Morgunblaðið - 18.03.1937, Blaðsíða 5

IRmtudagur 18. mars 1987.
MORGUNBLAt IL
New York til París
á tólf klukkustundum
■ ...Ml
.
■ V
Tíu.ár eru liðin í maí næst-
komandi frá því að ung-
:ur maður lenti flugvjel sinni
.á Le Bourget-flugvellinum í
París, eftir 33 klst. flug yfir
.Atlantshafið, einn síns liðs.
Flugmaðurinn sem steig
vút úr flu^vjelinni og: brosti
<að fag'naðarlátum mannf jöld-
ans, sem safnast hafði sam-
an til bess að hylla fyrsta
manninn, sem flaug einn
milli nýju og gömlu heims-
álfunnar, var Charles Lind-
bere;h.
Á þessum tíu árum, sem
síðan eru liðin hefir enginn far-
iið fram ur afreki Lindberghs.
Margir hafa flogið yfir hafið
-— en enginn einn síns liðs frá
IILong Island til Parísar.
*
Til minningar um afrek Lind-
iberghs verður stofnað til kapp-
;ílugs yfir Atlantshaf í sumar.
Þetta kappflug mun’hafa sjer-
stakt gildi, því markmiðið með
/því er.fyrst og fremst að sýna
.framfarir, sem orðið hafa í
flugtækrti síðastliðin 10 ár.
1 kappfluginu geta allar þjóð-
iir tekið þátt, sem eru fjelagar
íí Alþíóða flugmálasambandinu
(Federation Aeronautique Int-
.ernationale). Verðlaunin eru að
npphæð þrjár miljónir franka.
*
Petta kappflug verður að því
leyti frábrugðið allri fyrri
rflugkeprii, að keppendur geta
tekið sig upp hvenæi’, sem þeir
:vilja í ágúst þessa árs. Að þessu
sinrii verður flugvjelunum þess
vegna ekki raðað upp á yelli,
og þser sendar af stað með
/nokkurra mínútna millibili. —
Frá því fyrsta mánaðarins og
/þar tíl á miðnætti 31. ágúst, get-
ur hver þátttakandi lagt af stað
:frá /New York, og fengið flug-
tíma sinn staðfestan í París.
Á þenna hátt getur hver
flugmaður ráðið því hvenær
hann teljí veðurhorfur hentugar
til að fljuga yfir hafið. Og þó
skiftir það enn meiru máli, að
telji hann það ráðlegt eftir að
'hann er lagður af stað, að snúa
aftur til NewYork, þá getur
hann gert nýja tilraun.
*
IJm það þarf enginn að efast
;að nóg verður um að vera í
loftinu í ágústmánuði. Þátttaka
á að tilkynnast fyrir 1. maí. —
■ Gjald fyrir hvern þátttakanda
neraur fimm þúsund frönkum.
Ef gerðar eru tvær tilraunir,
•verður þátttakandinn að borga
2000 franka í viðbót.
Vegalengdin, sem flogin verð-
ur er nálægt því 3400 enskar
mílur (5.450 km.) sje mælt eft-
ir breiddarbaug. En flugmenn,
sem varfærnir eru, munu halda
sjer hæfileiga nærri landi næst-
um þriðjung 'leiðarinnar, með
því að fara lítið eitt norðan við
. stystu leið.
Grein þessi, eftir einn
af mestu flugmönnum
heimsins, segir frá
hinu mikilvæga kapp-
flugi yfir Atlantshaf,
sem háð verður
í sumar.
verða marghreyfla. Að þessi
sinni á að búa svo um hnútan:
að ekki verði teflt á tvær hætt-
ur með einhreyfilsvjel. Nóg er
orðið um það að einhreyfla
vjelar leggi upp í hættuleg út-
hafaflug og sjáist aldrei meir.
Engar flugvjelar munu týn-
ast í þessu flugi, ef hægt verður
Eftir
Charles W. A. Scott
(sem vann A«tralíuflu^id oí| London<
Hofðabnrgarflugið).
