Morgunblaðið - 11.05.1940, Blaðsíða 8

g
JPtatpttiyii
Laugardagur 11. maí 1940.
<}CiA&naz&l
HERBERGI
til leigu á Vesturgötu 57 A. —
Upplýsingar sama stað.
IBÚÐIR
I Tjarnargötu 3 til leigu 14. maí.
Uppl. í síma 2002.
FORSTOFUSTOFA
sólrík, til leigu Ásvallagötu 23
(appi)-__________________
2 HERBERGJA
íbúð með öllum þægindum hefi
jeg verið beðinn að útvega.
A. v. á.
wmwmwwWW wwww
NÝR SILUNGUR
* dag til hvítasunnunnar. Fisk-
búðin Frakkastíg 13. Sími 2651.
GOTTORGEL
óskast. Uppl. í síma 2608.
HARÐFISKSALAN
l»vergötu, selur góðar og ódýr-
ar kartöflur og saltfisk. Sími
3443.
DÖMUKÁPUR
frakkar og swaggerar. Einnig
peysufataf-rakkaefni. Verð við
allra hæfi. Kápubúðin.
DÖMUFRAKKAR
j&valt fyrirliggjandi. Guðm.
Guðmundsson, klæðskeri. —
Kirkjuhvoli.
MEÐALAGLÖS OG FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ina og komi-ð til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
síma 1616. Við sækjum. Lauga-
yegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
/tórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Nönnugötu 5,
sími 3655. Sækjum. Opið allan
daginn.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
g'lös og bóndósir. Flöskubúðin,
Jergstaðastræti 10. Sími 5395.
íækjum. Opið allan daginn.
SPARTA-DRENGJAFÖT
Laugaveg 10 — við allra hæfi.
LEGUBEKKIR
Mikið og vandað úrval. Vatns-
atíg 3. Húsgagnaverslun Reykja
víkur.
REYKJAVÍK — ~
KIRKJUBÆJARKLAUSTUR
Áætlunarferðir byrja þriðju-
daginn 14. maí. Framvegis verð-
ur ferðum hagað þannig: Frá
Reykjavík alla þriðjudaga, til
baka alla föstudaga. Afgreiðsla
á Bifreiðastöð íslands. Sími
1540. Siggeir Lárusson, Kirkju-
bæjarklaustri.
K.F.U.M.
Samkoma á hvítasunnudag kl.
8l/j e. hád. og annan í hvíta-
sunnu kl. 8*4 hád. Allir vel-
komnir.
AUGAÐ hvílist T|||C| C
með gleraugum frá ■ llltLl
ÓFRÍÐA STÚLKAN 48
EfUr ANNEMARIE SELINKO
Jú, jeg skildi ágætlega; smám
saman varð mjer þetta alt ljós.
Það var rödd Claudio, sem hróp-
aði, og hin Ijótu orð áttu við mig.
I eina sekúndu varð alt dimt í
kringum mig. Jeg skildi, jeg
skildi alt sem hafði skeð.
Það var haugu^ af glerbrotum
milli mín og Claudio. Hvernig
hafði þetta viljað til? Nú mundi
S^»na>
PANTIÐ HREINGERNINGAR
í síma 1849.
HALLO-REYKJAVlK
1. fl. hreingerningar. Pantið
í tíma — pantið í síma 1347.
Ólafsson og Jensen.
Tek að mjer
HREINGERNINGAR
Guðm. Hólm. Sími 5133.
SNlÐUM OG MÁTUM
allan kven og barnafatnað. —
Saumastofa Guðrúnar Arngríms-
dóttur, Bankastræti 11. Sími
2725.
HREINGERNINGAR
Pantið í tíma. Guðni og Þrá-
inn. Sími 6571.
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, sími 2799,
gerir við lykkjuföll í kvensokk-
um. Sækjum. Sendum.
TEK AÐ MJER VINNU
í skrúðgörðum. Upplýsingar í
síma 3622. Lilja Sigurðardóttir
frá Víðivöllum.
QW HREINGERNING
í fullum gangi. Fagmenn að
verki. Hinn eini rjetti Guðni G.
>igurdson, málari. Mánagötu
19. Sími 2729.
| 2 stúlkur |
j= vantar í eldhúsið' á Elli- og s
E hjúkrunarheimilinu Gtrund. =
1 Upplýsingar gefur ráðskon- E
g an kl. 2—4 í dag. Uppl. ekki |i
I Verksfðlk. i
z= =;
§ Ráðningarstofa Landbúnaðar- j|
1 ins í Alþýðuhúsinu er opin §
1 kl. 6—9 síðd. alla virka daga |
1 nema laugardaga. Sími 1327.
= Fjöldi ágætra vista á hoð-
stólum.
OOOOOOoooooooooooe
IUfsæðlskaríöflur X
frá 0
HORNAFIRÐI $
ÚRVALSGÓÐAR 0
Visin
Laugaveg 1. X
Útbú: Fjölnisveg 2. 0
OOOOOOOOOOOOOOOOOO
jeg það. Jeg hafði staðið upp og
velt. borðinu um leið. Brothljóð.
