Morgunblaðið - 01.09.1940, Blaðsíða 8

8
JHðtpttlW
Sunnudagur 1. sept. 1940-
2> >.('(œa)'),( >,((!
!Gi
SUNDFÓLK ÁRMANNS
er beðið að mæta á sundæfingu
í Sundhöllinni á mánudögum
og miðvikudögum kl. 9-10 e.m.
I. O. G. T.
ST. FRAMTÍÐIN NR. 173.
/ Fundur annað kvöld kl. 8)4
í BindindishöIIinni. Inntaka. —
Þórir Baldvinsson: Ferðaminn-
ingar II.

BESTI TENGILIÐUR
milli vinnuveitenda og vinnu-
þiggjenda er smáauglýsing und-
ir þessari fyrirsögn.
ROTTUM, MÚSUM
og alskonar skaðlegum skor-
dýrum eytt úr húsum og skip-
um. — Aðalsteinn Jóhannsson,
meindýraeyðir. Sími 5056. Rvík.
OTTO B. ARNAR
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
GERI VIÐ
■aumavjelar, skrár og allskonar
heimilisvjelar. H. Sandholt,
Klapparstíg 11. Sími 2635.
REYKHÚS
Harðfisksölunnar við Þvergötu,
tekur lax, kjot og fisk og aðrar
vörur til reykingar.
JtjwpÁÉapuc
ÞÚSUNDIR MANNA
lesa kaupskaparauglýsingar
Morgunblaðsins. Það getur því
ekki hjá því farið, að þær hrífi.
Ferð til Kanaríeyja .
24. dagur
Þegar Susan kom upp á stjóm-
pallinn, var Robert ekki þar. Hann
var farinn niður. En frú Bayn-
ham var þar enn og sat eins og
í hugleiðingum. Einhvernveginn
virtist Susan að eitthvað hræði-
legt stafaði frá þessari veru. Hún
vjek sjer að henni;
ÞAÐ ER EKKI UNT
að fá Ieigjendur eða húsnæði,
ef það tekst ekki með auglýs-
ingu í Morgunblaðinu.
2 HERBERGJA ÍBÚÐ
fyrir barnlaust fólk, óskast 1.
okt. Upplýsingar í síma 2119.
TÝNDIR MUNIR
koma nær altaf til skila, ef þeir
eru auglýstir í Morgunblaðinu.
27 ára reynsla.
TAPAST HEFIR
svartur kvenhanski í Miðbæn-
um. Finnandi geri aðvart í
síma 5332.
EftÍ|flA4[J. CRONIN
NÝTT, VANDAÐ GÓLFTEPPI
til sölu, Njálsgötu 85, efstu hæð
SÆTI I VÖRUBÍL
og svefndívan (ottoman) til
sölu. Baldursgötu 6.
KÁPUBÚÐIN
Laugaveg 35. Urval af kápum
og Swaggerum. Einnig fallegar
kventöskur.
FRAKKAR og SVAGGERAR
fyrirliggjandi í miklu úrvali.
Guðm. Guðmundsson, klæð-
skeri. Kirkjuhvoli.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ina og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
eima 1616. Við sækjum. Lauga-
vegs Apótek.
SLYSAVARNAFJELAG
ÍSLANDS
Mlor minningarspjöld. — Skrif-
stofa í Hafnarhúsinu við Geirs-
frðta. Sími 4897.
KIRKJUBÆJARKLAUSTUR
— REYKJAVlK —
Fastar áætlunarferðir frá
Reykjavík alla þriðjudaga, að
austan föstudaga. Afgreiðsla:
Bifreiðstöð Islands, sími 1540.
Siggeir Lárusson.
K. F. U. M., Hafnarfirði,
Fórnarsamkoma í kvöld kl.
8)4. Cand theol. Gunnar Sig-
urjóiisson talar. — Allir vel-
komnir.
BETANÍA
Samkoma í kvöld kl. 8)4.
Ólafur Ólafsson talar.
HJÁLPRÆÐISHERINN
Sunnudag: KI. 11. Helgunar-
samkoma. KI. 4 Útisamkoma.
Kl. 8,30 Fagnaðarsamkoma fyr-
ir Adj. Howlett frá Kanada.
Majór Sannes. Deildarstj. For-
ingjar og liðsmenn. Mánudag,
Þriðjudag. Miðvikudag kl. 8,30.
Vakningasamkomur. — Majór
Sannés stjómar. Allir velkomn-
ir!
ZION.
