Morgunblaðið - 04.01.1940, Qupperneq 8

Fimtudagur 4. janúar IMOl
LITLI PÍSLARVOTTURINN
Blakeney var í tvær klukkku-
stundir á flakki í Montmartre-
hverfinu og þó einkum kringum
Rue de la Croix Blanche, þar sem
Axmand hafði áður búið. Hann
|>orði að svo stöddu ekki að spyrj-
ast fyrri í sjálfu húsinu, enda
ihefði það ekki verið viturlegt.
Hann hafði tekið eftir tveimur ná-
ungum, sem klæddir voru tötrum
eins og hann sjálfur. Þessir ná-
nngar höfðu stöðugt verið á sveimi
j>arna í nágrenninu á meðan Blak-
eney var þar, og það var ekki
nokkur minsti vafi á að þetta voru
njósnarar sem settir höfðu verið
k vörð. Ekki var Blakeney þó viss
um hvort njósnarar höfðu verið
settir til að gæta St. Just, eða
livort þeir voru settir til höfuðs
einhverjum öðrum..
Þegar klukkan á Tour des
JDames-kirkjunni sló átta og Blak-
eney var í þann veginn að fara
í annan leiðangur, sá hann alt í
•einu Armand koma eftir götunni.
Armand leit hvorki til hægri nje
vinstri. Hann gekk með höf-
uðið niður í bringu og hendurnar
inuuudir skikkju sinni. Er liann
gekk fram hjá götuljóskeri sá
Blakeney í andlit honum, það var
fölt og tekið. I sömu mund varð
honum litið í áttina til Blakeneys
og hann sá inn í augu foringja
síns, en aðeins í nokkrar sekúnd-
ur, því hann var svo viti borinn
að gefa ekki m.erki eða yfirleitt
neitt, sem gæti bent til þess að
hann þekti Blakeney. Njósnarar
voru vitanlega á hælum lians.
Blakeney hafði litið framan í hann
■og augnaráð piltsins minti einna
helst á sært dýr.
„Jeg hefði gaman að vita hvað
þrjótarnir hafa gert við hann!“
muldraði Sir Percy.
Armand hvarf inn í húsagarð-
inn að húsi því sem íbúð hans
var ?. Um leið sá Blakeney
að spæjararnir tveir stungu sam-
an nefjum og hvísluðust á lengi
vel. Sá þriðji, sem augsýnilega
hafði elt Armand, kom brátt til
þeirra og gaf sig á tal við þá.
Framhaldssaga 41
Blakeney hjelt nú í áttina til
fyrverandi íbúðar sinnar, St. 'Ger-
main l’Auxerrois. Ef til vill hafði
Armand tekist að koma þangað
einhverjum skilaboðum. En vitan-
lega voru eins miklar líkur fyrir
því, að njósnarar Herons væru
komnir á hæla hans sjálfs
Hífnn varð nú samt að taka
þeirri áhættu. Fyrverandi íbúð
Blakeneys var einasti staðurinn,
sem Armand vissi að hann gat
skilið eftir skilaboð til foringja
síns. Vitanlega hafði pilturinn ekki
getað vitað um það fyr en rjett
í þessju, að Blakeney mundi koma
aftur til Parísarborgar, en hann
gat hafa vonast til þess, og í skjóli
þeirrar vonar gat hann hafa reynt
að koma fyrir skilaboðum.
Með kæruleysislegu göngulagi
rölti'Blakeney fast upp með hús-
unum og gekk hægt í gegnum
borgina. Hann horfði í allar áttir
og reyndi að sjá í gegnum myrkr-
ið. Loks kom hann í St. Germain
l’Auxerrois og hann kom auga á
húsið, sem hann hafði yfirgefið
fyrir einum. 24 stundum.
Blakeney gekk fyrst hringinn í
kring um húsið og skimaði í allar
áttir. Það var kolniðamyrkur, en
að lokum þóttist hann fullviss um,
að enginn njósnari væri í grend,
að minsta kosti ekki þessa stund-
ina.