Lengist leiðin þá um ca. 160
km. eða þar um bil, en aftur
munu flugvellirnir í Nova Scot-
ia og Nýfundnalandi reynast
hentug leiðarmerki, áður en lagt
er á Norður-Atlantshafið.
Hafið er allsstaðar eins,
nema um nokkrar litbreytingar.
En þær munu koma að litlu liði
í kappfluginu og Ijettir mun það
verða öllum flugmönnunum
þegar þeir sjá fyrst Usant á
Frakklandsströnd framundan.
Flugvjelamir verða allar að
að koma í veg fyrir með leik-
reglunum, að flugvjelar taki
þátt, sem ekki eru til þess hæf-
ar.
*
T-v ví að, auk varavjelar, verð-
* ur í hverri flugvjel að vera
loftskeytatæki. I reglunum er
einnig svo fyrir mælt, að einn
af áhöfn ■ flugvjelanna verði
að vera loftskeytamaður. Fyrir
því mun einnig verða sjeð, að
fyrir hendi verði öll tæki, sem
aðstoðað geta við lendingu flug
IÞegar Lindberg lenti á Le Bourget flugvellinum í maí árið 1927.
hvert ríki sendir.
*
Ágúst mun koma og líða. Jeg
er sannfærður um, að þegar
mánuðui’inn er liðinn, munu tólf
flugvjelar hafa farið yfir At-
lantshafið frá New York til
Parísar. Flestar munu fara alla
leið án viðkomu nokkursstaðar,
en sumar munu taka eldsneyti í
Harbour Grace, til frekari ör-
yggis.
Flugvjelin, sem vinnur, mun
fara leiðina á tólf klukkustund-
urn, eða eitthvað þar um biL
_
vjelanna eftir tveggja þúsund'
mílna flug yfir tilbreytinga-
snautt úthaf.
Sem kappflug verður þetta
ef til vill ekki, þegar öllu er á
botninn hvolft erfið þraut. Mín
skoðun er sú, að aðalgildi þessa
flugs sje fólgið í því, að sýna
til hvers er hægt að ætlast af
verslunarflugi í framtíðinni, og
hvað hægt er á flugvjelunum
að byggja.
Það er óhjákvæmilegt að sam
anburður verði gerður á kosti
og lesti þeirra flugvjelá, sem
Brfef send Morgunblaðlnu.
Vinnuveitendaf jela gi5 og
Verkamannafjelagið Dagsbrún.
Hr. ritstj.
TIL þess að ;esa meðlimi Verka-
mtumafjelagsins Dagsbrún
hjer t bænum til kluttöku í at-
kvæðagreiðslu í fjelaginu, sem átti
að sýna, að allur þorrifjelagsmanna
vildi veita stjórn fjelagsins heim-
ild til þess að láta fjelagið gjöra
verkfall í þeim tilgangi að knýja
fram kauphækkanaltröfur í stór-
um stíl, hefir Alþýðublaðið und-
anfarið flutt ýmsar sögur um það,
að vinnuveitendur hafi verið að
reyna að kúga meðlimi Dagsbrún-
ar til þess að taka ekki þátt í at-
kvæðagreiðslunni, eða til þess að
greiða atlivæði gegn því, að veita
Dagsbrúnarstjórninni umrædda
verkfallsheimild, svo og um það,
ið Vinnuveitendafjel. íslands hafi
sýnt Dagsbrún, megna fyrirlitn-
ingu með því að svara ekki brjefi
Dagsbrúnar viðvíkjandi samning-
um um þessar væntanlegu kaup-
hækkunarkröfur.
Áttu þessar kröfur að koma i;vo
mikilli ilsku í meðlimi Dagsbrún-
ar, að þeir þyrptust til fyrnefndr-
ar atkvæðagreiðslu í fjelaginu. —
Árangurinn varð nú samt ekki
meiri en svo, að ekki fjekst helm-
ingur fjelagsmanna til þess að
samþykkja heimild fyrir Dags-
brúnarstjórnina til þess að gjöra
verkfallið. Og állar þessar sögúr
Alþýðublaðsins voru haugalýgi.
