Alþýðublaðið - 07.06.1958, Síða 11

Laugardagur 7. iúní 1958
Alþýðnblafl.ð
11
í DAG er Laugardagur 7.
júní 1958.
Slj'savarSsíofa Keykjavíkur i
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á saro.a
stað frá kl. 13—8. Sími 15030.
Næturvörffur er í Vesturbæj-
ar apóteki, sími22290. Lyfjabúð
in Iðunn, Reykjavíkur apótelc,
Laugavegs apótek og Ingólfs
apótek fylgja öll lokunartíma
sölubúða. Garðs apótek og Holts
apótek, Apótek Austurbæjar og
Vesturbæjar apótek eru opin til
kl. 7 daglega nema á laugardög-
um til kl. 4. Holts apótek og
Garðs apótek <'ru opin á sunnu
dögum milli kl. 1 og 4.
Hafnarfjarðar apótek er opið
alla virka daga kl. 9—21. Laug-
ardaga kl. 9—16 og 19—21.
llelgidaga kl. 13—18 og 19—21.
Næturlæknir er Ólafur Ein-
arsson.
Kópavogs apótek, Alfhólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nenia laugardaga kl. 9—16 og
heigidaga kl. 13-16. Sími 23100.
FLUGFERDIR
Flúgfélag islancts.
MiUilandafiugvélin Gullfaxi
fer til Glasgow og Kuupmanna-
hafnar kl. 08:00 í dag. Væntan-
leg aftur til Reykjavíkur kl.
22:45 í kvöid.
Millilandaflu g-vélin Hrí.mfaxi
fer til Oslóar, Kaupmannahaín-
ar kl. 10:00 í dag. Væntanleg
aflur til Reykjavíkur kl. 16:50
á morgun.
InnanlandÉflug:
í dag er áætlað að fljúga til
Akureyrar (3 ferðir), Blöndu-
óss, Egilsstaða, ísafjarðar, Sauð-
árkróks, Skógasands, Vest-
mannaeyja (2 ferðir) og Þórs-
hafnar.
Á morgun er áætlað að fljúga
til Akureyrar (2 ferðir), Húsa-
víkur, ísafjarðar, Siglufjarðar
og Vestmannaeyja.
LOFTLEIÐIR.
,,H-ekla“ er væntanleg kl.
08.15 frá New York. Fer kl.
09.45 til Gautaborgar, Kaup-
mannahafnar og Hamborgar.
,,Edda“ er væntanleg kl. 21.
frá Stafangri og Glasgow. Fer
til New York kl. 22.30.
SEIPA F-R É T X I R
H.f. Eiiiískipafélag íslands.
Bettifoss fór frá Lysekil 4/6
til Leningrad. Fjallfoss kom til
Akureyrar 5/6. fer þaðan í dag
6/6. til Sauðárkróks, Skaga-
strandar, Bolungarvíkur, Flat-
eyrar, Grafarness, Akraness, og
Reykjavíkur. Goðafoss fer frá
Reýkjavík 7/6. til Seyðisfjarðar
Húsavíkur, Siglufjarðar, Akur-
eyrar, Svalbarðsstrandar, Isa-
íjarðar, og Flateyrar. Gullfoss
fer frá Kaupmannahöfn 7/6. til
Leith og Rvík. Lagarfoss fór frá
Fredericia 4/6. til Reykjavíkur.
Reykjafoss kom til Rotterdam
5/6. fer þaðan 7/6. til Ant-
werpen, Hamborgar og Hull.
Tröllafoss fer frá New York um
20/6. til Reykjavíkur. Tungu-

foss fór frá Hamburg 4/6. til
Reykjavíkur. Drangajökull kom
til Reykjavikur 4/6. frá Hull.
Skipaútgerð ríkisins.
Hekla fer frá Rvík. kl. 18 í
kvöld til Norðurlanda. Esja fer
frá Reykjavík kl. 20 í kvöld
vestur um land í hringferð.