Vinátta brast. En hvað þetta get-
ur skeð fljótt!
Jeg varð svo undarleg í höfðinu.
Jeg gat talað, en ekki hugsað.
Jeg vildi — ó, jeg vildi kalla á
Claudio. Og jeg vildi segja hon-
um að þetta hefði ekki verið ætl-
an mín. Fyrirgefið mjer, herra
Pauls. O, fyrirgefið mjer, ætlaði
jeg að segja. En orðin dóu á vör-
unum á mjer.
Claudio var náfölur í andliti,
og hendi hans, sem hjelt á sígar-
ettu, titraði.
„Að maður skuli æsa sig upp
fyrir svona vitleysu", muldraði
hann. — „Heyrðu, hvað ert þú
eiginlega að flækjast hjer leng-
nr sagði hann við :mig.
Já, hvað var jeg að flækjast
hjer? Jeg hreyfði mig ekki fyr
en þjónninn kom kom til að hirða
glerbrotin. Þá neyddist jeg til að
,vara mig.
Alt í einu stóð Szekely fyrir
aftan mig og hjelt á frakkanum
sínum.
„Jeg held að það sje best fyrir
yður að fara strax. Pauls er afar
reiður“, hvíslaði hann.
Osjálfrátt fór jeg í frakkann
og ósjálfrátt gekk jeg út að dyr-
umjm. Það var ekki fyr en jeg
var komin út á götu að jeg mundi
eftir að jeg hafði ekki einu sinni
kvatt Claudio og hitt fólkið. En
nú var mjer sama um alt, allar
brýr voru brotnar að baki mjer.
Vinátta Claudio’s var brostin.
Matarhlje mitt var ekki liðið.
Jeg gekk inn í næsta skemtigarð
og settist á bekk. Jeg fann ekki að
það rigndi.. Það er sárt að vera
sorgbitin í maímánnði. Það er
kannske vegna þess að í maí þrá-
ir maður einna mest hamingjuna
og gleðina.
Vinátta okkar Claudio’s hafði
verið þögul. Það höfðu ekki verið
notuð stór orð eða fullvissanir um
vináttu. Og jafn þögul hafði sú
barátta verið, sem nú var lokið.
Jeg hafði tapað. Kannske töpuð-
um við bæði.
Brothljóðið var mikið og þjónn-
inn hafði borið út mörg brot.
Þetta hófst mieð því að jeg
sagði Claudio ekkert um Thomas.
Jeg taldi mjer trú nm að jeg
gæti ekki rætt við neinn um ást
mína. I raun og veru gafst ekkert
tækifæri til þess. Það var undar-
legt, því áður fyr gat jeg sagt
Claudio alt, sem mjer lá á hjarta.
En Claudio hafði orðið órólegri
með hverjum degi sem leið. Hann
var altaf með Grace Morton.. Hún
slepti honum ekki eitt, augnablik
og leyfði honum> ekki einu sinni
að vera einum með Szekely eða
Mopp, hvað þá með mjer. Hann
varð uppstökkur og jeg gaf hon-
um oft ástæðu til að rjúka upp.
Jeg var al't að því ókurteis við
Glace Morton og ljet hana aldrei
í friði. Jeg fann hvernig Claudio
sat á sjer. Ekki vegna þess hvern-
ig jeg hagaði mjer. Claudio var
í peningavandræðum og gat ekki
útvegað sjer alt það fje er hann
þurfti að nota, og jeg held að
hann hafi verið farinn að missa
áhugann fyrir Grace Morton. En
hann hjelt áfram að vera með
henni, því hún hafði svikið samn-
inga í London hans vegna. Hún
hafði farið með honum til Vínar-
borgar og neyðst til að greiða
háa upphæð fyrir samningsrofin.
Yitanlega hafði Claudio greitt
sektina. Þess utan var hann þá
ástfanginn og ástfangnir menn
geta gert alt. í London greiða
menn sektir fyrir samningsrof í
pnndtun og Grace Morton var
margra punda virði.
Og nú bjó Grace Morton hjá
Claudio og fjekk mikið af loð-
kápum og jólaglingri úr ekta eðal-
steinum og góðmálmum. Fyrver-
andi ástmeyjar hans höfðu farið
eftir því sem Claudio vildi og
gert hans dutlunga að sínum dutl-
ungum. G'race hafði sína eigin
dutlunga og lienni datt ekki í hug
að fórna einum einasta af þeim.
Hún neyddi Claudio til að um-
gangast fólk, sem hann þoldi ekki
að tala við nje sjá. Fólk úr fjár-
mála- og iðnaðarheiminum.
Claudio var í þann veginn að
gefast upp á vinnu sinni. En ef að
nú bara Grace hefði viljað um-
gangast frægt fólk.! Claudio hafði
reynt, að afsaka hana eins og
hann hafði borið í bætifláka fyrir
Lilian. En Grace vildi ekki tala
við nema það fólk, sem átti pen-
inga.
Einn sinni var henni bent á
mann, einfaldlega klæddan, sem
horfði dreymandi á trjen í Ring-
strasse; „Þessi maður er mesta
skáldið okkar“, var hvíslað að
henni.
