Morgunblaðið - 20.06.1939, Side 8

' 8
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 20. júní I93&.
/nu2F nnv^lciu/riAjCi^pymJU
Danski rithöfundurinn frægi,
Jens Locher, var í sumar
staddur á stóru gistihúsi í Juan
ies Pius við Miðjarðarhafið. Dag
nokkuru er hann var staddur í
anddyri gistihússins og var að
ræða við forstjóra gistihússins,
kom eldri kona, sem einnig bjó á
gistihúsinu og sagði við forstjór-
ann:
— Þjer verðið að hafa einhver
ráð með. að fá mannin, sem býr í
næsta herbergi við mig, til að
hætta að leika á fiðlu sína. Það er
ómögulegt að hlusta á þetta væl
allan guðslangan daginn.
Forstjórinn hneygði sig fyrir
gesti sínum, en þegar hún var far-
m sagði hann við Jens Locher:
— Það er Fritz Kreisler, sem
hýr í næsta herbergi við hennar
herbergi.
★
— Þetta er tóm ímyndunar-
veiki. Reynið að syngja við vinn-
nna.
> — Það get jeg ekki, herra lækn-
ir. —
— Hvers vegna?
— Jeg er glerblásari.
★
St. Carls-brúin í Prag, sem bygð
yar fyrir 300 árum, er að miklu
leyti gerð úr eggjum. Byggiuga-
meistararnir, sem bygðu brúna,j
yoru þeirrar skoðunar, að það
myndi styrkja brúna að blanda
eggjum í byggingarefnið. Bændur
i Prag-hjeraðinu urðu að leggja til
»11 þau egg sem fóru í brúna.
★
Einu sinni er Rudolph Austur-
yíkiskeisari var á ferðalagi úti 1
sveit gaf hann sig á tal við bónda
og spurði hann hver munurinn
væri á stríði og friði. Bóndinn
Bvaraði: Á friðartímum fylgja
synirnir feðrum sínum til grffar,
én á ófriðartímuin fylgja feðurnir
sonum sínum til grafar.
★
, A legsteini í kirkjugarði í Prag
er eftirfarandi áletrun: Hjer hvíl-
ir Joseph Schmidt. Hann fæddist
í Austurríki, ól mestan aldur sinn
í Tjekkóslóvakíu og ljest í Þýska-
landi. Samt flutti hann aldrei frá
fæðingarborg sinni, Prag.
★
Nýjasta „heimsmetið", sem sett
hefir verið í Bandaríkjunum á
Louis Kranz frá Monticello. Hann
heíir á síðustu 10 árum verið hand-
tekinn 109 sinnum grunaður um
aférot. En ekki í eitt einasta skifti
hefir lögreglunni tekist að sanna
á hann það, sem hann var grun-
aður um að hafa framið.
★
Maður einn í Gautaborg hefir
farið þess á leit að hann fái að
skifta um nafn. Hann var skírður
Obadias, en hann segir að þetta
nafn hafi alla æfi verið sjer til
mestu leiðinda. Hann vill fá að
heita Oluf.
★
Kvikmyndafjelögin í Holly-
wood senda á næstunni á mark-
aðinn mesta sæg af ævisögukvik-
myndum merkra manna. í vænd-
um eru t. d. kvikmyndir um líf
Edisons, Nobel, Lawrence ofursta,
Lincoln forseta, Niemöller o. m. fl.
i ★
Jazzkóngurinn Duke Ellington
tók upp á því, er hann var á ferða-
lagi í Svíþjóð í vor, að selja eigin-
handarundirskrift sína á 50 aura
eintakið. Peningarnir sem komu
inn fyrir þetta gengu til atvinnu-
lausra sænskra hljómlistarmanna.
★
í London er búið að stofna
klúbb fyrir ófríða menn, en illa
gengur að fá menn í fjelagsskap-
inn. Fjelagsstjórnin auglýsir stöð-
ugt eftir meðlimum og skorar á
ófríða menn að ganga í fjelagið.
I auglýsingunum er því haldið
fram að venjulega sjeu ófríðir
menn gáfaðir.
★
Ein af kirkjunum í Moskva var
nýlega opnuð aftur, eftir að hafa
verið lokuð í mörg ár. Það er
þýska Pjeturs Páls kirkjan. En nú
er þar ekki lengur kirkja heldur
kvikmyndahiis.
★
Sú breyting hefir verið gerð í
Páfahöllinni síðan Píus XII. varð
páfi, að búið er að setja upp fim-
leikasal í höllinni, þar sem hinn
heilagi faðir æfir leikfimi á liverj-
um morgni.

KAUPAKONA ÓSKAST
á gott heimili austur í Fljóts-
hlíð. Upplýsingar á Frakkastíg
24 B.
KAUPAKONU VANTAR
á gott heimili í Rangárvalla-
sýslu. Einnig stúlku til hús-
verka í K. Fjel. „Þór“, Rang-
árvöllum. Upplýsingar á Njáls-
götu 108.