Herðubreið fer frá Reykjavík á
hádegi í dag austur um land í
hringferð Skjaldbreið er í Rvík.
Þyrill er á leið frá Austfjörð-
um til Reykjavíkur. Skaftfell-
ingur fór frá Rvík. í gær til
V estma nna e y j a.
Skipadeild S.Í.S.
Hvassafell er í Mántyluoto.
Arnarfell er á Húsavík. Jökul-
fell fór frá Reykjavík 3. þ. m.
áleiðis til Riga, Hamborgar og
Hull. Dísarfell er í Mantyluoto.
Litlafell fór í gær frá Reykja-
vík til Vestur- og Norðurlands-
hafna. Helgafell fór 5. þ.m. frá
Keflavík áleiðis til Riga og
Hulí. Hamrafcll fer í dag um
Dardenella á leið til Batumi.
Heron átti að koma í gær til
Þórshafnar. Vindicat átti að
koma í gær til Bjúpavogs.
MESSCB
Óliáði söfnuðitrinn. Messa í
Kirkjubæ kl. 11 árdegis. Séra
Emil Björnsson.
Dómkirkjan. Messa kl. 11 ár-
degis. Séra Kristinn Stefánsson.
Hallgrímskirkja. Messa kl. 11
f.h. Séra Sigurjón Þ. Árnason.
Búsíaðaprestakall. Messað í
Kópavogsskóla kl. 2.
Séra Gunnar Árnason.
Laugarneskirkja. Messa kl. 11
f.h. Séra Þorsteinn Jóhannes-
son, fyrrv. prófastur í Vatns-
firði.
Iláteígspi'estakall Messa í sjó-
mannaskólanum kl. 2 e.h. Bisk-
up landsins, herra Ásmundur
Guðmundsson, prédikar. Eftir
niessu hefjast kafíiveitingar
kvenfélags safnaðarins.
Séra Jón Þorvarðsson.
Eiliheimilið. Guðþjónusta kl.
2 e.h. séra Þórður Oddgeirsson
prédikar. Heimilispresturinn.
Neskirkja. Messa kl. 11 f.h.
Séra Jón Thorarensen.
Fríkirkjan. Messa ki. 11 f.h.
Séra Þorsteinn Björnsson.
Árbæjarsafnið er opið alla
daga nema mánudaga kl. 14 til
18.
Kvenfélag Háteigssóknar hef-
ur kafíisölu í Sjómannaskólan-
Lim sunnudaginn 8. þ.m. kl. 3.
(eftir messu). Félagskonur og
aðrar safnaðarkonur, sem ætla
að gefa kökur, eru vinsamleg-
ast beðnar að koma þeim i skól-
aun á laugardaginn kl. 2—4 e.h.
eða fyrir hádegi á sunnudaginn.
Árnesiiígafélagið.
Gróðurisetningarferð í dag á
Þingvöll og .Áshiidarmýrar. Lagt
verðu.r af stað frá Búnaðarfé-
lagshúsinu kl. Í.30 e.h.
J. fíHagpys Ojarnascsn;
Nr. 106.
RIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
Eiríkur, elsku bézti Eiríkur. Ó,
hvað mér var vel við hafgol-
una. En hið innra í sjálfum
mér hljómaði rödd, sem sagði:
Aðalheiður. Elskulega Aðal-
heiður! Og mér heyrðust fugl-
arnir í garðinum segja: Aðal-
heiður, Aðalheiður, Áðaliheið-
ur. Hún kemur, hún kemur,
hún kemur. Ó, hvað mér var
vel við fuglana. Og þegar ég ^
var háttaður á kvöldin og gol- i
an þaut hjá glugganum eða
stormurinn stundi á húsþak-
inu, þá heyrðist mér vera
klappað á rúðuna og hvíslað:
Eirí'kur, bezti Eiríkur! Og
það var grátstuna í golunni og
harmakvein í storminum. En
stóra klukkan á ganginum
niðri sagði alltaf: Aðalheiður!
Aðalheiður, Aðalheiður.
