Morgunblaðið - 15.04.1934, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
í D R Ó T T I R
Falleg hugmynd
og eftfirforeytnisverð.
Gefum fermingarbörnum hagnýta þekkingu í
iífsbaráttunni í staðinn fyrir fánj'tar tildur-
gjafir.
Seint í apríl fekk Sigurjón
Pjetursson á Alafossi brjef frá
síra Eiríki Brynjólfssyni á Ut-
skálum. í þessu brjefi seg'ir svo:
— Til hamingju með nýju sund-
höllina og brennandi álmgann.
Frásögnin um vígsluathöfnina
vakti mig til umhugsunar um
nauðsvn sunds og íþrótta. Þá
datt mjer meðal annars þetta í
hug:
í vor mun jeg ferma 29 drengi
í mínu prestakalli. Nú geri jeg
ráð fyrir að flestir muni verða
sjómenn, eða stunda atvinnu við
sjó. En þeir eru flestir, eða nær
allir, ósyndir. Hjer er að sumr-
ihu nú sundkensla í hverju plássi,
en mjer virðist árangúr verða
næsta lítill hjá byrjöndum, sök-
um sjávarkulda og óblíðrar veðr-
áttu. En þeim, sem fyrstu undir-
stoðu hafa numið, getur þessi
kensla hjer heima orðið mikil
hjálp til æfinga og fullkomnunar.
Nú sagði jeg við sjálfan mig:
En ef þú reyndir nú í vor að fara
með alla fermingardrengina þína
upp að ÁlafosKÍ á sundnámskeiðið,
þó ekki væri nema í nokkra daga.
Það yrði sannarlega guði þóknan-
legt verk og' til mikillar blessunar.
En kostnaðurinn ? var nú sagt í
annað eyrað á mjer. Já — en nú
er það siður að gefa fermingar-
drengjum miklar gjafir í tilefni
af hátíðinni. \Tæri nú ekki' hægt,
hugsaði jeg, að vekja þá skoðun
að . verulega góð fermingargjöf
væri nokkrar krónur til að g'reiða
kostnað við sundnám að Álafossi!
— Ef ]>essi byrjun gæti tekist vel,
yrði hjer stigið nýtt og' mikils-
vert spor, sem vonandi vrði æsku-
lýð Suðurnesja til gagns og
gleði.
Síðan spyrst hann fyrir um það
livað lengi drengirnir þurfi að
^era að Álafossi til þess að verða
syndir og hvað dvölin muni kosta.
Sigurjón svaraði því, að dreng-
irnjr Jiyrftu ekki að vera þar
lengur en í 10 dag'a. Bauðst hann
til ]iess að láta ]>á fá fæði, lms-
næði, sundkenslu og nokkra
kenslu í leikfimi fyrir kr. 2,50 á
dag. Er slíkt áreiðanlega vel
boðið.
Síðan svarar síra Eiríkur og
segir m. a. í því brjefi:
— Jeg gladdist mjög að heyra
yðar ágæta boð, sem mjer •rirðist
I að gera alla drengi synda, og þar
með lagður hornsteinn að frekara
sundnámi.
Því vona jeg, ef alt gengur vel
og guð lofar, að jeg komí á annan
í Iívítasunnu með mína 30 drengi.
Þetta er merkileg' nýjung í
íþróttalífi voru og á presturinn
síra Eiríkur Brynjólfsson þakkir
skilið fyrir það að vera braut-
ryðjandi á þessii sviði. Og það
hlýtur hver að sjá, að börnunum
er það betra að þeim sje gefnar
, slíkar g'jafir sem þessi, gjafir,
j sem gera þau hæfari í lífsbax-
j áttunni en ella, fremur en fánýtt
glingur, eins og tíðkast því mið-
^ur alt of oft. Væri það g'leðilegt
ef hægt væri að breyta hugsunar-
hættinum þannig sem lmgmynd
síra Eiríks stefnir að.
-----------------
Sundhöllin
að Álafossi
vígð 18. mars 1934.
Hjer er höll með heitum legi.
Hjer má fólkið leika sjer.
Hjer má synda á hverjum degi,
i hvernig sem að veður er.
i
j Hjer mun list þá læra sanna,
á legi sjer að fleyta drótt.
Hjer mun „íþrótt íþróttanna“,
efla manndáð, fjör og þrótt.