Bergstaðastræti 12 B. Sam-
koma í kvöld kl. 8. Hafnarfirði,
Linnetsstíg 2. Samkoma kl. 4.
Allir velkomnir.
„Hvers vegna getið þjer ekki
látið bróðir minn eiga sig?“ spurði
hún beint, með þunga í röddinni.
Elissa leit upp og svo undan.
„Smávegis hjal í klefanum ?
Smávegis kristilegt tal við spánsk-
ar vinkonur ?“
„Þjer losnið ekki svona auð-
veldlega við mig“, sagði Susan.
„•Jeg hefi lengi vitað að bróðir
minn er tryltur á eftir yður“.
„En því þá ekki að tala við
hannf ‘
„Jeg hefi talað við hann, en
hann skilur ekki. Hann hefir
aldrei verið svona áður og liann
er næstum því ekki með sjálfum
sjer“.
Elissa hyi'aði að púðra á sjer
nefið.
„Þjer eigið við að þjer sjeuo
dauðl ' íddur um að missa hann.
Það ei hægt að lesa það úr svip
yðar. í mörg ár hafið þjer vakað
yfir honum, og í fyrsta sinn sem
hann lítur á annan kvenmann ætl-
ar að líða yfir af liræðslu".
Susan fölnaði upp.
,,Það er ekki satt“, sagði hún
með skjálfandi röddu. „Jeg vil að-
eins að Robert sje hamingjusam-
nr. Ast mín á honum er alger-
lega óeigingjörn. Enginn hefði
verið ánægðari en jeg, hefði hann
orðið ástfanginn í —- góðri konu“.
„Drottinn minn!'' sagði Elissa
og Iokaði púðurdósinni ofurhægt.
„Svoleiðis hlutir hjelt jeg að
hefðu hætt að vera til fvrir mörg-
um árum. Við slíkt get jeg ekki
jafnast“.
„Mjer þykir leitt, en þjer verðið
að jafnast á við það“, sagði Susan
með samanbitnar yarir.
„Farið þjer hjeðan“, bað Elissa
hana letilega; „gerið þjer það fyr-
ir mig. Jeg er dauðuppgefin. Þjer
eruð of æst. Eins og og mynd frá
fyrstu árum kristninnar, af stúlku,
sem verið er að kasta fyrir ljón.
Það er hreinasta kvöl að hlusta
á yður“.
„Það þýðir ekkert að.vera með
neitt ljettúðarhjal“, sagði Susan
með erfiðismunum. „Þjer verðið
að lofa mjer því núna“.
Um leið fjell letin af Elissu.
Hún starði með ósvífinni fyrir-
Iitningu á Susan.
„Þjer eruð þannig flón, að þjer
eruð mjer til ama. Getur ekki
heilagt kvenfólk eins og þjer og
yðar líkar látið menn og málefni
afskiftalaus. Þjer viljið að allir
sjeu eins og þjer. Sú eigingirni
nær ekki nokkurri átt. Hafið þjer
einkarjett á Robert litla —- sem
nokkurskonar annari útgáfu af
Frelsaranum? Mjer er alveg sama
þó þjer hafið það. Mjer _er sama
hverjum þið snúið til rjettrar trú-
ar. En því ættuð þjer að skifta
yður af hjá hverjum jeg sef?‘‘
„Svona er ekki hægt að segja.
Þetta er alveg hræðilegt“, sagði
Susan og tók andköf.
Elissa hló stuttlega um leið og
hún stóð á fætur.
„Mjög svo skemtilegt samtal“,
sagði hún með ósvífnu lítillæti.
„En samt held jeg að við höfum
fengið nóg af því. Jeg fer niður“.
Susan stóð hreyfingarlaus og
skjálfandi eftir, Að minsta kosti
hafði hún sagt á.lit sitt og sú
hugsun róaði hana. Hún leit til
himins, sem logaði í kvöldskininu
eins og geislandi keðjur frá há-
sæti Guðs.
Guð, já, Guð var til. Hún gaf
beðið. Varir hennar bærðust í
brennheitri þegjandi bæn.
I kyrðinni hevrðist kirkju-
klukka hringja þrisvar. Það var
eins og skipið vaknaði við og
sigldi liægt af stað.
12. kapítuli.
Miðdegisverðinum var lokið.
Samræður höfðu gengið heldur
tregt. Skipstjórinn, sem var van-
ur að sjá um að samtalið fjellí
ekki niður, var mjög þegjandaleg-
ur. Hann leit oft á Mary og sagði.
að lokum:
„Búið þjer allan tímann á gisti-
húsinu í Orotava?“ Þegar hún
hafði jánkað — hikaði hann, sem
er óvenjulegt með þannig menn,
og sagði; „Það er snotur staður.
