Morgunblaðið - 24.05.1940, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 24. maí 194QL
Tilkynning
til bifreiðastjóra.
Að gefnu tilefni skal athygli bifreiðaeigenda og bif-
reiðastjóra vakin á því, að samkvæmt 6. gr. reglugerðar
frá 19. mars 1940, um sölu og afhendingu bensíns og tak-
mörkun á akstri bifreiða, ber eiganda og umráðamanni
hverrar bifreiðar að geyma vandlega bensínviðskiftabók
BÍna og afhenda hana lögreglustjóra, þar sem bifreiðin
«r skrásett, þegar hún er útnotuð. Að öðrum kosti verður
jiý bók ekki látin í tje, og eru bifreiðastjórar þessvegna
hjer með aðvaraðir um að glata ekki bensínviðskiftabók-
um sínum.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 23. maí 1940.
AGNAR KOFOED-HANSEN.
Tvær ferðir á dag
kvölds og morgna, austur og að austan.
Eyrarbakki og Slokkseyri
Slcindör.
Sími 1580.
Búðngler
Höfum fyrirliggjandi rúðugler 18 og 24 oun/;.
Eg'gert Krisljánsson & €o. Is.f.
---- Sími 1400. ---- •
Til Hreðavatns og Borgarness
um Kjalarnes, Kjós, Hvalfjörð, Dragháls og Skorradal
alla fimtudaga, laugardag og mánudaga.
Frá Borgarnesi: Alla föstudaga, sunnudaga og þriðjudaga.
BIFREIÐAST(H)IN GEYSIR. - Sími 1633, 1216,
Kíral 1S80.
LiTLA 8ILSTÖBIM -
UPPHITAÐiR BÍLAR
aofckrat* «t4r
EF LOFTTTR GETTTR ÞAÐ EKKI
HVER?
1 ffeM IÖLSEINI ((
VALDAR
ÍSLENSKAR
FRJETTAFLUTNINGUR
ALÞÝÐUBLADSINS
Oyrst er að skýra frá
fregn Alþýðublaðsins og
Vísis, sem þau höfðu eftir
þýska útvarpinu um að
Franconiu og Lancastiu
hefði verið sökt og um að
íslendingar verðust Bretum
í fjöllunum, eins og Vísis
skýrði frá.
Vegna þess að hjer var um
að ræða allmikilvæga frjett frá
sjónarmiði okkar íslendinga,
reyndi Morgunblaðið að kynna
sjer hvaða heimildir blöðin
hefðu fyrir henni.
Heimildirnar reyndust vera
þessar: Bjarni Guðmundsson,
eftiriitsmaður hafði skýrt blaða-
manni frá Vísi frá því, að þýska
útvarpið hefði sagt að Francon-
íu ogLancastríu hefði verið sökt
og getið þess um leið, að heim-
ild sín væri — Alþýðublaðið!
En hvar var heimild Alþýðu-
blaðsins?
Tíðindamaður Alþýðublaðsins
skýrði Morgunblaðinu svo frá
að maður, sem hann vildi ekki
nafngreina, en sem hann taldi
áreiðanlegan, hefði heyrt frjett-
alt slúðrið um strandvirkin o. s.
frv.?
Morgunblaðið getur upplýst
það, að hjer var um slúðursögu
að ræða, sem var búin að ganga
hjer á götunum í marga daga
áður en Vísir ljet hana á þrykk
út ganga. En úr því að Vísir
var svo vinsamlegur að upplýsa
hvar og hvenær fregnin um
Franconiu (og Lancastriu) var
heyrð, þá gerir blaðið það e. t.
v. líka að upplýsa hvar og hve-
nær þessi síðari slúðursaga var
heyrð.
Það skiftir Morgunblaðið ann
ars litlu máli hvaða slúð-
ursögur Vísir og Alþýðublaðið
bera í lesendur sína. Það sem
fyrir því vakir, og hefir jafnan
vakað, að segja frjettir eins og
það veit þær sannastar og rjett-
astar og ef svo ber undir — eins
og í þessu tilfelli — að aðvara
ina í þýska útvarpinu milli kLþá gegn hverskonar orðrómi,
12—1 aðfaranótt þriðjudags.— sem það álítur rangan.
