Alþýðublaðið - 10.06.1958, Qupperneq 11

Þriðjudaginn 10. júní 1958.
AlþýðublaðiS
11
í DAG er þriðjudaguriim 10.!
júní 1958.
Slysavarðstofa Reykjavíkur i
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir.vitjanir) er á sarua
stað frá kl. 18—8. Sími 15030.
Næturvörður er í Vesturbæj-
ar apóteki, sími22290. Lyfjabúð
in Iðunn, Reykjavíkur apótek,
Laugavegs apótek og Ingólfs
apótek fylgja öll lokunartíma
sölubúða. Garðs apótek og Holts
apótek, Apótek Austurbæjar og
Vesturbæjar apótek eru opin til
kl. 7 daglega nema á laugardög-
um til kl. 4. Holts apótek og
Garðs apótek eru opin á sunnu
dögum milli kl. 1 og 4.
Ilafnarfjarðar apótek er opið
aila virka daga kl. 9—21. Laug-
ardaga kl. 9—16 og 19—21.
Helgidaga kl. 13—16 og 19—2.1.
Næturlæknir er Ólafur Ein-
arsson.
líópavogs apóíek, Alfhólsvegi
9, er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9—16 og
helgidaga kl. 13-16. Sími 23100.
FLDGFEEÐIB
Flugfélag íslands.
Millilandaflug: Millilandaflug
vélin Hrímfaxi fer tii Glasgow
og Kaupmannahafnar kl. 8 í
dag. Væntanleg aftur til Reykja
víkur kl. 22.45 í kvöld; Milli-
landaflugvélin Gullíaxi fer til
Glasgow og Kaupmannahafnar
kl. 8 í fyrramálið. Innanlands-
flug: í dag er áætlað að fljúga
til Akureyrar (3 ferðir), Blöpdu
óss, Egilsstaða, Flateyrar, ísa-
fjarðar, Sauðárkróks, Vest-
mannaéyja (2 ferðir) og Þing-
eyrar. Á morgun er áætlað að
fijúga til Akureyrar (3 ferðir),
Egilsstaða, Hellu, Hornafjarðar,
Húsavíkur, ísafjarðar, Siglu-
fjarðar, Vestmannaeyja (2 ferð-
ir) og Þórshafnar.
Loftleiðir.
Hekla er væntanleg kl. 8.15
frá New York. Fer kl. 9.45 til
Gautaborgar, Kaupmannahafnar
og Hamborgar. Edda er væntan-
leg kl. 19 frá London og Glas-
gow. Fer kl. 20.30 tli New York.
skipafréttir
Ríkisskip.
Ilekla er væntanleg til Bergen
í dag á leið til Kaupmannahafn-
ar. Esja fer frá Akureyrl í dag
austur um land áleiðis til Rvík-
ur. Herðubreið er á Austfjörð-
um á norðurleið. Skjaldbreið er
í Reykjavík. Þyrill er á leið frá
Reykjavík til Siglufjarðar og
Akureyrar. Skaftfellingur fer
frá Reykjavík í dag til Vest-
mannaeyja.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell er í Mantyluoto.
Arnarfell losar á Eyjafjarðar-
höfnum. Jökulfell er í Riga. Dís-
arfell er í Mantyluoto. Litlafell
losar á Norðurlandshöfnum.
Helgafell fór 5. þ. m. frá Kefla-
vík áleiðis til Riga og Hult.
Hamrafell er í Batum. Heron er
á Hofsósi. Iindicat er á Breið-
dalsvík. Helena fór frá Gdansk
7. þ. m. áleiðis til Akraness.
Eimskip.
Dettifoss kom til Leningrad
7/6, fer þaðan til Vehtspils,
Kotka, Leningrad og Reykjavík
ur. Fjallfoss fór frá Flafgyri í
gærkvöldi til Bolungarvíkur,
Grafarness, Akraness og Reykja
víkur. Goðafoss fór frá Reykja-
vík 7/6 til Seyðisfjarðar, Norð-
fjarðar, Fáskrúðsfjarðar, Húsa-
víkur, Siglufjarðar, Akureyrar,
Svalbarðseyrar, ísafjarðar og
Flateyrar. Gullfoss fór frá Leith
í gær til Reykjavikur. Lagarfoss
kom til Reykjavíkur 8/6 frá
Kaupmannahöfn og Fredericia.
