Morgunblaðið - 23.06.1938, Blaðsíða 8

Fíugmaðurinn Jim Mollison
fekk nýlega 40 króna sekt
fyrir óleyfilegt og stórhættulegt
flug við baðstað í Frakklandi.
Mollison sat á veitingahúsi og
drakk mikið er honum datt alt í
einu í hug að sýna listir sínar.
Hann fór upp í flugvjel sinni og
flaug yfir haðstaðinn Le Torquet.
Þar hræddi hann fólk með als-
konar listum, því hundruð manna
voru í hættu ef flugvjelin hefði
hrapað. Sjálfum datt honum ekki
í hug að mannslíf væri í hættu
nem-a hans eigið Á veitingahúss-
svölum sátu 60 manns. Þar flajug
Mollison svo lágt, að fólkið varð
að kasta sjer niður til þess að
það yrði ekki fyrir flugvjelinni.
Forstj. flughafnarinnar reyndi að
kalla á Mollison og biðja hann að
lenda, en þá flaug Mollison í átt-
ina til hans svo lágt að einnig
forstjórinn varð að kasta sjer til
jarðar. Þegar flugmaðurinn loks
lenti, sat hann 15 mínútur hreyf-
ingarlaus í flugvjelarsætinu, þar
til lögreglan kom og handtók
hann. Mollison var látinn laus
tveimur tímum seinna. Fór hann
þá heim á gistihúsið, sem hann
bjó á, klæddi sig í viðhafnarföt
og fór í spilaklúbb þar sem hann
græddi 8000 krónur. Mollison held
ur því fram að hann geti ekki far-
ist í flugvjel, þó hann eigi enga
heitari ósk en að drepast í flug-
slysi.
★
Maður einn í Álaborg, sem ekki
hafði staðið í skilum við hið op-
inbera fekk heimsókn af fulltrúa
lögmanns, sem kom til þess að
gera lögtak í eignum hans.
— Hvað má jeg skrifa upp?
sagði fulltrúinn.
— Þjer getið skrifað gamla
„Borgundarholmarann“ minn,
sagði maðurinn.
Fulltrúinn skrifaði upp og hjelt
að maðurinn ætti við Borgundar-
hólmsklukku.
Nokkr.um dögum seinna komu
menn til að sækja það sem tekið
hafði verið lögtaki.
— Hvar er svo Borgundarhólm
arinn, spurði fulltrúinn.
— Þarna, sagði maðurinn og
benti á konu sína!
★
MÁLSHÁTTUR:
Margur fegrar sína synd með
annara eftirdæmum.
EF LOFTUR GETUR ÞAÐ
EKKI-----ÞÁ HVER?
Þingvellir
alla daga
Bfrieiðastöð Steindósr.
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 23. júní 193&»
Tjöld og tjaldsúlur fyrirliggj- andi, einnig saumuð tjöld eft- ir pöntun. — Ársæll Jónasson — Reiða- 0g Seglagerðaverk- stæðið. Verbúð nr. 2. — Sími 2731.
JCututsft&nwr Sumarkjólaefni í miklu Úr- vali. Verslun Karólínu Bene- ' dikts, Laugaveg 15.
Kaupum flöskur og glös og bóndósir. Bergstaðastræti 10 (búðin) frá kl. 2—5. Sækjam.
Upphlutsskyrtu- og svuntu- efni frá kr. 11.25 settið. Verslun Karólínu Benedikts.
Dragta- og svaggerefni. — Versl. Karólínu Benedikts. Orval af kjólum og blúsum. Saumastofa Guðrúnar Arngríms dóttur, Bankastræti 11. Sími 2725. :
Silkiblúsur, fallegir litir. — Verslun Karólínu Benedikts.
Sumarbústaður til SÖlu eða leigu. Upplýsingar hjá Símoni Jónssyni, Laugaveg 33.
Rabarbari nýupptekinn, 45 aura pr. 14 kg. — Þurkuð blá- ber og gráfíkjur. Þorsteinsbúð, Hringbraut 61. Sími 2803 og Grundarstíg 12, sími 3247.
Sumarbústaður við Elliðaárn- ar, rúmgóður og í góðu standi,! er til sölu. Uppl. í síma 4764: og 2471.
Fegurstu nýtísku sumarfrakk- ar og sumarkápur kvenna. — Mikið úrval. Lágt verð. Verslun Kristínar Sigurðardóttur, Lauga veg 20 A.
Kaup! gamlan kopar. Vald. j Poulsen, Klapparstíg 29.
Til sölu. Enn eru nokkrar notaðar bifreiðar til sölu.Heima . ld. 5—7. Sími 3805. — Zop- hónías Baldvinsson.
