Morgunblaðið - 09.10.1937, Blaðsíða 8

8
M0RG7NBLAÐIÐ
Laugardagur 9. okt. 1937.

Divan afar ódýr, þvottagrind
o. fl. til sölu. Kirkjustræti 8 B,
þriðju hæð.
Ranks hænsnafóður, bland-
að — Varpmjöl. — Kurl. mais
— Korvet, sem einnig er ágætt
kúafóður í heilum pokum og
lausri vigt. Þorsteinsbúð. Sími
' 3247.
Niðursufffuglös, 1/4 kg. með
gúmmíhring 0.90 st. — 1/2 kg.
með skrúfuðu loki 0.35 — 1
kg. með skrúfuðu loki 0.50. —
Þorsteinsbúð. Sími 3247.
Litla Blómabúðin, Skólavörðu-
stíg 2, sími 4957. Hefir fengið
rabarbarahnausana aftur (Vic-
toriu).
Kaldhreinsað þorskalýsi með
A og D fjörefnum, fæst altaf
— Laugaveg 62. Sími 3858.
Slifsi frá 3,75, Svuntuefni frá
4,40, Upphlutsskyrtu- og svuntu
efni frá 8,75 í settið, Peysufata-
satín og silki, Upphlutasilki,
Ullarklæði. — Versl. Dyngja.
Silkinærföt, einstök Og í sett-
um, ódýr og góð. Kvenbolir,
Silkisokkar, svartir og mislitir,
frá. 2,95 par. Barnasokkar ó-
dýrir. — Versl. Dyngja.
Nokkrar hvítar ullartreyjur
á ungbörn. Nokkrar telpupeys-
ur ódýrar. Peysur á unglings-
stúlkur frá 12 ára aldri, í góðu
úrvaíi. — Versl. Dyngja.
Nýkomin ullartau og mött
silkiefni í kúóla. Svart og dökk
blátt efni í pils. Blúsuefni, afar
ódýr. Kjólatölur. Versl. Dyngja.
Efni í peysufatakápur. Kápu-
fóður. Kápntau. Káputölur og
spennur. Vatt. Versl. Dyngja.
Vjelareimar fást bestar hjá
?oulsen, Klapparstíg 29.
Svart og dökkblátt efni í
drengjaföt. Matrósakragar. Sat-
ín í matrósakraga. Hvítar og
mislitar stímur. Slaufubönd. —
Versl. Dyngja.
Kaupi íslensk frímerki hæsta
^erði og sel útlend. Gísli Sig-
irbjömsson, Lækjartorgi 1, —
Opið 1—4.
Kaupi gamlan kopar. Vald.
'oulsen, Klapparstíg 29.
Nýtísku kápuefni. Verslun
Kristínar Sigurðardóttur, Lauga
veg 20A.
Fallegt úrval af haustfrökk-
um og vetrarkápum kvenna. —
Ágæt snið, nýjasta tíska. —
Verslun Kristínar Sigurðardótt-
ur, Laugaveg 20A.
Falleg gluggatjaldaefni ný-
komin.Verslun Kristínar Sigurð
ardóttur, Laugaveg 20A.

BB, -----------||1|rt
Góð stúlka óskast á Braga-
götu 36. Sjerherbergi.
Húsmæður, takið eftir!
Komnir heim. Tökum að okkur
gluggafægingu og loftþvotta.
Sími 4967 Jón og Guðni 2131.
Tek að mjer loftþvotta og
gluggahreinsun eins og að und-
anförnu. Sími 3809.
Gert við allan slitinn skó-
fatnað á Grundarstíg 5, fljótt
og vel af hendi leyst. Alt hand-
unnið. Virðingarfylst. Helgi
Jónsson.
Fæði, fyrir karla og konur,
og einstakar máltíðir, fæst á
Laufásvegi 14.
Munið matinn í Stefáns-Café,
Laugaveg 44.
Friggbónið fína, er bæjarins
368ta bón.
Prologus
við þingsetningu í dag.
f"Xeir eru komnir aftur þessir
gildu rauðu garpar, þeir
gömlu og þeir nýju í harðvít-
ugri sveit. Nú undir haustið
hefjast aftur hrókaræður
snarpar. Um hyggindin og
framsýnina enginn maður veit.
Þeir lofa öllu fögru og Játa
„verkin tala“ og lýðræðinu
hrósa þeir og skjalla menn og
fljóð. Já, ef menn gætu lifað
á falsi og fagurgala, þá findist
enginn svangur maður hjer með
vorri þjóð.