Reykjafoss kom til Antwerpen
8/6, fór þaðan í gær til Ham-
borgar, Hull og Reykjavíkur.
Tröllafoss fer frá New York um
20/6 til Reykjavíkur. Tungufoss
kom til Reykjavíkur í gær frá
Hamborg,
Faffisala sjómannakvenna
á Sjómannadaginn í Sjálf-
stæðdshúsinu gekk mjög vel og
var ágóðinn rúmlega 20 þúsund
krónur. Hafa nú konurnar í und
irbúningi að kaupa hinar um-
ræddu vinnuvéiar handa vist-
konunum í Hrafnistu. Biðja kon
urnar blaðið að flytja öllum
þeim, er hjálpuðu til að þetta
gaf svo góðan árangur, sínar
beztu þakkir, ekki sízt Sjálfstæð
ishúsinu fyrir ókeypis húsnæði
og framúrskarandi fyrirgreiðslu.
Til Hvanneyringa.
Framkvæmdanefnd sú, er
kosin var til þess að sjá um fjár
söfnun til skógræktar í minn-
ingu Halldórs Vilhjálmssonar
skólastjóra á Hvanneyri, vill
minna Hvanneyringa, sem iiér
koma til greina, á að plöntunin
h.efui’ dregizt lengur en ætlað
var vegna veðurfarsins á þessu
vori. En nú er plöntun hafin og
væri því æskilegt að þeir, sem
ætla sér að styrkja umræddan
minningarlund með fjárframlög
um nú í vor, greiöi tillag sitt
sem allra fyrst til gjaldkera
nefndarinnar, Gunnlaugs Ólafs-
sonar, skrifstofustjóra Mjólkur-
samsölunnar, Laugavegi 162,
Reykjavík. Nefndin.
Skélaslit.
Framhald af 5. síðu.
um námsárangri náðu, hvor í
íríum aldursflokki. Ennfremur
fengu hringjarar skólans og
formaður nemendafélagsins
viðurkenningar fyrir vel rækt
slrrf.
Við skólann störfuðu í vetur
15 kennarar, þar af 8 stunda-
kennarar.
Þetta var annað starfsár
Gagnfræðaskólans við Réttar-
hcltveg. Skólastjóri er Ragnar
Georgsson.
J. I^agnús Bjarnasons
Ir. £09.
EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
vetra uxa. Svo kom túlkurinn,
en túlkurinn skildi ekki, hvað
Ben vildi. Svo var sent eftir
öðrum túlk, en það fór á sömu
leið, hann skildi ekki heldur.
Illt er að deyja ráðalaus, sagði
Ben. Hann benti á hjartað á
sér, tók svo stúlkuna í fang
sér og kyssti hana. Viti nokk-
ur meinbugi hér á, sagði Ben,
þá segi hann nú til og þegi
síðan. Nú þurfti ekki á túlk
að halda. Kerlingarnar orguðu
og stúlkan æpti, en karlinn
— hann reis upp af rúminu,
tók tóbakstöluna út úr sér o,g
stakk henni f vestisvasann.
Svo gekk hann að Ben, tók
annarri hendinni í treyjukrag'-
ann, en hinni í aðra buxna-
skálmina að aftan og kastaði
Ben á höfuðið út um gluggann,
og fylgdi gluggakostan með.
Hæ, sögðu kerlingarnar. Meidd
ist Ben? Já, Ben meiddist. —
Hann gekk úr liði um báðar
axlirnar og nefbrotnaði að
auk. Svo fór karl út um glugg-
ann og kerlingarnar á eftir.
Karl tók með báðuim höndum
um hægri hönd Bens, setti
annan fótinn f handarkrikann
á honum og kippti í liðinn, og
hið sama gjörði karl við vinstri
hönd Bens, — kippti í liðinn.