! Hún mun lærdóm, hollum veita,
jí huga og limi fjölda manns.
! Hingað munu lýðir leita
að læra sundtök kennarans.
■
Hjer sjest framtak fx-jálsra
[ manna,
! framtak, sem að þakka ber.
j Hjer mun ætíð sveitin sanna
| sundlaugar hver þörfin er.
Ef um landið væri víða
vatn til kenslu í svona þró.
Færri mundu börn þess bíða,
bana af að falla í sjó.
Hnígur margur hraustur dreng-
ur,
í hildarleiknum Ægi við.
Þá báran yfir bátinn gengur
er betra að kunna sundtakið.
alls ekki geta verið sanng'jarnara
eðn betra. Fer jeg nú þess á leit
við hreppsnefndirnar að þær
greiði úr hrepps.sjóði 5 krónur
fyrir livern dreng. Gei'i jeg i'áð
fyrii' að þetta nái frain að ganga.
Drengirnir hlakka afar mikið til.
Drengirnir eru auðvitað allir í
sjöunda himni, og finst mjer þeir
s.jeu mjer enn elskulegri en fyr, [
er þeir heyrðu urn þetta ferðalag. !
Og' ef þetta getur orðið fastur j
siður, er Ii.jer fundið örugt ráð til j
Sund að kenna, sund að læra,
syndur verði maður hver.
Hverjum mun það manni færa,
möguleika að bjarga sjer.
! ' .
I Hefir löngum heyrst á ,,Fróni“,
' „heiður þeim sem heiður ber“.
Sigurbjörgu og Sigurjóni,
sundhöllina þökkum vjer.
E. S.
Frækilegar skíðaferðir
um bænadagana
Um bændadagana fór Krist-
ján Ó. Skagfjörð heildsali upp
í Borgarfjörð og gekk síðan á
skíðum úr Reykholtsdal (Hálsa-
sveit) yfir fjallið til Þingvalla,
leiðina sem kölluð er „fyrir Ok“.
Er það eflaust eins dæmi að mað
ur fari einn síns liðs þessa leið
um hávetur. Hann hefir sagt
Morgunblaðinu svo frá ferðalag-
inu: —
Á skíðum „fyrir Ok“.
Á föstudaginn langa (30.
mars) fór jeg á skíðum frá Gilj-
um í Reykholtsdal að Brúsastöð-
um í Þingvallasveit.
Var jeg einn á fei'ð, nema
að piltur fylgdi mjer vestur fyr-
ir Okið.
Frá Giljum helt jeg upp und-
ir Ok og vestan vei't í’því, vestan
við Fanntófell, þá suður undir
Brunna, um Víðiker og eftir
Tröllahálsi. Svo helt jeg ferðinni
áfram upp Gagnheiði (milli
Súlna og Ármannsfells) rjettfyr
ir austan Botnsúlur, þá niður
með Súlnagili, Svartagil á vinstri
hönd og alt til Bi'úsastaða. Jeg
var 14 stundir á milli bæja og
er vegalengdin um 60 kílómeti'-
ar. Alt var á kafi í snjó. Skíða-
færi var ágætt, nema um miðjan.
daginn, þá var snjórinn blautur
(af sólarhitanum) í 2 stundir og
kon|.st jeg lítið áfram, og notaði
þann tíma til að hvílast, matast,
fara í sólbað og dást að hinni
undursamlegu fjalladýrð á alla
vegu. — Dásamlegur friður og
kyrð hvíldi yfir öræf unum, ekkert
hljóð heyrðist og ekkert minti á
nokkra lifandi veru nema tófu-
og rjúpnaför sem voru víða á
leiðinni.
Það var mjög góð skíðabrekka
af Gagnheiði niður að Brúsa-
stöðum, um 7 kílómetrar, og
skíðafæi'ið eftir því gott.
Sama dag voru þeir fjelagar
Björn Ólafsson stórkaupm.,
Tryggvi Magnússon verslm. og
Ágúst Jóhannesson bakari á
skíðum á Skjaldbreið. Fengu
þeir fyi'ii'taks skíðafæri og dá-
samlegt útsýni af hæstri Sk.jald-
breið. Niður alla Skjaldbreið
fóru þeir í einni lotu á 8 mínút-
um. —
Daginn eftir fylgdist jeg með
þeim fjelögum yfir Mosfellsheiði
að Álafossi og var þá ágætasta
skíðafæri og veður sem hægt er
að hugsa sjer. Fengum við okk-
ur svo ærlegt bað í hinni ágætu
nýju sundlaug Sigurjóns.