Sumarkjólaefni, margar teg. nýkomnar. Versl. Kristínar Sig- urðardóttur, Laugaveg 20 A.
Fallegur silkiundirfatnaður ! kvenna, settið frá kr. 9.85. — 1 Versl. Kristínar Sigurðardóttur. Laugaveg 20 A. Húsmæður. Athugið, Fisk- búðin, Barónsstíg 59, hefir á- valt nýjasta 0g besta fiskinn. Sími 2307.
Ágætar telpna og drengja- peysur. Ullarsokkar og háleist- ar. Versl. Kristínar Sigurðar- dóttur, Laugaveg 20 A. Vjelareimar fást bestar hjá Poulsen. Klapparstíg 29.
Kopar keyptur í Landssmiðj- unni.
Baðsloppaefni, silkisokkar — Regnhlíðar 0. fl. Nýkomið. —
Versl. Kristínar Sigurðardóttur, Laugaveg 20 A. níiiPunmssiiiFSTofi Pjetnr Magnússon Xinar B. OnðnmndMora Gnðlangnr Þorláksson atmar 3602, 3202, 2002. Anstnrstrætt 7. Slcrifstofutími kl. 10—12 og 1—5.
Fallegar kvenpeysur, nýjasta tíska, afar lágt verð. Verslun Kristínar Sigurðardóttur, — Laugaveg 20 A.
DRENGJAFÖTIN úr Fata- búðinni.

Friggbónið fína, er bæjarinS'
besta bón.
1. 0. G. T.
Stúkan Dröfn nr. 55. Funduir
í kvöld kl. 8i/2. Dagskrá: 1..
Frjettir frá Stórstúkuþingi. 2.
Einsöngur (Guðrún Ágústsdótt—
ir). 3. Upplestur (Helgi Helga-
son) 4. Kaffi. Síðasti fundur þar
til í september. Mætið öll. Æt..

j; 1 Unglingsstúlka óskar eftir
I kaupavinnu í sveit í sumar. —
ÍUppl. í síma 4586 kl. 12- —1 og
1 7—8.
Í Fiðurhreinsun. Við gufu-
aði yðar samdægurs. Fiður-
hreinsun Islands. Srmi 5420.-
Sækjum. Sendum.
3aju^-fundi$
Gullarmbandsúr tapað. Skil-
ist gegn fundarlaunum í At-
Hvort heldur er um „Ka-
rikatur“-teikningar Stróbls
að ræða eða aðrar myndir,
geta allir verið sammála um
að innrömmunin er best og
ódýrust hjá
GUÐM. ÁSBJÖRNSSYNI,
Laugaveg 1.
FAITH BALDWIN;
einkaritarinn. 69.
hættir að vera merkileg um leið og hún hættir að koma
við sögu í skilnaðarmáli yðar“.
Fellowes fór aftur á skrifstofu sína. Miss Danton
var honum til hjálpar. Hann hlaut að viðurkenna, að
hún var dugleg, iðin og áhugasöm, en hún var lítil og
dökk, var í leiðinlega rauðbrúnum kjól og talaði fram
í nefið. Auk þess roðnað hún af einskærri feimni.
„Jeg fjekk þau skilaboð frá Miss Murdock, að jeg
mætti koma til hennar, og hún ætlaði að setja mig inn
í starfið“, sagði hún.
„Skilið þjer til hennar frá mjer, að jeg óski henni
til hamingju“, sagði Fellowes og beit á jaxl.
Honum kom ekki til hugar að draga í efa það, sem
Adams og Jim höfðu sagt. Hann hafði verið heimskingi
að telja ást hennar vísa, eins og vinnuna. Hvernig átti
hún að geta elskað hann? Henni var auðvitað vel við
hann eins og góðan húsbónda, einskonar vin. Það var
rangt sem Adams sagði. Unga stúlkan sá enga hetju
í hiísbónda sínum á skrifstofunni. Hún hafði áhuga
fyrir honum persóntrlega, meðan á vinnutíma stóð. Þar
fyrir utan var hann gleymdur. Þá leit hún í kringum
sig eftir ástum ungs manns, manns, sem hún liafði ekki
sjeð í skyrtuermum, berjast við setningar og vandamál,
óþolinmóðan og eigingjarnan. Hún þráði æsku og hlát-
ur og alt annað, sem lá fjarri tilverunni á skrifstof-
unni, þráði að komast burt frá áhyggjum út í sólskin-
ið. Þá þráði hún að vera boðin út, dansa, fara í leik-
hús, fá blóm og trúlofunarhringi, og loks litla íbúð í
úthverfi bæjarins, rafmagnseldavjel, lítinn garð —-
og lítil börn.