Aðalheiður skrifaði mér
istrax og hún kom til Eng-
lands. Hún var sezt að með
frú Hamilton í smáþorpi í De-
vonshire. Hiún sagði1, að sér
liði vel og að hún væri glöð
og ánægð, en ég las það á
milli línanna, að hún þráði
mjög að siá mig. Hún skrifaði
mér iðulega, og hið sama
gjörði ég. Bx-éf hennar voru
öll þýð og létu í ljós sterka
ást hennar til mín. En mín
bréf lýstu brennandi þrá, og
ég dró engar dulur á það, hvað
mér leiddist að vera svo fjarri
henni. — Svo liðu tímar.
IX.
Það er svo margt, ef að er gáð,
sem um er þörf að ræða.
IEIGU

BifreiðastöS Stemáórs
Sími 1-15-80
—o---
Bifreiðastöð Reylijavílmi
Sími 1-17-20
Jónas Hailgrímsson.
„Allt samlandar þínir,“ kvað
sveitungi minn,
„Jafn-sauðþægir, löghlýðnir
menn
j að vinna okkar námur, er
vænlegast fólk,
sem við höfum náð hingað
enn.“
St. G. St.
Nokkru eftir að Aðalheiður
fór frá Halifax, skrifaði Hend-
rik Tomp mér frá Lúnenburg,
og sagðist aldrei hafa haft eins
mikið yndi af að vera heima
eins og einmitt þetta sumar.
Hann sagðist vilia óska, að ég
gæti komið bangað til sín og
dvlaið hjá sér síðustu vikuna
af skólafríinu. Eg fann, að það
mundi geta orðið skemmtilegt
fyrir mág og fór því strax til
Lúnenburg, með samþykki og
styrk herra Sandfords, sem
sagði, að ég hefði aldrei verið
eins dapurlegur útlits og þetta
sumar, og gæti skeð, að ég
hresstist við það að ferðast.
Mér var tekið mjög vel af
Hendrik og foreldrum hans.
Móðir Hendriks var fremur
ung kona, en faðir hans hnig-
inn mjög á efri ár, og var þó
samiiíf þei^ra hið elskutverð-
asta, sem hugsast gat eftir því
sem ég komst næst,
Það var einn dag, að Hendrik
sagði mér, að það ætti að reisa
stóra hlöðu á búgarði nokkr-
um, skammt frá Lúnenburg, og
átti að efna til mikillar veiziu
eins og siður var í Nýja Skct-
landi við slík tækifæri, Fjölda
manns var boðið, og var Hend-
rik einn af þeim. Hann vildi
endilega, að ég færi með sér.
og varð það úr, að ég fór
með honum. Þegar við kom-
um til búgarðsins, var þar fyr-
ir fjöldi mikiíl af fólki, karl-
ar og konur. Unnu karlmenn-
irnir að því að reisa hlöðuna,
en kvenfóikið vami að mat-
reiðslu. Trén voru þe.gar telgd,
og grindin lá í fjórum hlutum
á grundinni. Ásar, bitar og
sperrur, — allt var til. Það var
aðeins eftir að reisa hlöðuna.
Jó — hív — ó- sögðu. mennirn-
ir, og upp komú gaflarnir. —
Jó — hív — ó — hæ — só!
sögðu mennirnir o,g upp komu
bitar, sperrur og langbönd.