Miss Morton leit alls ekki á
hann en spurði: „Hver er þessi
maður, sem stendur hjá Rolls,
Royce hílnum þarna hinum meg-
in ?“
Ó, Grace, ó, Claudio. Göfug-
mennið' Claudio var altaf kurteis
og elskulegur við Grace. Það var
farið með hana eins og hefðar-
dömu í augum’ hans. Jeg var í hans
augum vera sem hann sjálfur
hafði húið til, og nú varð jeg að
þola alla dutlunga hans. Hann
var ókurteis, en strax á eftir
góður. Næsta dag gerði hann aft-
ur gys að mjer. Jeg þoldi þetta
ekki Iengur. .Það var til lítil leið-
inleg íbúð með plusshúsgögnum og
gerfiblómum. Þangað lagði jeg oft
leið mína með Thomasi.
Yar jeg eign Claudio ennþá?
Hjata mitt verkjaði undan með-
ferð Claudio. Jeg var næstum veik
af löngun eftir ástúðlegu orði frá
honum. En jeg greiddi honum í
sömu mynt og það fullkomulega,
er hann gerSi gys að mjer eða
kom illa fram.
Hvað varðaði mig um peninga-
vandræði Claudio’s? Hvað varðaði
mig nm dutlunga hans? Mjer þóti
þetta leiðinlegt, því að jeg sá að
honum leið illa og hjá Szekely
fjekk jeg að vita, að hann var
farinn að taka að sjer að endur-
bæta leikrit annara höfunda, til
þess að hann gæti útvegað pen-
inga handa Grace Morton. Auk
þers Ijek hann nú kvöld eftir
kvöld.
Claudio, mjer þótti þetta svo
leiðinlegt. Claudio minn. Annars
var jeg viss um að jeg hataði þig.
Og svo komi endirinn á baráttu
okkar. Claudio hafði á rjettu að
standa. Við rukum upp út af smá-
munum.
Silfurlitar neglur! En sú vit-
leysa Thomasi finst silfurlitar
neglur ljótar og þess vegna ljet
jeg mála neglur mínar þannig.
Claudio tók eftir þessu og gerði
gys að mjer.
„Er þetta nú nauðsynlegt. Þún
ert blátt áfram hlægileg! Blessuð-
þvoðu þenna skít af þjer!“
Og jeg hrópaði; „Þetta kemur
yður alls ekki við, herra Paulsí:
Hvers vegna eruð þjer að skifta,
yður af mínum málefnum? Látið-
mig í friði og reynið að finna ein-
hverja aðra, sem þjer getið látið •
geðvonsku yðar bitna á! Jeg læfe
ekki fara svoleiðis með mig.“
Clandio og jeg horfðum hvort á
annað.
„Þú ættir að vera mjer þakk-
lát og hafa vit á að þegja“, sagðL
hann.
Þá spratt jeg á fætnr og velti
borðinu og glösin fóru í þúsuncL:
mola.
„Nei, nú er komið nóg!“ heyrði;
jeg að Clau sagði.
..... Þetta kvöld kysti jeg
Thomas eins og jeg væri vitlaus.
Venjulega er ágætt að tala nm.
alvarlega hluti á sögustöðum.
Jafnvel aukasetningar fá þá sína
sjerstöku þýðingu. Jeg þekki að-
eins einn sögustað, sem ekki er
heppilegur til slíkra samtala —-
það er aftursæti í gömlum leigu-
bíl. Því miður neyddist jeg til að •
tala alvarlega við mann í göml-
um bílskrjóð, sem hristist og
skókst af elli; en alt sem jeg -
vildi segja misti marks. Jeg skal
aldrei framar aka í bíl með manni,.
sem jeg þarf að tala alvarlega við,.
en vil ekki undir neinum. kring-
umstæðum kyssa.
„Jeg sótti yður í leikhúsið
vegna þess ------“ Óvænt beygja
hjá bílskrjóðnum kastaði mjer út
í horn. „Ó, öxlin á mjer — vegna-
þess að mig langar til að biðja
yður afsökunar á framkomu minni
og —“ Önnur óvænt heygja kast-
aði mjer í fangið á Claudio Panls,.
sem sat við hliðina á mjer í bíln-
um. „Afsakið, herra Pauls“.
„Það var ekkert“.
„----getum við ekki orðið vinir-
aftur?“ Jeg þagnaði skyndilega.
og Claudio sagði heldur ekki neití.
Bíllinn kiptist alt í einu við um
leið og hann stöðvaðist við kross--
götur.
„Ó, fyrirgefðu hróið“. .
„Það’ var ekkert, herra Pauls“—
Framh.
5 mínútna
krossgáta 21
1. Ættinginn. 6. Forfeður. 8-1.
Læti. 13. Greinir. 14. Samtenging.
16. Þvinga.
Lóðrjett.
2. Leyfist. 3. Efldi. 4. Ögn. 5.
Rámar. 7. Stíf. 9. Hvíldi. 10. Súld.
Ilæð. 10. Stefna. 11. Staðfesti. 12...
14. Sveir eins. 15. Forsetning.