— Samt sem áður hefir formaður
Dagsbrúnar, Guðm. Ó. Guðmunds-
son, látið sjer sæma, að fara að
endurtaka í Alþýðublaðinu í gær
söguna um að Vinnuveitendafje-
lag íslands hafi ekki virt Dags-
briin svars. Það vill nú svo vel til,
að hjer er beinlíuis hægt að sanna
skjallega, að formaður Dagsbrún-
ar fer með ósannindi, og þá jafn-
framt hægt að sýna, hvers með-
limir Dagsbrúnar mega vænta um
sannleiksgildi orða formanns
þeirra, þegar hann er að skýra
málin fvrir þeim.
í þessu efni þarf jeg ekki annað
en skýra frá því, að hinn 10. f.
m. skrifaði Vinnuveitendafjelagið
svohljóðandi brjef til Verka-
mamiafjelagsins Dagsbrún:
„Reykjavík, 10. febr. 1937.
Til
Verkamannafjelagsins Dagsbrún
Reykjavík.
Eftir móttöku heiðraðs brjefs
vðar, dags. 29. f. m., sem oss
barst ekki fyr en 4. þ. m., eins
og framkvæmdarstjóri vorskýrði
formanni yðar frá í símtali sama
dag, höfum vjer í dag skrifað
Alþýðusambandi Islands brjef,
sem hjer með fylgir í eftirriti,
og munum vjer að fengnu svari
Alþýðusambandsins skrifa yður
frekara um málið.
Virðingarfylst,
Vinnuveitendafjelag Islauds
Eggert Claessen.
(Sign.)“.
Brjef það til Alþýðusambands-
ins, sein vísað er til í brjefi þessu,
er svohljóðandi:
„Reykjavík, 10. febr. 1937.
Til
Alþýðusambauds íslands,
Reykjavík.
Jafnframt því að seiula vður
hjenneð eftirrit af brjefi Verka
mannafjelagsins Dagsbrún, hjer
í bænum, til vor, dags. 29. f. m.,
sem oss barst 4. þ. m., viðvíkj-
andi samningum um kaup cg
kjör verkamanna, viljum vjer,
með því að oss er kunnugt um
að tjeð fjelag er í Alþýðusam-
bandi íslands, hjermeð spyrjast
fyrir um hjá yður, hvort það
er með vitund yðar, að fjelagið
snýr s’jer beint til vor um þetta
mál, og livort þjer óskið eftir
afskiftum af málinu á þessu stigi
þess. X7irðingarfylst,
Vinnuveitendafjelag íslands.
Eggert ('laessen.
(Sign.)“.
Hjer virðist ekki þurfa frekari
skýringar til þess að sýna, að /Oags
brúnarformaðúrinn fer með ósann-
indi í tjeðri grein ninni í Alþýðu-
blaðinu.
Jafnframt skal jiess getið, að Al-
þýðusambandið hefir ekki ennþá
svarað ofangreindu brjefi Vinnn-
veitendaf jelagsius, og því hefir
það ekki enn legið fvrir, að Vinnu
veitendafjelagið skrifaði Dagsbrún
aftur um málið.
í öðriun löndum er haft það
sjálfsagða fyrirkomulag í þessum
málum, að uiulirdeild í aðalfjelagi
verkalýðs verður að snúa sjer til
aðalf jelags síns í slíkum málum og
fá milligöngu þess í samningum
við aðalfjelag vinnuveitenda, og til
svarandi regla gildir um fjelög
vinnuveitenda. Mun óhætt að full-
yrða, að þetta fyrirkomulag verði
heppilegast lijer á landi, eins og
annars staðar, oiula hefir það orð-
ið niðurstaða fjölda ára reynsin
annara þjóða. En vilji Alþýðusam-
bandið heldur kjósa þá leið, r'i
Vinnuveitendafjelag Islands semji
beint við Verkamannafjel. Dags-
brún, þá mun ekki standa á því
af hendi Vinnuveitendafjelagsisis.
Roykjavík, 17. mars 1937.
Eggert Claessen.