Bang, beng, bing, bang! sögðu
hamrarnir, og súðin var negld,
og spónninn var negldur á
þakið, og gólfið var lagt, dyr
og vir.dauga sett á, og hlaðan
öll klædd. Bang, beng, bing,
bang! sögðu hamrarnir óaflát-
a'nlega. Þar var maður við
mann. Hlaðan var þakin mönn
um, svo að það sást varla í tré-
verkið fyrir þeim. Og á undar-
lega stuttum tíma var hlaðan
fullgjörð. Var hún þó yfir
þrjátíu og fimm álnir á lengd
og tiltölulega breið. Svo voru
borð sett upp eftir endilangri
hlöðu-nni. Þar áttu karlmenn-
irnir að snæða, en kvenfólkið
í aðalíyeruhúsinu. Að því búnu
átti að dansa til 'dags. Nóg var
borið á borðin, og það ekki af
versta taginu: nóg og gott og
vel bakað kjöt af selspikuðum
fimm vetra gömlum uxa, nóg
af alls konar garðávöxtum,
svo vel matreiddum, að maðúr
fékk svo að segja því meiri
matarlys, sem maður borðaði
meira af þeim. Þar voru yfír
þrjátíu tegundir af bezta
bauði, ásamt ýmislegum ald-
inum, kryddmeti og drykkjum.
En áfengt vín hefði engimn
fengið, þó að mannslíf hefði
íégið við. Þó áð karlmennirnir
væru margir, komust þeir
samt allir að borðunum í hlöð-
unni í einu. Við endann á
stærsta borðinu sat maður, sem
mér þótti nokkuð einkennileg-
ur. Hann var í langröndóttri
treyju, imeð silkiklút hnýttan
um hálsinn, og var bnúturinn
aftan á háisinum. Hann hafði'
„páfegauksnef", ef svo má áð
orði kveða, og rödd, sem var
eins og suðandi árniður á vor-
degi, mjúk og nokkuð há. Hann
var eini maðurinm sem nokk-
uð virtist hafa til aðsegja yfir
borðinu. Hann lét dæluna
ganga uppihaldslaust, en borð
aði 'um leið af mesta kappi.
Það var ems og hann stæði
alltaf á öndinni, en tæki það
þó ekki neitt nærri sér. Allir,
sem í hlöðunni voru, hlýddu
á hann með mestu eftirtekt.
Hendrik sagði mér, að þessi
maður væri nýkominn þar í ná
grennið aftur, og þætti allrnik-
ill á lofti.
— Ég skal borða teins og ís-
lendingur, sagði maðurinn með
páfagauksnefnið, þegar hann
var nýseztur í öndvegissætið:
— Nei, hefurðu séð íslend-
inga, spurði einhver.
— Hefi ég? sagðl maðurinn
með páfagauksnefið. — Já,
marga tugi af þeiim, — jafn-
vel hundruð. Ég sá þá oft við
gullnámuna í Tangier og vann
með þeim. Þeir áttu heima
uppi á Mooseiands-hálsum. Nú
eru þeir allir farnir, ég held
norður til Hudsonsflóa. Það er
of heitt fyrir þá hér. Þeir tala
skrítið mál: þeir segja mjá,
þegar þeir játa, og nei, þegar
þeir neita. Þeir kalla stúlkurn
ar stelka og piltana drinka.
Þegar þeir segja: blessa mann-
skja, þá er gott í þeim, en segi
þeir: anda-fjanda, eða vítis-
níti, þá hefur maður gilda á-
stæðu til að láta hvert hár rísa
á höfði sér.
Henrik Tromp , ýtti nú lon-
boganum í mig,,
— En eta þéir mikið? sagði
einhver.
SEN
SendibílasíöSin Þrösítai
Sími 2-21-75
FILIPPUS
OG GAMLI
TURNINN.
Varðmennirnir töluðu við
prófessorinn. „Við höfum aldrei
séð svona peninga fyrr, hvað-
an koma þeir?“ spurðu þeir
reiðilega. „Ég . . . sko, leyfið
þið okkur að fara aftur til kast-
alans, við ætluðum ekki að gera
neitt illt af okkur“, sagði próf-
essorinn. „Kastaiann, hvaða
kastaia?“ spurði einn varð-
anna, „þið þrjótarnir ættuð
báðir að koma með mér. Víkið
úr vegi“, sagði hann við fólk-
ið sem hafði safnazt saman til
þess að sjá, hvað væri> um að
vera. „Við höfum ráð og að-
ferðir til þess að fá fólk til
þess að tala,“ bætti hann við
í hótunartón. jn