Sn.jór er enn mikill á háfjöll-
um og enn tækifæri að fara í
skíðaferðir.
Skíðaferð á Skjaldbréið.
Á föstudaginn laxiga gengu þeir
Ágúst Jóhannesson, forstj., Björn
Ólafsson, stórkaupm. og Tryggvi
Magnússon, verslunarstj. á sltíð-
mn upp á Skjaldbreið. Þetta er
nxjög sjaldgæf fjallganga að
vetrarlagi og sneri Morguiiblaðið
sjer því til Björns Ólafssonar og
bað liann skýra frá ferðinni. Hann
sagði svo frá:
\’ið fórxxin lijeðan úr bænmn á
Skírdag og' gengxun þann dag frá
Svanastöðxxixi að Hrauntúni í Þing-
vallasveit, Yeður var hið besta og
færð góð. í Þingvallahrauni var
lítiil sn.jór. Við gistunx í Hraun-
túni um nóttina og lögðum af
stað snenxma morguns. Þar slóst
í fylgd nxeð okkur ungur maðxxr,
Sigurður sonur Einars bónda á
Kárastöðxxnx. Við lijeldunx eins 'og'
leið liggu.r xxpp á Hofmannaflöt, í
gegnum Goðasltarð og lijeldum
þaðaix nokkxirnveginn beint á
S'kjaldbreið. Þegar við vorxxm
komixii’ nokkxxð inn fyrir Mjóafell
gerði blindhríð alt í ki’ingum okk-
xxr nokkra stuixd en hríðarlaust
var á stórxun bletti þar sem við
voruin staddir. Hjeldust þessar
lxríðarleiðingar á fjöllunxxm kring-
um okkur mikimx hlxxta dags, en
varð heiðskíi't ixm það leyti, senx
við komúmst að rótum Skjald-
breiðs.
Eins og' þeir vita sem þessa (leið
lxafa farið, er liiin langdregin og
þreytandi. Má svo segja að leiðiix
sje ÖIl á fótinn frá Hraixntúni og'
þar til komið er xxpp að binni
nxiklu skál efst á fjallinu. Ann-
ars gekk okkur auðveldlega að
ganga upp sjálft. fjallið. Mun
það hafa tekið okkur um tvær
stundir.
Þegar hríðinni ljetti af fjöllun-
um, síðari hluta dags, gerði alveg'
óvenjubjart veður, með sólskini
og g'óðu skygni. Útsýnið yfir
Þingvallavatn og Hengilinn ofan
frá Skjaklbreið, er eittlivert Ixið
einkennilegasta og fegursta. sem
jeg liefi nokkxxrn tínxa sjeð. Sól-
skinið g'Iampaði í vatninu, sem
var eins og spegill. Snjókvítir
barmar fjallanna á báðar hliðar,
en J suðri dökkleitur Hengillinn,
þar sem óvenjuháa reykjarbólstra
lagði upp af hverunum.
Útsýnið var gott.til austurs og
suðxxrs af f jallinu. Yestmanna-
eyjar sáust greinilega og alla leið
til Vatnajökuls. Af gosinu sáum
við ekkert meðan við stóðum við
uppi á fjallinu.
Við rendunx okkur niður fjallið
beint af augiiin og fórum við nxeð
úm 50 km. lxraða, þar sem bratt-
ast var. Toi-færur eru svo að
seg'ja engar og er fjallabnngan
sljett nema þegar snjór er mjög
lítill. Við fórum nú á 10 mínútum
niður það sem lxafði t.ekið okkur
tvær stundir að fara upp.
Ferðin gekk greiðlega og liom-
urn við um kvöldið að Kárastöð-
unx. Höfðnnx við þá gengið um
55 km. unx daginn og mikið af
þeirri vegalengd upp í móti.
Næsta, dag’ gengum við frá
Kárastöðum að Álafossi og var
I'ærðin hin besta sem lxægt er að
kjósa. Sólskin var alla dagana,
nerna nokkurn liluta föstxxdagsins.

I. Brynjolfsson & Kvaran.

mm