Morgunblaðið - 10.05.1940, Page 8

0
JftðtjgttttMa&td
Föstudagur 10. maí 1940-

SÓLRÍK STOFA
og eldhús til leigu fyrir barn-
laust fólk. Gasvjel. Kolaofn. —
Uppl. í síma 1996.
2—4 HERBERGJA
ibúð til leigu í Tjarnargötu 10.
Sími 4768.
'f'jetagslíf
ÁRMENNINGAR
fara á Eyjafjallajökul um hvíta.
aunnuna. Þátttakendur verða að
gefa sig fram fyrir kl. 1 í dag
við Guðmund Sigurjónsson í
afgr. Álafoss.
ÍÞRÓTTAFJELAG KVENNA
biður fjelaga sína, sem ætla að
dvelja í skálanum um hvíta-
sunnuna að tilkynna þátttöku í
Höddu fyrir kl. 6 í dag.
IO. G. T.
ST. FRÓN NR. 227.
Aukafundur í kvöld kl. 6. —
Dagskrá: 1. Upptaka nýrra fje-
Jaga. 2. Endurupptaka.
’&l£&ynningac
MOLAKAFFI
jkostar bara 25 aura á Lauga-
Veg 28.
jl 'jb
STÚLKA ÓSKAST
á Smáragötu 8 A.
PANTIÐ HREINGBRNINGAR
í síma 1849.
‘ HALLO.REYKJAVÍK
1. fl. hreingerningar. Pantið
í tíma — pantið í síma 1347.
Ólafsson og Jensen.
Tek að mjer
HREINGERNINGAR
Guðm. Hólm. Sími 5133.
SNÍÐUM OG MÁTUM
allan kven og barnafatnað. —
Saumastofa Guðrúnar Arngríms-
dóttur, Bankastræti 11. Sími
2725.
HREINGERNING AR
Pantið í tíma. Guðni og Þrá-
inn. Símj 5571.
OTTO B. ARNAR
Jöggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
nm og loftnetum.
^taupsAajtuc
LÍTIÐ NOTUÐ DRAGT
til sölu. Uppl. á Laugaveg 73
(hæðinni).
Utvarpstæki
lítið, til sölu. Lítið notað. öldu-
götu 26, Hafnarfirði. Sími 9286
GOTT ORGEL
óskast. Uppl. í síma 2608.
NÝTT MAHOGNIBORÐ
til sölu, með tækifærisverði á
Klapparstíg 11, kjallaranum. —
Stærð 75X^5 cm.
ÓFRÍÐA STÚLKAN 47
Við fórum upp í lyftivjel og
Thomas sagði: „Við erum heppin,
að lyftan skuli vera í gangi, hún
er nefnilega ein af þeim, sem eru
hálft ár í viðgerð öðruhvoru“.
Thomas gat talað um lyftuna.
Hann kom vafalaust oft í þetta
hús. Lyftan hjelt áfram hærra
og hærra með leiðinlegu hljóði,
sem ímjer leiddist. Nú hefir þú
ákveðið þig, hugsaði jeg. Þegar
þú ferð hjeðan, ertu orðin kona.
Svo sátum við í skemtilegu her-
bergi, það er að segja herbergið
var eingöngu skemtilegt, vegna
þess, að það var hálfdimt
inni í því. Jég, kom auga á leið-
inleg plusshúsgögn og undir and-
styggilega ljótum spegli í gull-
bronsuðum ramma var blómstur-
vasi með gerfiblómum úr pappír.
Jeg hata gerfiblóm. Það hefðu
átt að vera; rauðar rósir ....
Það var matur á borðum og
Thomas gekk út og kom aftur með
vínflösku. Við sátum beirit á móti
hvort öðru. Vínið var sætt og
stakk í tunguna.
„Er þetta kampavínf‘ spurði
jeg.
Urvals dUnn
með tækifærisverði. Sími 1456.
Hverfisgötu 123.
GLÆNÝR FISKUR
spikfeitur í matinn í dag. Salt-
fiskbúðin. Sími, 2098.
GLÆNÝR FISKUR
spikfeitur í matinn í dag. Fisk-
búðin Víðimel 35. Sími 5275.
GLÆNÝR FISKUR
spikfeitur í matinn í dag. Sími
1456.
HARÐFISKSALAN
Þvergötu, selur góðar og ódýr-
ar kartöflur og saltfisk. Sími
344«.
í DÖMUKÁPUR
frakkar og swaggerar. Einnig
peysufatafrakkaefni. Verð við
allra hæfi. Kápubúðin.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm.
Guðmundsson, klæðskeri. —
Kirkjuhvoli.
