Morgunblaðið - 10.04.1935, Síða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Smá-auglðsinqer
Hárspangirnar eru komnar.
Hárgreiðslustofa J. A. Hobbs.
A T H U G I Ð! Vanti ykkur
menn til að gera hreint, þá
hringið í síma 4967. Númerið
er ekki í símaskrá.
AÐALSTÖÐIN. Sími 1383 (2
línur).
Til leigu 14. maí sólrík 3ja
herbergja íbúð með öllum ný-
tísku þægindum í nýlegu húsi
á Fjólugötunni. Upplýsingar í
síma 4844.
Það er viðurkent, að maturinn
á Café Svanur sje bæði góður
og ódýr.
Kaupum gamlan kopar. —
Vald. Poulsen, Kl<apparstíg 29.
Sími 3024.
Rúgbrauð, franskbrauð og
normalbrauð á 40 aura hvert.
Súrbrauð 30 aura. Kjarnabrauð
30 aura. Brauðgerð Kaupfjel.
Reykjavíkur. Sími 4562.
Slysavamafjelagið, skrifstofa
við hlið hafnarskrifstofunnar í
hafnarhúsinu við Geirsgötu,
seld minningarkort, tekið móti
gjöfum, áheitum, árstillögum
m. m.
Bamavagnar og kerrur tekn-
ar til viðgerðar. Verksmiðjan
Vagninn, Laufásveg 4.
Veggmyndir og rammar í
fjölbreyttu úrvali á Freyju-
götu 11.
Regnhlífar teknar til viðgerð-
ar. Breiðfjörð, Laufásveg 4.
Steinhús við Tjörnina óskast
keypt nú þegar. Sanngjarnt
verð áskilið. Góð útborgun. Til-
boð fyrir 15. þ. m., merkt
„Steinhús“, sendist A. S. I.
Nýkomið: Sundhringir stórir,
sólhlífar, sólgleraugu, rykgler-
augu, einnig hinir eftirspurðu
sparibaukar. Amatörversl. Þorl.
Þorleifssonar.
Hinn margeftirspurði
Geolín fægilöour
og
Globella bón
er komið aftur í
Spikfeitt kjöt
af fullorðnu fje á 40 fiura % kg.
í frampðrtum og 50 aura í lærum.
Bésta saltkjötið, sem ól bæjar-
ins hefir flutst, fæst í undirrit-
aðri vei-slun.
Alí sent heim.
Versítm
Sveíns Jóhannssonar,
Bergataðastræti 15. 3imi 2091.
Frosin svið
og ódýr
tólg.
Hjötbúðín Hetðubreið.
Hafnarstx'æti 18. Sími 1575.
Heitur
matur
Tveír
rjettir
I kr.
góður og vel framborinn,
stendur . tilbúinn handa
yður allan daginn,.
Sími
3350
frá okkur
er það besta, sem
.þjer getið .gefið
gestum yðar.
Heitt og Kalt.
LEITIÐ
Bpplýsinga um brunatrygingar og
ÞÁ MUNUÐ ÞJER
komast að raun nm, að bestu
kjörin
FINNA
menn bjá
MK BMMKÍO h.
&
VESTURGÖTU 7.
Stmi: 3569 Pósthólf: 1013
Miðvikudaginn 10. apríl 1935.
Strsatisvagnar Sleiadórs
fara frá Rvík kl. 6%, fyrstu ferð og svo korter fyrir og
korter eftir heila tíma.
Frá Hafnarfirði: kl. 7l/i fyrstu ferð og svo á heilum ogi
hálfum tímum.
Bifreiðastöð Steindórs.
Rúðugler
höfum fyrirliggjandi rúðugler einfalt og:
tvöfalt. Einnig 4 og 5 mm.
Eggert Kristidnsson & Co.
Sfml 1400.
BABYLON. 02
snýr. Og þeir reru áfram, en það var tómur bátur,
sem kom fram á milli prammanna, og rak og snar-
snerist niður eftir ánni í áttnva til Greenwich.
Feiti maðurinn hvæsti einu orði til fjelaga síns
og tollbáturinn snarsbansaði. — Þetta er alt 1 lagi,
sagði ræðarinn frami í — Það er maðurinn, sem
þið eruð að elta, og hann er í öðrum hvorum af
þessum prömmum, svo þið þurfið ekki <annað en
sækja hann þangað.
— Já, það er alt og sumt, sagði rödd úr djúpi
. lestarinnar á öðrum pramnvanum, og það var rödd
Jules. öðru nafni Thom Jacksons.
— Viljið þið heyra til hans, sagði sá feiti. En ef
jeg yæri í ykkar sporum myndi jeg ekki flýta mjer
of mikið á eftir honum.
Þeir reru bát sínum <aftur á bak inn undir
prammann að aftan og horfðu upp.
— Það er alt í lagi, sagði Racksolé við H<azell,
— jeg hefi skammbyssu. Hvernig get jeg komist
upp?
— Já, jeg efast ekki um, að þjer hafið skamm-
byssu, en þjer megið biara ekki nota hana.' Ef
hvellur heyrist fáum við árlögregluna á okkur í
sama vetfangi, og þá væri jeg búinn að vera. Og
ef til rjettarprófs kagmi, myndi tollstjórnin ekki
taka neitt tillit til þess, að yfirmaður minn hefði
skipað mjer þetta, heldur yrði jeg rekinn umsvifa-'
laust.
— Hugsið þjer ekki um það, sagði Racksole. •—
Jeg sk<al taka á mig ábyrgðina.
