Morgunblaðið - 22.11.1938, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 22. nóv. 1938.
Mr. Wendall Bratsliam, sem
er fertugur að aldri, lenti
í bílslysi nýlega í San Francisco.
Hann fjell í öngvit og raknaði
ekki við fyr en eftir nokkrar
klukkustundir. Honum fanst ekki
hann kannast við 'umhverfið, en
komst þó að lokum að því, að
hann var staddur í líkstofu eins
sjúkrahússins í borginni.
Utan við sig reis hann á fætur
og gekk út úr líkstofunni. Þá
rakst hann á yfirlæknirinn, sem
vitanlega varð forviða á að sjá
mann, sem hann hjelt að væri
dauður, koma Ijóslifandi út úr
líkstofunni.
— Hvað á þetta að þýða?
spurði Wendall.
— Yið hjeldum að þjer hefðuð
dáið í slysinu, svaraði læknirinn.
Við reyndum að opna annað
augnalok yðar og eftir útliti aug-
ans að dæma voruð þjer stein-
dauður.
— Nú, það hefir verið vinstra
augað, svaraði Wendall, því það
er glerauga og varla von að þið
sæuð líf í því.
★
Dvergvaxinn Svertingjakyn-
flokkur í Afríku notar enn
þann dag í dag eitraðar örvar við
veiðar. Á örvaroddunum eru eitr-
aðir mannakjötsbitar. Frá fylgsn-
um sínum í skógunum geta dverg-
ar þessir lagt að velli stærstu
dýr eins og t. d. fíla með þessum
vopnum sínum. Dýrin finna ekki
neitt til þegar örvunum er skotið
í þau vegna þess að eitrið er
deyfandi dg venjulega eru dýrin
því róleg þar til þau detta niðurj
steindauð.
★
Þektur amerískur miljónamær-
ingur hefir óvenjulega aðferð, en
þó um leið eðlilega til að halda
heilsu sinni. Hann hefir ráðið til
sín lækni, og í stað þess að gréiða
■
lækninum há laun þegar miljóna-
mæringurinn verður lasinn greiðir
hann lækninum kaup á meðan
ekkert verður að.
Undir eins og miljónamæringur-
inn verður veikur hættir hann að
borga lækninum kaup þar til hann
verður frískur aftur.
★
Sagt er að í Bergen rigni svo
mikið, að hestar fælist ef
þeir sjá fólk regnhlífalaust á
götunum. Bftirfarandi saga er frá
Bergen:
Það var að sumarlagi og jeg
var ásamt nokkrum erlendum
ferðamönnum á leið í land frá
ferðamannaskipi, sem lá á höfn-
inni. Með okkur í bátnum var
Persi í hvítum fötum og með rauð-
an „fez“ á höfðinu. Þegar hann
var farinn í land sagði ferjumað-
urinn við mig:
— Hvaða náungi var þetta nú?
— Hann er Persi sagði jeg. Þjóð
hans er einkennileg að því leyti
að þeir tilbiðja sólina sem guð.
Skilurðu það?
— Já, það skil jeg vel og hann
hefir þess vegna komið hingað til
Bergen til að hvíla sig- dálítið.
★
MÁLSHÁTTUR:
Margt æfikvöld kemur um há-
degi.
JCaup&kaju
u?
Tvistar í svuntur og morgun-
kjóla frá 3.90 í kjólinn. Versl.
„Dyngja“.
Morgunblaðinu.
Best að auglýsa í
L. O. G. T
St. Verð ndi nr. 9. Fundur í
kvöld kl. 8. Vígsla nýliða. Skip-
un árshátíðarnefndar. Embætt-
ismenn stúkunnar Framtíðin nr.
173 heimsækja. Þorst. J. Sig-
ursson: Erindi. Lára Lárusdótt-
ir: Sjálfvalið.
Nýkomið telpubolir og telpu-
buxur. Versl. „Dyngja“.
Silkisnúrur, nýkomnar. Versl.
„Dyngja“.
Slifsi frá 3.75 — Svuntuefni
frá 5,63 í svuntuna. Georgette
í upphlutssett á 11,25 í settið.
Versl. „Dyngja“.
4 teg. Satin í peysuföt. 2 teg.
herrasilki í upphluta. — Versl
„Dyngja“.
Rósótt og einlit efni í barna
kjóla frá 2,95 mtr. Rósótt flöj-
el á 3,50 mtr. Versl. „Dyngja“
Mjó dömubelti í úrvali frá
1,50 stk. Dömukragar frá 2,25
stk. Versl. „Dyngja“.
Axlabönd á drengi. Barna-
sokkabönd. Dömusokkabönd
frá 0,65 par. Sokkabanda-
teygja. Mjó teygja, svört og
hvít. Versl. „Dyngja“.
Athugið. Hattar og aðrar
karlmannafatnaðar vörur, ull-
arpeysur, nærföt, dömusokkar,
tvinni, teygjubönd og ýmsar
smávörur o. m. fl. Handunnar
hattaviðgerðir sama stað. Hafn-
arstræti 18. Karlmannahatta-
búðin.