Hjú, sögðu kerlingarnar. Svo
tók hann Ben og kastaði hon-
um upp í kerruna og lét síldar-
hálftunnuna fylgja með. Þar
næst keyrði harín Grána af
stað. Ard, sögðu kerlingarnar.
En Gráni nam ekki staðar fyrr
en hann var kominn með kerr-
una, síldar-hálftunnuina og
Ben út á skagann við Spry
Bay. Þegar Ben heyrði íslend-
inga nefnda eftir það, þá ná-
fölnaði hann æfinlega í fram-
an.
— Þeir eru þá heljarmenni,
þessir íslendingar, sagði ein-
hver. En Iíendrik rak olnbog-
ann svo íast f síðuna á mér,
að mig sárkenndi til,
— Þeir eru tröll, sagðf mað-
urinn með páfagauksnefið. Eg
skal segja ykkur aðra sögu,
sem sannar það. Hún er svona:
Það var efnu sinni komið með
nýjan steðja upp í Mosseár-
námur. Steðjinn vóg þrjú
hundruð og tuttugu pund. Það
komu marigir menn saman til
að reyna afl sitt á stsðjanum.
Sumir gjörðu honum ekki
grasbít, nofckrir lyftu honum
fáa þumlunga frá iörðu; fáir
einir tóku hann upp á kné sér,
og tveir hófu hann urpp á
bringu. Þá kom Archibald þar
að, Hann er ýfir sex fet á hæð
og eins og þrfhöfðaður þurs til
að sjá, — svo eru axlahnút-
urnar stórar á honum. Arehi-
bald gekk að steðjanum,
glottf út f annað munnvikið og
ranghvolfdi í sér augunum.
Hann setti lófana undir horn-
in á steðjanum, hóf hann upp
að höku, rétti svo úr hand-
leggjunum og lét steðjann
detta. — Þetta kemur frá herð
unum, — sagði Archibald og
glotti út í annað muTmvikið,
— það var setíð í annað munn
vikið, sem hann glotti, hann
Archibald. í þessu kom ís-
lendingur þar að. Hann bar
fjór.ar skreppur (bushel) af kart
öfluim á bakinu, — kartöflur,
sem hann ætlaði að selja. Hann
fleygði frá sér kartöflupokun-
um, — þeir voru tveir — og
hljóp að steðianum og tók um
hornin á honum. — Stígðu
niður í steðjanum, Archibald,
sagði íslendingurinn, hann
kunni ekki, enskuna mál-
fræðilega, stigðu niður í steðj-
anum, sagði hann, og haltu öll-
um höndunum um allar axlirn
ar á mig. — Þá stökk Archi-
bald upp á steðjann og studdi
höndunum á axlirnar á ís-
lendingnum. — Upp, sagði ís-
lendingurinn og hóf urn leið
steðjann og studdi höndunum
á axlirnar á íslendingnúm.
„Upp!“ sagði íslendingurinn og
hóf um leið steðjann og mann
inn upp fyrir höfuð og kastaði
hvorutve.ggja aftur fyrir sig.
Archibald lá fjóra faðma fyrir
aftan hann og steðjinn lítið eitt
nær. „Þetta kemur og svo frá
iherðunulm", sagði Arcbíibald.
Hann. stóð upp, hristi sig, rang
hvoldi í sér augunum og geikk
burt. Glotti hann þá? Nei, ekki
hann Archibald. Hann rang-
hvoldi bara í sér augunum og
gefck sinn veg.
„Sterkir eru þeir yíst1,1.,,
sagði einhver, „en eru þeir ráð
vandir?“ ,
• „Ráðvendnin sjálf,“ sagði
maðurinn með páfagauksnefið.
„Einu sinni keypti íslendingur
eitt pund af tei hjá Taylor kaup
manni á Corback. Skömmu síð
ar kom íslendmgurinn aftur,
rétti hendina fram á búðar-
borðið og sagði: „Þ.etta átt þú,
herra kaupmaður, það hefur
lérít rríéð í teinu, í ógáti“.
