Morgunblaðið - 09.08.1938, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 9. ágúst 193&.
T 5
JGcuuis&apuc
JE£SlisSri''<
ður líefir hjer í blaðinu verið A'eskinu voru 110 krónur í pen- i;25 stk. Dömubolir, silki, frá
A « „imi 8TO„,faíu
„æskulýðsviku“, sem í vor var
haldin í ýmsum ríkjum í Banda-
ríkjunum. Þessa einu viku var
æskan látin taka við stjórn allra
bæjarmála. Yfirleitt var góður ár-
angur af þessari viku alstaðar,
sem til hefir spurst, en ekki þó
síst í 'West Beattle í Washington-
ríki. S þessum bæ var 18 ára
mentaskólapiltur af sænskum ætt-
um gerður að borgarstjóra og
bróðir hans að lögreglustjóra. Kit
ari borgarstjóra varð ung stúlka
einnig af sænskum ættum.
A þessari emu viku, sem æskan
stjórnaði bænum, tókst að gera
þær ráðstafanir, að á næsta ári
verður enginn maður lengur at-
vinnulaus þar í bæ.
Stór hátíð var haldin í bænum
þessa viku og borgarstjórinn gaf
saman 46 hjón. Hjónin fengu öll
leyfi til að byggja sjer hús á lóð-
um bæjarins endurgjaldslaust og
verða útsvarsfrjáls næstu 5 ár.
Allir íbúar bæjarins, sem keyptu
sjer bíla þessa umræddu viku
losna AÚð bílskatt þetta árið. Kom-
ið var á þegnskylduvinnu fyrir at-
vinnuleysingja. Aliir afbrotamenn
bæjarins voru handteknir og settir
í fangabúðir. Sorabókmentir gerð-
ar upptækar og siðspillandi kvik
myndir bannaðar.
★
Um miðjan júlímánuð kom
enskt herskip í heimsókri
til danska bæjarins Esbjerg. Sjó-
liðarnir, sem fengu landgönguleyfi,
gerðu lögreglunni ýmsar skráveif-
ur. Þannig stal enskur sjóliði pen-
Kaupum flöskur, glös og bón-
, : dósir, Bergstaðastræti 10 (búð-
Telpubolir, litlar stærðir, frá in)_ Qpið kl t—6_ gími 5395>
ingum og 5000 kr. skuldabrjef.
Annar enskur sjóliði var hand-
tekinn fyrir að aka drukkinn á
stolnu reiðhjóli og nokkrir sjóUðar
brutu upp sjálfsala. Þeir voru
staðnir að verkí, en þó tókst þeim
að flýja. Bæði lögregla hörskips-
ins og lögreglan í Esbjerg fengu
ærinn starfa við að koma sjólið-
unum um borð og það var ekki
fyrr en undir morgunn að lögregl-
unni tókst að koma öllum sjólið-
unum út í skipið.
★
Danski bærinn Köge lielt í
sumar hátíðlegt 300 ára af-
mæli sitt og m. a. var Kristján
konungur þar viðstaddur. Er hann
kom í ráðhúsið var honum- boðið
sæti í borgarstjórastólnum, en
konungur afþakkaði í fyrstu með
þeirri athugasemd að hann væri
ekki borgarstjóri. Skál bæjarins
var drukkin í kampavíni, en er
konungi var boðið annað glasið
neitaði hann því og svaraði að
menn ‘ ættu að stilla þorstanum í
hóf fyrir hádegi.
Áður en konungur fór úr ráð-
lrúsinu gekk hann um og heilsaði
upp á þá sem viðstaddir voru.
— Hvað eruð þjer ?, sagði hann
við mann einn.
— Bæjarbókhaldari, var svarið.
— Jæja, gætið þess þá, að rjett
sje fært, sagði konungur.
★
Kona ein í Chicago hefir verið
dæmd í tveggja ára fangelsi fyrir
að misþyrma manni sínum. Hún
hafði lamið lrann til óbóta með
járnstöng kvöld eitt er hún kom
Sækjum.
Tvö sóhík herbergf nálægt.
Miðbænum, til leigu nú þegar
| eða 1. okt. Uppl. í síma 2G54.
2,35, 2,95, o. fl. Silkibuxur frá
2,75. Silkiundirkjólar frá 5,85. j Kaupum flöskur, flestar teg. j Ung hjón óska eftir einu her-
Undirlíf á 1,95. Brjóstahaldar- Soyuglös, meðalaglös, dropa- bergi og eldhúsi hinn 1. okt..
ar frá 2,25. Versl. ,,Dyngja“. jglös og bóndósir. Versl. Grett- (Tilboð, merkt „1. okt.“, leggisU
----------------------------— isgötu 45 (Grettir). Sækjum inn á afgreiðslu Morgunblaðsins
Satín í peysuföt, 3 teg. Sliffl- heim gími 3562> jfyrir 11. ágúst.
isborðar. Svuntu- og Upphluts-í-------------------------------
skyrtuefni í miklu úrvali. —j Viðeyjarhey til sölu, þar á
Herrasilki, nýkomið. Verslunin meðal háartaða. Pöntunum veitt
„Dyngja“. ímóttaka í síma 1949, helst eftiri
Tölur og Hnappar í miklu j
kl. 8 síðdegis.
og ódýru úrvali. Rennilásar frá j Kaupum flöskur, flestar teg-
10 cm. Versl. „Dyngja“. jundir, soyuglös, dropaglös með
------------------------------1 skrúfuðu loki, whiskypela og
Pigmentanolía. Violaolíur Og bóndósir. Sæk1um heim. Versl.
