Morgunblaðið - 16.05.1940, Blaðsíða 4

4
Fimtudagur 16. maí 19401»
Myndir úr revyunni
Eevýan „Forðum í Flosaporti“ var leikiu í <jærkvöldi í 6. sinn,
j'yrir fullu húsi, o<í eykst fögnuður áhorfenda kvöld frá kvöldi. H.jer
s.ð ofan sjást þrjár af aðalpersónum leiksins: Snúlli (Gunnar Stetans-
son), Bóas (Gunnar Bjarnason) og Sveisteinn (Alfreð Andrjesson).
Næst verður revýan leikin annað kvöld.
Almennur
kirkjufundur
I Reykjavik
Formaður undirbúningsnefnd-
ar almennra kirkjufunda,
Gísli sýslumaður Sveinsson, hef
ir látið Morgunblaðinu í tje eft-
irfarandi upplýsingar:
Undirbúningsnefnd hinna al-
mennu kirkjufunda á Islandi hef
ir ákveðið, að á þessu sumri
verði haldinn í Reykjavík al-
mennur kirkjufundur fyrir land
alt. Hefst fundurinn þriðjudag-
inn 2. júlí n. k. með guðsþjón-
ustu í dómkirkjunni kl. 11 f. h.,
og stendur hann allan þann dag ,
og þann næsta (miðvikudag) og
yæntanlega fram á fimtudag 4.
fjúlí. Á fundinum verða flutt er-
indi og fara fram umræður um
fyrirliggjandi mál. Meðal ann-
ars verða erindi flutt um: „Hlut
verk kirkjunnar á ófriðartím-
um“, „íslenskt kirkjuþing",
„Frá ferð til landsins helga“,
o. fl.
Til þessa kirkjufundar, eins
©g hinna fyrri, verða boðaðir
fulltrúar frá öllum söfnuðum
landsins, auk klerka, og verða
send með næstu póstum brjef
um þetta til hlutaðeigenda. Er
Reitið á alla áhugamenn á krist
indómsmálum, hvar sem er á
landinu, að bregðast vel við
þessu máli, og< styðja að því
jeftir mætti, að kirkjufundurinn
megi verða sóttur sem víðast að.
Er þess og óskað, að þeir, sem
hefðu hug á að koma málefn-
iiim á framfæri til fundarins, til
kynni það hið allra fyrsta, svo
tök verði á að taka þau til með
ferðar. Um alt, er kirkjufundinn
yarðar, ber að snúa sjer til pró
fessors Ásmundar Guðmundsson
ar, eða biskups Sigurgeirs Sig-
tirðssonar, Reykjavík.
Reynt mun verða að ljetta að
einhverju leyti undir með kostn
aði fundarsækjenda úr fjarlæg-
um hjeruðum.
Pólónía og Flosi Portmann (Drífa
Yiðar og Jón Aðils).
Dóttir Balkanbarónsins (Ólafía G.
Jónsdóttir).
Gjafir til rekstrarsjóðs björgun-
arskipsins Sæbjörg. Frá sjómanns-
ekkju, áheit, 5 kr. N. N., gamalt
áheit, 25 kr. Stokkseyringur, á-
heit, 5 kr. Söfnun að tilhlutun
kvennadeildarinnar Unnar á Pat-
reksfirði kr. 521.85. Ilalldóra Stur-
laugsdóttir, Reykjavík, 2 kr. Ingi-
björg Jónsdóttir, Reykjavík, á-
heit, 5 kr. Kærar þakkir. J. E. B.
oooooooooooooooooo
IUtiæHiskartoflur X
frá 0
HORNAFIRÐI X
ÚRVALSGÓÐAR ó
vmn |
Lau^aveg: 1. 0
IJtbú: Fjölnisveg: 2.
c>-<><><><><><><> <><><><><> <><>o<><>
MORGUNBLAÐIÐ
Erkibiskupinn
af Cantaraborg
og spiritisminn
17^ yrir þremur árum skipaði
erkibiskupinn í Cantaraborg,
yfirmaður ensku kirkjunnar,
nefnd til þess að rannsaka spírit-
ismann og gera skýrslu um álit.
sitt á honum.
I nefndina voru skipaðir ellefu
menn, en einn þeirra, kona, sem
ritað hefir uim dulspekileg efni,
sagði sig þegar úr henni. Hihir
tíu rannsökuðu þá málið í tvö
ár, sátu saman á miðilsfundum,
yfirheyrðu miðla og vitni og lásu
um það rit og bækur og höfðu
skýrslu sína tilbúna fyrir rúmu
ári og afhentu hana erkibiskupin-
um. Var hún prentuð og send
öðrum biskupum, en ekki á annan
hátt. birt opinberlega og er ætlað,
að erkibiskupinum hafi þótt hún
of hliðholl spiritistum. Hún er þó
aðeins opinber leyndardómur, þar
sem hún var prentuð og hefir
komist í fleiri hendur.