Það sem maður þessi hafði heyrt; Hitt er Morgunblaðið jafnan
var, að Franconiu hefði verið reiðubúið að ræða við Vísi og Al-
sökt, en hann var ekki alveg
viss um að hann hefði heyrt
nefnda Lancastríu. Samt hafði
blaðið ekkert við það að athuga;
að segja að Þjóðverjar hefðu
haldið því fram að báðum skip-
unum hefði verið sökt.
Þetta er þá heimildin. Rjett
er þó að geta þess, að einhverjir
fleiri munu hafa komið að máli
við Vísi og skýrt frá því, að þeir
hefðu heyrt að þýska útvarpið
segði frá því, þessa umræddu
nótt, að Franconiu hefði verið
sökt. En hvað um Lancastríu?
Þegar Morgunblaðið vjek að
þvíáþriðjudaginn, að það drægi
í efa að frjettin um að Þjóð-
verjar hefðu sagt að skipum
þessum hefði verið sökt, væri
rjett hermd, gat það þess, að
ástæðan til þessa væri sú, að
margir, sem hlýða að jafnaði
á frjettir frá Þýskalandi, hefðu
ekki heyrt hana, og má bæta
því við, að meðal þessara manna
er frjettamaður útvarpsins. Það
er hinsvegar kunnugt meðal
þeirra, sem hlustað hafa að
staðaldri á erlendar útvarps-
frjettir, þ. á. m. þýskar, sem
fluttar eru oft á dag, að sama
frjettin er flutt oft sama dag-
inn, ef hún er þá einhvers virði.
En svo kynlega bregður við, að
þessi eina fregn sem Þjóðverjar
ættu að telja einhvers virði, þar
sem Franconia er 20 þús. smál.
skip, er ekki flutt nema í þetta
eina skifti, þessa umræddu nótt.
Já, sumir þeirra,, sem þykjast
hafa heyrt frjettina, segja að
Þjóðv. hafi verið svo mikið mál
að koma henni frá sjer, að þeir
hafi skotið henni inn á milli
danslaga!
En meðal annara orða. Hjer
er aðeins um að ræða frjettina
umaðFranconiu (ogLancastriu)
hefði verið sökt. En hvaðan kom
Vísi fregnin um að Islendingar
verðust Bretum í fjöllunum, og
þýðublaðið, eða hvern sem er, um
gildi þeirra frjetta, sem það flyt-
ur sjálft.
En það verður að vera hægt að
ræða þetta í alvöru. Það er erfitt
að ræða við blað eíns og Alþýðu-
biaðið, sem öfundast við Morgun-
blaðið fyrir að hafa birt fregn um
það í fyrradag, að Þjóðverjar
hefðu tekið borgina Abbeville dag
inp áður, fregn sem Alþýðublað-
ið birti ekki fyr en í gær og þá
á þessa leið: „Tilkynt var hins-
vegar af Bandamönnum í gær, að
Þjóðverjar hefðu verið reknir hurt
úr Abbeville niður við ósa Somme
og er það því þar með viðurkent,
að þeir hafi komist þangað
fyrradag“.
En svo bregður nokkuð undar-
iega við.
í leiðara í sama blaði er fregn-
in um að Þjóðverjar hafi komist
til Abbeville á þriðjudaginn sögð
vera „að langmestu leyti skrum
En í sambandi við þá fregn sem
Alþýðublaðið birtir um að
Bandamenn væru búnir að reka
Þjóðverja út úr Abbeville, má
geta þess, að um sama leyti og
Alþýðubiaðið kom út í gær, var
komið- frjettaspjald í glugga
Morgunblaðsins um að Churchill
hefði skýrt frá því, að Þjóðverjar
hefðu Abbeville á valdi sínu og
væru komnir alla leið til Boulog-
ne!
