Morgunblaðið - 05.10.1934, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
Kjötsalan.
Fra,msóknarflokk,urinn hefir
frá upphafi vega verið miklu
ósparari á loforð en efndir. —
Fyrir kosningarnar í vor lofuðu
blöð flokksins og frambjóðend-
ur bændum landsins gulli og
grænum skógum, ef flokkurinn
fengi aðstöðu til stjórnarmynd-
unar að afstöðnum kosningum.
Sjerstaklega var bændum heit-
ið stórfeldri hækkun á aðal-
framleiðsluvöru sinni, kjötinu.
Þeir sem bygðu á loforðum
þessum hafa vafalaust fagnað
kosningaúrslitunum. Og líklega
hefir enn hækkað brúnin á
þeim hinum sömu, þegar stjórn-
in þeirra tók sig til og hækk-
aði verðlagið á kjötinu svo sem
raun hefir á orðið — á papp-
írnum.
Því þess verða bændur vel
að gæta, að hin raunverulega
verðhækkun kjötsins er enn sem
komið er, sýnd veiði en ekki
gefin. Því þótt Framsókn hafi
lofað hækkuðu verði, þá hafa
efndir til þessa ekki orðið aðr-
ar en hækkuð verðskráning. —
Ekkert liggur fyrir um það!
hvort su hækkaða verðskráning !
leiðir til hækkaðs verðs þegar
ölí kurl koma til grafar. En
það er öllum aðiljum fyrir
bestu að horft sje nú þegar í
augun við staðreyndir í þessu!
efni, en varast sem mest að
gera það að tilfinninga- eða
æsingamáli.
Það má vel vera að fyrirj
kosningar í vor hafi menn trúað |
því í fullri einlægni, að hægt j
væri að hækka kjötverðið tili
verulegra muna.Enginn gat sjeð j
fyrir hina óskaplegu óþurkatíð!
í mestu f járræktarhjeruðum
landsins. Enginn vissi þá heldur <
um öll þau höft, er síðan hafa |
verið lögð á fiskverslun vora í,
markaðslöndunum. En hjer eru j
tvö atriði nefnd, sem óhjá-
kvæmilega verða hin þýðingar-
mestu fyrir kjötverslunina inn-
anlands.
Það er víst engin von um það j
að útflutningur kjöts geti auk-
ist frá því, sem verið hefir á'
undanförnum árum. Afleiðing-1
in af óþurkunum hlýtur þess j
vegna að verða sú, að meira
framboð verður á kjötinu inn-
anlands en undanfarin ár.
Hinsvegar hlýtur kaupgetan
að minka en ekki aukast við <
þær ráðstaf anir, sem viðskifta-!
þjóðir vorar í Suðurlöndum hafa
gert til takmörkunar á innflutn
ingi fiskjar frá íslandi.
Hjer helst því í hendur auk-!
ið framboð og minkandi kaup-!
geta.
Það er erfitt að breyta svo
lögmálum viðskiftalífsins, að á
slíkum grundvelli verði reist j
stórkostleg verðhækkun.
Eina leiðin til þess að draga
úr hinu kalda viðskiftalög-
máli um framboð og eftir-
spum, var sú að leita sem mestr-
ar samvinnu milli framleiðenda
og neytenda. Þetta hefir ekki
verið gert.
Ríkisstjórnin hefir beist fyr-
ir þessu kjötsölumáli. Landbún
aðarráðherra hefir gerst ,,sölu-
maður“ íslenskra bænda á kjöt-
markaðnum innanlands. Hann
hefir misskilið þetta hlutverk
sitt alveg herfilega. Blöð hans
hafa veist að neytendum með
getsökum og svívirðingum.
Bændum var þörf á fylstu
góðvild neytendanna. En ráð-
herrann hefir gert alt til að
vekja andúð mikilsþorra þeirra.
Hann hefir hnigið að því ráði
að gera kjötneysluna pólitíska.
Blöð hans heímta aukna kjöt-
neyslu, ekki vegna nauðsynja
bænda, heldur vegna nauðsynj-
ar landbúnaðarráðherrans, —
pólitískrar nauðsynjar Fram-
sóknarflokksins —- Hermanns
Jónassonar. og stjórnar hans.
Vel má vera, að til sjeu þeir
menn, sem þykir kjötið betra á
bragðið, af því, að neysla þess
kynni að lengja valdatíð Her-
manns Jónassonar. En hitt má
fullyrða að þeir eru engu færri
sem finna engan bragðbæti í
slíkri meðvitund.
Hermann Jónasson verður að
skilja það, sem „sölumaður“
kjötframleiðanda, að hann er
að svíkja þá, þegar hann gerir
alt sem unt er til að vekja and-
úð mikils hluta neytendanna.
Og honum helst tæplega uppi
að þakka sjer ef vel gengur, en
kenna öðrum, ef illa fer.
Bændum er þörf á samúð
neytenda nú, fremur en nokkru
sinni fyr. Sá maður, sem nú
hefir gerst oddviti þeirra, er
ekki til þess fallinn að auka þá
samúð.
dóttir, Bernharð Stefánsson,
Páll Hermannsson.
Allsherjamefnd: Pjetur Magn
ússon, Sigurjón Ólafsson, Ingvarj
Pálmason. j
Mentamálanefnd. Guðrún Lár-!
usdóttir, Jónás Jónsson, Bern-!
harð Stefánsson.