Armand hafði víst ekki skilið
nein skilaboð eftir á þessum stað;
en nú er hann vissi að foringi
hans var í París myndi hann vafa-
laust reyna, sem allra fyrst að ná
sambandi við hann.
Blakeney ákvað að hafa .nánari
gætur á þessu húsi. Sir Percy leit-
aði sjer skjóls í dyragættinni á
húsi, einu í grend og hann undir-
bjó sig undir langa og þreytandi
bið. Rigningin náði fljótt að gegn-
bleyta hina þunnu úlpu er hann
var í.
Það var liðið fast að miðnætti,
er hann ákvað að hætta biðinni og
f ara heim til sín og sofa, en klukk-
an 7 næsta morgun var hann aft-
ur á sama stað.
Það var enn ekki búið að opna
hliðið að húsagarðinum að hans
eigin íbúð. Hann hallaði sjer upp
áð hurðinni. Húfan á höfði hans
var skökk og niðri í augum.
Hann var óhreinn í andliti og fót-
leggirnir voru berir og óhreinir.
í munninum hafði hann stutta
krítarpípu og hendurnar í vösun-
um. Hann líktist atvinnulausum
flæking.
Ilann þurfti ekki lengi að bíða.
Hliðið var brátt opnað. Húsvörð-
urinn kom út með kúst í hendinni
og byrjaði að sópa fyrir framan
húsið. Fimm mínútum síðar kom
drengur, klæddur í tötra, berhöfð-
aður og berfættur. Hann hljóp við
fót og það var eins og hann væri
að athuga númerin á húsunum.
Það var að byrja að birta og það
var kalt í veðri eins og undan-
farna daga. Blakeney horfði á
drenginn, sem kom nær honum án
þess að fótatak hans heyrðist. Þdg-
ar drengurinn var alveg kominn
að honum rjetti Blakeney úr sjer
og tók pípuna út úr sjer.
„Þú ert snemma á fótum, sonur
sæll!“, sagði hann í höstugum
róm;.
„Já“, sagði drenghnokkinn.
„Jeg á að fara með brjef í Rue
St. Germain l’Auxerrois nr. 9. Það
hlýtur að vera hjer nálægt“.
'TnuJ rruAquaJzjg^/riLL
Ferðamaður kom að landamæra-
bæ. Tollvörður bað um að fá
að sjá vegabrjef hans. Ferðamað-
nrinn hugsaði sjer að leika á toll-
vörðinn og rjetti honum matseðil.
Tollþjónninn horfði til skiftir á
seðilinn og manninn, eins og hann
yæri að bera eitthvað saman:
— Hvítkálshöfuð — alveg rjett
— uxatunga — viljið þjer gjöra
svo vel og lofa mjer að sjá upp í
yður — alveg hárrjett — þorsk-
Röfuð — jú —- grísatær — mjög
rjett — Bouef a la Mode — .jú,
það mun einnig vera rjett. Góða
ferð!
★
W\rír fjárkaupmenn ferðuðust
saman á markað og gistu á
aama gistihúsi. Áður en þeir fóru
úr gistihúsinu um morguninn báðu
þeir gestgjafann að geyma pen-
ingaupphæð fyrir sig.
Nokkru síðar kom einn þeirra
aftur og bað um að fá peninga
sína og fjelaga sinna. Þeir hefðu
keypt fjárhóp saman, sagði hann,
og þeir þyrftu að borga með pen-
ingunum. Gestgjafinn trúði mann-
inum og fjekk honum peningana.
Maðurinn fór, en hvarf út í busk-
ann og síðan hefir ekkert til hans
spurst.
Fjárkaupmennirnir tveir fóru í
ttiál við gestgjafann og heimtuðu
að hann greiddi þeim peningana
og hann var dæmdur til að greiða
þeim fjeð, því það hafði verið svo
umsamið, að hann skyldi ekki
greiða peningana nema að allir
þrír væru viðstaddir.
Er búið var að lesa upp dóm-
inn sagði verjandi gestgjafans:
— Peningarnir eru geymdir hjá
mjer og jeg m.un greiða þá sam-
kvæmt samkomulaginu undir eins
og þið allir þrír mætið til að taka
á móti þeim.