En frjettir Alþýðublaðsins hafa
undanfarna daga verið allar á
þessa leið. Einn daginn skýrði Al-
þýðublaðið frá því, vafalaust eitt
allra blaða í heiminum, eins og
þegar það á sínum tíma skýrði frá
því, að Súezskurðinum befði verið
lokað (í Abyssiníustríðinu), að | funa sjón
sókn Þjóðverja hefði verið sl öðv- j
uð í bili. Um það bil sem blaðið
kom út, voru komnar fregnir um
að Þjóðverjar befðu rofið skarð í
varnarvirki Frakka í Norður-
Frakklandi. Þjóðverjar skýrðu frá
þessu á þá leið, að þeir befðu rof-
ið skarð í Maginotlínu Frakka.
Staðreynd er, að meðal alls þorra
manna lijer á íslandi hefir það
verið talið, að Maginotlínan næði
alt frá Sviss til Ermarsunds.
Alþýðublaðið græðir því ekkert 4
því, þótt það hafi eftir á getað
skýrt frá því, að Þjóðverjar bafi
ekki rofið hina raunverulegu Ma-
ginotlínu, heldur litlu Maginotlín-
una í Norður-Frakklandi, en frá
þessu gat blaðið þó ekki skýrt,
fyr en það hafði fengið upplýsing-
ar um það í Morgunblaðinu.
Það þarf ekki að taka það skýr-
ar fram en gert hefir verið, a5
fyrir Morgunblaðinu vakir það
eitt að flytja sem skýrastar og ít-
arlegastar fregnir og orðið leið-
beinandi í því efni jafnvel blaði
eins og Alþýðublaðinn, þótt tor-
næmt sje. Alþýðublaðið sakar
Morgunblaðið um að flytja
þýskar áróðursfrjettir vegna þess
að það skýrir ekki frá því, eins
og það, að sókn sje s+öðvuð,
þegar hún er í algleymingi og að
borgir sjeu teknar, þrem dögum
eftir að atburðirnir gerast.
Það er skiljanlegt að allir þeir,
sem unna Bandamönnum sigurs,
þyki sárt að lesa daglega um sig-
urfregnir Þjóðverja. En frjetta-
blöð eru ekki að því spurð, hvern-
ig þau vilja að atburðirnir gerist,
eða á bvaða leið þeir fara. Þan
hljóta að skýra frá atburðunum
eins og þeir gerast, ef þau eru
góð frjettablöð, eða breiða fjöður
yfir þá, ef þau eru slæm frjetta-
blöð eins og Alþýðublaðið.
Það er alveg eftir Alþýðublað-
inu að reyna að klína nazista-
stimplinum á blöð, sem skýra fra
staðreyndum, án þess að taka til-
1 lit til þess, bvort þeim falli þær
betur eða ver. Morgunblaðið og
Vísir hafa fengið að skifta þess-
um stimpli á milli sín, eftir því
sem Alþýðublaðinu eða kommún-
istablaðinu hefir boðið við að
3 horfa í það og það skiftið. En Al-
■ þýðublaðið mætti lengi vera að
að hrópa upp um nazista, ef það
tæki t. d. sænsk blöð, sem höfðu
það við, þegar þýska herstjórnin
tilkynti að þýski lierinn í Noregi
hefði brotið sjer leið norður til
Þrándheims, að gefa út aukablöð
með fregninni.
Sannleikurinn er sá, að Alþýðu-
blaðið hefir engin skilyrði lengur
til að standast samkepni við önn-
ur blöð um flutning erlendra
frjetta. Orsökin er ekki sú, að
það geti ekki setið að sömu frjetta
uppsprettunum og önnur blöð,
lieldur liitt, að ritstjóri þess, —
maður, sem hefir sótt alla ment-
un sína til bolsjevikka í Moskva,
lokar augunnm fyrir öllu öðru en
því, sem hann vill sjá. En hann
ætti að láta þá í friði, sem hafa
og vilja nota hana.
KOLASALAN S.f.
Símar 4514 og 1845.
Ingólfshvoli, 2. hæð.