Aðalskýrslan er ítarleg um rann-
sóknir nefndarmanna og undirrit-
uðu hana sjö atkvæðamestu menn-
irnir einróma, en hinir þrír rituðu
stutt ágreiningsálit. Niðurstaða
meirihlutans var að spiritisminn
hefði sannleik að flytja, en hinir
þrír báru fyrir, að síðar kynnu að
finnast aðrar skýringar á fyrir-
brigðum hans.
Þessir sjö eru: 1.. Dr. Franeis
Underhill, biskup í Bath og
Wells, sjálfur búinn dulrænum
liæfileikum; 2. Dr. W. R. Matt-
hews, hinn nafnkunni prófastur við
Pálskirkju í Lundúnum; 3. Harold
Anson, prestur við Musteriskirkj-
una (Master of the Tcmple) í
Lundúnum; 4. L. W. Grensted,
aðstoðarprestur hjá erkibiskupin-
um í York; 5. Dr. William Brown,
frægur sálarfræðingur, sem rekið
hefir sálarrannsóknir í 25 ár; 6.
P. E. Sandlands, mikils metinn
hæstarjettarlögmaður, og 7. hefð-
arfrú Gwendolen Stephenson.
Ilinir, sem rituðu undir minni-
hlutaálitið eru ritari biskupsins í
Bath og Wells (húsbóndi hans
var með meirihlutanum), biskups-
frú, kona biskupsins í Derby, en
hinn þriðji er ekki nafngreindur
i blöðuim, sem jeg hefi fyrir mjer.
Margir hafa krafist, að skýrsl-
an væri opinberlega birt, bæði sál-
arrannsóknamenn og fjöldi presta.
En þó að það hafi enn ekki verið
gert, hafa einstakir nefndarmenn
talið sjer heimilt að rita og tala
um hana opinberlega. Síra Harold
Anson flutti útvarpserindi um
málið á páskadaginn. Dr. Matt-
hews ritar: „Jeg tel mjer heimilí
á þessu stigi, að birta tvö atriði
frá starfi nefndarinnar. Engan
mun furða á, að skoðanir voru
skiftar í nefndinni. Það mátti
segja fyrirfram. En það, sem hefir
ef til vill koimið mörgum nefnd-
armönnum á óvart, var að sönnur
fengust á, að margir hafa fengið
í sálarrannsóknunum staðfesting á
á kristinni trú sinni og jafnvel
snúist frá guðleysi (agnosticism)
til trúar“. Og hann endar orð sín
svo: „Þó að alt sje dregið frá, sem
er blekkingar og heilaspuni í sál-
arrannsóknunum, þá verður þó af-
gangur af staðreyndum, sem bein:
staðfesta hugmyndina um fram-
haldslíf. Það er að! minsta kosti
mín skoðun'h
Jeg vil leyfa mjer að biðja
Morgunblaðið að birta þessar lín-
ur, af því að ýmsir, sem ljtið
þekkja eða skeyta um að skilja,
halda að spiritismi sje í andstöðu
við kristindóm og meðal annars
hallmæla biskupi fyrir hliðholl
ummæli hans um málið í hirðis-
brjefi sínu. En framanritað sýnir,
að hann er þar í góðum fjelags-
skap margra kirkjuhöfðingja og
kennimanna, því að auk þessara
nefndarmanna eru tugir og lík-
lega hundruð enskra presta mál-
inu hlyntir, hafa sumir miðilsgáfu
sjálfir og hafa ritað um imálið
merkar bækur. Spiritisminn amast
ekki við! trú neins manns, en mörg-
um hefir hann gefið trú, sem ekki
áttu hana áður, eins og nefndar-
mennirnir komust að raun um.
Erkibiskupinn mun ekki sjálfur
aðhyllast spiritisima, ef til vill hall-
ast að áliti minnihluta nefndar-
innar, og þess vegna draga að
birta skýrsluna enn opinberlega.
En því virðingarverðara er það og
felur í sjer viðurkenningu, að hann
vill láta rannsaka málið og rita
um það af þekkingu. Það er ólíkt
því, sem sumir ofstækisfullir and-
stæðingar rita.
Kristinn Daníelsson.