*
En því er ver, að þó að margt
sje þokkalega orðað í þjóðmál-
anna stefnuskrám, og vel sje
brauðið smurt, þá er það svo
að ekki verður feigum mönn-
um forðað, og fjöldinn allur
verður samt að jeta brauðið
þurt. Ef síldin bregst í sjónum
og syrtir að á Spáni, er sultur
fyrir dyrum við ysta Norður-
mar. Þótt siglt sje fullum segl-
um, þá sjer hver meðal bjáni,
að siglingin er glæfraleg og
boðar hjer og þar. Að tala hátt
og tefla djarft og treysta sinni
lukku, þeir telja vitni karl-
mensku, þótt oft sje heimskan
skær. Hver getur talið alla þá,
er niðrí sjóinn sukku, er siglt
var meir en þolað gátu kaðlar,
súð og rær?
*
Við strendur landsins gefst
að líta kláfa marga og kugga,
kjölurinn er fúinn og Iest af
vatni hálf. En óvíst e*>, hvort
þar sjest nokkur durgalegri
dugga nje dapurlegra lekahrip
en þjóðarskútan sjálf.
En uppi á fúnum stjórnpall-
inum stendur Hermann gleiður
og státar af að gamla dollan sje
á floti enn. Hann gortar líka
af því, hvað hann gerist stund-
um reiður: Hann geti látið líu
sinnum ver en aðrir menn!
•k
Með lunningunni á bak-
borða læðist skrítinn snáði, sem
„lunchaði“ með Bretanum og
nefndi „konsessjón“. í öllum
fræðum Tímans hann tekur
próf með „láði“. (En týnir
stundum skrifbókinni, þetta
litla flón!) I stafni situr Har-
aldur og beitir fingrum föstum:
„Fólksekla og vinnuleysi“ rist-
ir á sinn skjöld. Hann telur
hverskyns framtak og fjör með
öðrum löstum, svo Fátæktinni
er borgið, með slíkan þjón við
völd.
*
Nú þyrpast bæði gamlir og
ungir út á strætin, því allir
vilja dýrðina fyrstir heyra og
sjá. — Þeir eru komnir aftur
og setjast nú í sætin: Sýningin
er opnuð og tjaldið dregið frá!
Leiri Langnefss.

Erindi flytur undirritaður (að
forfallalausu) á Lækjartorgi í
Rvík laugard. 9. kl. 4 e. h. og
sunnudaginn 10. kl. 11/2 e. h.
Efni: Lúk. 8:18. 11:27,28. Jóh.
5:24,25. 8:47. Þessir textar o.
m. fl. eru ágætir við eyrnaveiki.
Allir velkomnir, en þó sjerstak-
lega Guðm. Hannesson prófess-
or, ef eyrun eru ekki af honum
dottin. Sjá Morgunblaðið 15.
júlí s.l.
8. okt. 1937.
Sigurður Sveinbjarnarson.
Hefi flutt saumastofu mína
af Lindargötu lb á Amtmanns-
stíg 2, uppi. — Kristín Briem.
Tek að mér að lesa ensku og
dönsku með Flensborgarskóla-
nemendum. Kristín Sigurðar-
dóttir, Gunnarssundi 6, Hafn-
arfirði.
Listbókband. Flutt í Vonar-
stræti 12. Tek á móti nemend-
um strax. Lærið að binda yðar
eigin bækur. Rósa Þorleifs-
dóttir.
Löðfræðistúdent tekur að sjer
kenslu. Upplýsingar gefurj
stud. theol. Björn Björnsson,
Garði, Sími 4789.
Ensku og dönsku kennir
Ágúst Sigurðsson, cand. mag.,
Laufásveg 60. Heima 12—1 og
8—10, ennfr. á Hótel Skjald-
breið 7—8.
Postulínsmálning. Tek á móti
nemendum í postulínsmálningu^
Svafa Þórhallsdóttir, LaufásL.
Sími 1660.
Sníðanámskeið byrja 15. okt.
Dag- og kvöldtímar. Efni tekim
til að sníða og máta.
Saumastofa
Guðrúnar Arngrímsdóttur.
Matthildur Edwald.
Bankastr. 11. Sími 2725-
Jaftcið-fwnclið
Tapast hefir rauðbrúnt veski.
Finnandi vinsamlega beðinn að
skila því á Laugaveg 82, eða
gera aðvart í síma 1446.
Armbandsúr, silfurlitt, með
dökkhláum steinum tapaðist
frá Bárugötu niður í Miðbæ.
Skilist í skrifstofu Hótel Borg.
->• AlJir Reykvíkingar lesa auglýsingar Morgunblaðsins.
NILS NILSSON;
FÓLKIÐ A MÝRI 59.
— Þú syngur ljómandi vel, Fríða, sagði hann blíð-
lega.
Þá leit hún upp og brosti, svo að sást í rautt tann-
holdið, um leið og hún sagði stríðnislega: — Sagðir
þú þetta líka við Elínu, þegar þú varst að eltast við
hana?