Régur RIMéublaiíins
um starfsmenn bæjarins.
Fyrir nokkru birti Alþýðu-
Maðið dylgjur og svívirðingar
um þá Ragnar Lárusson fá-
tækrafulltrúa og Jón Daníels-
son.
Ekki gat blaðið neinna- heim-
ilda í þeim söguburði, nje
nefndi néin ákveðin atvik máli
sínu til stuðnings.
Út af þessu hafa þeir Ragn-
ar Lárusson og Jón Daníelsson
beðið Morgunblaðið fyrir eft-
irfarandi
Orðsendingu
til Alþýðublaðsins:
Við undirritaðir lýsum hjer
með þau urnmæli Alþýðublaðs-
ins, sem lúta að því, að við
höfum átt að „hæða, svívirða
og hreyta illyrðum" að þeim
mönnum, sem leituðu atvinnu
í atvinnubótavinnunni, tilhæfu-
laus ósannindi.
Jafnframt skorum við á AI-
þýðublaðið að birta nöfn þeirra
manna, sem það hefir sögum-
ar eftir, því annars stendur rit-
stjóri þess ber að ósannindum.
Jón Daníelsson.
Ragnar Lárusson.
Atvínnubætur kvenna
Frá umræðum á bæj-
arstjómarfundi.
Bæjarráði bárust um daginn til
mæli frá verkakvennafjelaginu
Framsókn, um að bærinn tæki
í þjónustu sína 15 stúlkur er
verkakvennafjelagið tilnefndi,
og yrðu þær fengnar tií þess
að annast heimilisstörf á bág-
stöddum heimilum.
Út af erindi þessu spunn-
ust nokkrar umræður á bæjar-
stjórnarfundi í gær.
Um atvinnubætur kvenna,
sagði borgarstjóri m. a.:
Það er alment viðurkent, að
konur eiga jafnan rjett til at-
vinnubóta sem karlmenn.
En tvent ber til þess, að bæj-
arráðið hefir ekki gert neinar
sjerstakar tillögur út af þessu.
í fyrsta lagi það, að kven-
fólk hefir ekki gefið sig fram
til atvinnuleysisskráningar. Og
annað er það, að ekki hefir tek-
ist að benda á þá tegund verk-
efna, sem hentug væri til at-
vinnubóta fyrir kvenfólk. En
áður en konur gefa sig fram
til atvinnuleysisskráninga, er
erfitt að átta sig á hvaða störf
það væru, sem þeim helst hent-
aði.
Atvinnuleysi mun ekki vera
meðal einhleypra kvenna hjer
í bænum. Að minsta kosti bera
auglýsingar blaðanna, eftir
stúlkum til húsverka, vott um
að svo sje ekki.
Jóhanna Egilsdóttir mintist á,
að þar sem ekki væri fundið
verkefni til atvinnubóta handa
konum, vildi hún leggja til, að
þær sem atvinnulausar væru
og hefðu fyrir einhverjum að
sjá, fengi atvinnuleysisstyrk.
En atvinnuleysi væri ekki með-
al einhleypra kvenna. Yildi hún
að ráðnar yrðu konur, sem heim
ili hefðu, til að annast heimil-
isstörf á bágstöddum heimilum.
En út af þessu benti borgar-
stjóri á, að þar sem atvinnuleys-
isstyrkir væru veittir, væri það
ríkissjóður er stæði straum af
þeim að mestu leyti,’ en hjer
værí ekki um neinar slíkar fjár-
veitingar að ræða.
En hvað snerti hjálp til hús-
verka á bágstöddum heimilum
taldi hann eðlilegt, að ráðn-
ingaskrifstofa sú, er bærinn
stofnar innan skamms, annaðist
milligöngu í þessu efni.
Þegar hún tekur til starfa er
líklegt að konur, sem atvinnu-
lausar eru, gefi sig þar fram.
Ólafur Friðriksson stakk upp
á því, að bærinn stofnaði sauma
stofu, þar sem konur fengu at-
vinnu við að sauma barnaföt.
Aðalbjörg Sigurðardóttir bar
fram tillögu um að kosin yrði
þriggja kvenna nefnd til að
koma fram méð uppástungur
um verkefni til atvinnubóta fyr
ir konur.
Var tillagan samþykt, en
frestað að kjósa í nefndina til
næsta fundar.
Hindenburg sjóður.
Hindenburg-sjóðurinn svonefndi,
sem var stofnaður eftir andlát
Hindenburgs, befir núna um mán-
aðamótin litbýtt 425-000 mörkum
til 2-900 örkumla hermanna úr
«
heimsstyrjöldinni.
(I
Ó. J. & K.-KAFFI MUN ALDREl
BREGÐAST YÐUR.
tl
kennarar
munið að gefa börnum yðar Barnaversin. Þau
munu verða börnunum til gagns og ykkur til
gleði.
§jálfblekungar
feikna úrval nýkomið. Ágætir, með gulJpenna,
frá 5 krónum.
Munið, að þjer fáið nafn yðar grafið ókeypis á þá sjtdf-
blekunga, sem keyptir eru hjá okkur.
leiknibesiik
afbragðsgóð, einnig nýkomin. — Líka einstakir
cirklar og rissfjaðrir. — Verð og gæði útiloka-
alla samkeppni.
INGÓLFSHVOLI —SÍMI 2Jf4-