Hreinlegur líka. Ágætur staður til
þess að hressa sig á. Þar eru líka>
haf vindar‘ ‘.
Það var, alt og sumt.
Harvey stóð á þilfarinu. Sólin
var fyrir löngu sest og loftið var
aftur svalt og tært, og á stjórn-
borða sáust ljósin frá Las Palmas,
sem glit.ruðu skærara en stjöm-
urnar.
Hann hallaði sjer yfir grind-
urnar og starði iit í fjarska, þar
sem himinn, haf og jörð námu
saman í einingu. En í hjarta hans-
var engin ró.
Einhver kom aftan að honum.
og lagði hÖndina á öxl hans. Hann
hreyfði sig ekki og án þess að
líta við, sagði liann:
„Jæja, Jimmy, gastu lokið við-
skiftum þínum “
..Það geturðu hengt þig upp á‘ ‘.
lirópaði Jimmy. „Jeg sendi. skeyt-
ið til Santa Cruz og alt í lagi með
það. Þegar Bob gamli fær það„'
dansar hann af kátínu. Jeg get
sagt. þjer að nú er jeg viðbúinn >
að eiga í miklum viðskiftum“.
„Þú hefir verið mjög leyndar-
dómsfullur um þessi viðskifti þín“,
sagði Harvey eins og utan við sig.
Framh.
'TTwJ
i, i
MUNIÐ
vakningasamkomurnar á Hverf-
isgötu 44 í dag, kl. 4 og 8 e.h.
Verslun tveggja Gyðingabræðra
gekk illa, svo þeir ákváðu að hafa
stjórnarfund út af því fvrir sig.
„ísak“, sagði sá eldri, „þú hefir
auðvitað tekið eftir að verslunin
hefir gengið mjög illa núna“.
„Víst hefi jeg tekið eftir því,
Abel. Við förum á hausinn, nema
við — hvað segir þú um innbrot ?“
Abel varð hugsandi og hristi
því næst höfuðið: „Af hverju
ekki að hafa það upp á gamía
mátann, bruna?“ spurði hanrn
„Nei, nei“, sagði ísak. „Inn-
brot er miklu betra. Ef vátrygg-
ingin neitar að borga, þá töpum
við engu“.
★ •
Tveir Gvðingar voru á bát sem
hvotfdi.
Annar þeirra kunni ap synda
og lijelt þeim, sem ekki kunni,
uppi, þangað til að honum fanst
hann ekki geta meira, og sagði:
„Geturðu flotið einn, Jakob ?“
„Hvaða gagn er að tala um
verslunarmál, þegar svona stend-
ur á!“ hrópaði Jakob.
★
Bandaríkjamaðurinn: Jeg býst
við að jeg hafi ástæðu til að vera
hreykinn. Einn af forfeðrum mín-
um skrifaði undir sjálfstæðisyfir-
lýsinguna.
Gyðingurinn: Það er nú ekki
þesá vert að minnast á. Einn af
f.orfeðrum mínum skrifaði undir
boðorðin tíu.
★
Ikey Cohen litli, Gyðingur, var
mjög duglegur í liugareikningi,
eins og vænta má, og kennarinn
gat altaf reitt sig á að hann gæti
bjargað heiðri bekkjarins, þegar
skólastjórinn kom í heimsókn.
Einn dag brást það þó.
„Ef jeg lána manni 100 purid
með 2% í fimm ár, hvað verða
vextirnir þá miklir ?“
„2%!“ sagði Cohen litli. ,„Það
nenni jeg ekki að reikna út“.
írskur dómari (við fanga, sem,
er sextugur) : Dómurinn hljóðar
upp á tuttugu ára hegningar-
vinnu.
Fanginn (með grátstafinn í
kverkunum): Drottinn minn, jeg
lifi ekki svo lengi.
Dómarinn (góðlátlega) : Hafið
engar áhyggjur, þjer gerið eins
og þjer getið.
{Ny skáldsaga eftír Gunnar Gunnarsson
kemur úí i litíust hjá Mennfngar- otf (fœðslaiamhandi alþýðu.
Bókin verður prentuð í takmörkuðu upplagi, eingöíigu fyrir fasta áskrifendur M. F. A. Gegn 10 króna ársgjaldi fá
áskrifendur þessa bók og 2—3 aðrar. Skrifstofa M. F. A. í AlþýÖUhusinu tekur við áskrifendum. — (Sími 5366).
i