
Braut íslenskra listamanna
þeirra, sem sækja til hárra marka,
hefir jafnan verið torsótt. Fámenn
þjóð og lítt þekt, sem á lítinn
þjóðarauð og er þar að auki ekki
nema í meðallagi skynbær um
gildi listar nje fórnfús í þágu
hennar, getur aldrei boðið lista-
mönnum sínum, jafnvel hinum frá-
bærustu, annað en liúsgangskjör.
íslendingar hafa alloft haft á-
stæðu til að gera sjer vonir um
íslenska söngfrægð. En þær vonir
hafa ekki ræst nema að litlu leyti.
Valda því sjerstaklega miklir örð-
ugleikar á leið þeirra manna, er
keppa að því marki. Námið er
langt, kostnaðarsamt í mesta lagi
og til þess að -öðlast viðurkenn-
ingu meðal heimsfrægra lista-
manna stórþjóðanna, þarf ekki
einungis frábærar listargáfur, held
ur þeim mun meiri dugnað, þraut-
seigju og trúmensku við hugsjón
listarinnar, sem minni styrkur er
að baki.
En nú er því svo háttað um
gengi listarinnar og sigra á leið
hennar, að jafnvel þó fyrir hendi
sjeu hinar frábærustu gáfur og
manngildi þeirra, sem fyrir gáfun-
um ráða, kemur livorugt að fullu
haldi í hinni almennu og hörðu
lteppni, ef fjármuni brestur til
náms og til þess að brjóta sjer
leið að viðurkendum sönghöllum
hinna stærri þjóða.
Og einmitt á því skeri hafa
strandað flestar vonir okkar um
íslenska söngfrægð í öðrum lönd-
um.
Nú hafa ýmsir Reykvíkingar og
fleiri menn víðsvegar um land átt
kost á þvi að hlýða á söng ungfrú
Maríu Markan að þessu sinni. Og
munu þeir, sem fylgst hafa með
radaþroskum hennar og námsferli,
undrast, hversu miklum framför-
um hún hefir tekið. Það er og
einhuga álit þeirra manna, sem
eru framast dómbærir um slíka
list, að ungfrú Markan sje gædd
einhverjum mestu og glæsilegustu
raddhæfileikum.
fslendingar hafa því enn, þar
sem ungfrú Markan er, ástæðu
til þess að vænta mikils, ef ekki
brestur liin almennu sliilyrði.
En livernig er þeim háttað?
Ungfrú Markan er, eins og aðrir
okkar ágætustu listamenn, fjelaus
og henni mun auk þess vera ósýnt
um að ganga bónbjargarleið. Hún
hefir nú, mitt á þroskaskeiði sínu
orðið fyrir því óliappi, að Þýska-
landi og Austurríki, þar sem hún
hefir stundað nám og hlotið lista-
]moska, hefir nú, vegna innan-
landsörðugleika og óvenjulegs á-
stands, verið lokað fyrir listamönn
um annara þjóða. Verða því þeir,
sem hugsa til framhalds í söng-
ment sinni og ekki hyggjast að
leggja árar í bát, að leita í_ aðrar
áttir og jafnvel þangað, þar sem
að jafnaði er örðugra fyrir.
Ungfrú Markan ,mun hvorki
bresta kjark nje þrautseigju til
þess ao ná settu marki, ef að baki
væri hinn nauðsynlegi stuðningur
samúðar og nokkurrar fórnfýsi
Janda hennar. Mætti líklegt Þykja,
að þeir, sem ráða yfir því fjj?
sem ætlað er til styrktar menturn
og listum, gæti þess vel, hvers
eðlis er sú þörf, sem hjer er fyrir
hendi um að veitá þessari merki-
legu listakonu stuðning svo að um
muni.
En Reykjavíkurbúar geta veitt.
þessari söngkonu þann stuðning,
sem henni mun vera geðþekkastur
og líklegastur til góðra nota, en
hann er sá, að fylla söngsal
liennar ekki einungis í dag, held-
ur og á öllum þeim söngsamkom-
um er hún kann að boða til nú á
iiæstunni.
Vinur lista.
Ánægjustund.
Þótt deilt sje um margt hjer í
bæ, mun enginn ágreiningur vera
um, að það sje bæjarprýði að
gróðurblettunum við dómkirkjuna.