3
Glanspappír í jólapoka
og erepe-pappír.
fallegir litir,
Bókaverslun
Sigurðar Kristjánssonar
Bankastræti
Kaupum flöskur, stórar og
smáar, whiskypela, glös og bón-
dósir. Flöskubúðin, Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395. Sæk-jum
heim. Opið 1—6.
SZC&ynniny£w
Notið Venus húsgagnagljáaB
afbragðs góður. Aðeins kr. 1.50'
glasið.
Heimatrúboð leikmanna í
Hafnarfirði, Linnetsstíg 2.--
Lotningarsamkoma í kvöld kU
8, og öll næstu kvöld vikunnar..
Allir velkomnir.
Dömuhattar, nýjasta tíska.
Einnig hattabreytingar og við-
gerðir. Hattastofa Svönu og
Lárettu Hagan, Austurstræti 3.
Sími 3890.
Dömukragar í fjölbreyttu úr-
vali. Georgettéklútar, blóm o.
fl. Versl. og saumastofan „Ey-
gló“, Laugaveg 58.
Ódýrir frakkar fyrirliggj-
andi. Guðmundur Guðmundsson
dömuklæðskeri, Kirkjuhvoll.
íslensk frímerki kaupir hæsta
verði Gísli Sigurbjörnsson Aust-
urstræti 12 (áður afgr. Vísir),
pið 1—4.
Kaupum flöskur, flestar teg-
undir, soyuglös, ónýtar Ijósa-
perur, whiskypela og bóndós-
ir. Sækjum heim. Versl. Hafn-
arstræti 23 (áður B.S.I.)
Sími 5333.
Kaupum flöskur, flestar teg.
Soyuglös, whiskypela, meðala-
glös, dropaglös og bóndósir. —
Versl. Grettisgötu 45 (Grettir).
Sækjum heim. Sími 3562.
KAUPI GULL af öllu tagi.
SIGURÞÓR, Hafnarstræti 4.
Heimalitun hepnast best úr
Heidmann’s litum. — Hjörtur
Hjartarson, Bræðraborgarstíg 1.
Nýkomið flauel, svart, dökk-
blátt, rautt og grænt. Hvítt
silki-cheviot. Verslun Guðrúnar
Þórðardóttur, Vesturgötu 28.
Lítil búð, á góðum stað í
bænum, óskast. Þarf að vera
hentug fyrir fornbókasölu. —
Upplýsingar gefur Egill Sigur-
geirsson lögfræðingur. Sími
1712.
Piltar, sem lesa þriðja bekk
Mentaskólans, vantar námsfje-
laga. Uppl. í Unglingaskóla
Reykjavíkur, Hallveigarstíg 10.
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
Minningarspjöld fyrir minn-
ingarsjóð Einars Helgasonar,
fást á eftirtöldum stöðum: I
Búnaðarfjelagi Isl., Gróðrar-
stöðinni, Laugaveg 50, Þing-
holtsstræti 33, Túngötu 45 og'
afgreiðslu Morgunblaðsins. —
Hafnarfirði á Hverfisgötu 38

Saumum fóðraða hanska fy
ir dömur og herra. Glófinn*.
Kirkjustræti 4.
Munið Húlsaumastofuna, —
Grettisgötu 42 B. Einnig saum-
aður rúmfatnaður. Vöndu$>
vinna. Fljót afgreiðsla. Guðrúnt>
Pálsdóttir.
Otto B. Amar, löggiltur út-
varpsviki, Hafnarstræti 19. —-
Sími 2799. Uppsetning og við-
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Fóta-aðgerðir. Geng í hús og:
veiti alskonar fóta-aðgerðir. —
Unnur Óladóttir. Sími 4528.
Skíðahúfur og einnig viðgerð-
r á höttum. Kristín Brynjólfs-
dóttir, Austurstræti 17.
Látið okkur hreinsa og
smyrja reiðhjól yðar og geyma.
það yfir veturinn. örninn,
Laugaveg 8 og 20, Vestur-
götu 5.
E. PHILLIPS OPPENHEIM:
MILJÓNAMÆRINGUR I ATVINNULEIT.
Nú var augnabliks þögn. Mr. Coekerill var orðinn
náfölur.
„Ef þjer viljið kæra mig“, hjelt Bliss áfram, „er
yður það velkomið. Jeg sagði dyraverðinum, að það
gæti vel verið, að jeg kallaði í hann, og þá skyldi
hann ná í lögregluþjón“.
„Jeg læt handtaka ykkur báða“, hrópaði Mr. Cock-
erill og reis á fætur. „Jeg á þessa skjalatösku og
það sem í henni er“.
