Morgunblaðið - 28.07.1934, Blaðsíða 6

MORGUNBLAÐ
■■■■Mí I
I sunnudagsmatinn:
ÍSýslátrað dilkakjöt, lifur og
hjörtu, svið, hangikjöt, frosið
dilkakjöt, gulrófur, nýtt gróðrar-
smjör og’ allskonar grænmeti.
Vcrslan*
Sveins Jóhanssonar
Bergstaðastræti 15. Sími 2091.
Rófur.
Gulrætur.
Næpur.
Púrrur.
Sellerí.
Hvítkál.
Blómkál.
Affurkur.
Tómatar.
Verslunin
KJðt & Fisknr
Símar 3828 og 4764
Sportsokkar,
unfflin^a. Kvensokkar 1,50
og úr silki 1,75.
Karlmannasokkar, barna-
sokkar.
Gott úrval. Gott verð.
Verslun
O, Zoega
Til Hkureyrar
verður aukaferð sunnudaginn
næstkomandi kl. 8 f. h.
Bifreiðastöð Islands
Sími 1540.
Nýreykt
sauðakjöt
og nýreykt kindabjúgu.
Einnig nýslátrað nautakjöt af
ungu.
Hiit S Flskmetisgerðln.
Grettisgötu 64. . Sími 2667.
Reykhúslð.
Sími 4467.
RJÚPUR.
og
Frosín diíkasvíð.
Kaupffelag
Borgfirðinga.
Sími 1511.
Nýr lax,
Frosin dilkalæri, ísl. Smjör, Rikl-
ingur og allskonar grænmeti.
Jóhannes Jóhannsson
Grundarstíg; 2. Sími 4131
Beitiskipið Leipzig.

Leipzig í Kaisei Wilhelm skurði.
Á föstudaginn var blaðamönn-
um boðið til þess að skoða hið
þýska beitiskip Leipzig, sem hing-
að er koniið í opinbera heimsókn.
Skip þetta er eitt af nýjustu
skipum þýska flotans, bygt á ár-
unum 1929—1931. Það er 177
metrar á lengd og ristir 5 metra.
Vjelar þess hafa samtals 72000
hestöfl og fer skipið 32 sjómílur,
er það fer fulla férð.
Stærð skipsins er 6000 tonn.
Eru Þjóðverjar samningsbundnir
um að byggja ekki stærri beiti-
skip. Að sjá er skip þetta ákaf-
lega rennilegt, enda er ganghraði
þess mikill,
Leipzig’ var þrjá daga frá Wil-
helmshaven hing’að til Reykjavík-
ur, og tafðist þó, af því að til
orða kom að skipið kæmi Monte
Rosa til hjálpar, er* það skip
strandaði nálægt Þórshöfn. '
Pýrir hálfum mánuði fór
Leipzig í opinbera heimsókn til
Pórtsmouth í Englandi. Var það
í fyrsta sinn 'síðan fyrir ófrið, að
þýskt herskip kæmi í heimsókn í
enska höfn.
Yfirforingi á Leipzig er sjó-
liðskapteinn Hormel, en næstæðsti
stjörnandi er TJtke káptéinn.
SjÖÍiðsforingi 'Heymann sýndi
blaðamönnum skipið hátt og lágt.
Bar. þar margt' merkilegt fyrir
auga. Lýsti hánn skotútbúnaði
skipsins sem er hinn mikilfengleg-
asti, og eigi verðui’ íýst hjer, fall-
byssum, tundursk^eytum, er flytja
200 kg. af sprengiéfni, skotfærum
| til varnar gegn loftárásum o. fl.
i o. fl.
Þá voru og sýndar vistarverur
liðsmanna, er mjög bera vott um,
I aðs alt rúm er notað til hins ýtr-
^ asta í þessu mikla skipi.
* l' Að endingu var hlaðamönnum
| boðið til dagverðar í salarkyrorAi'm
liðsforingja. Voru móttökur ^þar
hinar alúð|Íeg'ustu.
í litlum r klefa á þilfari er 6
; mánaða gömul ljónynja í húri.
Hana hefjir borgin Léipzig gefið
Skipinu, jSem heillagijip, yegna
þess, að skipið heitir í höfuðið á
þeirri þor-g og her skjaldarmerki
hennar. áf stafni. Þegar ljónið
Stálpast, og fer að verða grimt, er
þv,L skilaðiaftur til dýragarðsins í
Leipzig, en hann lætur ljónshvolp
í staðinn um borð, og svona á það
að gfkhg'a koll af kolli. - 'jo
.......- ......................
Flugleiðangurinn
norski.
Osló FB. 27. júlí.