— Elínu, tæfuna þá arna! Hvernig veistu, að jeg
var hrifin af henni? sagði hann kjánalegur á svip.
— Maður frjettir nú sitt af hverju. En nú þykist þú
í alvöru vera skotinn í mjer, er það eklci % hjelt hún
áfram stríðnislega.
ÓIi var á báðum áttum. Hann gat ekki almennilega
gert sjer grein fyrir, hvort Fríða talaði í alvöru eða
ekki. Hann horfði girndarlegum augum á hana og
laut síðan fram og ætlaði að kyssa hana. En áður en
hann varði rak hún honum bylmings löðrung, svo að
honum sortnaði fyrir augum.
— Hypjaðu þig í burtu! hrópaði hún blóðrauð af
bræði.
Illgirnislegum glampa brá fyrir í augum Óla. Á
þessu hafði hann síst átt von. Hann hafði verið viss
um Fríðu. Hversvegna voru allar stúlkur svona slæm-
ar við hann. Var hann ekki eins góður og aðrir menn?
Að stúlka eins og Fríða skyldi voga sjer að slá hann,
það var háðung. Ekki var hún fríð sýnum, en hún var
Jaglega vaxin.
— Hversvegna slærð þú mig? Líst þjer ekki vel á
mig? spurði hann í blíðlegum róm, þó að hann væri
ofsalega reiður. Hann ætlaði að stilla sig, fá Fríðu á
sitt vald með góðu og nálgast takmarkið smátt og
smátt.
— Þú spyrð, hvort mjer lítist ekki á þig? Jú, það
getur vel verið, ef þú gætir þvegið þjer. Hamingjan
góða, það er ólykt af þjer, maður! sagði hún hlæjandi
og gat'ekki annað en skemt sjer yfir vandræðasvipn-
um á andliti lians.
— Það er ósatt. Þú ættir ekki að fara með svona
þvætting. Þú ættir heldur að koma með mjer út í
kvöld. Jeg býð kaffi á kránni.
— Reyndu fyrst að þvo af þjer óhreinindin og vera
ekki svona ískyggilegur ásýndum. Jeg hefi tekið eft-
ir því, að þú verður altaf svo frámuualega fýlulegur
um leið og þú sjerð Elínu. Eins og hún er indæl
stúlka.
Hann Ijet sem hann heyrði ekki hvað hún sagði, en
hjelt áfram að dekstra hana til þess að koma með sjer
um kvöldið. En hún hló bara og sagðist fyrst vilja sjá
hann hreinan. I kvöld gat hún að minsta kosti ekki
komið með honum, en ef til vill að öðru sinni.
Óli vissi ekki almennilega, hvort Fríðu var alvara
eða ekki, en hann tók þó orð hennar sem loforð og
lifði í von og tilhlökkun til þess að trúlofast henni.
Dag eftir dag bað hann hana að koma á stefnumót
við sig, en hann var bæði örvinglaður og reiður, þeg-
ar hún svaraði honum hlæjandi og henti gaman að
öllu sem hann sagði. Hún skemti sjer yfir vandræða-
svipnum á andliti hans og brennandi heitu og spyrjr-
andi augnaráði hans, en hafði ekki hugmynd um þær
ástríðufullu tilfinningar, sem liún, vakti hjá Óla. Ifún
ljek sjer með eldinn, en hafði enga löngun til neinna.
ástaratlota frá hans hálfu. Leikurinn var henni nóg-
ur og hún gekk upp í honum með lífi og sál, án þess
að gera sjer Ijóst, að hann vakti hjá Óla ástríðu, sem
lilaut að út.heimta meira en leikinn einn, þegar fram
í sótti. Hún hafði ekki liugboð um það, að hann tók
bros hennar og gáskafult augnatillit sem loforð um
það, að hann væri að nálgast það takmark, sem hanm
þráði.
Og Óli efaðist elcki um það, að hann myndi fá Fríðw
áður en lyki. Það var honum nokkur sárabót fyrir að
hafa mist Elínu. Hann var nú búinn að læra af fvrri
reynslu, og þegar Fríða var nálægt stilti hann sig eft-
ir mætti og ljet ekki á því bera þó að hann værii
særður, reiður eða örvinglaður t r því, hvernig húm
dró hann á tálar. Hann tók rólega loforðum hennar
um að koma með honum á krána. Lærði að bíða og
vera þolinmóður, þó aó það kostaði hann miklar kval-
ir. Hann fór líka að hirða sig betur, þvoði sjer og
greiddi rautt. og strítt hárið fyrir framan spegil og
leist vel á sjálfan sig.
Óli var farinn að sætta sig við það að vera á Mýri
í seinni tíð. En það var ekki ást sem hann hafði á
Fríðu. Hún liafði aðeins siimu áhrif á hann og hver
annar kvenmaður hefði haft. Óli átti í mikilli baráttu