HÚSMÆÐUR!
Hreingemingamennirnir Jón
og Guðni, reynast ávalt best.
Pantið í síma 4967 kl. 12—og
eftir kl. 6.
OTTO B. ARNAR,
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
%
Jtóaup&íiafteiv
NÝ SMÁLÚÐA
og margt fleira. Sími 4385.
KAUPUM
aluminium, blý og kopar hæsta
verði. Flöskubúðin Bergstaða-
stræti 10. Sími 5395.
GLÆNÝ ÝSA
og stútungur í dag. Fiskbúðin
Bergstaðastíg 49. Sími 5313. j
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR I
sumarkjólar og blúsur í úrvali.
Saumastofan Uppsölum, Aðal-
stræti 18. — Sími 2744.
NÝR LUNDI
Fisksa^lan Björg. Sími 4402.
MEÐALAGLÖS
Fersólglös og Soyuglös, keypt
daglega. Sparið milliliðina og
komið beint til okkar ef þið
viljið fá hæsta verð fyrir glös-
in. Laugavegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
glös og bóndósir af flestum teg-
undum. Hjá okkur fáið þjer á-
valt hæsta verð. Sækjum til yð-
ar að kostnaðarlausu. Sími 5333
Flöskuversl. Hafnarstræti 21.

NOTIÐ ,PERO“,
stór pakki aðeins 45 aura.
Notið Venus
HÚSGAGNAGLJÁA,
afbragðs góður. Aðeins kr. 1,503'
glasið.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 3594. j
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð
mundsson, klæðskeri. Kirkju-
hvoli. Sími 2796.
ÞORSKALÝSI.
Laugavegs Apóteks viðurkenda
þorskalýsi í sterilum ílátum
kostar aðeins 90 aura heilflask-
an. Sent um allan bæ. —
Sími 1616.
LEGUBEKKIRNIR
eru bestir á Vatnsstíg 3. Hús-
gagnaverslun Reykjavíkur.
KAUPUM FLÖSKUR,
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395.
Sækjum. Opið allan daginn.
FRIGGBÓNIÐ FÍNA,
er bæjarins besta bón.
VESTURBÆINGAR!
Munið brauðbúðina á Fram-
nesveg 38.
Minningarspjöld
BÓKASJÓÐS BLINDRA
fáat hjá frú Maren Pjetursdótt-
ur, Laugaveg 66, Blindraskól—
anum, Ingólfsstræti 16, frk.
Þóreyu Þorláksdóttur, Bók--
hlöðustíg 2, og Körfugerðinni^.
Bankastræti 10.
I.O.G.T.
ST. VERÐANDI NR. 9:
Fundur í kvöld kl. 8. Hag-
nefndaratriði: br. Guðmundur-
Einarsson og br. Hallgrímur-
Jónsson.
EIN STÓR STOFA OG
ELDHÚS
óskast 1. október, má vera íi
kjallara. Tilboð merkt Vjel—
stjóri, sendist til Morgunblaðs—
ins.
EGGERT GLAESSEN
hwstarjettanHélaflvtamgsBaaður.
Skrifstofa: Gddfeilowhúsið,
Vonarstrœtí 10.
(Butvugar um autordyr).
CHAEUM O. BOOTH.
ÚTLAGAR I AUSTRL
„Smallwood er mesti myndarmaður, og Janice jafn-
ar sig brátt“.
„Eins og- nú er komið, gætum við sagt alla söguna
eins og hún var og verið trúað. Jeg vona líka, að Conti
«núist hngur, og jeg hefi beðið hana að senda mjer
símskeyti til Hongkong“.
>,Ramsgate?“
„Já“.
„Ertu viss ni það?“
„Já!“
„Gerry, það er ómögulegt“.
„Ekki eftir mínum útreikningi", svaraði O’Hare. Við
Smallwood höfum rætt þetta lið fyrir lið og erum al-
veg sammála. Það, sem við teljum, að hafi skeð, er
þetta: Ramsgate stóð uppi á borðstokknum og var að
skygnast nm eftir vjelbátnnm. En eins og þú manst
yar svört þoka, og ennþá dimt úti. Þá skaut einn af
Rermönnum Yangs á hann, og jeg hjelt, að hann hefði
orðið fyrir skotinu, fallið í sjóinn og druknað, en
sjálfur var jeg sleginn í rot rjett á eftir. En Rams-
gate særðist hvorki nje druknaði. Hann datt niður í
hátinn, sem var rjett fyrir neðan, og hefir ef til vill
fallið í yfirlið. Þegar hann fjell fyrir borð, var hatt-
urinn hans dreginn niðnr fyrir augu. Hann var þur,
þegar við fundum hann í bátnum“.