„Hva — hva —- hva —- hvað!“
sagði Taylor kaupmaður.
Hann stamaði ætíð ógurlega og
gat aldrei vanið sig af þvf, —.
hann stamaði ævinlega, nema'
þegar hann blótaði og nefndí
peninga. „Hva—hva—bva—■
hvað er það?“ sagði hann. „Það
eru högl, — högl úr blýi. —
rjúpna'högl,“ sagði íslendingur-
inn. ,,La—la—la— láttu þau í
kjaggann þarna“, sagði Taylor
kaupmaður. „Fyrst skulu þau
fara á metaskálina“, sagði ís-
lendingurinn. Taylor stamaði
og stamaði óttalega, en höglin
fóru á metaskálina, þrátt fyrir
allt. „Tvö lóð gild“, sagði ís-
lendingurinn. Taylor stamaði
enn óttalega. „Tvö lóð af tei“,
sagði íslendingurinn, ,,tvö lóð,
og þau gild“. Taylor sortnaði
fyrir augum og vóg út í ein-
hverju ofboði átta lóð "af tei.
„Nei, tvö lóð,“ sagði íslénding-
Uririn, „þai’a tvö lóð, og þau
gild og ekki vitund meira“. Og
með sín tvö lóð gild af tei'fór
hann. en Taylor fékk högl sín
aftur. Það bar ekki á því, að
högl væru £ teinú hans Taýlors
eftír það, — alls ekki. Það er
ekki nóg með það, að íslending
ár séu sjálfir ráðvandir, heldur
\jita_ jþeir .líka, hvíermg fþeir
eiga að fara að því að gjöra
aðra ráðvanda. Ner, það voru
aldrei högl í teinu hans Tay-
lors kaupmanns eftir það“..
„Þykir þeim tevatnið gott?“
sagði einhver.
„Þeir drekka ein fádæmi af
tevatni“, sagði maðurinn með
páfagauksnefið. „'Hér ér gótt
dsémi: — Þið hafið allir heyrt
uia hann Jakob Prest, — veiði
manninn mikla, sem drap fjöru
tíu og tvo skógaríbirni á ein-
uríi vetri. Hann draþ einn
þeirra með algengri handöxi,
og giírndi við annan og hrygg
braut hann. Sá björn vó fimm
hundruð og sjötíu pund. Já,
það var nú veiðimaður, hann
Jakob Prest. Hann hélt lengí
ísierizkan vinnúmann, dugnað-
ar varg, en allra mesta mat-
mann. Það var langt frá því, að
konan hans Jakobs Prest vildí
spara mat við Islendinginn, en
af því hún var hniginn á efri
aldur og stirð mjög' til smásnún
inga, þá tók hún það sérlega
nærri sér að þurfa að hella te
yatninu sex og sjö • sinnum í
bollann hans við hverja ein-
ustu ínáltíð. Henni leiddist
það. Þá fann hún upp ráð,
IEIGUBÍLAR
Bifreiðasföð Steindóra
Sími 1-15-80
Bifreiðastöð Keykjavíkm
Sími 1-17-20
SENDIBÍLAR
Sendibílastöðin Þröstiar
Sími 2-21-75
FILIPPUS
OG GAM
TURNIN?'
„Hvaða vél?“ spurði Pilipp-
uh. „Sjáðu til,“ sagði prófessor.
inn, „ég hef fundið upp vél, sem
,getur ger.t sagnfræðina áð veru
leika á ný.“ Filippus hristi höf-
uðið ruglaður. „Ef ég stilli vél-
ina á miðaldir, þá get ég scð
hlutina eins og þeii- voru þá. og'
það getur þú og hver sem er.
Þú varst eitthvað að tala um
.þetta suðandj hljóð, var það
ekki? Jæja, það var vélin mín
og í gærkvöldi var ég að skoða
miðaldirnar og einhver hlýtur
að hafa tekið í stöngina og sett
vélíria í gang.“ Það var einmitt
á þessari stundu, sem Jönas
kom til þorpsins. y.