Þannig vann gestgjafinn málið
í raun og veru. Því hinir tveir
fjárkaupmenn bíða enn eftir þriðja
fjelaga sínum.
★
onizettí varð óvinnufær á
unga aldri, en á meðan
hann vann var hann afkastamað-
ur með afbrigðum og til eru eftir
hann margar óperur. Einu sinni
var verið að ræða um tónskáldið
Rossini í nærveru Donizettis og
því haldið fram að Rossini hefði
samið og skrifað „Rakarann frá
Sevilla“ á 13 dögum, en þetta
fanst flestum viðstöddum ómögu-
legt. Er Donizetti var spurður um
hans álit á þessu máli svaraði
hann:
— Jeg álít að þetta geti vel
staðist. Rossini hefir altaf verið
frekar seinn til allrar vinnu.
D
eo páfi XIII. var mjög vin-
veittur listmálurum og sat
oft fyrir hjá málurum, þó ekki
væru þeir frægir. Einu sinni hafði
málari einn lokið við að gera
hræðilega illa gerða mynd af páfa
og málarinn rjetti honum pensil
og bað hann að skrifa nafn sitt á
málverkið. ^
— Má jeg skrifa ritningargrein ?
spurði páfi.
— Já, yðar heilagleiki. Það
myndi auka verðmæti myndarinn-
ar um allan helming.
Páfimr skrifaði með penslinum:
Jóhannes 6. 20. vers. Leo XIII.
Málarinn varð himinlifandi og
flýtti sjer heim. með málverkið til
þess að fletta upp í Nýja Testa-
mentínu og sjá ritningargreinina.
Þar stóð:
„Óttist ekki! Það er jeg“.
★
Vinnustúlkan: Það er maður við
eldhúsdyrnar að betla.
Frúin: Gefið honum smurða
brauðsneið.
Vinnukonan: Hann segist hafa
átt betri daga.
Frúin; Látið
og gaffal með.
„Það er hjer. Þú getur aflient
mjer brjefið“.
„Nei, borgari!“, sagði pilturinn,
sem varð óttasleginn. „Það er til
eins af íbúunum í húsinu nr. 9.
Jeg á að afhenda honum sjálfum
brjefið“.
Blakeney fanst ósjálfrátt að
drengurinn hlyti að vera með
skilaboð til hans frá Armand og
það meira að segja skrifleg skila-
boð, því drengurinn hafði tekið
aðra hendina upp að brjósti sjer,
eins og hann ætlaði að fullvissa
sig um að eitthvað dýrmætt, er
hann geymdi í barmi sínum, væri
á vísum stað.
„Jeg skal koma brjefinu til
skila, sonur sæll“, sagði Blakeney
höstulega. „Jeg þekki borgarann,
sem kærir sig ábyggilega ekki
um að húsvörðurinn sái brjefið“.
„Jeg ætla ekki að afhenda dyra-
verðinum brjefið", sagði drengr
hnokkinn. „Jeg ætla sjálfur að
afhenda manninum það“.
„Hlustaðu nú á, litli kunningi“,
sagði Blakeney. „Ef þú lætur mig
fá brjefið skal jeg gefa þjer fimm
franka' ‘.
Blakeney var farinn að vor-
kenna snáðanum, en Ijet hann þó
halda, að hann væri ruddamenm.
Hann kærði sig ekki utn. að hús-
vörðurinn næði í brjefið, því vel
gæti farið svo að húsvörðurinn
reyndi að ná því af drengnum með
hótunum eða valdi.
Framh.
PIANO- og HARMONIUM-
kensla. Þórunn Elfar, Baldurs-
götu 9. Sími 1556.
STÚDENT
vill kenna fyrir fæði. Uppl. í
síma 4233 (Svavar) kl. 5*/2
—7.
VENUS SKÖGLJÁI
tnýkir leðrið og gljáir skóna af
burða vel.
VENUS-GÓLFGLJÁI
ifburðagóður og fljótvirkur, —
Ávalt í næstu búð.