Trygve Gran og hinir norsku
flugmennirnir flugu í dag frá
Le Bourget flugstöðinni við Par-
ís til Croydon. Þrjár frakknesk-
ar flugvjelar flugu með þeim
þangað. Lentu flugvjelarnar í
Croydon kl. 3 síðd. Síðar í dag
flugu þeir til Coventry. — Þar
verða settir nýir benzingeymar
í fiugvjelarnar, vegna flugsins
yfir Norðursjó. P’rá Coventry
fljúga norsku flugmennirnir til
Aberdeen og þaðan yfir Norð-
ursjó mánudag næstkomandi.
•IB\
Einar Krisfjánsson
"jruk
.21
söngvari
p
Úrfelli veldur skriðu-
hlaupi í Húnaþingi.
Dílferðir teppast.
Blönduósi 27. júlí. F. Ú.
Frá Blönduósi símar frjettarit-
ari útvarpsins, að þar hafi verið
síðastliðna nótt feikna úrfelli og
vatnavextir. Lækur sem rennur
niður úr Vatnsdalsfjalli norðan
við Hnausa bar svo mikið af leir
og grjóti á þjóðveginn, að veghr-
inn varð ófær fyrir bíla á 30—40
metra kafla. Byrjað var að
hreinsa veginn og búist við að því
verki yrði lokið í dag.
T, i T ÍÖTíVg.ffbTBÍÍ
Italskir,
íSbiu Oh
í Reykjavik.
■fisi
Þeír Wtta að ganga á Grænlandsföktil
Með „Drotningúnni“ komu í
gær fimm ungir ítalskir aðals-
menn frá Milano: Leonardo Bonzi
(foringi fararinnar'5, Leopoldo
Gasparotto, Ghererdo Sommi
Picenardi, Franco Figari og Gigi
Martinoni. Þeir eru meðlimir í
fjal Igöngukhibb ítalskra háskóla-
horgara og ætla í surroir að ganga
á Grænlandsjökla.
Tíðindámaður Morgunhlaðsins
hafði tal af þeim í gær.
— Um alla Mið-Evrópu og' öll
þau lönd, sem Alparnir greinast
um. hefir fjallgönguklúbha-hreyf-
ingin vaxið ört nú hin síðari ár,
segir Bonzi greifi. Við fjelagar
förum á hverjum sunnudegi alt
árið í fjallaferðir upp í Alpana, til
þess að þjálfa okkur. í vetur
'gengum við nokkrir úr klúbb
okkar á Atlas-fjöllin í Norður-
Afríku, í fyrrasumar á Kákasus-
fjöll, en í hitteðfyrra á
Persíufjöll. Tilgangur okkar er á
engan hátt vísindalegur. En okk-
ur þykir ekki önnur íþrótt hetri
en að klífa hrattann og njóta lofts
og' útsýnis af tindum hárra fjalla.
— Hvern útbúnað hafið þið til
Grænlandsf arar ?
— Svipaðan og Nansen hafði
þegar hann gekk yfir jökulinn,
skíði, tjöld o. s. frv. Við vorum
fjóra daga í Kaupmannahöfn til
þess að kynna okkur alt, sem að
haldi má koma um landshætti í
Grænlandi, og stjórnarvöld og
vísindamenn sýndu okkur hina
mestu alúð og hjálpfýsi. Meðal
annars áttum við aðg'ang að öllum
þeim plöggum, mælingum, laifdá-
hrjefum o. s. fbv., sem Knud Éál-
mussen Ijet eftir sig. Við ætlum að'
koma að landi hjerumbil miðja
vegu milli Angmagsalik og
Scoresbysunds, og leggja upp það-
an. Við gerum ráð fyrir, að vem
mánuð á jöklinum, en að þeim
tíma liðnum á skip að vitja okkar,
þar sem við lögðum upp. En við
erum við því húnir að ísar tefji
för okkar, og munum því skiija
eftir allmikinn matvælaforðíb
i
niðri á ströndinni, og líka róðrar-
bát, ef á þarf að halda til þess að
róa g'egnum ísinn út í skipið.
Mjer er sjerstök ánægja að geta,
i sagt yður frá því, að jeg hefi hitt
marga af ítölsku flugmönnunum,
sem voru á íslandi í f'yrrasumar,
og þeir lúka allir upp einum
munni um það, hve viðtökurnar
hjer hafi verið ástúðlegar og
dvölin ánægjuleg í alla staði. Við
fjelagar erum ekki í opinberri
heimsókn, en þó hefir utanríkis-
ráðuneytið í Róm gert alt til þéss.
að greiða för okkar. Þetta hefir-
m. a. orðið tli þess, að íslenska
( stjórnin hefir sýnt okkur þá frá-
bæru vinsemd að bjóðast til þess
að láta flytja okkur á einu af
varðskipum ríkisins til Grænlands.
