Morgunblaðið - 18.01.1934, Side 3

Fimtudaginn 18. janúar 1934.
MORGUN BLAÐIÐ
Bæjarstjórnarkosningin
á Akureyri.
Alþýðtiflofcktirínn að hverfa tir sögtinní.
Fyrír 4 ártim hafðí hann 5 bæjarfulltrtía,
en nú aðeíns eínn.
Atkvæði Sjálfstæðísmanna á Afcureyrí
dreífast á fleírí íísta. Fylgi flofcfcsíns fer
vaxandi.
Seint í fyrrakvöld urðu úrslit upptök sín á Akureyri. Þar er
bæjarstjórnarkosningarinnar á^sú fiokksstarfsemi einna elst í
Akureyri kunn, og voru úrslita- hettunni. Þar er AíþýSuflokkur-
tölur birtar lijer í blaðinu í gær. | inn að verSa að engu.
Þessi kosning á Akureyri var Framsóknarflokkurinn átti 3
að ýmsu leyti sjerstæð. Listar fulltrúa í bæjarstjórninni, en
voru 6, sem kunnugt er, þó íekk nú tvo.
stjórnmálaflokkar sjeu þar ekkij Fantaleg meðferð á Brynleifi
fleiri en 4. j Tobiassyni.
Af ástæðum, sem blaðinu er1 En kosning Framsóknar-
ekki fullkunnugt um, ákvað Jón! manna í bæjarstjórn Akureyrar
Sveinsson bæjarstjóri að vera!að þessu sinni, mun vera eins-
efsti maður á sjerstökum lista,
enda þótt Jón sje yfirlýstur
fylgismaður Sjálfstæðisflokks-
ins. Þannig skiftust atkvæði
Sjálfstæðismanna á Akureyri á
tvo lista, þann, er hafði Sig. E.
Hlíðar sem fyrsta mann, og lista
Jóns. Listi Hlíðars kom 3 mönn-
un að, þeim Sigurði, Stefáni
Jónassyni útgm. og Jóni Guð-
mundssyni smið.
En tveir komust að af lista
Jóns Sveinssonar, hann og Jón
Guðlaugsson. Jón Guðlaugsson
hefir áður fylgt Framsóltn að
málum, en Sjálfstæðismienn á
Akureyri, er kusu bæjarstjóra-
listann munu hafa litið svo á, að
Jón Guðlaugsson myndi frekar
fylgja Sjálfstæðisflokknum að
málum, en hann hefir áður gert.
Sjálfstæðismenn á Akureyri
skoða fyrir siít leyti, afstöðuna
í bæjarstjórn óbreytta frá því
sem áður var, er flokkurinn
hafði 5 menn í bæjarstjórn.
Við bæjarstjórnarkosninguna
1930, fekk Alþýðuflokkurinn
3 fulltrúa. En á undan þeirri
kosningu voru fulltrúar Alþýðu-
flokksins 5.
Síðan í ársbyrjun 1930 hefir
fulltrúum Alþýðuflokksins í bæj
arstjórn Akureyrar fækkað úr
5 og niður í einn. Erlingur Friðj-
dæmi í sögu landsins.
Brynleifur Tobiasson menta-
skólakennari var efsti maður á
lista Framsóknar. Hafði hann
haft við orð, að hann vildi helst
ekki vera í kjöri. En flokksmenn
hans skoruðu á hann að vera
efsta mann á listanum. Ljet
hann þá tilleiðast.
En þegar til kosningarinnar
lcom strikuðu svo margir Fram-
sóknarmenn Brynleif út af list-
anum, að enda þótt hann væri
efsti maður listans, og tveir
menn kæmust að af listanum þá
komst Brynleifur ekki að, held-
ur annar og þriðji maður listans,
þeir Vilhjálmur Þór og Jóhann-
es Jónasson.
Kommúnistar komu að tveim
mönnum, þeim Steingr. Aðal-
steinssyni og Þorst. Þorsteins-
syni.
Og loks var einn lísti alger-
lega utanflokka, er iðnaðarmenn
stóðu að. Efstur á þeim lista
var Jóhann Frímann kermari og
komst að. Hann mun vera alveg
óháður flokkum.
Þó meiri sundrung hafi verið
á Akureyri meðal Sjálfstæðis-
manna að þessu sinni, en áður,
hefir verið, er varð til þess, að
atkvæði dreifðust á fleiri lista
en ella, þá voru Sjálfstæðismenn
ónsson rær þar einn á Alþýðu- yfirleitt ánægðir með úrslitin,
flokksfleytunni. þar eð atkvæðatölumar í heild
Er þetta þeim mun eftirtekt- sinni bera vott um vaxandi fylgi
arverðara, sem starfsemi Al- Akureyringa við stefnu Sjálf-
þýðuflokksins átti að ýmsu leyti stæðismanna.
Fiskafli Reykvíkinga
fer vaxandi.
I 38000 skippundum meira, var lagf hjer
á land í Reykjavík af fiski árið 1933
en næsfca ár á undan.
& Alls voru lögð á land hjer í Reykjavík:
I Árið 1932 79.492 skippund af fiski.
Árið 1933 117.559 skippund af fiski.