MEÐALAGLÖS OG FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ina og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
síma 1616. Við sækjum. Lauga-
vegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Nönnugötu 5,
sími 3655. Sækjum. Opið allan
daginn.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
?ergstaðastræti 10. Sími 5395.
Jækjum. Opið allan daginn.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
að lita heima. Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
borgarstíg 1. Sími 4256.
SUMAR KJÓLAR
eftirmiðdagskjólar, blússur og
pils altaf fyrirliggjandi. Sauma-
stofan Uppsölum. Sími 2744.
, - ------------- • —
FULLVISSIÐ YÐUR UM
að það sje Freia-fiskfars, sem
þjer kaupið.
Eftir ANNEMARIE SELINKO
Thomas játti því.
Vitanlega kampavín, hugsaði
jeg. Það tilheyrir, en ekki rykug
gerfibló;m.
„Er hægt að leigja svona íbúð
með húsgögnum?“ Thomas horfði
á mig hissa.
„Já, að mestu leyti. Maður býr
ekki hjer“.
Hann lyfti glasi sínu. „Skál
fyrir kvöldinu í kvöld, baby!“
Við klingdum glösum og það
heyrðist skær og fallegur hljóm-
ur. Jeg sagði:
„Skál fyrir kvöldinu, morgun-
deginum og framtíðinni. Er það
ekki, Thomas ?“
Hann svaraði ekki, en rjetti
mjer skál með salati og gerði sig
líklegan til að helja meira víni
í glas mitt.
„Nei, í kvöld ætla jeg ekki að
drekka neitt að ráði“.
„Því ekki, baby ? Þú átt að
finna ofurlítið á þjer svo þú kom-
ist í gott skap“.
„Nei, Thomas, jeg vil ekki finna
á mjer vín; jeg ætla þvert á móti
að vera vel vakandi“. Hann horfði
undrandi á mig; jeg gat ekki sagt
meira og rjetti honum salatskál-
ina.
„Jeg pantaði kampavín, en það
tilheyrir ekki köldum mat. Hún
er vön að koma með annað vín til
kvöldverðar. Kampavín er ekki
drukkið fyr en seinna“.
Jeg hrökk við er hann sagði „er
vön“ og spurði: „Hver er hún?“
„Það er konan, sem tekur til
hjer í íbúðinni og sem jeg hringi
á þegar jeg þarf að fá hingað
mat. Hún hefir líka lykil að íbúð-
inni.
Alt í einu fanst honum víst að
þetta samtal ætti ekki við tæki-
færið og hann þagði.
Við vorum búin að borða. Thom-
as stóð upp og gekk um gólf.
Tvisvar sinnumi staðnæmdist hann
fyrir framan mig, en hjelt svo
áfram að ganga um gólf.
Hann er að hugsa um hvernig
hann eigi að fara að þessu. Hann
gæti kyst mig, en — við höfðum
fjarlægst hvort annað.
„Sestu niður á litla legubekk-
inn í horninu, Thomas“, sagði jeg.
Thomas gerði það, og jeg fór
5 mínútna
krossgáta20
Lárjett.
1. Rauf. 6. Átt. 8. Eignast. 10.
Keyri. 11. Róar. 12. Bardagi. 13.
Bókstafur. 14 Elskar. 16. Óbeit.
Lóðrjett.
2. Kínverskt nafn. 3. Land. 4.
Greinir. 5. Afhending. 7. Ritað. 9.
Stefna. 10. Trje. 14. Á reikning-
um. 15. í þessu.
til hans. Hann horfði á mig hissa.
Seinna hefir hann sagt mjer að
jeg hafi komið reglulega vel fram
við hann þetta kvöld. — Hann
hafði hugsað sjer þetta alt miklu
erfiðara.
Jeg var bara ung og ástfangin,
Thomas, það var alt.
Þegar Thomas vaknaði, hrökk
hann upp og leit á úrið. „Bara
hálf tólf. Þú getur sagt að við
höfum farið á kaffihús á eftir“.
Einkennilegt,. Jeg hafði alls
ekki hugsað um fólkið heima og
um það hvort þetta gæti haft ó-
þægilegar afleiðingar. En það var
það fyrsta, sem hann hugsaði um.
Við lágum þarna hvort við hlið-
ina á öðru. „Þú sagðir mjer ekki
að jeg væri fyrsti karlmaðurinn í
lífi þínu“, sagði hann.
„Þú spurðir mig ekkert um það
og það getur ekki liaft neina
þýðingu fyrir þig“.
Hann hló: „O, jæja, og jú, að
nokkru leyti, baby. Flestar stúlk-
ur leggja mikið upp úr þeim
fyrsta og —“
Jeg greip fram í fyrir honum:
„Nú er jeg ekki lengur ung
stúlka, Thomas? Nú er jeg kona,
konan þín .... “
Hann hjelt áfram: „— og það
hvíla nokkrar skyldur á karl-
manninum“.