— Það hefir engin áhrif þó þjer takið á yður
ábyrgðina, því þjer getið ekki komið mjer aftur í
stöðu mína, vf jeg missi hana.
— Já, en þjer getið fengið aðra stöðu, sagði
Racksole, sem var æstur í að minsta kosti að lama
Jules með skammbyssu sinni. — Það eru fleiri
stöður til. +
— Já, en nú ,eru tollstörf mín grein, svaraði
Hazell, — svo við skulum ekki skjóta neitt í bráð.
Við skulum heldur bíða dálítið, því þrjóturinn get-
íir ekki sloppið. Þjer getið fengið prjóninn þann
arna, s<agði hann og rjetti Racksole vopn sitt, sem
áður er getið. Og þjer getið gert hvað þjer viljið,
ef þjer bara gérið það svo laglega, að ekkert uppi-
stand verði út úr því.
Dálitl<a stund sátu mennirnir fjórir í bátnum og
höfðust ekkert að, en þokan alt í kring um þá, en
svört áin undir þeim, en yfir þá gnæfði hár
pramminn, sem hafði að geyma manninn, sem
einskis sveifst, og hafði <auk þess ráð undir rifi
hverju. En alt í einu bljes þokan burt í gusum,
rjett eins og andgufa einhverrar ófreskju, svo
himininn varð brátt heiður og tunglið skein. Þessi
snögfea breyting var eitt hinna einkennilegu veð-
urfræðilegu fyrirbrigð<a, sem stundum gerast á
stórám.
— Þetta er skárra, sagði feiti ræðarinn. í sama
bili kom andlit upp yfir borðstokkinn á pramm-
anum. Það v<ar andlitið á Jules, dökt, skuggalegt
og glottandi.
— Er hr. Racksole þarna í bátnum? spurði hann
fólslega, — því ef svo er, bið jeg hann að koma
hingað upp til mín. Hann hefir náð í mig og þarf
hjeðan af ekki annað að ger<a en skipa fyrir.
Hjerna er jeg. Hann stóð nú uppi á prammanum,
og bar hátt við himininn, og bátsverj<ar sáu, að
hann hjelt fast með hægri hendinni um stuttan
rýting. — Jæja, hr. Racksole, þjer hafið lengi
verið að leita að mjer, hjelt h<ann áfram. — Hjerna
er jeg! Hvers vegna komið þjer ekki til mín. Ef
yður skortir huginn, þá reýnið þjer að fá einhvern
fyrir yður .... því jeg tek eins á móti öllum. Og
Jules hló lágum en nístandi hlátri.
Hann var í miðjum hlátrinum þegar hann <alt
í einu tók dýfu áfram.
— Hvað ert þú að gera í mínum pramma?
Snáfaðu burt. Þetta var hvell rödd í litlum strák,
sem hafði komið svö lítið bar á upp á þilfarið bak
við Jules ,og með litlu höndunum hrinti harin
honum fyrir borð. Hann datt og tók um Ieið and-
köf. Það var sýnilegt, >að sundið var ekki meðal
íþrótta þeirra, er Jules var útfarinn í. Hann bað-
aði út öllum öngum og sökk. Þegar honum skiaut
upp aftur, var hann dreginn upp í tollbátinn. Með>
hjálp músarinnar, það er að segja lítils pramma-
stráks sem sennilega hefir haft álíka rjett til að>
vera á pmmmanum og Jules, — hafði Racksole
unnið taflið. Hann hallaði sjer yfir Jules þar sem.
hann lá.
— Hvað ætlið þjer nú að gera við h<ann? spurði
Hazell.
— Við skulum róa honum upp að tröppunum
móts við Hótel Babylon, sagði Racksole. — Hannt.
fær hús<askjól hjá mjer — og það gott, get jeg
lofað honum.
Jules sagði ekki orð.
Áður en Racksole skildi við tollmennina, eftir
að þeir höfðu flutt Jules í gistihúsjð, gaf hapn
ræðurunum sín tíu pundin hvorum.
— Þjer skuluð gista hjerna, sagði h<ann við Haz-
ell, — það er framorðið.
— Með ánægju, sagði Hazell. Næsta morgun
fann hann konunglegan morgunverð tilreiddan,..
og innan í handþurkunni var 100-punda seðii. En,.
þó Hazell heyrði ekki um þ<að fyr en löngu seinna,
hafði sitt af hverju gerst áður en hann borðaði.
þennan konunglega morgunverð.
XXVIII. KAPÍTÚLI.
Það vildi svo til, að litla herbergið, sem Jules.;
hafði haft í Hótel Babylon, meðan hann gegndi þar
störfum, hafði staðið tómt síðan Racksole rak
hann þaðan. Enginn ann<ar þjónn hafði enn verið
formlega skipaður í stöðu hans, og sannast <að
segja tekur enginn eftir því þó einn maður —
jafnvel maður eins og Jules — missi sig úr jrafn
geisi-fjölmennu þjónaliði og í Hótel Babylon.
Enda er yfirþjónninn oftast mest til að sýnast, erti
ekki að saipa sk<api nauðsynlegur, og þannig var
einnig hjer. Racksole fjekk því þá ágætu hugmynd
að flytja fanga sinn leynilega í stit gtamla her-
bergi. Og það hafði gengið vandræðalaust, því
Jules vissi, <að hann var sigraður og reyndi ekki
að vera óþægur. Racksole tók með sjer upp gaml-
an sendil, sem hafði haft á hendi utandyrastörf