KRISTNIBOÐSF JELAG
kvenna hefur fund í dag kl. 41/2
e. h. í Betaníu. Konur mætið
Jtaujis&ajiuc
HÆNSAFÓÐUR
Kurlaður og heill mais. Þor-
steinsbúð, Grundarstíg 12. Sími
3247. Hringbraut 61, sími 2808..
HNOÐAÐUR MÖR
Þorsteinsbúð. Hringbraut 61,.
sími 2803, Grundarstíg 12*
sími 3247.
HANGIKJÖT
til þrettándans fæst í fiskbúSS-
inni á Nýlendugötu 14, eftir kL
3 í dag. Sími 4443.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jönsson, Vesturgötu 28..
Sími 8594.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðntv
Guðmundsson, klæðskeri. —
Kirkjuhvoli.
ÞORSKALÝSI
Laugavegs Apóteks viðurkend®
meðalalýsi, fyrir börn og full-
orðna. Lýsið er svo gott, að þaH*
inniheldur meira af A- og D-
fjörefnum en lyfjaskráin ákveð-
ur. Aðeins notaðar sterilar
(dauðhreinsaðar) flöskur. —
Hringið í síma 1616. Við send~
um um allan bæinn
MEÐALAGLÖS, FLÖSKUR
Fersólglös, Soyuglös og Tómat-
flöskur keypt daglega. Sparif
milliliðina og komið beint tll
okkar ef þið viljið fá hæst*
verð fyrir glösin. Við sækjum
heim. Hringið í síma 1616. —
Laugavegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela^
glös og bóndósir. Flöskubúðiiv
Bergstaðastræti 10. Sími 5396..
Sækjum. Opið allan daginn.
Kaupum allskonar
FLÖSKUR
hæsta verði. Sækjum að' kostn-
aðarlausu. Flöskubúðin, Háfnar^
stræti 21, 8Ími 5833.
KOPAR KEYPTUR
í Landsmiðjunni.
K. F. U. M.
Cand. theol. Ástráður Sigur-
steindórsson talar á fundi í K.
F.U.M. í kvöld kl. 81/2. Allir
karlmenn velkomnir.
HJÁLPRÆÐISHERINN
1 kvöld kl. 81/4 opinber jóla-
trjeshátíð. Veitingar. Lúðrafl.
og strengjasveit spila. Aðg. 25
aura. Allir velkomnir.
FILADELFÍA,
Hverfisgötu 44. Samkoma i
kvöld kl. 81/4- Jónas Jakobsson
og Eric Ericson tala. Allir vel
komnir!
hann þá fá hníf
— Ertu að hlægja að mjer?
— Nei, herra kennari.
— Að hverju ertu þá að hlægja?
I. O. G. T.
STÚKAN DRÖFN NR. 55.
Fundur í kvöld kl. 81/4- Tek-
ið á móti nýjum meðlimum. —
Erindi: Ólafur Ólafsson kristni-
boði. Fjelagar eru beðnir að
hafa með sjer sálmabækur. Æt.
SPARTA- DRENGJAFÖT
Laugaveg 10 — við allra hæfi.
FORNSALAN, Hverfisgötu 48
selur húsgögn o. fl. með tæki-
færisverði. Kaupir lítið notaðs
muni og fatnað. Sími 3309.
HARÐFISKSALAN,
Þvergötu, selur saltfisk nr. 1,
2 og 3. Verð frá 0,40 au. pie..
kg. Sími 3448.
FIÐURHREINSUN
Við gufuhre.insun fiður úr'
sængurfatnaði yðar samdægurs..
Fiðurhreinsun íslands, sími 4520
SNÍÐ OG MÁTA
Dömukápur, dragtir, dag-
kjóla, samkvæmiskjóla og alls<
konar barnaföt. Saumastofan
Laugaveg 12, uppi (inng. frá
Bergstaðastræti). Símar 2264
og 5464.
LÍTIL, SNOTUR ÍBÚÐ
til leigu ódýrt í Eskihlíð C.