„Thomas, jeg kom af fúsum
vilja, af því jeg elska þig ....“
hvíslaði jeg, á meðan Thomas leit-
aði í náttborðsskúffunni að sígar-
ettum, fann eina /og kveikti í
henni. j
„Jeg hata ábyrgðir", muldraði
hann.
Ábyrgð! Einu sinni áður hefir
karlmaður minst á ábyrgð við
mig. Það var Claudio, sem heldur
ekki kærði sig um að bera neina
ábyrgð á mjer.
„Þið karlmennirnir haldið altaf
að þið þurfið að bera ábyrgð á
öllum sköpuðum hlutum og þess
vegna er ykkur illa við hugsun-
ina um ábyrgð“.
„Baby, það er dálítið, sem jeg
skil ekki. Hvers vegna komstu til
mín, svona undir eins? Jeg hafði
í sannleika sagt búist við meiri
mótstöðu frá ungri stúlku, eins
og þjer“.
„Af því að jeg elska þig. Ogr
þú elskar mig, er það ekki?“
Thomas virtist ekki hafa heyrfc
spurningu mína.
Á meðan jeg var að lagfæra
hár mitt fyrir framan spegilinn
kom) Thomas alt í einu til mín og
tók mig ástríðufullur í fang sjer-
og kysti mig um alt andlitið.
„Jeg er svo ástfanginn, að þú
getur alls ekki ímyndað þjer
það“, sagði hann galsafullur. „Hár
þitt, og hvíta húðin þín, ljósttu
stóru undrandi augun og svörtm
augnhárin, þú — þú ert svo fal-
leg —“
Jeg sneri mjer að honum: „En.
mig sjálfa, þykir þjer ekkert vænt
um mig sjálfa?“ Hann sá ekkt
hve óttaslegin jeg varð.
Hann hló kæruleysislega: „Kján-
inn minn litli, hárið þitt, augun.
þín, augnhárin og mjóu augna-
brúnirnar, þú ert eins og egyptsk
konungsdóttir, og litlu fallegu lið-
irnir í hnakkanum. — Þetta er
alt saman þú sjálf. En jeg vil
helst vera laus við alt þunglyndi.
Jeg vil kyssa munn þinn. Jeg:
hefi aldrei á ævi minni sjeð jafn
fallegan munn. Jeg er alveg vit-
laus í þjer. Skilur þú það? Jæja,
látum oss koma, náðuga ungfrú“.
„Já, við skulum koma“, sagði
jeg og það komu kippir í kring-
um' munninn á mjer. En jeg hló
glaðlega og við gengum út í and-
dyrið.
Hann fylgdi mjer heim og er
hann kvaddi, sagði hann: „Nú
skulum við vera lengi saman,.
baby, er það ekki?“
Jeg játti því: „Jú, voða lengi‘L
Því jeg gat ekki sjeð hvernig
jeg ætti að snúa við. Það hafði alt
gengið eins og jeg hafði óskað..
Hann elskar hár mitt, augnhárin
og augnabrúnirnar og mínar
rauðu varir. Jeg má bara ekki
hugsa.
Jeg varð) bara að trúa innilega
að þetta sje hin mikla hamingja.
XVII.
vona — nú er nóg komið
Jeg læt skrifa brotnu
glösin á þinn reikning. Nú er nóg
komið, skilur þú það?“
Framh.
PJ>
jmu
— Það hlýtur að vera áhættu-
samt að versla með timbur.
— Nú, því þá það?
— Jeg heyrði að einn hefði tap-
að tugþúsundum á einu bretti.
★
Kaupmaður einn í Aarhus var
að láta byggja fyrir sig sumar-
bústað skamt frá bænum. Dag
nokkurn ók hann í bíl sínum til
að sjá hvernig verkinu miðaði
afram. Á vinnustaðnum voru að-
eins tveir verkamenn, sem báru
skolpræsispípur að húsinu. Annar
verkamaðurinn hjelt á tveim píp-
um, en hinn aðeins á einni.
— Af hverju berið þjer ekki
líka tvær pípur eins og fjelagi
yðar? spurði kaupmaðurinn.
— Iss, sagði verkamaðurinn og
benti á fjelaga sinn. Þessi þarna
er svo latur, að hann nennir. ekki
að ganga sömu leið tvisvar sinn-
um.
Ársveisla gleymnu prófessoranna.
Og svo var það meðlesandinn,.
sem ekki hafði lokið við að lesa:
blaðið í lestinni.