En vegna þess að skipið fæst ekki
vátrygt til slíkrar farar, mun það'
ékki flytja okkur lengra en til
ísafjarðar. Þaðan höldum við svo»
áfram með mótorskipi.
TODI
honum í vetur. Af svari hans má an tekur til sýninga. En mörg
Einar Krist.jánssoji óperusongv-
ari kom hingað með Dronning Al-
exandrine og ætlar að dvelja hjer
aðeins 10 daga. Hefir haiin ekki
leng'ra suma,rleyfi frá, óperunni í
Dresden. En á þessum ^íma hýst
hann við að syngja hjer opinber-
lega tvisvar sinnum. Hann feí
aftur með Lyra næst, því að um
miðjart næsta mánuð verður byrj-
að að æfa við óperuna í Dresden
þá songleika, sem þar Verða í vett
ur. w }
,í= if. ■ ..jV.
Morgunblaðið hitti Einar að
máli í gær og spurði hvaða hlut-
verk ríkisóperan í Dresden ætlaði
sjá það, áð hann er ekki álitinn
þar neinn miðlungsmaður.
— Við ríkisóperuna í Dresden,
segir hann, eru um 40 einsöngvar-
ar, karlár og konur. Þar af aðeins
fimm eða sex útlendingar, t. d.
Tino Pattiera, serbneskur og
héimhfrægur tenorsöngvari, Maria
Gebotari, rúmensk sopran söng-
kona, Sven Nilsson, sænskur
bassi, Friedrich Plaschke has-
baryton, og' jeg.
Eins og þjer vitið, eiga útlend-
ingar erfitt uppdráttar í Þýska-
landi sem stendur, en án þess að
jeg hrósi mjer sjálfur, þá verð jeg
þó að líta svo á, að jeg hafi
nokkuð til hrunns að hera úr því
áð ríkisóperan í Dresden hefir
ráðið mig, úitlendmginn, til næsta
árs.
Hv’aða hlutverk eru yður ætl-
uð á næstunni?
— Þegar jeg kem út, á jeg að
syngja í óperunni „Die vier Gro-
biane“ eftir Wolff-Ferrari, einn af
þektustu núlifandi tónskáldum.
Þar hefi jég aðaltenorinn: Fili-
pedo.
Næst kem jeg fram í „Tann-
háuser“, óperu Wagners, sem
Walther von der Vogelweide.
Þá er óperan „Der fliegende
Hollánder“ og þar hefi jeg hlut-
verk Steuermans.
Svo kemur „Rigoletto“ og þar
leik jeg og syng hlutverk „Her-
tog'ans“.
, Fimta hlutverkið, sem mjer er
ætlað, er Alfred í „La Traviata“.
Þetta er nú skrá óperunnar
fram að jólum, pabY' ’éh að segja
þau nýju viðfangsefni, Áem óper-
önnur, sem þégar eru æfð, falla
inn á milli, því að altaf er skift
úm, og getur vel verið, að jeg
verði að vera þar með.
„Hvíttí Íslendínjafarnír^.
Morgunblaðið hitti í gær Gúúö-
ar Guðjónsson skipamiðlara og
spurðihann blaðið, hversvegna það
hefði tekið úr sýningarglugga sím
um myndina af „hvítu íslending-
unum“ í Vín (Tom Jack og föru-
neyti). Marga mundi enn langa til
að sjá þá.
— Hvers vegna? Þekkirðu þá?
— Já, jeg rakst á þá í Amster-
dam í apríl í vetur. Gísli Jónsson
umsjónarmaður vjela og skipa var
þar með mjer. Okkur blöskraði
ósvífrii þessara manna, að þeir
skyldi telja sig íslendinga, og fór-
um á fund þeirra. Við höfuðpaur-
ann fengúm við ekki að tala, en
sá, sem gekk honum næst, tók á
móti okkur.-Við ávörpuðum hann
á íslensku, en í henni skildi hann
ekki eitt orð. En dönsku kvaðst
haun kunna. Við sögðum, að á
Tslandi væri ekki töluð danska. Þá
spurði hann okkur, hvaðan við
værum.
— Frá Reykjavík.
— Já, það lá að. Við erum frá
Norðurlandi og þar er töluð alt
önnur mállýska heldur en á Suð-
urlandi!
— Hvaðan eruð þið þá?
— Við erum upprunnir rjett hjá
Akureyri. ! u'*‘'
Hvaðan eða úr hverri sveit vissu
þeir ekki. En sá sem talaði ‘við'