Alþýðublaðið - 07.06.1920, Side 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
C.s. Suóuríanó
fer héðan þriðjud. 8. þ. m. kl. 8 síðd. í 5. áætlunar-
ferð sína. Yörur sem óskast sendar með skipinu, til-
kynnist nú þegar og sendist niður eftir fyrir kl. 5 á mánud.
H.f. Eimskipafélag1 íslands.
JCoIi koBBngnr.
Eftir Upton Sinclair.
Þriðja bók:
Pjónar Kola konungs.
(Frh.).
„Láta þessa menn hætta að
elta mig".
„Hvernig á eg að fara að
þvíf"
„Þér getið tekið þá fasta, ef
nauðsyn krefur. Þér getið séð þá
héðan, ef þér gangið út að glugg-
anum“.
En lögreglstjórinn hreyfði sig
ekki. „Þeir hafa sjálfsagt fulia
ástæðu til að veita yður eftirför,
ef þeir gera það, býst eg við.
Hafið þér gert uppþot upp í hér-
aðinu?" Hann kastaði þessari
spurningu fram hranalega, eins og
honum hefði alt í einu dottið í
hug, að Hallur myndi kannske
íremur sá, sem setja bæri fastan.
„Nei", sagði Hallur, „eg hefi
að eins krafist réttar mfns*.
„Hvernig á eg að vita, hvað
þér hafið gert?"
Haliur ætlaði að útskýra hon-
im þetta, en hann greip fram í
fyrir honum. „Reynið að hegða
yður sómasamlega, meðan þér
dveljið hér í bænum. Ef þér ger-
ið það, mun engin verða yður til
óþæginda. Eg geri ráð fyrir, að
njósnarar félagsins hafi eins mik-
inn rétt og þér til þess að ganga
á götunni*.
Þegar samræðan snerist þann
veg, sá Hallur, að árangursiaust
myndi að gera fleiri tilraunir hér.
Þetta var í fyrsta skifti sem hann
sá, hvernig ameríska lögreglan
hegðaði sér við verkamannastétt-
ina, þegar hún kvartar. Hjarta
hans var þrungið reiði, sem ekki
minkaði, þegar hann sá hæðnis-
glottið á Pete Hanum og hinum
skuggalegu félögum hans.
VÍH.
Hailur var nú búinn að leita
allrar þeirrar lagahjáipar sem hann
gat leitað sér í Pedro, en árang-
urslaust. Hann áleit, að hann
gæti nú með góðri samvisku
haldið aftur heim til Mac Kellar,
. a(g réði með sér, að láta verði
sina kenna á einum spretti enn.
.'Ep.v.þeir höfðu séð það fyrir, og
áóru því allir þrír upp í bifreið,
þegar hann kom í Ijós. Til þess
að verða ekki eftirbátur þeirra
fekk Hallur sér hestvagn, og nú
héldu báðir vagnarnir af stað til
Mac Kellar.
Hallur hitti öldunginn mjög
æstan í skapi. Talsíminn hans
hafði hljómað allan sfðari hluta
dagsins. Hver af öðrum hafði að-
varað hann, reynt bæði með illu
og góðu að telja honum hughvarf.
Meðal þeirra voru bersýnilega
nokkrir, sem höfðu vopn á hann.
En hann var ósveigjanlegur og
vildi ekki heyra það nefnt, að
Hallur færi til gistihússins, þang-
að til lestin færi um kvöldið til
Western City.
Jón Edström kom með enn þá
óvæntari sögu. Hann hafði verið
gripinn á götunni! Og tveir menn
höfðu dregið hann í hliðargötu
og leitað í vösum hans. Til allrar
hamingju var það eftir að hann
hafði skilað Keating tuttugu og
fimm dölunum.
Skólaskip.
Nýtt skólafyrirkomulag.
Daily Herold segir frá því, að
mikill áhugi sé vaknaður víða í
Englandi á því, að fara eftir þeirri
uppástungu, sem komið hefir fram
meðai verkamanna þar, að stofn-
setja skóla á skipum og láta þau
svo ferðast úr einni höfn til ann-
arar og frá einu Iandi til annars.
Segja fylgismenn hugmyndar-
innar, sem satt er, að sjóndeildar-
hringur barnanna stækki ekki að*
eins, heldur verði heimurinn eins
og nokkurs konar opin bók, sem
þau fái meira og minna aðgang
að. Ekki nóg með það, heldur
myndi sjóterðin verða þeim hremn
og beinn heilsubrunnur, sem þau
myndu bera minjar frá æ síðan.
Fæði þeirra mætti fá greitt með
því að taka vöruflutning milli
hafna. Og er geft ráð fyrir að
svona skólar muni ekki dýrari en
nútfðar skólar á þurru landi.
Þegar er í ráði að byrja þetta,
og beita verkamenn í Englandi
sér alstaðar fyrir því. Hvernig
váeri að reyna þetta hér eitt sumar?
Hý erlendralög íPrakklandi.
Franska stjórnin hefir iagt laga-
frumvarp, sem fjallar um útlend-
inga, fyrir þingið.
Frumvarpið skiftir útlendingun-
um i tvo flokka: þá, sem aðeins
dvelja um stundarsakir í landinu,
og eiga þeir að leggja fram yfir-
lýsingu frá gestgjafa sínum. sem
svo fljótt sem unt er á að afhend-
ast viðkomandi yfirvöldum; og þá,
sem ætla sér að setjast að um
lengri tíma í landinu, til þess að
inna eitthvert starf af hendi eða
reka atvinnu. Eiga þeir að útvega
sér, hjá lögreglustjóra, skilríki fyrir
því, að þeir séu þeir sem þeir
segjast vera.
Útlendingar mega óáreittir ferð-
ast um Frakkland. Þó getur inn-
anríkisráðuneytið bannað þeim dvöl
í vfsum héruðum, sem svo er
kveðið á um af stjórnarráðinú.
Ymis atvinnurekstur er fyrirboð-
inn útlendingum, nema með leyfi
stjórnarinnar og loks eru gerðar
allstrangar reglur um þjóðernÉ
þeirra, er reka vilja námur, vatna-
virkjun og fleira.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
_______Ólafur Friðriksson,
Prentsmiðjan Gutenberg.