„Mjer leiðist að þurfa að segja það“, svaraði Bliss,
„en jeg held að þjer sjeuð Iygari. Hvað sem því líð-
ur verðið þjer að eiga það undir Mr. Fenwick, hvort
hann afhendir yður innihald töskunnar, — og svo
er það nokkuð annað“. —
Hann rjetti út hendina og benti á tóma glugga-
kistuna og auða hilluna.
Mr. Cockerill æstist um allan helming. „Hvað hafið
þjer gert af fuglunum mínum?“ öskraði hann.
„Þeir eru að leika sjer úti í sólskininu", svaraði
Bliss. „Ef þjer takið þessu skynsamlega, koma þeir
aftur áður en langt um líður. En ef þjer gerið það
ekki, sný jeg þá úr hálsliðnum og kasta þeim á ösku-
liauginn“.
Mr. Cockerill reis hægt á fætur, náði í silkihattinn
sinn, setti liann varlega á sig, og tók hanska sína
og regnhlíf. „Jeg skal koma með yður á skrifstofuna,
Fenwick“, sagði hann auðmjúkur. „Þjer getið litið í
töskuna og eyðilagt það sem yður sýnist. Það sem jeg
á í henni afhendið þjer mjer“.
„Eruð þjer ánægður með það“, spurði Bliss Mr.
í'enwick.
„Já, það veit hamingjan“!, svaraði hann.
Bliss rjetti honum skjalatöskuna og fylgdi þeim til
dyra.
„Þjer lítið eftir fuglunum áður en þjer farið?“,
sagði Mr. Cockerill í auðmjúkum bænarróm.
„Jeg skal hleypa þeim inn þegar í stað“, sagði Bliss.
„Og að því loknu komið þjer og heimsækið mig“,
sagði Mr. Fenwick og rjetti honum nafnspjald sitt.
„Hjer er heimilisfang mitt“.
„Þakka yður fyrir“, svaraði Bliss.
Þegar þeir voru farnir hleypti Bliss fuglunum inn.
Hann lagaði til í skrifstofunni, fór því næst út og læsti
á eftir sjer. Lykilinn fór hann með heim til Mr. Cock-
erill.
Eftir það rölti hann út í skemtigarðinn og settist
þar á éinn bekkinn. Hann tók lítið almanak úr vasa
sínum og krotaði í það. Enn var hann orðinn atvinnu-
laus, og þó voru eftir níu inánuðir, tvær vikur og einn
dagur, uns æfintýri hans væri lokið.
X.
Mrs. Heath leit á peningana, sem Bliss hafði sett á
borðið eftir morgunverð, og tók þá eins og henni væri
það þvert um geð.
„Er þetta eltki rjett, Mrs. Ileath spurði Bliss og
reyndi að vera glaðlegur. „19 skildingar og 7 pence,
alt of lítið fyrir alla yðar miklu hjálp“.
ITún horfði á hann á báðum áttum.
„Upphæðin stemmir“, sagði hún. „En hvað líður yður
sjálfum? Þjer eigið ekki mikið eftir fyrir miðdegis-
verði og slíku!“
Bliss hringlaði smápeningum í vasa sínum.
„Jeg hefi að minsta kosti fyrir miðdegisverði“, sagði
hann sannfærandi. „Og jeg liefi það á tilfinningunni
að jeg fái eitthvað að gera í dag“.
„Jeg skal gjarna eiga lijá yður 1 eða 2 skildinga.
ef þjer viljið —“, sagði hún.
„Nei, það kemur ekki til mála“, tók hann fram í
fyrir henni. „Það er mánudagur í dag, og- mánudagur
hefir altaf verið mjer til láns“.
„Ætlið þjer að fara til Smithson aftur?“
„BIiss hætti að hringla peningunum. Lægsta þóknun
hjá Smitlison voru 2% skildingur.
„Jeg er ekki viss um það“, svaraði hann. „Þeir send3,
mann oft út í erindisleysu. Jeg hafði frekar hugsað
mjer að rölta um og leita gæfunnar“.
„Þjer hafið aldrei reynt á vinnumiðlunarskrifstofu?",.
sagði Mrs. Heath í spurnarróm.
„Nei, en það væri ekki úr vegi að gera það“, sagði
Bliss og tók hatt sinn. „Jeg er orðinn dauðleiður á
Smithson“.
Hann gekk blístrandi niður stigann, en hægði heldur
á ferðinni, þegar hann kom út á götu. Síðustu dag-
arnir höfðu verið eins og heil eilífð leiðinda og að-
gerðaleysis, og alt umhverfið hafði þjakandi áhrif á
hann. Taugaóstyrkur hans var þó að mestu horfinn,
en í stað þess fann hann stundum til þróttleysis og
óþolinmæði, er hann hugsaði til þeirra daga, sem hann
ætti framundan.
Hann sneri sjer til næstu vinnumiðlunarskrifstofu, og
fór þaðan nokkrum mínútum síðar með miða í vas-
unum og keppinaut um stöðuna á hælunum. Sá síðar-
nefndi tafðist í götuuppþoti, svo að Bliss koinst langt