Langt er síðan nokkrir vinir
kirkjunnar fóru að tala um „að
það þyrfti að laga til í kringum
kirkjuna/1 en framkvæmdir urðu
engar þangað til kirkjunefndin
tók málið að sjer. Og jeg skil ekki
í öðru en að allir Reykvíkingar
sjeu henni þaklclátir fyrir þessa
prýðilegu gras- og blómabletti.
Skiljanlega þurfti talsvert fje
til þessa, og margt er enn ógert
af verkefnum nefndarinnar, og
því er harla eðlilegt að bæjar-
búar styðji nefndina með því að
fjölmenna að þeim samkomum,-' er
kirkjunefndin stofnar til.
Annað kvöld verður slík sam-
koma í dómkirkjunni og er „pró-
grammið“ svo gott og margbreytj.
að það hlýtur að margborga sig að
fara þangað.
Vegna kirkjuhússins, vegna
nefndarinnar og vegna sjálfra vor
ættum vjer að fylla hvert sæti
í kirkjunni.
S. Á. Gíslason.
Sparnaðarráðstafanir Eysteins
skattstjóra. Eysteinn Jónsson
skattstjóri skrifar forystugreinina
í síðasta tbl. Tímans. „Tvenns
konar sparnaður“ heitir greinin.
Skattstjórinn viðurkennir nauð-
syn þess, að ríkisbúskapurinn sje
rekinn greiðsluhallalaust, en til
þess að ná því marki sjeu aðeins
tvær leiðir: Önnur er sú, að hækka
skattana og álögumar (þær em
víst ekki nógar fyrir), og hin
leiðin er sú, að ríkið einoki enn
fleiri vörur og reyni á þann hátt
að ná itm tekjum. Það hlýtur að
vera ánægjulegt fyrir Jónas frá
ITriflu, að hafa fengið þenna ný-
bakaða „bændafulltrúa“ inn á Al-
þing, til þess að beita sjer þar
fyrir stefnumálum kommúnista.
Verkamenn svívirtir. — Tíminn,
málgagn Hriflunga skýrir frá því,
að ástæðan til þess að ekki hafi
verið unnið fyrir hádegi á þriðju-
daginn var, við þýska fisktöku-
skipið Diana, hafi verið sú, að
verkamennirnir hafi lagt niður
vinnu, eða m. ö. o. þeir hafi lilýtt
banni kommúnista. Þessari „vinnu
stöðvun“ hafi fyrst verið aflýst,
þegar formaður Dagsbrúnar kom
niður á hafnarbakka rjett fyrir
hádegi. Þessi frásögn Tímans er
tilliæfulaus með öllu og svívirði-
legur rógur um verkamennina, er
])arna unnu. Þeim kom aldrei til
hugar að leggja niður vinnu og
voru altaf reiðubúnir að halda
vinunni áfram. Yfirlýsing form.
Dagsbrúnar var aðeins staðfesting
á þeirri ákvörðun, sem verka-
mennirnir höfðu sjálfir tekið.
Hía er itti
„fði“ nfiaa!
Hún á nú fjör og þrótt í ríkum
mæli. Og þó v a r svo mikill deyfð-
arbragur á henni. En það var af
því, að hún þjáðist af meltingar-
leysi, sem gerði hana „lata“, — en
það var áður en hún fór að neyta
Kellogg’s ALL BRAN.
í þessum ljúffenga korarjetti er
kjamaefni, sem styrkir meltingar-
færin, B-fjörefni og jára, sem er
blóðstyrkjandi efni. Það er 100%
kom og áhrifin eru því einnig
100%.
Etið 2 matskeiðar á dag. Engin
suða. Borið fram með kaldri mjólk
eða rjóma, eins og það kemur úr
rauðu og grænu pökkunum.
sem vinnur bug á
Dppboð.
Eftir kröfu bæjargjaldkerans í
Reykjavík, og að imdangengnu
lögtaki, verða hestarnir, Gammur
og Örn, seldir við opinbert upp-
boð, sem haldið verður í Tungu,
mánudaginn 2. október næstkom-
andi kl. 2y2 síðd.
Greiðsla fari fram við hamars-
högg.
Lögmaðurinn í Reykjavík,
23. sept. 1933.
BjiSrn Þórðarion.
__m____
Nýkominn
ostur
Verðið lækkað.
Irma,
Hafnarstræti 22.
Fallegt úrval af •
kven- j
nátttðtnm i
nýkomið. J
iðriiiúsia.!
»§••••••••••••••••••••••••»