Kveðja
Þegar við nú eftir nærfelt 20
ára umsjónarstarf við hinn al-
menna Mentaskóla Reykjavíkur,
verðum að víkja, getum við ekki
látið hjá líða að votta öllum við-
komandi kennurum og nemend-
um skólans fyr og síðar okkar
innilegustu kveðjur og þakklæti
fyrir þá alúð, lipurð og skilning
í allri umgengni í okkar garð, á
umliðnum árum.
Á þessum tímamótum minn-
umst við einnig ykkar mörgu,
sem á nefndu árabili hafið geng
ið út af skólanum, en eruð nú
dreifð víðsvegar. Nú vildum við
svo gjarnan eiga þess kost, að
mega njóta hins sanna og hlýja
handartaks ykkar allra, sem
þeirra nemenda skólans, er ný-
lega kvöddu okkur á sinn fund
til skilnaðar og afhentu okkur
kærkomna og rausnarlega gjöf.
Lifið heil!
Ykkar
Vilborg Bjarnadóttir.
Guðmundur Gestsson.
BGGERT CLAESSEX
iiMtarjattarmAlmfln'teingraniður.
Skrifstofm: OddfollowhúMC,
VonmntmM 18.
Brfef |
Almennur Mentaskðli
- Almennur Gagn-
fræðaskóli
Hr. ritstj.
hinni mjög svo athyglisverðu
hugvekju hr. Halldórs Jón-
assonar í Morgunblaðinu nýlega
um menta- og gagnfræðaskóla-
málin og húsnæðisspursmálið þar;
kemst höfundur að þeirri niður-
stöðu, að sameina beri gagnfræða-
skólana, er hafi setu í Menta-
skólahúsinu og lærdómsdeildin
verði svo flutt í Iláskólabygging-
una. — Jeg hygg að þessar uppá-
stungur sjeu mjög að vilja bæjar-
búa og geti bætt miklu um, að
sami rjettur og sömu aðstæður
verði látin yfir alla ganga og
frjálsræðið betur trygt en nú á
sjer stað. Einnig verður starf-
rækslan einfaldari með því mótí
og greitt þar úr húsnæðisleysimi,
sem mjög hefir verið kvartað
undan í því sambandi.
Það liggur næst lærdómsdeild-
inni að fá húsrúm, í Háskólabygg-
ingunni, ef nokkur fær það utan
háskólans. Aftur á móti er jeg-
ekki eins viss um, að ráðlegging-
ar greinarhöfundar um stúdenta-
takmörkun í því sambandi fái eins
góðan byr hjá þorra bæjarbúa, er
hugsa um þessi mál. Því það er
nú einu sinni svo, að flestir vilja
hafa leyfi til að menta börn sín,
eftir því sem hugur þeirra stend-
ur til, og tök eru á, hvort sem
um pilt eða stúlku er að ræða;
því aldrei geti það skaðað neinn
þó hann bæti við sig mentun.
Hinsvegar er það ótækt, eins og
nú á sjer stað, að láta stúlkumar
bægja piltunum frá þeirri ment-
un. Við mæðurnar lítum ekki hvað
síst á þessi mál frá því sjónar-
miði, að hollara sje það ungling-
unum að bæta við sig námi, en
slæpast á götunum og fara sjer
að voða af þeim: ástæðum. Hitf
segir sig sjálft að það verðnr ekki
alt háskólagengið fólk er nær því
prófi, enda margir alls ekki ætl-
að sjer það, og hægast er að taka
nemanda úr skðla ef eittlavað
býðst betra. En að nokkrum sje
of gott að fá stúdentsmentun, er
svo fjarri lagi og sjálfselskufult,
að almenningur getur ekki fallist
á þær ályktanir.
Það sem> bæjarbúar hafa þráð f
þessum efnum, er eimnitt það, að
hafa almennan mentsskóla meira
en í orði kveðnu og fjölþættan
háskóla og þar standa góðar von-
ir til. — Það er aftur á móti
meira en satt, að háskólafjölgunin
er of mikil samanborið við lífs-
skilyrðin eins og þau eru nú. En
á hvaða sviðum er ekki um of-
fjölgun að ræðaí í þeim, efnum', ef
farið er út í þá sálma? Þar sem
hundrað er fyrir einn, hvar sem
laus er staða. Það eru ekki alt
háskólagengnij. menn er líða þar,
heldur hvar sem litið er.
Meinið er að það er kyrkingur
kominn í sjálft atvinnulífið, er
þrýstir unglingum út á skóla-
brautina
S. M. Ó.