Krem. Amanti Krem og púður. j Hafnarstræti 23 (áður B. S. í.)
Rósól Krem og Púður. Varalit- gimi 5333
ur. Naglalakk og fleiri snyrti-•------------------------------
vörur. Versl. „Dyngja“. | Kaupi whiskypela, flöskur og . Steindór^Sigurðsson: Upplestur.

Friggbónið fína, er bæjarinfit’
bfesta bón.
i. o. g. t:
St. Verðandi nr. 9. Fundur £
kvöld kl. 8. Nefndaskipanir. —*-
Ailskonar smávörur í miklu
úrvali. Versl. „Dyngja“.
Seljum næstu daga: Upp-
hlutsskyrtu- og svuntuefni á kr. 4745
9,88 í settið. Einnig nýtt úrval pæst
'soyuglös. Móttökutími frá kl. 1 Ólafur Friðriksson; Erindi.
, 8 árd. til kl. 6 síðd. Sími 3964,
I Benoný, Hafnarstræti 19.
ingaveski af norskum stúdent. I drukkin heim.
af Georgette á 11,25 í settið. uuum bæjarins.
Margt ’ fleira með afar lágu
verði. Versl. Dyngja.
FREIA“, Laufásveg 2, sími
Daglega nýtt fiskfars.
öllum stærstu kjötversl-
t
Kvenhanski, hægri handar,,.
tapaðist s. 1. föstudag. Finnandi
vinsamlega hringi í síma 4943.
Skoskir treflar, Silkisokkar,
mikið úrval, Svefntreyjur,
Barnasokkar, Belti, Hárbönd,
Mk

Stúlka óskast í 1 j etta vist nú 1
Vasaklútar, — Glasgowbúðin, þegar. Simi 3699.
Sími 1698. | •— -----------------------—
-----------------------------; Allskonar fjölritun og vjelrit-
Nioursuðuglös, Mjólkurkönn- un. Frida Pálsd. Briem. Tjarn-
ur, Glerskálar, Skálasett, Disk- argötu 24. Sími 2250.
ar, Kökubátar o. fl. Glasgow-
búðin. Sími 1698.
Blómkál fæst
inni, sími 3072.
Gróðrarstöð-
Vil kaupa einnar fjölskyldu
hús, milliliðalaust. Tilboð merkt
Hús, sendist til Morgunbl.
Saumaðir dömukjólar og
blúsur á Óðinsgötu 26, niðri.
Otto B: Arnar, löggiltur út 1
varpsvirki, Hafnarstræti 19.
Sími 2799. Uppsstning og víð-
gerðir á útvarpstækjum og loft jEF LOFTUR GETUR ÞAÐ1
netum. ÍEKKI----------ÞÁ HVER?i
Amatörar.
FRAMKÖLLUN
Kopiering — Stækkum.
Fljótt og vel af hendi leyit.
Notum aðeins Agfa-pappír.
L j ósmy nd a verkstæðið
Laugaveg 16.
Afgreiðsla í Laugavegs Apó-
teki.

mbh—bw'i OTwnwnwf n,OTi 'immmm
MARGARET PEDLER:
DANSMÆRIN WIELITZSKÁ 16.
að í hans augum voru Jessabel og Dalila hreinustu
englar í samanburði við mig“.
„Hvað er að heyra þetta! Ilann þekkir þig ekki vit
und og gat því ekki haft neitt álit á þjer, hvorki ilt
nje gott“.
„Nei, eiginlega ekki“, svaraði Magda dræmt. „Og
þó. Einhver vinur lrans var einhverntíma hrifinn af
mjer og jeg lrryggbraut hann. Þarna hefurðu ástæð-
una!“
„Já, einmitt!“ Það var hæði undrun og samúð í
rödd hennar.
En Magda ypti öxlum.
„Jæja, hvað um það“, sagði hún hörkulega. „Ef hann
hefir ætlað sjer að horga gamla skuld fyrir vin sinn,
hefir honum að minsta kosti tekist það“.
Gillian horfði undrandi á hai#i. Aldrei hafði liún
sjeð Mögdu svona fyrr, þunglyndislega og særða á
svip.
„Og þú hefir enga hugmynd um, hver hann var?“,
spurði Gillian.
„Jú. — Það var Michael Quarrington, listmálari“.