I Aukningin á fiskmagninu á síðastliðnu
ári samanborið við árið á undan hefir
því numið 38.067 skippundum og myndi
hafa orðið ennþá meiri, ef óþurkarnir
hefðu ekki leitt til þess, að togarar sem
hjer áttu heima, urðu að leggja fisk upp
úti á landi til þess að fá hann verkaðan. |
3
„Skepnan rís upp gegn skapara sínum“
Af öllu því illa, sem „leiðtogar“
sósíalista hafa orðið uppvísir að,
svíður þá sárast undan því, að
upp skyldi komast loforð þeirra
um að gera Jónas Jónsson frá
Hriflu að borgarstjóra, ef rauð-
íiðar sigruðu við bæjarstjórnar-
kosningarnar. Þess vegna láta
þeir nú einskis ófreistað til að
telja kjásendum trú um að þetta
sje uppspxmi einn, og ganga svo
langt í því að þeir víla ekki fyrir
sjer að afneita Jónasi. Segir Al-
þýðublaðið að Jónas sje fallinn
maður. Sósíalistar hafi aldrei og
muni aldrei styðja hann til neinna
valda: Framsóknarflokkurinn sje
klofinn og máttlaus, Jónas sje
ekki einu sinni foringi þess brots-
ins, sem hann teljist til, því yngri
menn Framsóknar, er sjeu kjarai
flokksins, hrökkvi í kút, ef Jónas
sje nefndur, þeir skammist sín
fyrir hann og aftaki með ölln að
liita forystu lians.
í þessu er að vísu nokkur sann-
leikur, en það er ekki allur sann-
leikurinn.
Það er rjett, að þessi lýður
hefir lært af reynslunni. En hann
hefir ekki lært það, sem hann átti
að læra, að skammast sín fyrir
Jónas. Til þess skortir innrætið.
Hann hefir lært hitt, að kjós-
endur hafi snúið bakinu við Jón-
asi. —
Það kann því að vera rjett, að
af þessum ástæðum, og af þeim
einum, langi „leiðtogana“ til að
svíkja Jónas um loforðið. En þeir
þora það ekki, vegna þess að það
ei' aðeins liður í löngum samningi
um samvinnu við Alþingiskosning-
ar að vori og valdaskiftingu upp
úr þeim kosningum, ef þeir skyldu
ná meiri hluta. Hjeðinn á þá að
verða ráðherra. Hann sjer um að
Jónas verði ekki svikinn.
Þetta er sannleikurinn í málinu.
Hitt er svo fullkomíð undrun-
arefni, að „leiðtogar" sósa skuli
dirfast að afneita Jónasi Jóns-
syni?
Hver er þessi maður?
Frá því fyrsta að hann kom
fram á sjónarsviðið, hefir hann
verið trúboði sósíalista. Enginn
liefir undirbúið jarðveginn fyrir
sósíalista og kommúnista betur en
einmitt hann. Hann stofnaði til
fyrsta verkfallsins, háseta-verk-
fallsins 19jL6, og hann tók að sjer
að svíkjast aftan að bændum þeg-
ar sósíalist.ar gerðu hann út af
örkinni árið 1923, til þess að vjela
bændur til fylgis við stefnu sína.
Fyrir því eru orð eins höfuðleið-
toga sósíalista, hirt í sjálfu Al-
þýðublaðinu.
Og hvað hafa „leiðtogar“ sósí-
alista verið ánnað en verkfæri
Jónasar Jónssonar?
Hver hefir verið stríðaldari á
jctu ríkissjóðs, af náð Hriflu-Jón-
asar, en einmitt foringi sósíalista
í bæjarstjórn, Stefán Jóhann Ste-
íánsson?, og hverjir gerðu Jónas
að ráðherra og studdu hann best,
alla hans valdatíð, aðrir en þessir
sömu „leiðtogar.“
Nei, „leiðtogarnir“ geta aldrei
hreinsað sig af Jónasi Jónssyni,
fremur en erfðasyndinni. Afneitun
þeirra sannar aðeins það, að starf
Jónasar í þágu rauðliða er ófagurt
og hefir brennimerkt manninn. En
þetta starf Jónasar hefir hann
ekki aðeins unnið fyrir sjálfan
sig. Það er unnið fyrir hann og
þá, en fyrir það eru flekkirnir
flestir á Jónasi, að hann hefir
verið í fararbroddi.
Og hverjir eru þessir „yngri“
Framsóknarmenn, sem Alþýðublað
i'ö gerir gælur við og segir að sjeu
k j arni flokksins ?
Ilermann, Eysteinn, Gísli og
aðrir slíkir piltar.
En er þetta ekki alt sami skapn-
aðurinn, alt skapað í mynd Hriflu
Jónasar, talar eins og hann, skrif-
ar eins og hann, /hugsar eins og
hnnn. Aðeins litlir snáðar, sem
þ.jónað haí'a þeim gamla — Jónasi.
Það væri fullkomlega virðing-
inivert af „leiðtogunum“ að rísa
; gegn Jónasi Jónssyni, enda þótt
jþeir með því afneiti fortíð sinni,
tt hugur fylgdi máli. En svo er
ckki. Eðli þeirra og innræti er
óbreytt og óbreytanlegt. Þess-
vegna biðla þeir til snáðanna, sem
l:afa það eitt umfram Jónas. að
þeir eru óþektari og þess vegna
I enn ekki eins illræmdir, og þess
1 vegna ætla þeir að reyna að svíkja
j.Tónas inn á Revkvíkinga. þó hann
j sje fallinn maður, sem enginn dirf
Jist lengur að nefna sem ráðherra-
; eíri.
í
Bæjcfrútgerð rauðliða
(Samanber Alþýðublaðid 15. janúar,)
jx.i
Hjer er sýnd hugmynd sósíalista, um bæjarútgerð, eins og
hún birtist í blaði þeirra, togararnir, hver af öðrum sigla
beint upp í landsteina. Fyrirsjáanlegur lokaþáttur þessa,
sem annapa fyrirtækja sósíalista. Öllu siglt í strand á
gjaldþrota fjörunni.
Endir.