Hann kendi sárrar kvalar fyrir hjartanu. Að elska
hana og missa hana, þannig átti það að vera.
Anna hafði víst aldrei verið hans, heldur aðeins miss
Murdock, einkaritari forstjórans.
En hún hefði getað sagt honum, að hún væri trú-
lofuð. Hún hafði lofað að segja honum, ef sú breyting
yrði, og þau höfðu verið það kunnug, að hún hefði
getað sýnt honum þann tiltrúnað. Hún liefði getað sagt
honum það, svo að hann hefði sloppið við að heyra það
frá þessum feita og sveitta, háðslega náunga á órólegri
og rykugri blaðaskrifstofu.
Hún hafði ekki komið hreinskilnislega fram við
hann.
Þetta kvöld vann hann á skriftofunni til kl. 7.
Síðan fór hann út, valdi sjer veitingastað af handa-
hófi og snæddi miðdegisverð einn síns liðs. En hann
stjakaði. matnum fljótlega frá sjer og fór að hugsa.
Keyna að finna leiðir til afsökunar. Ef til vill hefði
Adams misskilið Jim Murdock, ef til vill var ekkert
satt í þessu.
Hann sá aðeins eina leið út úr ógöngunjum, og hún
var, að fá útskýringiu, heimta útskýringu hjá Önnu.
Hálftíma síðar hringdi hann á dyrabjölluna hjá
henni.
Hún kom sjálf til dyra og hörfaði aftur, þegar hún
sá hann, hið undarlega, spyrjandi augnaráð og saman-
bitnar varir hans.
„Jeg bað yður að koma ekki —“. byrjaði hún. En
liann gaf því engan gaum, heldur gekk fram hjá henni
inn í setustof\una, fleygði frá sjer hatti og frakka og
snjeri sjer síðan að henni.
„Jeg mátti til með að koma“, byrjaði hann. „Jeg
hefi heyrt — Anna — þjer getið ekki farið frá mjer
- þjer verðið að vera og þegar hún stóð þarna
hreyfingarlaus og hjálparvana við þessa óvæntu árás,
þreif hann um herðar hennar og endurtók: „Þjer verð-
ið að vera!“
„En — við vorum búin að koma olckur saman um“,
stamaði hún og lá við svima af nærveru hans.
„Það er sama hvað fólk segir og hugsar. Þjer vor-
'ii ð fús til þess að fara mín vegna, hirðið ekki um
það. Jeg var fús til þess að láta yður fara, yðar vegna.
En jeg er kominn á aðra skoðun. Þjer verðið að vera
kyr.
Hann faðmaði hana alt í einu hrottalega.
„Jeg verð að hafa þig hjá mjer, Anna“, sagði hannc
hásum rómi. „Þú ert mín, þú veist, að þú ert mín“.
Hann neyddi hana til þess að líta upp, laut niður og
kysti varir hennar, löngunarfuirum, krefjandi og inni-
legum kossi. Þau voru ein í húsinu. Nóttin umlykti þau,
nóttin, með loforð sín um ástardrauma.
Þau komust í algleyming í þessu eúia faðmlagi, sem
var öllu öðru sterkara.
Faðmlag hans var í senn stoð fyrir hana og hætta..
Og um leið og hún reyndi að stjaka honum frá sjer,
þeirra beggja vegna, hjúfraði hún sig upp að honum
með þeim litlu kröftum, sem hún átti eftir. Það var
sársaukafull kvöl, voði og óðs manns æði; draumur,
sem rættist, ósegjanleg sæla að vera föðmuð svona af
honum.
„Þjer þykir vænt um mig?“ hvíslaði Fellowes hás-
um rómi.
Þá vaknaði hún til veruleikans. Víst þótti henni vænt
um hann, alt of vænt um hann. Ef hún ljet undan fyrir
ástríðum sínum og hans, var úti um þau bæði. Vitandi
vits gat hún ekki skaðað hann, þó að hún gerði það
ef til vill óafvitandi.
Hún svaraði því ekki spurningu hans, og Fellowes
slepti henni hægt og hægt og hörfaði frá henni. Hin.
gráu augu hans voru dökk í fölu andlitinu.
„Það er þá satt —1“
„Hvað ?“
„Að þú ætlir að giftast O’Hara. Adams sagði mjer
það á skrifstofu blaðsins. Jeg trúði því ekki, gat ekki
trúað því“.
Rjett, sem snöggvast hjelt Anna, að hún væri búin
að missa vitið. Adams? Hún leit undan eins og blind-
iuð. Jimmy hlaut að hafa sagt Adams að hún væri trú-