„Michael Quarrington? Hann hefir erð fyrir að vera
mjög aðlaðandi maður!“
Magda einblíndi inn í eldinn, sem skíðlogaði í arn-
inum.
„Jeg held líka, að hann gæti verið það, ef hann
vildi“, sagði hún lágt. „En honum fanst þaS ekki
ómaksins vert við mig“.
í SPEGILHERBERGINU.
Illátur og gleðióp heyrðust úr spegilherberginu, er
Davilof var á leið þangað inn nokkrum dögum síðar.
Hár og hvellur barnshlátur heyrðist gegnum kven-
mannaraddir og þegar pianóleikarinn opnaði dyrnar
sá hann að Magda var niðursokkin í að kenna Glókolli
fyrstu dansskrefin, en Gillian sat og gerði við blússur
sem voru rifnar og tættar. Oðru hvoru leit hún upp
frá saumtinum og horfði brosandi á son sinn stíga dans-
inn.
Davilof gekk inn í herbergið og nam staðar augna-
hHk, er hann sá Mögdu brosandi út undir eyru. Það
var eitthvað viðkunnanlegt í fasi hennar.
Þegar Glókollur heyrði að dyrnar voru opnaðar.
sneri hann sjer við í höndunum á Mögdu og varð
æði langleitur á svipinn, er hann kom auga á Davilof.
„Æ, þú ert þó ekki kominn strax til þess að spila
fyrir álfadrotnnrguna!‘“ sagði hann súr á svipinn.
Glókollur hafði gefið Mögdu nafnið „álfadrotning“,
strax fyrsta daginn, er hún hafði dansað eingöngu
fyrir hami.
„Klukkan getur ekki verið orðin þrjú“! mótmælti
Glókollur, þegar Davilof tók upp vasaúr sitt og hjelt
því á lofti fyrir framan hann.
„Jeg er hrædd um að svo sje, anginn minn litli“,
sagði GilHan um leið og hún tók saman saumadót sitt
og bjóst til brottferðar. „Komdu nú. Yið verðum að
lofa drotningunni að æfa sig, því á morgun á hún -að
dansa fyrir helminginn af íbúum Lundúnaborgar,
„O, álafdrotning, þú ert yndisleg og falleg“, sagði
Giókollur blíðlega, Hann sneri sjer að móður sinni og
sagði. „Komdu þá mamma“.
Davilof og Magda brostn hvort til annars.
„Fullorðið fólk getur oft haft ástæðu til að öfunda
hörnin af því, að þau mega segja alt sem þeim hýr
í brjósti“, sagði hann rólega.
„En þjer eruð ekki neitt barn“, svaraði Magda, „og
þessvegna skuluð þjer ekki reyna að herma eftir Gló-
kolli litla.“
„Jæja, þá til starfa Antonie. — Jeg ætla að fara í
vinnufötin mín og svo getum við æft „jómfrúsvaninn“.
Þjer komið ljósunum í lag á meðan“.
Hún hljóp inn í hliðarherberg'ið og á meðán slökti
Davilof flest öll ljósin, nema fyrir framan stóra speg-
ilinn.
Magda kom aftur og var klædd ljettum sloppi úr
silkiefni, sem haldið var saman með bélfi nm mittið.
í sloppnum gat hún óhindrað hreyft sig eftir vild.
„Spilið Antonie", sagði Magda.
Davilof hikaði, gekk eitt skerf í áttina til hennar,,
en sneri sjer síðan á hæl og gekk að hljóðfærinu. Á..
næsta augnabliki hljómuðu hinir hreinu tónar, sem
hann sjálfur hafði samið við „Jómfrúsvaninn“.
Davilof ljek ljettara og angurværara er leið á dans-
inn og hinir skæru tónar hljómuðu eins og þögul
beiðni um hjálp, og er Magda loks ljet sig falla á gólfið'
með hreyfingum hins særða fugls og yndisþokka meyj-
arinnar, dó músíkin út eins og í fjarska.
Augnablik ríkti alger þögn í herberginu. — Síðan
spratt Davilof á fætur.
„Guð minn góður, þjer eruð töfrandi Magda“, sagði:
hann.
Magda leit npp og hræðslusvip brá fyrir í andliti
hennar. Hún lá ennþá eins og er hún endaði dansinn
og það yar eins og hún væri enn í heimi listarinnar.
Hinn æsti málrómnr Davilofs hafði vakið liana.
„Yar þetta gott — verulega gott“, sagði hún.
„Gott“, endurtók hann. „Dansinn var fullkominn“.
Hann rjetti henni hendur sínar og hún tók í þær -
til að rísa á fætur.
Alt í einu urðu tök Davilofs fastari.
„Yndislega“ sagði hann lágt — „Magda!“
Með óstyrkri hreyfingu hró hann hana til sín og
hjelt henni fastri í fangi sjer.
„Antonie! — sleptu mjer!“
En tilfinningin, að halda hinum mjúka lcvenlíkama
í fangi sjer hafði gert Davilof ærðan. Hann tautaði