„En hvað varð af Ramsgatef'
„Hann fór aftur um borð í skútuna“.
Irene varð skelfd á svip.
„Hvenær, jeg skil þfetta ekki — og hvers vegna?“
„Við byggjum út frá þeirri staðreynd, að við fund-
uin hattinn hans í morgun. Líklega hefir Ramsgate
rankað við sjer uiu dögun, tini Iíkt leyti og jeg. Hann
hefir skilið, hvernig hanu hefir komist í bátinn, en
ekki hvers vegna hann fjekk að vera þar í friði. Þá
hefir hann farið að velta því fyrir sjer, hvernig hann
kæmist burt. Setti hann vjelina I gang, mynda það heyr
ast og hermenn Yangs komá og skjóta hann. Ef til vill
hefir hann hugsað sjer að komast fcurt á sundi. En
lengra hefir liann ekki verið kominn í heilabrotum sínum
. v
þegar hermenn Yangs skutu hvorn annan niður. Hann
hefir ekki vítað, hvað á gekk, en hefir gægst yfir
borðstokkinn, þegar hann heyrði, að jeg var að kalla
til ykkar. Næsta hugsun hans hefir snúist um peninga
Yangs. Og á meðan við vorum öll að stumra yfir
Janice, eftir að jeg hafði brotið upp hurðina, hefir hann
ldifrað um horð. farið inn í eldhúsið og fundið tösku
SmalIwoods“.
„Það hefði hann ekki gert, Gerry, ef hann hefði\ekki
vitað------“
„Nei, einmitt, en við skulum geyma að tala um þá
hlið málsins, þangað til á eftir. — Ramsgate fann tösk-
una tæmda og eyðilagða. Nú var nm tvent að velja:
Hann gat komið til okkar og heimtað, að fá sinn hluta
af peningunum. Eða hann gat falið sig og sjeð hverju
fram myndi vinda. Hann valdi síðari kostinn. Jeg
hngsa, að hann hafi falið sig inst inni í eldarúminu,
þar sem enginn gat sjeð hann, nema lýst yrði þangað
inn. Hann heyrði bæði, þegar jeg talaði við þig og
Conti. Vissi, að við hjeldum, að hann væri dauður.
Hann ætlaði að láta okkur vera í þeirri trú. Hann
heyrði líka, að aðeins við tvö vissurn, að peningarnir
voru fundnir og jeg ætlaði að hirða þá. Nú hugsaði
hann sjer gott til glóðarinnar. Hann ætlaði að láta
gruninn falla á mig, þar sem jeg hafði peningana,
síðan ætlaði hann að elta mig hvert sem jcg færi og
lióta mjer að ljósta því upp, að jeg hefði drepið Mar-
celles, ef jeg ljeti liann ekki fá sinu hlut. Þetta var
einmitt hugmynd eftir hans höfði. En þá gerði; jeg:
það eina, sem hann hafði alls ekki búist við: Jeg skil-
aði peningunum aftur“.
Irene hló lágt og innilega, og O ’Hare tók hana í
faðin sinn.
„Af hverju ertu að hlæja, Irene?“
„Jeg ætlaði hara að segja, að þú gerðir það, semi
jeg hjóst við af þjer“.
„Þetta er það besta, sem nokkur hefir sagt við mig.r
á æfi minni“, hvíslaði O’Hare.
„Jeg elska þig líka, Gerry“, sagði hún og strauk
blíðlega yfir hár hans. Þú hefir verið jáfn dúglegur
að vinna úr þessum þremur atriðum og fornminjafræð-
ingur úr nokkrum beinum".
OTIare fleygði sígarettunni sinni íyrir fcorð. „Að-
stæður allar voru mjög hagkvæmar fyrir Ramsgate“,
hjelt hann áfram. „En það var ráðiegast fyrir hann,
að sýna sig ekki, svo að hann yrði ekki ákærður fyrir
morðið á Marcelle.s. Hann ætlaði að vera nm 'hovð í
„Liao-ping“ til sólseturs, höggva síðan göt í skips-
skrokkinn og sigla burt í litla björgunarbátnum, seni'
var um horð. Þá var sagan um Yang glevmd og grafin!
Hann vetlaði að stefna á Tsungeyjuna, Sádeleyjarnar
eða meginlandið, alt eftir því hvernig straumur var.
Enginn myndi þekkja hann í dimmnnni, þó að hann
mætti bátum. Hann gat falið sig um tíma og' síðan
yfirgefið Austurlönd. Allir myndu telja hann dauð-
ann, svo að hann þurfti ekkert að gera, nema breyta
um nafn, þegja og nota peningana. — Þannig lítur
málið út frá þessari hlið, en nú skulum við athuga þá
hlið málsins, sem snýr að dauða Marcelles [“